W ostatnich latach nastąpił rozwój metod i technik stymulowania twórczego myślenia. Rozwój twórczej aktywności uczniów w duŜej mierze uzaleŜniony jest od twórczych nauczycieli i od metod, jakie stosują, aby pobudzać twórczość uczniów. W artykule zasygnalizowane zostały tylko niektóre wątki twórczości, aktywności twórczej i jej rozwijania.
EN
In recent years there has been development of methods and techniques to stimulate creative thinking. Developing students creative activity largely depends on creative teachers and the methods they use to stimulate students creativity. This article has been signaled by some threads of creativity, creative activity and its development.
Artykuł poświęcony jest problematyce wytworzenia wśród studentów aktywności twórczej (AT). Dla efektywnej realizacji wychowania aktywności twórczej (AT) u studentów zaproponowano zbudować pragmatystyczne modele wychowania AT na podstawie podania na wynalazczość lub efektywny model. Na ich podstawę składa się, zaaprobowane przez nas w praktyce pedagogicznej, jądro pragmatystycznego modelu wychowania AT u studenta, które cechuje się blokowo-modulową strukturą. Jest ona werbalnie opisywana modułami z umownymi nazwami: "cel", "nazwa", "kod", "analog", "słuszność", "rysunek", "efekt", "formuła". Ich utworzenie przeprowadzono z pomocą autorskiego doświadczenia pracy pedagogicznej i wynalazczej, uprzednio działającego prawa patentowego. Moduły ukazują algorytm powstawania nowego technicznego rozwiązania: idea, opracowanie rozwiązania, realizacja. Praca z tymi modułami jest różniczkowalna w zależności: od osobowości studenta, jego przygotowania do rozwiązania zadań inżynieryjnych: od wiedzy danej dziedziny twórczości technicznej i komunikatywności.
EN
This paper is dedicate problem of formation of creative activity among students group, through make pragmatically model, as well on base on inventive activity or effective model, included sphere description individuality of person.
The article presents the results of the research carried out in the school year 2018/2019 in selected primary schools. The research was compliant with the assumptions of constructivism. The aim of the study was to diagnose the ways of understanding the abstract concept of a family in a group of younger schoolchildren from a large city (Lodz). It was assumed that an effective way of extracting meanings given by children is to trigger their creative activity. Typical psychodidactic techniques were used: asking questions, drafting cognitive maps and creating analogies. The material obtained in the course of observation and analysis of children’s creations has been studied. The strategy used made it possible to reconstruct the children’s process of understanding the concept of a family, and to show the possibilities inherent in the psychodidactics of creativity. Such possibilities enable teachers to activate children’s way of interpreting the world and eliciting its personal and original representations.
PL
W artykule przedstawiono wyniki badań zrealizowanych zgodnie z założeniami konstruktywizmu i przeprowadzonych w roku szkolnym 2018/2019 w wybranych szkołach podstawowych. Celem badań było zdiagnozowanie sposobów rozumienia abstrakcyjnego pojęcia rodzina w grupie dzieci w młodszym wieku szkolnym, w środowisku wielkomiejskim (Łódź). Przyjęto tezę, iż skutecznym sposobem wydobywania znaczeń nadawanych przez dzieci jest wyzwalanie ich aktywności twórczej. Wykorzystano typowe dla psychodydaktyki twórczości techniki: asocjogramy, pytania i tworzenie analogii. Opracowaniu poddano materiał badawczy uzyskany w toku obserwacji oraz analizy wytworów twórczych dzieci. Wykorzystana strategia pozwoliła na zrekonstruowanie dziecięcego procesu rozumienia pojęcia rodzina oraz na ukazanie możliwości tkwiących w psychodydaktyce twórczości, pozwalających na uruchomienie dziecięcego interpretowania świata, wydobywanie osobistych, oryginalnych jego reprezentacji.
