Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Iluzje prawniczego rozumu. O społecznych warunkach praktyk (bez)refleksyjnych

100%

Dębska H.

Studia Prawno-Ekonomiczne

|

2014

|

tom XCII (92)

11-23

EN

common characteristic of thus oriented approaches is their purely theoretic character. Pierre Bourdieu’s empirically grounded reflexive sociology questions the alleged reflexivity of an ‘ordinary’ agent’s actions, while attempting to explain the social conditions that need to occur for a real reflexivity of the intellectuals to come about. The purpose of this paper is to present conditions that hinder, or prevent the carrying out of fully reflexively oriented research of law. Firstly, it explains that individuals acting in the world almost always employ an embodied ‘practical sense’ – mental schemata and schemata of action developed in the process of socialisation. Secondly, the paper proves that subject’s (also a lawyer-researcher) way of thinking is a result of his or her position within a social structure (in the field of law). Thirdly, it is shown that the illusion of a fully distanced mind is a special kind of disposition of an intellectual – a disposition that prevents him or her from recognising the social conditions of her thinking. It is stipulated that what reflexively oriented research of law needs is not only the objectification of the research subject, but also a critical analysis of the researcher’s standpoint. For a lawyer his would mean, among others, the awareness of their entanglement in dogmas acquired in the course of their education, objectification of practice-derived experiences, or confrontation with subjects from outside of the legal field (eg. sociologiests).

2

Rola Instytutu Mikołowskiego w upowszechnianiu przekładów literatury słoweńskiej w Polsce w ostatnich latach

100%

Gawlak M.

Przekłady Literatur Słowiańskich

|

2016

|

tom 7

|

nr 2

167-179

SI

Prispevek se nanaša na slovenske literarne publikacije, ki jih je v letih 2012—2015 redno izdajal Mikolovski inštitut Rafała Wojaczka. Obravnava vloge založniških hiš pri spodbujanju prevajanja periferne literature, pri čemer se opira na teorijo družbenih polj Pierra Bourdieuja. Avtorica opozarja na mehanizme in motivacijo za nastajanje teh publikacij — tako na strani založnika kot prevajalca. Loti se tudi vprašanja skrbi za zunanjo podobo prevodne publikacije ter prisotnosti oz. odsotnosti paratekstov. Povečanje zanimanja za nišno literaturo (vključno s tujo) je nedvomno posledica illusia (Bourdieu), torej verovanja v pomen literarne, prevajalske in založniške dejavnosti ter njenih estetskih in družbenih učinkov. Taka zavest je prisotna med člani Mikolovskega inštituta in drugimi, ki so vključeni v založniški proces (npr. prevajalci). Zato si Mikolovski inštitut za svoje zanimanje za tujo in (z gledišča literarnega polja prejemniške literature) periferno književnost, poskus transferja simboličnega kapitala slovenskih ustvarjalcev ter za svojo relativno avtonomijo na področju založništva zasluži vse priznanje.

EN

This article focuses on the dissemination of Slovenian literature in Polish by the Rafał Wojaczek Institute in Mikołów between 2012 and 2015. The author approaches the role of publishers in promoting literatures that are viewed from the Polish perspective as marginal using Pierre Bourdieu’s theory of social fields. She points to the mechanisms and motivations of both the publisher and the translators, addresses issues related to graphic design, and examines the impact of paratextuality. The appreciation of non -mainstream literatures, including translations, stems from Bourdieu’s notion of illusio, a belief shared by the Institute’s staff and the team supporting the publishing process (i.e. translators) in the value of literature, translation and publishing, and their aesthetic and social impacts. The interest of the Mikołowski Institute in propagating fringe literatures, its attempts to transfer symbolic Slovenian capital into Polish and its relative autonomy in the publishing market are well worth noting.

3

Der Übersetzer als Akteur im Literaturbetrieb

100%

Eberharter M.

Między Oryginałem a Przekładem

|

2013

|

tom 19-20

189-205

PL

Na podstawie teorii pola i kapitału Pierre’a Bourdieu autor opisuje status tłumacza literatury w obiegu literackim. Próbuje odpowiedzieć na pytanie, co powoduje, że warunki, w których tłumacze literatury zazwyczaj muszą pracować (np. niskie wynagrodzenie, presja czasowa, niekorzystne umowy itd.), są tak złe, skoro tłumacz, postrzegany jako pośrednik między kulturami, jest powszechnie darzony szacunkiem. Artykuł wskazuje, że mimo tego tłumaczom w ramach pola literackiego brakuje kapitału symbolicznego – według Bourdieu, najważniejszego rodzaju kapitału, zapewniającego uznanie. Dzieje się tak przede wszystkim dlatego, że tłumaczenie literackie nie jest uznawane za działalność kreatywną, tak jak np. samo pisanie. Liczne inicjatywy z ostatnich lat, ukazujące specyfikę pracy przekładowej, mogą jednak zmienić tę sytuację, podkreśla autor w podsumowaniu.

