Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Preparation of ITO films using a spray pyrolysis solution containing an acetylacetone chelating agent

100%

Gao Y. , Zhao G. , Duan Z. , Ren Y.

Materials Science Poland

|

2014

|

tom Vol. 32, No. 1

66--70

EN

Indium tin oxide (ITO) films were deposited on soda-lime glass substrates by the spray pyrolysis method using a spray solution of InCl33H2O as a precursor, SnCl45H2O as a dopant and acetylacetone (AcAcH) as a chelating agent. The effect of the addition of AcAcH to the spray solution on the surface morphology of the ITO film was investigated. The surface quality of the film prepared from the spray solution with AcAcH was better than that without AcAcH. The ITO film with the thickness of 230 nm, using the spray solution with AcAcH, exhibited the lowest resistivity of 4.75 × 10􀀀4 Wcm and higher optical transmittance of 85 %, respectively.

2

Wpływ czasu reakcji na otrzymywanie chelatów nawozowych

75%

Klem-Marciniak E. , Huculak-Mączka M. , Hoffmann K. , Hoffmann J.

Proceedings of ECOpole

|

2015

|

tom Vol. 9, No. 2

627--632

PL

W ostatnim dwudziestoleciu szczególne znaczenie w branży nawozów mikroelementowych zyskały chelaty. W krajach Unii Europejskiej określone są substancje chelatujące stosowane jako dodatki do nawozów płynnych. Są to związki syntetyczne należące do grupy aminopolikarboksylowych (APCAs), które tworzą trwałe kompleksy rozpuszczalne w wodzie. APCAs tworzą chelaty z mikroelementami w stosunku molowym 1:1. Najczęściej stosowanym komponentem jest sól disodowa kwasu etylenodiaminotetraoctowego (EDTA). W Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 2003/2003 z dnia 13 października 2003 roku znajdują się wymogi dotyczące chelatów stosowanych w rolnictwie. Zgodnie z tymi wymogami, stopień skompleksowania mikroelementu powinien wynosić przynajmniej 80% deklarowanej, rozpuszczalnej w wodzie, całkowitej zawartości metalu. Czas pobierania mikroelementu przez roślinę w środowisku glebowym powinien odpowiadać okresowi degradowalności. Zbyt niski stopień biodegradacji może negatywnie wpłynąć na środowisko, powodując remobilizację metali ciężkich z osadów dennych i prowadzić do powstania fitotoksycznych kompleksów. Wymogi formalne spowodowały, że nadal poszukuje się nowych substancji chelatujących oraz ulepsza się stosowane technologie. Celem badań było określenie stopnia skompleksowania wybranego jonu mikroelementu przy różnym czasie reakcji z substancją chelatującą. Zastosowano stosunek molowy metal-ligand równy 1:1. Stopień skompleksowania wyznaczono z wykorzystaniem woltamperometrii pulsowej różnicowej. Badania te pozwalają określić optymalny czas reakcji kompleksowania mikroelementów przez substancje chelatujące powszechnie stosowane w branży nawozowej.

EN

In the last two decades of particular importance in micronutrient fertilizers industry gained the chelates. Chelate structure minimizes the influence of external factors and micronutrients stabilizes a wide range of pH. Their use allows an optimal complement deficiency of micronutrients. Adapting the nutrient content to the needs of plants can reduce the negative impact on the environment. They can be applied either to the soil, and foliar application. They are produced in the form of a liquid or finely crystalline. In the European Union are set chelating agents used as additives to liquid fertilizers. These synthetic compounds belonging to the group aminopolycarboxylic compounds (APCAs) which form stable water-soluble complexes. APCAs form a chelate with trace elements in a molar ratio of 1:1. The most commonly used component is the disodium salt of ethylenediaminetetraacetic acid (EDTA). The Regulation of the European Parliament and Council Regulation EC No 2003/2003 of 13 October 2003, there are requirements for the chelates used in agriculture. Within these conditions, the degree of complexation of the micro should be at least 80% of the declared, soluble in water, the total metal content. Download time micronutrient by the plant in the soil environment should correspond to the period of degradability. Too low degree of biodegradation may adversely affect the environment, causing remobilization heavy metals from bottom sediments and lead to phytotoxic complexes. Formal requirements resulted in the continued search for new chelating agents, and improve the technologies used. The aim of the study was to determine the degree of complexation of the selected ion trace element of a chelating substance at different reaction time. Using molar ratio of metal to ligand 1:1. The degree of complexation was determined by differential pulse voltammetry. These studies will determine the optimal reaction time micronutrients complexation by chelating agents commonly used in the fertilizer industry.

3

Określenie stopnia skompleksowania cynku przez aminokwas L-lizynę oraz substancję syntetyczną - S,S-EDDS

75%

Klem E. , Huculak-Mączka M. , Hoffmann K. , Hoffmann J.

