The existence of street children is a result of structural and cultural changes related to postmodernity. It can be identified as a disadvantageous state within the society in which it occurs, and is perceived as an undesirable, threatening, dangerous problem, which must be reduced or eradicated. Africa is the third continent, after South America and Asia, with the highest number of children and youth spending time or living in the streets in conditions violating the dignity of a human person. Different social and church institutions are involved in the process of resocialization and social re-adaptation of street children. A group which acts very actively in this field are the Salesians. Because of this, in this article we focus on their great involvement, and pay tribute to their oftentimes heroic work, which in line with St. John Bosco's educational system aims at looking for good in all street children. The aim of our article is to show pedagogical activity of Salesians in the chosen countries of Africa, through different programmes and projects in local environments developed for the good of street children. The activity is performed in two ways: directly on the street (streetworking method), and in centres built specially for street children and youths.
PL
Zjawisko dzieci ulicy na świecie jest skutkiem zmian strukturalnych i kulturowych związanych z ponowoczesnością. Tym samym oznacza niekorzystny stan dla społeczności, w jakich występuje, i jest oceniany jako niepożądany, zagrażający, niebezpieczny i konieczny do zminimalizowania lub wyeliminowania problem. Afryka jest trzecim kontynentem, po Ameryce Południowej i Azji, co do skali występowania problemu dzieci i młodzieży przebywających na ulicy lub żyjących tam w warunkach uwłaczających godności osoby. Różne podmioty społeczne i kościelne włączają się w proces resocjalizacji i readaptacji społecznej dzieci ulicy. Prężnie działającym podmiotem są salezjanie. Dlatego w naszym artykule pochylamy się nad wielkim zaangażowaniem na tym polu salezjanów, a tym samym składamy im hołd za często heroiczną pracę, która w myśl pedagogii św. Jana Bosko polega na szukaniu dobra w dzieciach ulicy. Celem naszego artykułu jest ukazanie działalności pedagogicznej salezjanów w wybranych krajach Afryki, którzy realizują liczne programy i projekty w środowisku lokalnym na rzecz dzieci ulicy. Ich działalność przebiega dwutorowo: bezpośrednio na ulicy (metoda streetworking) i w ośrodkach specjalnie wybudowanych dla dzieci i młodzieży z ulicy.
The phenomenon of street children in Poland is not widely discussed in scholarly publications, and the research into the causes of the problem has a marginal place in the subject literature. The presentation of the results of our analysis focuses on four factors: family structure, socio-psychological bonds, deviant behaviours, poverty and unemployment. This article seeks to analyse the immediate reasons for children leaving for the streets as indicated by street workers – the research participants. We would like to answer the question as to whether in the process of becoming a street child in Poland there exist some familyspecific predictors which could not be found in maladjusted children and adolescents who are not described as street children. In order to achieve this aim, we have first defined the concept of street children in the context of family dysfunction, as it is accepted in the subject literature.
This paper discusses the issue of gaining independence by young people who, owing to their adverse life circumstances, face a difficult start in adult life. Beginning an independent life, even with the support and aid of relatives, may involve confronting the challenges of everyday bleak adult life. Gaining independence is much more difficult for young people who leave educational and care centers (care leavers), or youth who avoid contacts with adults, and consequently live in a street milieu. The aim of this text is to focus attention on the process of gaining independence by the street children. It considers if it is possible for them at all, and what should gaining independence by street children involve, and what should indicate the completion of this process. The paper asks who supports these children, and introduces them to adult life? This is a very unique target group for care providers, and social workers whose assistance is limited to those activities carried out only in the streets. Hence, can street workers, that is social workers who work with street children, guide them with respect to gaining independence? The text addresses these problematical issues, and so considers the notion of street children’s gaining independence.
PL
W artykule poruszono problematykę usamodzielnienia się młodych ludzi, którzy ze względu na niesprzyjające warunki życiowe mają trudny start w dorosłe życie. Rozpoczęcie niezależnego życia, nawet przy wsparciu i pomocy bliskich, może wiązać się z wyzwaniami codziennego ponurego dorosłego życia. Osiągnięcie samodzielności jest znacznie trudniejsze dla młodych ludzi opuszczających placówki wychowawczo-opiekuńcze (wychowanków) lub młodzieży, która unika kontaktów z dorosłymi i w konsekwencji żyje w środowisku ulicznym. Celem tego tekstu jest zwrócenie uwagi na proces usamodzielnienia się dzieci ulicy. Autorka zastanawia się, czy w ogóle jest to możliwe i na czym powinno polegać usamodzielnienie się dzieci ulicy i co powinno wskazywać na zakończenie tego procesu, kto wspiera te dzieci i wprowadza je w dorosłe życie. To bardzo wyjątkowa grupa docelowa dla opiekunów i pracowników socjalnych, których pomoc ogranicza się do czynności wykonywanych wyłącznie na ulicy. Czy zatem streetworkerzy, czyli pracownicy socjalni pracujący z dziećmi ulicy, mogą pokierować nimi w kwestii uzyskania niezależności? Tekst porusza te problematyczne kwestie, a więc rozważa pojęcie niezależności dzieci ulicy.