EN

Based on Pierre Bourdieu’s theory of field and capital the author describes the status of the literary translator inside the literary industry. He tries to answer the question why translators have to work under unsatisfactory circumstances (e.g. pressure of time, low pay). The most important reason for this seems to be that translators don’t dispose within the literary field of symbolic capital, which guarantees appreciation. Literary translation is not regarded as a creative activity as for example writing itself. As the author underlines in the summary numerous initiatives raising the awareness of literary translation may change this situation in the future.

4

INSPIRACJE TEORIĄ PIERRE’A BOURDIEU W PORADOZNAWSTWIE

100%

Mielczarek M.

|

nr 1(72)

55-68

PL

Jeden z fundamentalnych sporów na temat natury rzeczywistości spo- łecznej stanowi debata, którą najczęściej określa się współcześnie mianem agency and structure (sprawstwo podmiotowe a struktura). Pierre Bourdieu próbował prze- zwyciężyć tę klasyczną opozycję („konstruktywistyczny strukturalizm”) i w efekcie stworzył bardzo ciekawą i oryginalną teorię pola społecznego. Jego koncepcja stała się dla mnie inspiracją do myślenia o praktyce poradniczej właśnie w kategoriach pola. W artykule przywołuję argumenty i racje na rzecz aplikacji oraz uprawomoc- nienia teorii tego wybitnego socjologa na gruncie poradoznawstwa. Z racji objętości tekstu czynię to tutaj jedynie w sposób uproszczony. Jest to zaledwie wstępna próba przedstawienia praktyki poradniczej jako fenomenu działania pola.

EN

One of the fundamental disagreements about the nature of social reality is a debate which is commonly referred to nowadays as agency and structure. Pierre Bourdieu attempted to overcome this classical opposition (“constructivist structu- ralism”) and as a result has created a very interesting and original theory of the social field. His concept became an inspiration for me to think about the counselling practice just in terms of the field. In the article I rehearse the eminent sociologist’s major concepts and provide arguments for applicability of his theory as a legitimate framework for counsellogy. Given the limits of my paper, this account is here so- mewhat simplified. It is just a preliminary attempt to present the counselling practice as the phenomenon of field operation

5

„Kapitał aktywizacyjny” w polu społecznym Powiatowego Urzędu Pracy – o pomaganiu osobom bezrobotnym

85%

Mielczarek M.

Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses

|

2014

|

tom 15

39-48

EN

(Excerpt of reviews): “The author discusses the important problem of the emergence of a new paradigm of the state social policy (the active social policy – ASP) in Poland and its assisting and social consequences. The author also constructs the concept of a new form of symbolic capital which is called “activating capital”. Its acquisition and “practicing” take place primarily in contacts between unemployed people and Job Centers. He explains clearly the essence of the new “solutions” of this policy and indicates what a critical researcher of social phenomena should really focus on. [...] The text deserves the attention of readers also because just few people have taken so far the research on this important issue.”

6

Koncepcja habitusu u Pierre'a Bourdieu

85%

Matuchniak-Krasuska A. , Łódzki U.

|

PL

Numer został przygotowany przy wsparciu Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego (1222/P-DUN/2015).

EN

The article handles a sociological formulation of the term in the works of the eminent scholar. It also takes into account a wider, explicative context relevant to other terms (field, capital, agent, disposition, competence, distinction) used to analyze French society. It is a synchronic approach to habitus overlapping its diachronic analysis referring to the use of the term habitus in Greek, Roman and Christian philosophy found i.e. in Plato, Aristotle, Cicero, Virgil, Thomas Aquinas works.

7

Piękno według socjologów: socjologia estetyki i estetyka życia społecznego

85%

Dowgiałło B.

Estetyka i Krytyka

|

2013

|

nr 1(28)

43-57

EN

Although beauty has never been a mainstream sociological topic, it is not true that sociologists have not been interested in social aspects of aesthetics. Traditionally, however, sociological and philosophical approaches towards beauty have excluded each other. The article challenges the assumption made by Pierre Bourdieu that sociologists should reject philosophical concepts of beauty. On the contrary, it searches for sociological implications of philosophy. The article presents the thoughts of Theorstain Veblen, Herbert, Blumer and Georg Simmel and stresses the similarities between their theories and the philosophical concepts of beauty as clarity, beauty as integrity, and beauty as harmony.

