Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  cisza
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available Ile kosztuje cisza?
100%
|
2015
|
nr 1
52-61
EN
What is important for humans can also be noticed and utilized by today’s marketing industry. Capitalist economy seduces its customers, i.e. consumers, with increasing sophistication, offering ever newer or freshly presented products and services. Contemporary, holistic marketing employs knowledge about humans, whose need to valuate everything they perceive is an inherent feature. One way to persuade customers of a given offer’s uniqueness is to refer to a particular customer group’s system of values. Silence, although physically experienced, is primarily a cultural construct with strong references to axiology. As such, it can become a widely shared carrier for aesthetic or vital values. Along with such references to cultural values, it is sometimes used to build the economic value of a product or service. The article attempts to show these dependencies and explain how the sale of such a completely immaterial and difficult to normally describe phenomenon as silence might work.
|
|
nr 10
43-66
PL
Wandelweiser to powstały w 1992 roku międzynarodowy kolektyw kompozytorów twórczo rozwijających idee estetyczno-artystyczne Johna Cage’a, przede wszystkim jego koncepcję ciszy w muzyce. Jednym z przedstawicieli grupy, który dołączył do niej w pierwszych latach istnienia, jest amerykański kompozytor i gitarzysta Michael Pisaro (ur. 1961). Intensywne obcowanie z ciszą jako narzędziem kompozytorskim łączy się u niego z rozbudowaną refleksją teoretyczną. W niniejszym artykule usystematyzowane i skomentowane zostały wybrane wypowiedzi Pisaro dotyczące fenomenu ciszy, odnoszące się do relacji cisza–muzyka, cisza–dźwięk, cisza–przypadkowość. Wyróżniono także cechy jakościowe ciszy (obalające stereotyp pustki i neutralności ciszy), jej typologię (z absolutnym milczeniem umysłu jako najwyższą postacią) oraz sposoby oddziaływania na kompozytora, wykonawcę i słuchacza. Następnie przeanalizowana została rola ciszy w Melody, Silence (2012) na gitarę solo, z uwzględnieniem komentarza kompozytora zamieszczonego we wstępie partytury. Jak wykazano, cisza odnosi się już do samej aleatorycznej formy cyklu i lapidarnej struktury każdego z 12 elementów wchodzących w jego skład. Wymiar ciszy współtworzą także elementy dzieła muzycznego oraz faktura. Co istotne, mnogość ujęć ciszy w Melody, Silence zachodzi przy zanotowaniu przez kompozytora w partyturze zaledwie trzech pauz. W artykule zbadano również, na ile wiernie intencje kompozytora zrealizował jeden z wykonawców utworu, Cristián Alvear.
|
|
nr 14/2
103-119
EN
Patricia Grace is one of the authors whose career began during the Maori Renaissance, attempting to voice the problems of Maori people. Similarly to her previous works, the short stories included in the collection Small Holes in the Silence: Short Stories provide an overview of the human condition in the contemporary world, with special attention paid to Maori society. Grace provides the readers with a glimpse of the lives of ordinary Maori people in precarious situations. Her stories are pervaded with silence. The use of omission and understatement is combined with the introduction of passive characters whose worlds are filled with the secret, the unknown or the void.
PL
Patricia Grace należy do autorów, których kariera rozpoczęła się podczas renesansu maoryskiego. Podobnie jak w przypadku wcześniejszych prac, opowiadania Patricii Grace opublikowane w zbiorze Small Holes in the Silence: Short Stories przedstawiają zarys kondycji człowieka we współczesnym świecie, ze szczególnym uwzględnieniem społeczności maoryskiej. Opowiadania napisane przez Grace przepełnione są ciszą. Użycie pominięcia i niedopowiedzenia splatają się z wprowadzeniem biernych postaci, których światy wypełnione są tym, co tajemnicze, nieznane lub puste. Grace pozwala czytelnikom rzucić okiem na życie zwykłych Maorysów znajdujących się w sytuacjach zagrożenia.
4
Content available Cisza w edukacji wczesnoszkolnej
63%
|
|
nr 4
123-143
EN
The problems of this article oscillate around silence in education understood in two ways: as stagnation and unwillingness to take action within the framework of imposed conditions and as silence, in other words not dealing with certain problems, avoiding difficult issues. The first part is devoted to educational silence from a systemic point of view, while the second part, based on reports from student teaching practice, deals with the profile of an early education teacher, his/her work style, problems connected with the teaching profes-sion and, above all, with the areas neglected/overlooked in early education and an attempt to explain this phenomenon.
