Nowosad Inetta, Społeczno-kulturowe uwarunkowania demokratyzacji edukacji na Tajwanie [Social and cultural preconditions for the process of democratization in Taiwanese education]. Kultura – Społeczeństwo – Edukacja nr 2(14) 2018, Poznań 2018, pp. 137–154, Adam Mickiewicz University Press. ISSN 2300-0422. DOI 10.14746/kse.2018.14.12. The article focuses on changes introduced in Taiwan’s education since 1949, which reflect the social changes taking place in this country. Special attention is drawn to the origin and the course of two particularly important processes, i.e. democratisation and taiwanisation, which have radically changed the face of education, revealing Taiwan’s ‘balancing’ between the East and the West. While depicting their essence, also complex links with Taiwan’s policies towards China and its orientation onto economic growth were taken into account.
Celowość wychowania odgrywa kluczową rolę w każdym modelu wychowania, który opiera się na działaniach zaplanowanych i zorganizowanych. W tym znaczeniu definiowanie celów wychowania należy traktować jako logiczną konsekwencję intencjonalnego charakteru odziaływań wychowawczych. Problem wzorców uprawomocnień celów wychowania odsyła nas więc do różnych typów uprawomocnień, w oparciu o które określone treści celów wychowania uznaje się za słuszne lub obowiązujące. Prawomocność treści celów wychowania zawsze wywodzona jest też z jakichś racji nadrzędnych, które uznane są za rozstrzygające o tym, czemu realizacja takich celów powinna służyć. Wzorce celów wychowania mogą nas odsyłać zarówno do uzasadnień o charakterze antropologicznym, normatywnym, jak i pragmatycznym. Wzorce takie można rozpatrywać również poprzez odwołanie do racjonalizacji i uzasadnień znanych z historii idei pedagogicznych, które opierają się na światopoglądowym uznaniu za rozstrzygające wzorców naturalistycznych, społecznych, kulturowych, ideologicznych lub religijnych.
EN
The purposefulness of education plays a key role in any model of education that is based on planned and organised activities. In this sense, the definition of educational goals should be seen as a logical consequence of the intentional nature of educational interactions. The issue of the patterns of validation of educational goals thus refers us to the different types of validation, on the basis of which certain contents of educational goals are considered legitimate or valid. The legitimacy of the content of educational goals is always derived from an overriding rationale, which is considered decisive as to what the realisation of such goals should serve. Patterns of educational goals may refer to both anthropological, normative and pragmatic justifications. Such patterns can also be considered by referring to the rationalisations and justifications known from the history of pedagogical ideas, which are based on the worldview recognition of naturalistic, social, cultural, ideological or religious patterns as conclusive.
Motivovaný nejasnosťou významu vzdelávacích cieľov výskum skúma, ako sú ciele v oblasti vzdelávania prepojené s osobnou pohodou mladých dospelých. Primárnym cieľom výskumu bolo analyzovať predikčnú schopnosť charakteristík vzdelávacích cieľov, ako sú sebaúčinnosť a motivácia, na osobnú pohodu mladých dospelých. Prvá časť štúdie poskytuje teoretický rámec a kontext pre pochopenie významu vzdelávacích cieľov mladých dospelých. Druhá časť opisuje metodiku vrátane výberu vzorky a nástrojov merania. Výsledková časť uvádza výsledky hierarchickej regresne analýzy, ktorá potvrdzujú súvislosť medzi vzdelávacími cieľmi a osobnou pohodou. Výsledky naznačujú schopnosť cieľového sebauvedomenia predikovať osobnú pohodu mladých dospelých. Záver diskutuje o význame zistení v kontexte súčasnej spoločnosti a existujúcich teoretických rámcov.
EN
Motivated by the ambiguity of the meaning of educational goals, the research examines how educational goals are linked to young adults' personal well-being. The primary aim of the research was to analyze the predictive power of characteristics of educational goals, such as self-efficacy and motivation, on young adults' personal well-being. The first part of the study provides a theoretical framework and context for understanding the importance of young adults' educational goals. The second section describes the methodology, including sample selection and measurement instruments. The results section presents the results of a hierarchical regression analysis that confirms the association between educational goals and personal wellbeing. The results suggest the ability of goal self-awareness to predict young adults' personal well-being. The conclusion discusses the significance of the findings in the context of contemporary society and existing theoretical frameworks.
While considerable academic efforts have focused on integrating cutting-edge educational technologies into learning and instruction, it is not yet clear what effect the implementation of these technologies have had on enduring educational goals. This article reminds educations stakeholders that any plan for technology implementations should be based on serving broad educational goals. Regardless of how attractive cutting-edge technologies are, their application in education should be evaluated in light of enduring educational goals as summarized in the following: to develop responsible citizens who have basic knowledge and skills and who will become effective problem solvers and lifelong learners. This article reviews educational goals in several contexts to illustrate that while variations have evolved and many educational technologies have emerged, the basic educational goals have remained relatively stable. In reviewing the challenges and opportunities for emerging educational technologies, the basic argument herein is to begin with these basic educational goals rather than committing to the latest educational technological fad.