8

Love as subversion: the long afterlife of the romantic ideal

85%

Sokolski M.

Estetyka i Krytyka

|

2015

|

nr 2(37)

61-77

EN

The aim of this paper is to confront two opposite views on the romantic idea of love and its role in contemporary Western societies. According to one of the analysed perspectives, represented most fully by Anthony Giddens, the romantic idea of love is seen as a dangerous delusion, bound to be abandoned in the rapidly changing societies of today. According to the other view, proposed by Pierre Bourdieu, romantic love is still the only means to escape the power of symbolic domination. In conclusion, both accounts are analysed in terms of their underlying mythologies: victorian in case of Giddens, romantic in case of Bourdieu. Notions of ‘ontological security’ and the ‘unity of the loving dyad’ are shown to be the cornerstones of powerful mythological systems encompassing our aims and modes of expression.

9

Pierre Bourdieu a Kabylové: Idealizace, identifikace, instrumentalizace?

85%

Hyánková T.

Sociologický časopis. Czech Sociological Review

|

2013

|

tom 49

|

nr 1

101-122

EN

Pierre Bourdieu’s social scientific concepts and theories are very popular among social scientists today. However, his early writings based on fieldwork in Algeria are far less well known, despite the fact that in was in these texts that his famous concepts and theories originated. This article sets out to examine the mutual relationship between Bourdieu and the Kabyle people from several perspectives. The author focuses on Bourdieu’s relationship to the fieldwork, his relations with Kabyle intellectuals, and at the role they played as his key informants and ‘experts’ on Kabyle culture. The article investigates to what extent and how in France Bourdieu defended the academic activities of the Kabyle people relating to their own culture. It also studies Bourdieu’s opinion on the Kabyle people’s emancipation efforts within independent Algeria. Finally, it looks at how familiar the Kabyle people are today with Bourdieu’s work on their society and culture and how his body of work is interpreted, taught at universities and used as a tool in the formation process of Kabyle collective identity. The article is based on a study of primary and secondary sources: Bourdieu’s scholarly writings, media interviews, his speeches at ceremonies, and his correspondence, and it draws on published interviews with Bourdieu’s friends and colleagues. The author also used her own fieldwork in Algeria as an auxiliary source of data.

10

Sociologická kritika filosofické estetiky

85%

Zahrádka P.

Filosofický časopis (Philosophical Journal)

|

2013

|

tom 61

|

nr 3

349-370

EN

The aim of the text is to reconstruct and critically consider, on the basis of the findings of sociologists of culture (above all Pierre Bourdieu), the fundamental objections to philosophical aesthetics – aesthetic historicism and aesthetic scepticism. Aesthetic historicism confronts philosophical aesthetics at the methodological level by questioning the possibility of defining the concept of the aesthetic independently of a historically-conditioned aesthetic theory, or rather of normative decisions to be treated as a relevant part of aesthetic experience. Aesthetic scepticism calls into doubt the traditional conception of the autonomy of aesthetic values and of the objectivity of aesthetic evaluation. This position is elaborated in the text by reference to the example of the sociological critique of the opinions of the analytical aesthetician Frank Sibley on the logico-semantic status of aesthetic concepts. The concluding part of the text discusses the consequences that follow from the sociological critique for aesthetic axiology and for art criticism.

CS

Cílem textu je na základě poznatků a zjištění sociologů kultury (převážně Pierra Bourdieuho) rekonstruovat a kriticky promyslet základní výhrady vůči filosofické estetice: estetický historismus a estetický skepticismus. Estetický historismus konfrontuje filosofickou estetiku na metodologické rovině, protože zpochybňuje možnost vymezit pojem estetična nezávisle na historicky podmíněné estetické teorii, resp. normativních rozhodnutích, co budeme pokládat za relevantní součást estetické zkušenosti. Estetický skepticismus uvádí v pochybnost tradiční představu o autonomii estetické hodnoty a objektivitě estetického hodnocení. Tato pozice je v textu rozpracována na příkladu sociologické kritiky názorů analytického estetika Franka Sibleyho na logicko-sémantický status estetických pojmů. V závěrečné části textu jsou pojednány důsledky, jež ze sociologické kritiky vyplývají pro estetickou axiologii a uměleckou kritiku.