Proceedings of ECOpole

|

2014

|

tom Vol. 8, No. 2

529--534

PL

Intensyfikacja upraw doprowadziła do zubożenie gleb w mikroelementy oraz substancje odżywcze. Istotnym komponentem w produkcji nawozów płynnych są chelaty. Chelaty to kompleksy kleszczowe, które cechują się dużą trwałością. Substancją chelatującą jest związek mineralno-organiczny zawierający co najmniej dwa miejsca koordynacyjne. Połączenia takie charakteryzują się swoistą inertnością wobec wodorotlenków, fosforanów, węglanów oraz tlenków. Stosowanie mikroelementów w takiej postaci pozwala na ich stopniowe uwalnianie, tym samym zapewniając optymalną przyswajalność. Jako dodatki do nawozów stosuje się chelaty mikroelementów z substancjami syntetycznymi, które w krajach Unii Europejskiej określone są w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 2003/2003 z dnia 13 października 2003 roku. Wymagania środowiskowe stawiane produkcji i stosowaniu nawozów, związane z ochroną gleby oraz produkcją tzw. zdrowej żywności, określają ocenę biodegradowalności jako jeden z czynników mających znaczenie przy doborze substancji kompleksującej. Stopień skompleksowania mikroelementu (Cu, Fe, Mn, Zn), zgodnie z wymogami formalnymi, powinien wynosić przynajmniej 80% deklarowanej, rozpuszczalnej w wodzie, całkowitej zawartości metalu. Czas pobierania mikroelementu przez roślinę w środowisku glebowym powinien odpowiadać okresowi degradowalności użytego związku, co stanowi istotny problem w przypadku substancji syntetycznych. Rozwiązaniem może być stosowanie, jako czynnika kompleksującego, substancji pochodzenia naturalnego. W Rozporządzeniu Nawozowym znajduje się tylko jedna taka substancja: ligninosulfoniany. Wydaje się, że użycie aminokwasów pochodzących z hydrolizy białek może być alternatywą dla stosowanych syntetycznych pochodnych związków aminopolikarboksylowych ze względu na ich działanie stymulujące i antystresowe. Celem badań było określenie stopnia skompleksowania cynku oraz stosunku metal:ligand dwóch substancji chelatujących: aminokwasu oraz syntetycznej pochodnej aminopolikarboksylowej. Pomiary prowadzono z wykorzystaniem woltamperometrii pulsowo różnicowej w pH obojętnym w środowisku wodnym. Zastosowanym aminokwasem była L-lizynę, natomiast substancją syntetyczną, znajdująca się w Rozporządzeniu Nawozowym, była sól trisodowa kwasu S,S-etylenodiaminodibursztynowego.

EN

Intensification of crop led to the impoverishment of the soil with trace elements and nutrients. Important components in the production of liquid fertilizers are chelates. Chelate complexes forceps, which are characterized by high durability. Chelating substance is a mineral-organic compound containing at least two coordination sites. These connections are characterized by a specific indifferent to hydroxides, phosphates, carbonates and oxides. The use of trace elements in a form allows for a gradual release thereof, thereby ensuring optimal availability. As an additive to fertilizers used chelated micronutrients with synthetic chemicals that in the European Union are set out in the Regulation of the European Parliament and Council Regulation EC No 2003/2003 of 13th October 2003. Environmental requirements placed on the production and use of fertilizers, associated with soil conservation and production of so-called. Healthy food determine the biodegradability assessment as one of the relevant factors in the selection of complexing substances. The degree of complexation trace element (Cu, Fe, Mn, Zn) in accordance with the formal requirements should be at least 80% of the declared, soluble in water, the total metal content. Download time micronutrient in the plant in the soil environment should correspond to what degradable compound used as an important problem in the case of synthetic substances. The solution may be the use of substances of natural origin as a complexing agent. The Regulation of Fertilizers is only one such substance: ligninosulfonates. It appears that the use of amino acids derived from the hydrolysis of proteins, can be an alternative to use, synthetic derivatives of aminopolycarboxylic, due to their stimulating effect and stress. The aim of this study was to determine the degree of complexation of zinc and the ratio of metal: ligand two chelating agents: an amino acid and a synthetic derivative of aminopolycarboxylic. Measurements performed using differential pulse voltammetry at neutral pH in aqueous medium. Used the amino acid L-lysine was but a synthetic substance, which is located in the Regulation of fertilizer was trisodium salt of acid S,S-ethylenodiaminodisuccinic.