The current epidemiological situation has caused many changes in all spheres of our lives. One of them is education, both for children and also for adults, who during their studies try not only to get an education and orientation for their future professional work, but also to extend their horizons and acquire abilities, necessary in life. Due to the epidemiological restrictions, education has been transferred to the Internet and direct contact with the teacher has been replaced by a virtual one, which makes interaction between teacher and learner more difficult. However, these are not our teachers’ first steps in education via the Internet. The following text presents an example of a videoconference that took place even before the pandemic. It is not typical teaching via an educational platform, because the students were gathered in one room, and only the connection was made via Skype. However, the online contact with the teacher resembles modern remote teaching methods. The following text illustrates how streetworking can be taught via the Internet based on a sample class given to a group of Swedish students. Currently, the only form of contact with street children for streetworkers is through social media and different communicators. Therefore, it can be said that the epidemiological situation has forced a change from street work to online. So maybe streetworkers can also be trained via the Internet. Confronted with the described example, the reader will be able to try to explain this doubt.
PL
Obecna sytuacja epidemiologiczna spowodowała wiele zmian we wszystkich sferach naszego życia. Jedną z nich jest edukacja, zarówno dzieci, ale także dorosłych, którzy w czasie studiów próbują nie tylko zdobyć wykształcenie i ukierunkowanie do przyszłej pracy zawodowej, ale także poszerzyć swoje horyzonty i zdobyć umiejętności, niezbędne w życiu. Z powodu obostrzeń epidemiologicznych edukacja została przeniesiona do Internetu, a bezpośrednikontakt z nauczycielem zamieniony został na wirtualny, który utrudnia interakcje pomiędzy nauczycielem a uczniem. Jednakże to nie są nasze - nauczycieli pierwsze kroki w edukacji za pomocą Internetu. W poniższym tekście zaprezentowany jest przykład wideokonferencji, która odbyła się jeszcze przed pandemią. Nie jest to typowe nauczanie za pomocą platformy edukacyjnej, gdyż studenci byli zgromadzeni w jednej sali. Połączenie odbyło się telefonicznie poprzez Skype. Jednakże internetowy kontakt z nauczycielem przypomina współczesne metody nauczania zdalnego. Poniższy tekst obrazuje, jak można nauczać streetworkingu za pomocą Internetu na podstawie przykładowych zajęć poprowadzonych dla grupy szwedzkich studentów. Obecnie jedyną możliwą formą kontaktu steetworkerów z dziećmi ulicy są media społecznościowe i różne komunikatory. Można więc powiedzieć, że sytuacja epidemiologiczna wymusiła zmianę pracy ulicznej na pracę w sieci. Zatem może streetworkerów trzeba także szkolić za pomocą Internetu. Konfrontując się z opisanym przykładem, czytelnik będzie mógł spróbować wyjaśnić tę wątpliwość.
The phenomenon of street children is more and more recognized and analysed theoretically and empirically. It has many faces depending on socio-economic and cultural factors. Facing the rapid development of information society, it transforms in many aspects. As a result, a growing number of street children living in well-off families but who are emotionally neglected, spend a lot of time in cyberspace with no parental control. Therefore, these children may be called “cyber-street children”. The aim of this article is to study connections between conditions, forms of activities taken by street children, danger and prevention.
PL
Zjawisko dzieci ulicy, coraz lepiej poznawane, poddawane analizom teoretycznym i empirycznym oraz przyjmujące różne oblicza w zależności od środowiska gospodarczo-kulturowego, w którym funkcjonuje, w zderzeniu z rozwojem technologicznym społeczeństw informacyjnych, zaczyna ulegać w swych pewnych obszarach przekształceniom. W wyniku tego procesu z części dzieci ulicy, wywodzących się z domów o dobrym statusie materialnym, lecz zaniedbanych emocjonalnie, pozostawionych samym sobie i wędrujących bez rodzicielskiej kontroli po świecie wirtualnym, wyłania się grupa, którą można określić jako „dzieci cyberulicy”. Celem artykułu jest ukazanie powiązań między tymi zjawiskami zarówno w obszarze części uwarunkowań, form aktywności podejmowanych przez dzieci, zagrożeń, jak i założeń profilaktyczno-pomocowych.