PL
Problematyka niniejszego artykułu oscyluje wokół ciszy w edukacji rozumianej w dwojaki sposób: jako stagnacja i niechęć do podejmowanie działań w ramach narzuconych uwarunkowań oraz jako milczenie, inaczej – niezajmowanie się pewnymi problemami, unikania spraw trudnych. Pierwsza część jest po-święcona ciszy edukacyjnej w ujęciu systemowym, druga, oparta na raportach ze studenckich praktyk pedagogicznych, dotyczy sylwetki nauczyciela wczesnej edukacji, stylu jego pracy, problemów związanych z wykonywaniem nauczycielskiego zawodu, a przede wszystkim obszarów pomijanych/zaniedba-nych w nauczaniu początkowym i próby wyjaśnienia tego zjawiska.
5
Content available Milczenie Boga w Biblii Hebrajskiej
63%
|
|
nr 1(36)
11-30
PL
Autor podejmuje analizę biblijnego obrazu Boga, który milczy. Obraz ten stosunkowo rzadko pojawia się na kartach biblijnych, gdzie Bóg jest zazwyczaj tym, który mówi, który działa przez swoje potężne słowo. Autor omawia najpierw pokrótce semantykę milczenia w Biblii Hebrajskiej. W drugiej części prezentuje podjętą przez M. C. A. Korpel oraz J. C. de Moora próbę klasyfikacji przyczyn milczenia Boga. W ostatniej części koncentruje swoją uwagę na kilku tekstach, w których milczenie Boga, według klasyfikacji Korpel i de Moora, określa się jako niezrozumiałe; tekstach, w których milczenie to można odczytać jako wyzwanie, zaproszenie czy nawet formę komunikacji między Bogiem i człowiekiem.
EN
In this article the author analyzes the image of God who keeps silence. This image only rarely appear in the Bible, where God is usually presented as the One, who speaks; as the One who acts through his powerful word. In the first part the author shortly discusses semantic of silence in the Hebrew Bible. Then he presents an attempt of classification of reasons of God’s silence in the Bible and in the related Ancient Near Eastern Texts according to the model developed by M. C. A. Korpel and J. C. D. Moor in their influential book The Silent God. Finally, he focuses on some texts that according to the model presented by Korpel and Moor should classified as incomprehensible; the texts in which this silence could be considered a challenge, an invitation or even a form of a communication between God and human being.
6
Content available Cisza w nabożeństwie prawosławnym
51%
PL
Analizując współczesną prawosławną tradycję liturgiczną z trudem odnajdziemy w niej ciszę. Niniejszy artykuł ma za zadanie ukazać, że element ten nie jest w prawosławnej liturgice obcy oraz że posiada w niej swoje miejsce i celowość.
|
|
nr 13
165-177
EN
The theme of silence in poetry may be presented in a broad sense. It may concern the poem’s structure as well as its content. When read-ing Sylvia Plath’s poetry, a variety of recurring themes can be ex-plored, mainly family ties, unhappy love, death, depression. They are connected with strictly personal experiences. This is the reason why Plath’s poetry is considered both autobiographical and confessional. Through the analysis of the poem “Tulips”, published in the collection Ariel in 1965, different depictions and understandings of silence are be explored, ones that encourage readers to look at Plath’s “Tulips” from different points of view. The article analyzes the poem through a discussion of the themes of silence and noise which intermingle with each other throughout the poem’s components, such as the structure, the setting, and the speaker’s feelings.
FR
Le thème du silence dans la poésie peut être présenté au sens large de ce terme. L’étude peut concerner la structure du poème, ainsi que son contenu. En lisant la poésie de Sylvia Plath, on remarque de nombreux thèmes récurrents, par exemple : les liens familiaux, l’amour malheureux, la mort et la dépression. Ils sont très liés aux expériences vécues par le je lyrique, c’est pourquoi on dit que la poésie de Plath a des caractéristiques de la poésie autobiographique et confessionnelle. L’article a pour but d’étudier, en analysant le poème Tulipes publié en 1965 dans le recueil Ariel, les différents motifs du silence qui encouragent les lecteurs à regarder les Tulipes d’une perspective différente de celle de la poésie confessionnelle. L’article présente le thème du silence et du bruit qui s’entremêlent tout au long du texte, en analysant des différents éléments du poème.