This text presents a way of using paper theatre in regional education. Derived from the Japanese tradition called kamishibai, the theatre is a combination of visual art and storytelling. The historical path it has followed to become rooted in the contemporary education (especially dedicated to preschool and early school children) is described in the first part of the article. Further considerations are related to the research which aimed at learning the strategy for creating paper theatres by teachers of Łódź schools and kindergartens, and by the students of the Faculty of Educational Sciences at the University of Łódź who specialize in early school and preschool education, and who are involved in the project: "Kamishibai in regional education" (organized by the Łódź Centre for Teacher Training and Practical Education). I analysed 62 projects (prepared in the form of charts and texts, or in the form of recorded films) that were made available by the participants on the Moodle and MS Teams platform. The applied research methods (analysis of documents and nondirective interview) allowed me to discuss the choice of literary material and the potential and limitations of the kamishibai method. Eventually, they made it possible for me to describe the strategy for designing paper theaters, which are to popularize contact with the art of the word of the Lodz region.
PL
Niniejszy tekst traktuje o sposobie wykorzystania papierowego teatru w edukacji regionalnej. Wywodzące się z tradycji japońskiej kamishibai stanowi połączenie sztuki wizualnej i sztuki opowiadania. Historyczną drogę, którą przebyło, by zakorzenić się we współczesnej edukacji (w szczególności w działaniach skierowanych do dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym), opisuję w pierwszej części artykułu. Dalsze rozważania poświęcam badaniu, którego celem było poznanie strategii tworzenia papierowych teatrów przez nauczycieli łódzkich szkół i przedszkoli oraz studentów Wydziału Nauk o Wychowaniu Uniwersytetu Łódzkiego, specjalności edukacja wczesnoszkolna i wychowanie przedszkolne, zaangażowanych w projekt „Kamishibai w edukacji regionalnej” (organizowany przez Łódzkie Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Kształcenia Praktycznego). Przedmiotem analiz uczyniłam 62 projekty (przygotowane w formie plansz i tekstu lub nagranych filmów) udostępnionych przez badanych na platformie Moodle oraz MS Teams. Zastosowane metody badawcze (analiza dokumentów oraz wywiad swobodny) pozwoliły na podjęcie rozważań na temat doboru tworzywa literackiego oraz potencjału i ograniczeń metody kamishibai. Ostatecznie doprowadziły mnie do opisu strategii projektowania papierowych teatrów, mających popularyzować obcowanie ze sztuką słowa regionu łódzkiego.
5
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Adults education in the sphere of culture plays a significant role in a personal development of a particular person, their skills, abilities, and interests. It enables self –realization and helps in the area of developing social competences. It is considerably important in the case of people serving a sentence of imprisonment, regardless of singular experiences regarding culture. Education activities carried out in penitentiaries have an important pedagogical dimension and their significant aim is to prepare inmates to live at large. A broad culture dimension helps inmates in finding their music, art, and acting interests and abilities and allows to form plans for life at large. Meeting with culture becomes for them a chance to gain knowledge in intersting for them culture spheres including inmates for whom it is the fist contact with culture. It is a chance for them to find some areas of their identity. Finally, a range of organised workshops in penitentiaries and outside in culture institutions allows to experience culture at large. Education in the sphere of culture becomes a voluntary choice and a participation in workshops becomes inmates’ manifestation of creative activities.
PL
Edukacja dorosłych w obszarze kultury odgrywa znaczącą rolę w rozwoju osobowości człowieka, jego umiejętności, zdolności, zainteresowań, ułatwia autorealizację, jak również wspomaga w zakresie rozwoju kompetencji społecznych. Szczególnie jest to ważne w przypadku osób odbywających karę pozbawienia wolności, niezależnie od jednostkowych doświadczeń w zakresie obcowania z kulturą. Działania edukacyjne realizowane w jednostkach penitencjarnych mają ważny wymiar wychowawczy, a ich istotnym celem jest przygotowanie do życia wolnościowego. Szeroki wymiar kultury pomaga niejednokrotnie osadzonym w odnajdywaniu swoich zainteresowań, zdolności muzycznych, plastycznych, aktorskich, a tym samym pozwala w oparciu o nie budować plany dotyczące życia już po odbyciu kary
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.