Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: ancient linguistics

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Akustyka, mimetyka, estetyka, artykulacja: Grecy o głoskach języka

100%

Wolanin H.

nr 1

467-489

The paper contains a thorough examination of the criteria used by the ancient Greeks for defining, describing and classifying the phones of the language. References are made to works by Plato and Aristotle, as well as to the text of the Techne grammatike attributed to Dionysius Thrax. In the dialogues of Plato, and especially in the Cratylus, one can find the first categorical characteristics of different groups of phones, formulated in acoustic terms, as well as individual descriptions of the mimetic qualities of particular phones, based on either sound effects or articulatory features. In Poetics, Aristotle defined the phone as such, connecting it with the notion of voice characterized by indivisibility, ability to create a complex voice (i.e. a word) and exclusively human origin. In setting out three main classes of phones, he based their definitional criteria on their articulatory features (the contact of speech organs or lack of it) on the one hand, and on their phonetic and acoustic properties (audible voice), i.e. on sound distinctness manifesting itself in acoustic autonomy on the other. In the Techne grammatike, in turn, particular classes of phones were identified and defined by formulating the conditions in which they produce voice characterized by a definite – high or law – aesthetic value. Despite the absence of an articulatory criterion, Greek grammarians succeeded in distinguishing all basic classes of phones, although they constantly looked at phones through the prism of letters, which led to them confusing the phonetic level with the graphic one, and thus made it impossible to create a conceptual and terminological apparatus which would be the means appropriate for identifying and describing correctly the whole stock of Greek phones.

Słowo to potężny władca. Poglądy językowe Gorgiasza sofisty

63%

Tomaka K.

nr 3: Filologia klasyczna

23-36

Celem niniejszego artykułu jest syntetyczne przedstawienie poglądów językowych, które manifestował najbardziej radykalny sofista, Gorgiasz z Leontinoi. Autorka poddała analizie nihilistyczny pogląd Gorgiasza na poznanie i sam przekaz językowy. Sofista, burząc zgodność między rzeczywistością, myśleniem i językiem, odebrał słowu wartość poznawczą, a wyeksponował jego funkcję impresywną. Język w jego poglądach przestaje być nośnikiem informacji, staje się natomiast narzędziem perswazji i wywoływania emocji. Wyrażona przez Gorgiasza w Pochwale Heleny fascynacja magiczną mocą słów zostaje ostudzona w traktacie O niebycie albo o naturze faktem ich bezużyteczności w procesie poznania.

This article provides an overview of the linguistic theory discussed by the sophists, and more specifically, indicates some of the central philosophical issues related to language usage raised by one of the greatest sophist – Gorgias. The purpose of this article is to analyse his discussions of language, rhetoric and poetry as they are presented in and exemplified by Encomium of Helen and the treatise On Nature or the Non-Existent. The present essay aims to examine the statement that has often been taken as characteristic of Gorgias’ thought: that language is not a reflection of things, but that it is its own master.