4

Influence reaction time to degree of comlexation zinc ions by fertilizers chelating substances

75%

Klem-Marciniak E. , Huculak-Mączka M. , Hoffmann K. , Hoffmann J.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2015

|

tom Vol. 22, nr 2

223--230

EN

In recent years, a big problem for agriculture is the shortage of available micronutrients in the soil, thus reducing yields. This deficiency is due to the intensification of agriculture, cultivation of new species of plants require fertilization and a significant share of soils with low content of available micronutrients, which is why in recent years looking for the appropriate forms in which they can be applied to not have a negative impact on the environment. Of particular importance in the field of micronutrient fertilizers gained chelates. These compounds are characterized by stability. Chelating agents stabilize the cations of microelements in a wide pH range. Their application optimizes supplement micronutrient deficiency. Adaptation of nutrients to the needs of the plants can reduce the negative impact on the environment, without causing soil salinity, as in the case of salt micronutrients. Can be applied to both soil and foliar application. They are produced in the form of liquid or fine-crystalline. In the European Union are set chelating agents used as additives for liquid fertilizers. These are synthetic compounds belonging to the aminepolycarboxylic compounds (APCAs) which form stable complexes which are soluble in water. APCAs form chelates of trace elements in a molar ratio 1:1. The most commonly used component is the disodium salt of ethylenediaminetetraacetic acid (EDTA). The Regulation of the European Parliament and of the Council EC No 2003/2003 of 13 October 2003 includes the requirements for chelates used in agriculture. In accordance with these requirements complex the trace element level should be at least 80 % of the declared water-soluble, the total metal content. Download time micronutrient by the plant in the soil environment should correspond to the period degradability. Too low biodegradability may adversely affect the environment, causing mobilization heavy metals from bottom sediments and lead to phytotoxic complexes. Formal requirements resulted in the continued search for new chelating agents, and improving the technology used. The aim of the study was to determine the degree of complexation of the selected ions of micronutrients with chelating substance at different reaction times. The molar ratio of metal-ligand equal to 1:1. The degree of complexation was determined by differential pulse voltammetry. Was selected micronutrient zinc. Comparison was made to a compound belonging to the group of derivatives of aminepolycarboxylic compounds and for substances of natural origin – amino acid. These studies will help determine the optimal response time complexation of micronutrients by chelating agents commonly used in the fertilizer industry.

PL

W ostatnich latach dużym problemem dla rolnictwa jest niedobór przyswajalnych mikrślementów w glebie, co powoduje zmniejszenie plonów. Niedobór ten spowodowany jest intensyfikacją rolnictwa, uprawą nowych gatunków roślin wymagających nawożenia oraz znacznym udziałem gleb o niskiej zawartości przyswajalnych mikroskładników, dlatego w ostatnich latach poszukuje się odpowiednich form, w jakich, można je aplikować, by nie miały negatywnego wpływu na środowisko. Szczególne znaczenie w branży nawozów mikroelementowych zyskały chelaty. Związki te dzięki swojej kleszczowej strukturze cechują się trwałością oraz swoistą inertnością w roztworze glebowym. Chelatory stabilizuj ą kation mikroelementu w szeroki zakresie pH. Ich stosowanie pozwala w sposób optymalny uzupełnić niedobór mikroelementów. Dostosowanie zawartości składników pokarmowych do potrzeb roślin pozwala ograniczyć negatywny wpływ na środowisko, nie powodując zasolenia gleb, jak w przypadku stosowania soli mikroelementów. Mogą być aplikowane zarówno doglebowo, jak i dolistnie. Produkowane są w formie płynnej lub drobnokrystalicznej. W krajach Unii Europejskiej określone są substancje chelatujące stosowane jako dodatki do nawozów płynnych. Są to związki syntetyczne należące do grupy aminopolikarboksylowych (APCAs), które tworzą trwałe kompleksy rozpuszczalne w wodzie. APCAs tworzą chelaty z mikroelementami w stosunku molowym 1:1. Najczęściej stosowanym komponentem jest sól disodowa kwasu etylenodiaminotetraoctowego (EDTA). W Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 2003/2003 z dnia 13 października 2003 r. znajdują się wymogi dotyczące chelatów stosowanych w rolnictwie. Zgodnie z tymi wymogami stopień skompleksowania mikroelementu powinien wynosić przynajmniej 80 % deklarowanej, rozpuszczalnej w wodzie, całkowitej zawartości metalu. Czas pobierania mikroelementu przez roślinę w środowisku glebowym powinien odpowiadać okresowi degradowalności. Zbyt niski stopień biodegradacji może negatywnie wpłynąć na środowisko, powodując remobilizację metali ciężkich z osadów dennych i prowadzić do powstania fitotoksycznych kompleksów. Wymogi formalne spowodowały, że nadal poszukuje się nowych substancji chelatujących oraz ulepsza się stosowane technologie. Celem badań było określenie stopnia skompleksowania wybranego jonu mikroelementu przy różnym czasie reakcji z substancją chelatującą. Zastosowano stosunek molowy metal-ligand równy 1:1. Stopień skompleksowania wyznaczono z wykorzystaniem woltamperometrii plusowej różnicowej. Wybranym mikroelementem był cynk. Porównanie wykonano dla związku należącego do grupy pochodnych aminopolikarboksylowych oraz dla substancji pochodzenia naturalnego – aminokwasu. Badania te pozwolą określić optymalny czas reakcji kompleksowania mikroelementów przez substancje chelatujące powszechnie stosowane w branży nawozowej.