Porażkę i sukces wychowawczy/edukacyjny należy postrzegać i analizować w kontekście różnych pojęć i zjawisk pedagogicznych mających znaczenie w rozwoju każdego człowieka. Do nich z pewnością zaliczyć należy samo rozumienie pojęcia wychowanie, któremu ze względu na brak jasnych i logicznych kryteriów nadaje się różne znaczenia treściowo-zakresowe. Ważną kategorią w rozważaniach na temat sukcesu i porażki wychowawczej jest pojęcie celu wychowania. Dojście do niego stanowi sukces wychowawczy, a brak osiągnięcia celu można traktować jako porażkę wychowawczą. Sukces wychowawczy zależy od poprawnej strategii formułowania etapowych i operacyjnych celów wychowania, zaś porażka jest wynikiem braku zrozumienia ich znaczenia. Bez znajomości i jasnego uświadomienia celu wychowawczego nie można na końcu drogi dochodzenia do niego orzekać o sukcesie bądź porażce wychowawczej. Zmierzając do wyznaczonego celu wychowawczego należy zdawać sobie w pełni sprawę, iż cele należy wyprowadzać z wartości rozumianych jako wektory ukierunkowujące drogę życiową dzieci i młodzieży. Wartości te nigdy nie występują samoistnie, lecz zawsze tworzą określone systemy. Definiujemy je jako byty cenne i godne pożądania, które stanowią cel dążeń ludzkich. Dochodzenie do sukcesu wychowawczego wymaga ustawicznego stawiania pytania o wartości oraz zrozumienia ich roli w procesie formacyjnym młodego człowieka. Droga do sukcesu pedagogicznego wymaga zatem pokonywania i przezwyciężania wielu trudnych do przewidzenia przeszkód przez wszystkich, którzy są w pełni świadomi roli wychowania. Na tej drodze mają miejsce chwilowe, a niekiedy i długotrwałe załamania, poczucie zawodu, a nawet przegranej w dochodzeniu i realizacji stawianych celów wychowawczych. Rodzi się zatem refleksja i powstaje sytuacja, w której pojawiają się pytania: gdzie popełniono błąd, na czym on polega, jak należy go rozwiązać, jak unikać kolejnych? Ustalenie błędu wychowawczego jest niezwykle trudne. Niekiedy można go dostrzec już na etapie bieżących działań podmiotu wychowującego. Błędy wychowawcze są następstwem niezadowalającego poziomu świadomości wychowawczej i kultury pedagogicznej. Wyrazem optymalnego poziomu świadomości wychowawczej i kultury pedagogicznej rodziców i pedagogów jest podejmowanie przez nich takich czynności i działań w procesie wychowawczym, które można określić mianem wspomagania rozwoju dzieci i młodzieży. Z jednej strony prowadzą one do optymalizacji procesu dochodzenia do sukcesów, zaś z drugiej przyczyniają się do minimalizowania porażek wychowawczych. Proces wspomagania rozwoju podmiotu wychowywanego musi być poprzedzony poprawnym zorientowaniem się w kwestiach dotyczących porażki i sukcesu wychowawczego. Proces wspomagania rozwoju ma przede wszystkim służyć skuteczności wychowania. O skuteczności wychowania decydują kompetencje pedagogiczne, a więc świadomość celów wychowawczych, umiejętność ich realizacji oraz sposoby jej pomiaru.
EN
Pedagogical (i.e. educational) success and failure should be perceived and analyzed within the context of a broader range of educational definitions and phenomena affecting the development of human beings generally. Without doubt, grasping the proper definition of education must itself figure here, due to the fact that this definition is frequently invested with quite varied content and scope-related meanings, lacking as it does any logically precise criteria. The term educational goal is an important category in deliberations about educational success and failure. Achieving it spells educational success, while not doing so can often be equated with educational failure. Educational success depends on choosing the correct strategy when formulating both progressive and operational educational goals; yet failure tends to issue from a deficient understanding of their meaning and role. Without knowledge and a clear awareness of the nature of the educational goal, it is impossible to judge either educational success or failure, even from the standpoint of having reached the end of the process that is supposed to be directed towards it. When aiming to achieve some definite educational goal, one should be fully aware of the fact that such goals are meant to arise from values understood as vectors that serve to direct children and young people in the course of their lives. We do define our values, of course, but these never appear autonomously: instead, they always give rise to determinate systems in the form of valuable entities considered worthy of being desired and constituting a goal for human aspirations. The process of achieving educational success requires a constant questioning of values, as well as an understanding of their role in the formation process of young people. Therefore, the road to pedagogical success requires the overcoming and surmounting of numerous obstacles – of a sort not easily anticipated – by all those who are fully aware of the significance and the role of upbringing where adolescents are concerned. On this road, temporary and sometimes lasting breakdowns occur, along with a feeling of disappointment or even defeat as one is in the process of arriving at or implementing one’s preferred set of pedagogical goals. Consequently, one has afterthoughts, and a situation arises in which questions appear, along such lines as “Where has the mistake been made?”, “What does it mean?”, “How should it be solved?”, and “How can one avoid subsequent ones?” Identifying the nature of an educational fault is an extremely complex matter. It might be possible to detect it even while the educational activities in question are taking place. Educational mistakes occur as a consequence of the unsatisfactory level of one’s educational consciousness and pedagogical conduct. Those actions and activities undertaken in the course of the educational process by parents and educators that can be referred to as facilitating actions and activities in the context of the development of children and young people express an optimum level of educational consciousness and pedagogical conduct. On the one hand, such actions and activities optimize the process of achieving successes and, on the other, they contribute to minimizing any educational failures. The process of facilitating the development of a person being educated must be preceded by a proper orientation as regards the matter of educational success and failure. That process is primarily supposed to enhance the effectiveness of education. Hence it is pedagogical competence, conscientiousness in relation to educational goals, the skilfulness of the latter’s implementation and the methods used to measure this that, taken together, decide the effectiveness of any education.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.