This study examined the efforts to provide vocational training programmes for abused, orphaned, and destitute children in the capital of Rajasthan. The presented results are the effect of the larger project on illiteracy conducted by the author in India in 20121. Harmful traditional practices like child labour, child marriage, the caste system, discrimination against girl children impact negatively on children and increase their vulnerability to abuse and neglect. I-India is a fully registered, nonprofit, non-governmental organisation. It was established in 1993 and employs a staff of eighty dedicated local people. I-India’s main activities are the provision of: an information/advice help-line for children in need, repatriation of children to their families, temporary and permanent homes, medical care and sanitation, nutrition, emotional support from trained staff, education, vocational training, awareness, and advocacy.
W artykule zaprezentowana jest sytuacja polskich dzieci ulicy oraz ich prawa. Opiera się na badaniach naukowych przeprowadzonych w ramach pracy doktorskiej, które trwały w latach 2009–2012. Pomimo odległej daty projektu badawczego, zjawisko dzieci ulicy jest nadal aktualne, co więcej skala tego problemu społecznego narasta. Dlatego tak ważne jest poznanie sytuacji dzieci ulicy oraz wypracowywanie metod pomocy materialnej dla nich oraz udzielanie im wsparcia emocjonalnego. Sytuacja dzieci ulicy jest zaprezentowana w tym artykule w odniesieniu do praw dzieci. Takie ukazanie tego zjawiska może pomóc pedagogom, pracownikom socjalnym i nauczycielom pracować z dziećmi ulicy. Wskazuje drogę towarzyszenia im. Materiał badawczy został opracowany w oparciu o metodę dokumentarną, która zawiera w sobie obserwację uczestniczącą, dyskusję grupową oraz reportaże zdjęciowe. Takie zestawienie metod pozwoliło badaczkom pozwolić dzieciom udokumentować ich życie, zbliżyć się do nich i spróbować zrozumieć ich wybory.
EN
The main objective of this paper is to present Polish street children’s situation in connection to their rights. It is based on a PhD project that ran from 2009 to 2012. The phenomenon of street children is increasing worldwide, necessitating new ways of working with and supporting these children. Increasingly, not only material help but also emotional support for children`s choices being put forward. Therefore it is very important to spread knowledge about street children`s life. Research results described in this paper could help educators work with street children. Their life is presented within the legal framework concerning the rights of children. This kind of look clarifies not only street children`s situation, but also possible ways to help them. The empirical material is based on a documentary method, which includes participant observation, group discussion and photo-reports which give to street children the possibility to document their lives. It brings researchers and educators close to children and help to meet their choices and lives.
Work among children and teenagers shaped by a vagabond lifestyle and leading a life permanently inscribed in the urban space is carried out by means of streetworking, by well-prepared and trained streetworkers. This type of service may become an interesting subject of reflection, not only due to the relatively fixed values of the work’s ethics, but also to ways, both positive and negative, in which both individual streetworkers and groups of streetworkers experience the undertaken work. The article presents satisfaction determinants associated with work of streetworkers among street children in Poland, being analysed within the category of pedagogical passion understood as accompaniment. This passion, according to what they claim, is directed at the children’s welfare, and it is manifested in three different ways such as: help, presence in the group and, last but not least, intentional character of meetings.
PL
Praca w grupach dzieci i młodzieży zdefiniowanych włóczęgowskim stylem życia i utrwaloną egzystencją w przestrzeni miasta prowadzona jest metodą streetworkingu przez odpowiednio przygotowanych i przeszkolonych streetworkerów. Nie tylko względnie stałe wartości składające się na etykę pracy, ale interesująca jest również refleksja nad sposobem przeżywania pracy przez jednostki i grupy, który może być pozytywny lub negatywny. Artykuł ma na celu prezentację determinantów satysfakcji z pracy streetworkerów wśród dzieci ulicy w Polsce analizowanych w kategorii pasji pedagogicznej rozumianej jako towarzyszenie. W narracjach badanych streetworkerów jest to pasja dla dobra dzieci ulicy prezentowana w trzech formach: pomoc, obecność w środowisku oraz intencjonalność spotkania.
Research involving children renders numerous doubts, problems, and questions. Furthermore, many of such issues remain unresolved. On the other hand, research involving children can be a fascinating adventure into their word. They are very useful, and help to create relations between adults and children, and what is more help children without big interference in their private life. In this article, I reflect upon the research process* from the perspective of research ethics and ethical issues concerning children. My aim is to delve into difficulties, but also opportunities that accompany the researchers working with children. The article aims to inspire researchers who want to conduct research involving children. It shows how to cope with some ethical issues which researchers may face.