5

The effect of feed supplementation with Cu and Zn chelates on the content of these elements in the blood of broiler chickens and their body weight and feed conversion

75%

Kaim-Mirowski S. , Biesiada-Drzazga B. , Andraszek K. , Ali M. S. , Banaszewska D.

Acta Scientiarum Polonorum. Zootechnica

|

2022

|

tom 21

|

nr 1

6

Effect of chelated and mineral forms of micronutrients on their content in leaves and the yield of lettuce. Part I. Manganese

63%

Kozik E. , Tyksinski W. , Komosa A.

Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus

|

2008

|

tom 07

|

nr 1

EN

In pot experiments with lettuce, the effect of chelated and mineral forms of manganese on the fresh matter of plants and on the content of Mn, Cu, Zn and Fe in lettuce leaves were compared. Lettuce plants were grown in a peat substrate where the manganese content was differentiated in four levels: 10, 20, 30, and 60 mg Mn‧dm⁻³. Independent of the form of the applied manganese, no differences were found in fresh matter of lettuce heads at manganese levels of 10 to 30 mg Mn‧dm⁻³ substrate. When the plants were nourished with the mineral form of manganese, then in comparison with the chelated form of manganese, the content of manganese in lettuce leaves was higher. The differentiated fertilization with manganese exerted an effect on the nutritional status of plants with copper, zinc and iron. After the application of chelated manganese, there was more copper and iron in the lettuce, but a lesser amount of zinc than in case of manganous sulphate application. The increase of manganese content in the substrate caused an increase of this component in the plants.

PL

W doświadczeniach wazonowych z sałatą porównano wpływ chelatowej i mineralnej formy manganu na świeżą masę roślin i zawartość Mn, Cu, Zn i Fe w liściach. Rośliny uprawiano w podłożu torfowym, w którym zawartość manganu zróżnicowano do czterech dawek: 10, 20, 30 i 60 mg Mn∙dm⁻³. Niezależnie od formy zastosowanego manganu, nie stwierdzono istotnych różnic w świeżej masie główek sałaty przy zawartości składnika w podłożu w zakresie od 10 do 30 mg Mn∙dm⁻³. Przy żywieniu roślin mineralną formą manganu w porównaniu z formą chelatową uzyskano większą zawartość manganu w roślinach. Zróżnicowane nawożenie manganem wpłynęło na stan odżywienia roślin miedzią, cynkiem i żelazem. Po zastosowaniu chelatu manganu stwierdzono w sałacie więcej miedzi i żelaza, a mniej cynku niż po zastosowaniu siarczanu manganu. Zwiększenie ilości manganu w podłożu powodowało wzrost ilości składnika w roślinach.

7

Effect of fertilization with Fe chelates on the state of iron nutrition of greenhouse tomato

63%

Chohura P. , Kolota E. , Komosa A.

|

nr 4

EN

A greenhouse experiment aimed at investigating the effect of four chelates, differing in percentage of Fe content and the kind of Fe bonding ligand: Fe 8 Forte (EDTA+ +HEEDTA), Fe 9 Premium (DTPA), Fe 13 Top (EDTA) and Librel Fe DP7 (DTPA), on the state of iron nutrition of Merkury F1 cultivar greenhouse tomato grown traditionally in peat substrate. The second factor was iron content in the growing medium, which was established to reach the following levels: 50, 75 and 100 mg Fe⋅dm-3, while in the control object Fe values ranged 17.9 Fe⋅dm-3 (after peat liming). The experiment was established in a two-factorial design with three replications including four plants cultivated on one plot. The iron content was assayed in plant index parts according to the ASA method. On the basis of the results, significant differences were found in the state of greenhouse tomato nutrition under the influence of the examined iron chelates. The highest content of iron in tomato leaves was determined when chelate Fe 9 Premium (DTPA) was used, which points to the fact that it was the best source of Fe. The lowest iron level was recorded after the application of Fe 13 Top (EDTA). The highest mean Fe content for the years and dates of analyses appeared in leaves of plants cultivated in the growing medium containing 75 mg Fe⋅dm-3. In June, after the plants began to yield, there was a considerable decrease in the Fe content in plant index parts in comparison to the stage of fruit maturation and the end of yielding. The study did not demonstrate any symptoms of phytotoxicity or visible disorders regarding tomato growth and development due to the examined Fe chelates introduced in the doses of 32.1, 57.1 and 82.1 mg Fe⋅dm-3 to the substrate, whose initial Fe concentration after peat liming was on average 17.9 mg Fe⋅dm-3.