PL
Temat ciszy w poezji może być prezentowany w szerokim tego słowa znaczeniu. Może dotyczyć zarówno struktury wiersza, jak i jego treści. Czytając poezję Sylwii Plath, zauważa się wiele powtarzających się tematów, między innymi: więzy rodzinne, nieszczęśliwa miłość, śmierć i depresja, które są ściśle związane z osobistymi doświadczeniami podmiotu mówiącego, dlatego też mówi się, że poezja Plath ma cechy poezji autobiograficznej oraz konfesyjnej. Artykuł analizuje wiersz Tu-lipany, opublikowany w tomiku Ariel w 1965 roku, skupiając się na omówieniu powiązanych ze sobą motywów ciszy i hałasu, które przewi-jają się przez cały utwór. Analiza komponentów wiersza takich jak struktura, przestrzeń i uczucia podmiotu lirycznego ma również na celu zachęcenie czytelników do spojrzenia na Tulipany w inny sposób niż tylko z punktu widzenia poezji konfesyjnej.
|
|
nr 2
71-94
EN
In Clement of Alexandria, the three ways of knowing God appear implicitly in the form: the way of analogy, the way of negation (in the mathematical version), and the way of eminence. A basic aspect of the negation appears as an expression of Clementine criticism on anthropomorphism. The Platonic traditional model of via negativa is related to the mathematical theory of abstraction and is defined as a denial of the material things in order to reach the contemplation of God through pure mind: “we start by abstracting the surface, and we are left with the line; we abstract the line, and we are left with the point; we abstract the point, or strictly speaking the monad, and we are then precipitated into the greatness of Christ” (Stromateis V.11.71.2). Clement of Alexandria is, also, one of the authors who emphasize silence and prayer as having great importance in the knowledge process. The cessation of the activity of the senses leads to the supreme state of contemplation with a pure mind. Silence becomes, in this way, a symbol of God, and knowledge – not a matter of speaking, but of being.
EN
The topic of presentation is life and teachings of three less known, but important, modern mystics: Russian Sufi Irina Tweedie (1907-1999), and two non-confessional mystics: Indian U.G. Krishnamurti (1918-2007), and Romanian Ilie Cioara (1916-2004). It shows that method of permanent, silent contemplation, being non-sectarian, is essence of spiritual life. It gives lively alternative for both religious and secular lives which divide people into different and for many reasons conflicting approaches. It shows that essence of spiritual life is what lies beyond words, in silence.
|
2017
|
tom 29/2
EN
The language used by Heidegger awakens almost the same emotions as his thought. According to many, it is full of negligible neologisms, grammatical and syntactic traps that “work well” with the content. This is a negative assessment. For the Heidegger’s followers, his language demonstrates revolutionary properties, because it comes to its own limits, it removes the historical semantic falsehood, distancing it from that what really “is – exists”. In the article, I would like to guide the reader through the discovery of such a language. To do so, I will rely on a book titled “Contributions to Philosophy. (From the Enowing)” – a unique text in Heigegger’s works. Heidegger comes to the source of language, so he looks for what is at the base and focuses on the fundamental “is”. Man is a being who is conscious not only of who he is, but of man in particular, who has conscious that he is. The question of “being” constructs the whole essence-nature of man. This expresses the linguistic term Dasein, in which prefix Da means “here, now”, that is, in some “specificity” at some point in time and place, while Sein means being. So man becomes “being here” that is, he is aware that he is and exists in a concrete way in time and space in the world. The language allows him to identify with Sein and follow what is hidden. Language is not artificial in any way, it is not a product or a construct. It is the most natural source, the sounding language, but also the sounding to the end, until the very silence.
|
2016
|
nr 3(30)
115-128
EN
The link between silence and death has been a recurring theme of human thought and can often be found in reflections on music. Among many attempts to approach this problem, the author of this paper focuses on those done by Gisele Brelet and Tōru Takemitsu. The “faithful companion” of music which “perpetually is born, dies and is born again” – this is one of the ways in which French musicologist describes silence. “For a human being, there is always the duality of life and death. Music as an art form always has to connect vehemently with both” – notices Japanese composer, who in another statement combines silence with “the dark world of death”. Interestingly, both Brelet and Takemitsu arrive at the conclusion that such connotations may well be the source of the fear of silence that affects some composers or performers. Despite different contexts, some analogies to their thought – like connecting silence with nothingness and loneliness – may be also found in the Canadian composer Raymond Murray Schafer’s writings, presented fragmentarily in the last subsection. The differences in the notion of the problem between the authors are, moreover, discussed in this paper.