PL
Badania prowadzone wśród dzieci dostarczają wiele wątpliwości, problemów i pytań. Niestety, wiele takich problemów pozostaje nierozwiązanych. Z drugiej strony badania z udziałem dzieci mogą być fascynującą przygodą w ich świat. Są bardzo pożyteczne, gdyż pomagają tworzyć relacje między dorosłymi a dziećmi, gdy nie ingerują zanadto w ich życie prywatne. W poniższym artykule dokonuję refleksji nad procesem badawczym* z perspektywy etyki i problemów etycznych dotyczących dzieci. Moim celem jest zagłębianie się w trudności, ale także w możliwości towarzyszące badaczom pracującym z dziećmi. Artykuł może być inspiracją dla wszystkich, którzy chcą prowadzić badania z udziałem dzieci. Artykuł pokazuje, jak radzić sobie z niektórymi kwestiami etycznymi, które mogą spotkać badacza angażującego dzieci w badania.
Street children worldwide and in Poland face many problems. One of them is educational exclusion which marginalizes this group of children and adolescents in the area of education. The aim of the article is to analyze factors conducive to this particular form of social exclusion. Street workers from Kraków who took part in the study listed three following problem areas in this respect: 1) dysfunctionality of school (teachers’ lack of knowledge about students who fall into the category of street children, their focusing on the curriculum without paying attention to weak students and disregarding the principle of approachability in teaching), 2) teachers - street children relations (stigmatization of students from dysfunctional families, overuse of failing grades, ridiculing and humiliating), and 3) peers - street children relations (violence, quarrels, conflicts).
PL
Dzieci ulicy na świecie i w Polsce doświadczają wielu problemów. Jednym z nich jest wykluczenie edukacyjne, które marginalizuje tę grupę dzieci i młodzieży w obszarze edukacji. Celem naszego artykułu jest analiza czynników składających się na ten rodzaj wykluczenia społecznego. Streetworkerzy z Krakowa wśród których przeprowadzono badania w swoich opiniach wyszczególnili trzy obszary: 1) dysfunkcjonalność szkoły (brak wiedzy o uczniach-dzieciach ulicy, realizacja programu nauczania z pominięciem słabszego ucznia, zaniedbywanie zasady przystępności w nauczaniu); 2) relacja nauczyciel-dzieci ulicy (stygmatyzacja uczniów z rodzin dysfunkcyjnych, nieuzasadnione stawianie ocen niedostatecznych, wyśmiewanie i poniżanie) oraz 3) relacja rówieśnicy-dzieci ulicy (przemoc, kłótnie, konflikty rówieśnicze).
W wielu krajach afrykańskich obserwuje się niepokojący napływ nieletnich na ulice, żebrzących i kradnących. W dużych miastach Ugandy, takich jak Kampala, Mbale, Soroti i innych, nie można swobodnie rozmawiać przez telefon w obawie, że zostanie on wyrwany przez młodych złodziei. Niektóre z tych dzieci otwierają nawet drzwi samochodów i kradną mienie, gdy samochód stoi w korku. Przed laty większość ludzi współczuła tym dzieciom. Ponieważ jednak mogły one zdobyć na ulicy pieniądze kilkakrotnie przewyższające minimalną dniówkę, niektórzy bandyci zaczęli wykorzystywać je do zarabiania pieniędzy, a dzieci otrzymywały tylko symboliczną część łupu od swoich „szefów”, tzw. właścicieli ulic. Czy Kościół nie może nic zrobić, aby pomóc w oczyszczeniu miast z tych dzieci? Jaką przyszłość mają te dzieci, jeśli nadal będą prowadzić takie życie? To jest studium przypadku Soroti, szybko rozwijającego się miasta we wschodniej Ugandzie.
EN
In many African countries there is an alarming influx of minors on the streets, begging, stealing, and robbing. In big cities in Uganda such as Kampala, Mbale, Soroti and others, one cannot comfortably speak on a phone for fear of it being snatched by these young thieves. Some of these kids even open car doors and steal property when a car is trapped in the traffic jam. Years back, a majority of people used to feel pity for these children. However, since these children could receive a fortune from the streets several times more than a minimum day’s wage, some thugs then started using them to make money, and the poor children would only receive a token from their “bosses”, the so-called “owners of the streets”. Is there nothing the Church can do to help clear the cities off these children? What future do these children hold if they continue with this kind of life? This is a case study of Soroti, a fast-growing city in Eastern Uganda.