PL

W doświadczeniu szklarniowym badano wpływ czterech chelatów, różniących się procentową zawartością żelaza oraz rodzajem ligandu, jakim skompleksowano ten składnik: Fe 8 Forte (EDTA+HEEDTA), Fe 9 Premium (DTPA), Fe 13 Top (EDTA) i Librel Fe DP7 (DTPA), na stan odżywienia żelazem pomidora szklarniowego odmiany Merkury F1 uprawianego metodą tradycyjną w substracie torfowym. Drugim czynnikiem badawczym była zróżnicowana zawartość żelaza w podłożu, którą doprowadzono do wartości: 50, 75 i 100 mg Fe⋅dm-3. Doświadczenie założono w układzie dwuczynnikowym, w trzech powtórzeniach. Na jednym poletku uprawiano 4 rośliny. W częściach wskaźnikowych oznaczano całkowitą zawartość żelaza metodą ASA. Stwierdzono istotne różnice w stanie odżywienia pomidora szklarniowego pod wpływem badanych chelatów żelazowych. Najwyższą zawartość żelaza w liściach pomidora odnotowano, gdy źródłem Fe był chelat Fe 9 Premium (DTPA), a najniższą po zastosowaniu Fe 13 Top (EDTA). Najwyższą średnią zawartość żelaza w liściach uprawianych roślin obliczoną dla lat i terminów analiz stwierdzono, gdy zasobność wynosiła 75 mg Fe⋅dm-3. W czerwcu, po rozpoczęciu plonowania roślin, następował znaczny spadek zawartości żelaza w częściach wskaźnikowych pomidora w porównaniu z pozostałymi terminami analiz. W badaniach nie stwierdzono żadnych objawów fitoksyczności, a także widocznych zaburzeń we wzroście i rozwoju pomidora pod wpływem badanych chelatów żelazowych stosowanych w dawkach 32,1, 57,1 i 82,1 mg Fe⋅dm-3 substratu, którego wyjściowa zasobność po odkwaszeniu torfu wynosiła średnio 17,9 mg Fe⋅dm-3.

8

Hodowla osadu przeznaczonego do badań biodegradacji chelatów nawozowych

63%

Klem-Marciniak E. , Popławski D. , Porwoł M. , Pająk J. , Hoffmann K.

|

2017

|

tom Vol. 11, No. 1

165--173

PL

Chelaty mikroelementowe znajdują coraz częściej zastosowanie w produkcji nawozów płynnych i drobnokrystalicznych. Ligandy o właściwościach chelatujących pozwalają stabilizować mikroskładnik w szerokim zakresie pH oraz zapewniają lepszą i skuteczniejszą przyswajalność. Związki należące do grupy aminopolikarboksylowych (APCAs) stosowane są w produkcji nawozów. Najczęściej wykorzystywana jest sól sodowa kwasu etylenodiaminotetra octowego (EDTA). Związek ten zaliczany jest do substancji niebiodegradowalnych. Jego wysokie stężenie występuje w środowisku nawet po 15 latach i może powodować remobilizację metali dennych i rzecznych, eutrofizację wód, a w konsekwencji wprowadzenie metali ciężkich do łańcucha pokarmowego. Wpływ na środowisko naturalne określa się poprzez czas rozkładu związku pod wpływem mikroorganizmów. Stopień biodegradacji wyznacza się metodą testu statycznego i kinetycznego. W obu metodach istotna jest jakość zastosowanego osadu czynnego pobieranego z oczyszczalni ścieków. Celem badań było określenie właściwości fizykochemicznych osadu czynnego pobranego bezpośrednio z komór napowietrzających w oczyszczalni ścieków oraz modyfikacja sposobu hodowli osadu w taki sposób, by umożliwić wykorzystywanie go do badań biodegradacji chelatów nawozowych.

EN

Microelement chelates are increasingly being used in the production of liquid fertilizers and fine crystal. Ligands for chelating properties allow to stabilize trace elements in wide range of pH and provide better and more efficient assimilation. The compounds belonging to aminopolycarboxylic group (APCAs) are used in fertilizer production. Most commonly used is the sodium salt of ethylenediaminetetraacetic acid (EDTA). This compound is one of the substances, which are not biodegradable. High concentrations found in the environment even after 15 years and may cause remobilization of metal from river bottom, eutrophication and consequently, the introduction of heavy metals into the food chain. Impact on the environment is determined by the time distribution of the compound under the influence of microorganisms. The degree of biodegradation is determined by static and kinetic test. In both methods, it is important quality of the used activated sludge taken from wastewater treatment plants. The aim of the study was to determine the physicochemical properties of the activated sludge downloaded directly from the aeration chambers in sewage treatment plant and modification of breeding activated sludge in such a way as to allow use it to research fertilizer chelate biodegradation.

