Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

1 Polish Journal of Food and Nutrition Sciences

1 2000

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: diphenylhydrazone

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Dialdehyde starch of low degree of oxidation and its derivatives

100%

Para A. , Karolczyk-Kostuch S. , Hajdon T. , Tomasik P.

nr 2

Oxidation of potato starch (PS) to dialdehyde starch (DAS) with simultaneous electrochemical recovery of periodate oxidant was studied. Increase in the degree of oxidation (DO) of DAS up to 13% was paralleled with increasing up the dose of iodate (V) up to 20%. At constant reaction time further doses of iodate (V) resulted in only small increase in DO. At constant dose of the oxidant DO of DAS was almost linear in time. At pH of the reaction medium close to neutral insoluble DAS was produced whereas soluble product was formed at pH between 2 and 5. Regardless of DO and pH, the reaction yield reached 80-90%. DAS was reacted into DAS dioxime, dihydrazone, diphenylhydrazone, disemicarbazone and dithiosemicarbazone. Their aqueous solubility and water binding capacity were determined. Based on these properties strong inter- and intra-molecular interactions with the involvement of introduced functional groups were postulated. Thermal behaviour of these derivatives was also studied.

Badano utlenianie skrobi ziemniaczanej do skrobi dialdehydowej z równoczesną regeneracją jodanu (VII). Stopień utlenienia do 13% wzrastał wraz z ilością dodawanego jodanu (V) aż do 20%. Przy stałym czasie reakcji dalsze porcje jodanu tylko nieznacznie podnosiły stopień utlenienia. Przy stałej ilości stosowanego jodanu stopień utlenienia niemal liniowo wzrastał z upływem czasu. Przy niemal obojętnym odczynie środowiska reakcji powstawała nierozpuszczalna skrobia dialdehydowa. Przy pH 2 do 5 powstawał produkt rozpuszczalny. Bez względu na stopień utlenienia i pH środowiska reakcji wydajności reakcji sięgały 80 do 90%. Skrobia dialdehydowa tworzyła pochodne z hydroksyloaminą, hydrazyną, fenylohydrazyną, semikarbazydem i tiosemikarbazydem. Otrzymano jej dioksymy, dihydrążony, difenylohydrążony, disemikarbazony i ditiosemikarbazony. Oznaczono ich rozpuszczalność w wodzie i wodochłonność. W oparciu o wyniki tych pomiarów zakłada się w tych związkach mocne oddziaływania wewnątrz- i międzycząsteczkowe z udziałem wprowadzonych grup funkcyjnych.