Ekstrahowano kwasy jabłkowy i fumarowy przy użyciu wielkocząsteczkowych amin (trójoktyloaminy, Amberlite LA-1 i LA-2) rozpuszczonych w ksylenie oraz nitrobenzenie. Wykazano znaczący wpływ rodzaju rozcieńczalnika na wartości stałych równowagi tworzonych kompleksów kwas-amina. Ustalono występowanie kompleksów kwas-amina w szerokim zakresie proporcji od 1:1 do 3:2. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że najbardziej odpowiednim układem do selektywnej ekstrakcji kwasu jabłkowego jest anionit Amberlite LA-2 rozpuszczony w nitrobenzenie.
EN
The paper deals with the malic and fumaric acid extraction by trioctylamine, Amberlite LA-1 and LA-2 dissolved in xylene and nitrobenzene. The strong influence of diluents on the mathematically determined equilibrium constants is shown. The equilibrium complexation constants for ratios from 1:1 to 3:2 have been estimated. Taking into account the extraction result, it is concluded that the most appropriate system of selective extraction, which permits to separate successfully malic from fumaric acid, corresponds to Amberlite LA-2 dissolved in nitrobenzene.
The aim of this study was to optimize and validate the methodology for the determination of selected aliphatic amines in the presence of inorganic cations in environmental samples (rainwater, snow, particulate matter) by isocratic ion chromatography with suppressed conductometric detection. The obtained detection limits for selected aliphatic amines were 4.65 µg/L, 4.46 µg/L, and 12.4 µg/L for methylamine, dimethylamine, and trimethylamine, respectively. The relative standard deviation of repeatability for real samples was less than 6%. The recovery was within the range of 90.3%–100%. The developed methodology was applied to analyse wet deposition and particulate matter samples.
PL
Celem pracy była optymalizacja i walidacja metodyki oznaczania wybranych amin alifatycznych w obecności nieorganicznych kationów w próbkach środowiskowych (woda deszczowa, śnieg, pył zawieszony) metodą izokratycznej chromatografii jonowej z detekcją konduktometryczną. Granice wykrywalności dla wybranych amin alifatycznych wyniosły 4,65 µg/L, 4,46 µg/L i 12,4 µg/L, odpowiednio dla metyloaminy, dimetyloaminy i trimetyloaminy. Precyzja powtarzalności dla próbek rzeczywistych była < 6%. Odzysk mieścił się w zakresie 90,3%–100%. Opracowana metodyka została zastosowana do analizy próbek depozycji mokrej (śnieg, deszcz) oraz próbek pyłu zawieszonego.