9

Zastosowanie reakcji Mannicha do otrzymania chelatów nawozowych

63%

Klem-Marciniak E. , Olszewski T. , Hoffmann K. , Huculak-Mączka M. , Popławski D.

|

tom Vol. 10, No. 1

165--171

PL

Wzrost liczby ludności spowodował intensyfikację rolnictwa, co doprowadziło do zubożenie gleb w makro- i mikroelementy. Mikroskładniki pobierane są przez rośliny w niewielkich ilościach, jednak stanowią czynnik determinujący wielkość i jakość plonowania. Pełnią funkcję biochemiczne, a ich zastąpienie przez inne pierwiastki jest niemożliwe. Przemysł nawozów mikroelementowych istnieje stosunkowo od niedawana. W produkcji nawozów istotne jest, by zapewnić efektywność stosowanych preparatów oraz zminimalizować niekorzystny wpływ na środowisko. Coraz częściej mikroelementy aplikowane są w postaci chelatów, które cechują się dużą trwałością. Związki należące do grupy aminopolikarboksylowych są wykorzystywane w produkcji płynnych nawozów mikroelementowych. Nadal najczęściej stosowaną substancją jest sól disodowa kwasu etylenodiaminotetraoctowego (EDTA). Doniesienia literaturowe świadczą o słabej biodegradacji tego związku. Nieustannie poszukuje się nowych związków, których rozkład nie będzie negatywnie wpływał na środowisko. Istotne jest także, by substancja chelatująca stabilizowała mikroelement w szerokim zakresie pH. Celem badań była próba otrzymania związków aminopolikarboksylowych z wykorzystaniem reakcji Mannicha. Jej zaletami są: jednoetapowość reakcji oraz dostępność substratów. Synteza ta posiada duży potencjał aplikacyjny.

EN

The population growth caused an increase in agriculture, which led to the impoverishment of the soil in macro- and microelements. Micronutrients are assimilated by plants in small amounts, however, are a factor in determining the size and quality of crops. They serve as biochemical, and their replacement by other elements is impossible. Micronutrient fertilizers industry has developed relatively recently. The production of fertilizers is essential to ensure the effectiveness of assimilated, and minimize the adverse impact on the environment. Increasingly, micronutrients are applied in the form of chelates, which are characterized by high stability. The compounds belonging to the group aminopolycarboxylic compounds are used in the production of micronutrients liquid fertilizer. Still most commonly used substance is the disodium salt of ethylenediaminetetraacetic acid (EDTA). Literature reports indicate poor biodegradability of this compound. Still looking for new compounds whose distribution does not have a negative impact on the environment. It is also important that the trace element chelator stabilized in a wide pH range. The aim of this study was to obtain aminopolycarboxylic compounds using Mannich reaction. One-step this reaction and the availability of substrates is a big advantage this reaction. This synthesis has a large application potential.

10

Właściwości fizykochemiczne wybranych chelatów nawozowych

63%

Klem-Marciniak E. , Hoffmann K. , Kaniewski M. , Hoffmann J.

|

2017

|

tom Vol. 11, No. 1

157--163

PL

Wzrost liczby ludności spowodował zwiększenie areału pól uprawnych, wprowadzenie nowych gatunków roślin, a także zubożenie gleb, co doprowadziło do rozwoju przemysłu nawozów makro- i mikroelementowych. Mikroelementy podawane w postaci chelatów charakteryzują się większym pobieraniem zastosowanego składnika, ułatwiają ich przemieszczanie się w roślinie, przez co charakteryzują się szybszym i skuteczniejszym działaniem, nawet w warunkach ograniczonej wilgotności. Struktura kleszczowa, którą tworzą, zapewnia trwałość oraz stabilizację mikroelementu. W Rozporządzeniu nawozowym opisano 13 związków należących do związków aminopolikarboksylowych (APCAs). Ligand z grupy APCA reaguje z mikroelementami w stosunku molowym 1:1, jest dobrze rozpuszczalny w wodzie, stabilizuje mikroelement w szerokim zakresie pH oraz zapewnia wysoki stopień skompleksowania. Nawozy takiego typu są 2-5 razy efektywniejsze niż nieorganiczne sole siarczanowe. Wysoki stopień pobrania składnika pokarmowego pozwala zmniejszyć dawkowanie nawozów, co minimalizują także niekorzystne wpływy na środowisko. Zastosowanie chelatów umożliwia stworzenie preparatu zawierającego jeden lub kilka składników występujących w małej ilości w roztworze glebowym. Celem pracy jest analiza właściwości fizykochemicznych wybranych chelatów stosowanych w przemyśle nawozowym.