PL
Związek pomiędzy ciszą i śmiercią to wciąż powracający motyw w ludzkiej myśli. Często znajduje on swoje odzwierciedlenie w muzyce. Spośród licznych prób zmierzenia się z tą kwestią autor niniejszego artykułu skoncentrował się na tych podjętych przez Gisele Brelet i Tōru Takemitsu. „Wierna towarzyszka” muzyki, „stale rodząca się, umierająca i odradzająca się na nowo” – oto jeden ze sposobów, w jaki ciszę opisuje francuska muzykolog. „Dla człowieka zawsze będzie istniał dualizm życia i śmierci. Muzyka jako forma sztuki musi się łączyć z całą żarliwością z każdym z tych elementów” – zauważa japoński kompozytor, który w innej wypowiedzi łączy ciszę z „mroczną krainą śmierci”. Co ciekawe, zarówno Brelet, jak i Takemitsu dochodzą do wniosku, że tego rodzaju powiązania mogą stać się źródłem strachu przed ciszą, wpływającego na kompozytorów bądź wykonawców. Pomimo odmiennych kontekstów pewne analogie do ich poglądów – na przykład łączenie ciszy z nicością i samotnością – można odnaleźć w pismach kanadyjskiego kompozytora Raymonda Murraya Schafera. Zostały one pokrótce omówione w ostatnim podrozdziale. W artykule zaprezentowano także różnice w spojrzeniu autorów na podjęty problem.
12
51%
|
|
nr 2
105-116
EN
Cicho, cichutko (2021) is the most recent novel by Ignacy Karpowicz which joins the growing ranks of the writer’s postmodernist experiments. The key to the interpretation of the text is the title, which points to the possible readings and welds together its diverse, ripped structure. My essay is an attempt to read and order the suggested senses tangled in one associational tale. It is dominated by the themes of dying, death, and memory.
PL
Cicho, cichutko (2021) to najnowsza powieść Ignacego Karpowicza, wpisująca się w rosnące szeregi postmodernistycznych eksperymentów pisarza. Kluczem do interpretacji tekstu jest tytuł, który wskazuje na możliwe odczytania i spaja jego różnorodną, wyrwaną strukturę. Esej jest próbą odczytania i uporządkowania sugerowanych zmysłów splątanych w jednej skojarzeniowej opowieści. Dominują w nim motywy umierania, śmierci i pamięci.
|
|
nr 2(9)
47-60
PL
Artykuł dotyczy aktualności chrześcijańskiego doświadczenia znaczenia ciszy i milczenia. Duchowość chrześcijańska przedstawia się tutaj jako cechująca się zrównoważonym i realistycznym podejściem do człowieka jako bytu potrzebującego zarówno ciszy i milczenia, jak też wymiany informacji. Następnie, opierając się w dużej mierze na nauczaniu papieża Benedykta XVI, zwrócono uwagę na potencjał oraz na potrzeby współczesnego społeczeństwa medialnego. W takim kontekście zostało z kolei zaprezentowane znaczenie milczenia i ciszy w przypadku mediów jako pozytywnie ważnego, nawet koniecznego elementu owocnego tworzenia ich oferty oraz korzystania z niej.
EN
The article concerns the Christian experience of the meaning of quiet and silence. Christian spirituality is presented here as characterized by a balanced and realistic approach to man as a being in need of both quiet and silence, as well as the exchange of information. Then, based largely on the teaching of Pope Benedict XVI, the article focuses on the potential and needs of contemporary media society. Lastly, within such a context, the importance of silence and quiet in the case of the media - is presented as a positively important, even essential element of the fruitful creation of the media’s offerings, and subsequently, how it is used.
|
|
nr 2
EN
The article concerns the Christian experience of the meaning of quiet and silence. Christian spirituality is presented here as characterized by a balanced and realistic approach to man as a being in need of both quiet and silence, as well as the exchange of information. Then, based largely on the teaching of Pope Benedict XVI, the article focuses on the potential and needs of contemporary media society. Lastly, within such a context, the importance of silence and quiet in the case of the media - is presented as a positively important, even essential element of the fruitful creation of the media’s offerings, and subsequently, how it is used.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.