EN

Causes of population growth include increasing the area of arable land, the introduction of new species of plants and soil depletion, which led to the development of the fertilizer industry macro- and micronutrients. Micronutrients in the form of chelates have a greater collection trace element, facilitate the movement of the plant, which are characterized by faster and more efficient operation, even under conditions of reduced humidity. The tick structure which is formed provides durability and stabilization of the micronutrient. The Regulation of the European Parliament and of the Council EC No 2003/2003 of 13 October 2003 is described 13 compounds belonging to the aminopolycarboxylic group (APCAs). Ligand from the group APCA reacts with trace elements in a molar ratio of 1:1, is highly soluble in water, stabilized trace element in a wide range of pH and a high degree of complexation. This type of fertilizer are 2-5 times more efficient than inorganic sulfate salts. The high degree of nutrients uptake can reduce the dosage of fertilizers, which minimize the adverse effects on the environment. The use of chelates allows the creation of a preparation comprising one or more microelements occurring deficiency. The aim of the study is to analyze the physicochemical properties of selected chelates used in the fertilizer industry.

11

Changes in the content of mineral components in tissues of turkeys receiving a supplement of Cu chelate with lysine

63%

Makarski B. , Zadura A.

Journal of Elementology

|

2006

|

tom 11

|

nr 2

PL

Badania przeprowadzono na 2 grupach indorów typu Big-6 podczas 16-tygodniowego odchowu. Czynnikiem doświadczalnym był dodatek miedzi w formie chelatu z lizyną w ilości 10 mg Cu-dm-3H2O. Celem badań było określenie wpływu miedzi jako dodatku do wody pitnej na masę ciała oraz kumulację składników mineralnych w wybranych tkankach indyków. Wykazano, że dodatek chelatu spowodował zwiększenie końcowej masy ciała indorów, natomiast nie wpłynął w znaczący sposób na masę analizowanych tkanek. Stwierdzono, że zastosowanie Cu wpłynęło na wzrost zawartości Cu, Zn i Fe we wszystkich badanych tkankach. Największą retencję Cu wykazano w przypadku wątroby, natomiast najmniejsze ilości tego pierwiastka kumulowały się w mięśniach piersiowych ptaków. Długotrwała aplikacja miedzi nie spowodowała nadmiernej kumulacji tego składnika w nerkach i mięśniach indyków, co nie stanowiło zagrożenia dla zdrowia konsumentów, gdyż jej zawartość nie przekraczała dopuszczalnych norm (5 mg-kg-1; wg PN-A-86524:1994).

EN

Investigations were performed using 2 groups of turkeys Big-6 type turkeys during 16 - week rearing. Addition of copper in the form of chelate with lysine in the amount of 10 mg Cu-dm-3H2O was an experimental factor. The aim of the present study was to define the effect of copper, as a supplement to drinking water on body mass and on accumulation of mineral components in selected turkey tissues. Analysis of the obtained results has shown that a supplement of chelate caused an increase of the final body mass of the turkeys, but it did not considerably influence the mass of the analyzed tissues. It was found that the copper affected the increase of Cu, Zn and Fe contents, in all tissues studied. Livers were characterized by the highest Cu retention, whereas the least amounts of this element were accumulated in breast muscles of the birds. A long application of copper did not effect an excessive accumulation of this mineral component in kidneys and muscles of turkeys and did not pose a threat for the consumers' health, as the copper content in these tissues did not exceed the permissible norms (5 mg-kg-1; according to PN-A-86524:1994).

12

Yields and content of mineral constituents in leaves and fruit of Golden Delicious apple tree as depending on applied chelates

63%

Nosal K. , Poniedzialek W. , Porebski S. , Gonkiewicz A.

Acta Agraria et Silvestria. Series Agraria

|

2001

|

tom 39

EN

An experiment conducted in the years 1991-1994 in Garlica Murowana Experimental Station concerned the effects of foliar fertilization with chelates on the content of mineral constituents in leaves and fruits of Golden Delicious apple trees. The applied chelates were LS-Fe (5.0% + 8.0% of urea), LS-Mg (4.88%), LS-B (2.10%), and LS-4 (Fe — 1.0%, Cu — 2.0%, Zn — 2.0%, and B — 5.0%). The chelates did not increase the yield or weight of fruit. LS-4, LS-Mg, and LS-B, positively affected the hardness, extract, and pH of fruit. Foliar fertilization of trees with chelates LS-B and LS-Mg is justified since their introduction to plants increases the content of nitrogen, boron, phosphorus and magnesium in leaves. The extra-root fertilization of apple trees with chelates LS-Fe, LS-Mg, and LS-B effected an increase in the content of nitrogen, phosphorus, potassium, boron, and magnesium in fruit.

PL

W latach 1991-1994 przeprowadzono w Stacji Doświadczalnej w Garlicy Murowanej doświadczenie nad wpływem nawożenia dolistnego che latarń i na plonowanie, zawartość składników mineralnych w liściach i owocach odmiany Golden Delicious. Stosowano chelaty: IS-Fe (5,0% + 8,0% mocznika), LS-Mg (4,88%), LS-B (2,10%) oraz LS-4 (Fe — 1,0%, Cu — 2,0%, Zn — 2,0%, B — 5,0%). Zastosowane chelaty nie miały wpływu na zwiększenie plonu oraz masy owoców. Korzystny wpływ na jędrność, ekstrakt oraz pH owoców wywarły chelaty: LS-4, LS-Mg i LS-B. Dolistne nawożenie drzew chelatami LS-B i LS-Mg jest uzasadnione ponieważ ich wprowadzenie do rośliny powoduje zwiększenie zawartości azotu, boru oraz fosforu i magnezu w liściach. Poza kurzeniowe nawożenie jabłoni chelatami LS-Fe, LS-Mg i LS-B miało wpływ na zwiększenie zawartości w owocach azotu i fosforu, potasu i boru oraz magnezu.

13

Effect of chelated and mineral forms of micronutrients on their content in leaves and the yield of lettuce. Part II. Copper

51%

Kozik E. , Tyksinski W. , Komosa A.

Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus

|

2008

|

tom 07

|

nr 3

EN

In pot experiments, in spring 2006 and 2007, a comparison was made between the chelated and the mineral forms of copper on the yielding of lettuce and on the content of Cu, Zn, Mn and Fe in lettuce leaves. Plants were grown in peat substrate supplemented with Cu doses of 5, 25, 50 and 75 mg∙dm⁻³. A greater mass of lettuce heads was obtained after the application of the mineral form of copper. In the range of doses: 5–50 mg Cu∙dm⁻³, the mean yields of lettuce did not differ. In the second year of studies, the application of copper chelates in the dose of 75 mg∙dm⁻³ caused a high reduction of yield. The mean copper content in lettuce, after the application of the chelated Cu form, was twice higher than after the use of the mineral Cu form. Iron content in lettuce after the application of copper chelates was higher than after the use of copper sulphate, while the contents of zinc and manganese were smaller.

PL

W doświadczeniach wazonowych wiosennych (2006 i 2007 r.) porównano wpływ chelatowej i mineralnej postaci miedzi na plonowanie sałaty oraz zawartość Cu, Zn, Mn i Fe w liściach. Rośliny uprawiano w podłożu torfowym, do którego wprowadzono dawki Cu: 5, 25, 50 i 75 mg∙dm⁻³. Większą masę główek sałaty uzyskano po zastosowaniu mineralnej formy miedzi. W zakresie dawkowania 5–50 mg Cu∙dm⁻³ średnie plony sałaty nie różniły się. W drugim roku badań zastosowanie chelatu miedzi w dawce 75 mg∙dm⁻³ spowodowało dużą redukcję plonu. Zawartość miedzi w sałacie po zastosowaniu chelatu miedzi była dwa razy większa niż po zastosowaniu siarczanu miedzi. Po zastosowaniu chelatu miedzi – zawartość żelaza była większa niż po zastosowaniu siarczanu miedzi, natomiast cynku i manganu była mniejsza.

14

Effect of some fertilizers chelates on the growth of pathogenic fungi and development of disease symptoms on host plants. II. Influence of calcium, iron and zinc on development of Phytophthora foot-rot of gerbera and population dynamics of Phytophthora cryptogea

51%

Skrzypczak C. , Orlikowski L. B. , Matysiak B.

|

tom 11

15

Wplyw dodatku chelatu Cu z lizyna na sklad mineralny i wytrzymalosc kosci piszczelowych indykow

38%

Kwiecien M. , Makarski B. , Zadura A. , Galas D.

|

2005

|

tom 04

|

nr 2

77-84

16

Biotechnologia w zywieniu zwierzat

38%

Gornowicz E.

Biuletyn Informacyjny Drobiarstwa

|

1993

|

tom 31

|

nr 3

5-8

17

Mikroelementy w uprawach polowych. Nawozy dolistne firmy ADOB

38%

Sitek-Cach D.

Biuletyn Informacyjno-Handlowy. Ośrodek Doradztwa Rolniczego Boguchwała

|

2000

|

nr 03

27