11

Museums as participants in the market game: The political and economic context of the functioning of the museums

80%

Nieroba E.

Przegląd Socjologiczny

|

2017

|

tom LXVI

|

nr 4

85-103

EN

Under the influence of contemporary social and political changes, which have resulted in, inter alia, changes in the structure of museum audiences and their expectations, museums have had to implement new practices and tools which were previously not present in their fields of interest. These processes changed the definition of the mission of a contemporary museum and the way of communicating with participants of culture. Today a museum, like every other institution on the entertainment and leisure market, has to attract recipients of its offer. Museums thus engage in ever more close relationships with the field of economy. Moreover, the model of public financing of culture subjects the activities of museums to the current politics. This article discusses the ‘spilling over’ of the principles of the fields of economy and politics into the field of museums. The empirical material collected during the realization of qualitative studies among museum employees concerning their attitude towards the changes taking place in the sphere of museums, both in Poland and all over the world, provided the inspiration to analyse this issue. The following issues, taken from a wide range of issues related to the assessment of the museums’ place in the market reality, are examined in this article: sources of cultural and economic values generated by museums; the phenomenon of competition between museums; museum attendance as a criterion of the museums’ success; and the required models of financing museums’ activity. Theoretical considerations concerning relationship between the necessity of fulfilling museums’ social mission and the expected economic efficacy, as well as the museum’s status among other players on the leisure and entertainment market, were enriched by selected research results, which are treated as a local (Polish) commentary on the global changes taking place in the operation of contemporary museums.

PL

Pod wpływem zmian społeczno-politycznych, które między innymi pociągnęły za sobą zmianę struktury publiczności muzealnej i jej oczekiwań, muzea musiały się otworzyć na nowe praktyki i narzędzia dotychczas nieobecne w horyzoncie ich zainteresowań. Procesy te przedefiniowały misję współczesnego muzeum oraz sposób komunikowania się z uczestnikami kultury – muzeum jak każda inna instytucja na rynku czasu wolnego musi zdobyć odbiorców swojej oferty, muzea wchodzą więc w ścisłe relacje z polem ekonomii i gospodarki. Ponadto model publicznego finansowania kultury uzależnia działalność muzeów od bieżącej polityki. W swoim artykule chcę podjąć problem przenikania reguł pola ekonomii i polityki w pole muzeum. Inspiracją do podjęcia tego problemu jest materiał empiryczny zgromadzony w trakcie realizacji badań jakościowych wśród muzealników na temat postaw wobec procesu zmian, jaki zachodzi w polu muzealnym, zarówno w Polsce, jak i na świecie. Z szerokiego spektrum problemów poruszanych w badaniach na potrzeby artykułu wybrano te zagadnienia, które odnoszą się do oceny usytuowania muzeów w rzeczywistości rynkowej, źródeł wartości kulturowych i ekonomicznych generowanych przez muzea, zjawiska konkurencji między muzeami, frekwencji jako kryterium sukcesu muzeum oraz pożądanych modeli finansowania działalności muzeów. Rozważania teoretyczne dotyczące relacji pomiędzy koniecznością wypełniania misji społecznej a oczekiwaną efektywnością ekonomiczną, a także statusu muzeum wśród innych graczy na rynku czasu wolnego i rozrywki wzbogacone zostały wybranymi wynikami badań, które potraktowano jako lokalny (polski) komentarz wobec globalnych zmian zachodzących w funkcjonowaniu muzeów.

12

Odpowiedź Filipa Schmidta na recenzję Katarzyny Dębskiej

80%

Schmidt F.

Przegląd Socjologiczny

|

2016

|

tom LXV (65)

|

nr 2

177-190

PL

Artykuł stanowi odpowiedź autora na krytykę Katarzyny Dębskiej pod adresem książki Para, mieszkanie, małżeństwo… Po pierwsze, wskazuje na przedstawione w książce granice zaprezentowanych w niej badań oraz inne miejsca publikacji wyników. Po drugie, omawia znaczenie zróżnicowań klasowych dla schematów myślenia o związkach intymnych, mieszkaniu razem i małżeństwie, wskazując na ich obecność w książce oraz rozwijając te aspekty, których w niej zabrakło, a także przedstawia charakterystykę zróżnicowania klasowego i środowiskowego uczestników badania. Autor stawia jednocześnie tezę, że przedstawione w książce schematy myślenia o biografii intymnej i instytucji małżeństwa są obecne w narracjach młodych ludzi z różnych klas społecznych. Różnią się oni jednak stosunkiem do tych schematów i stopniem, w którym usiłują się do nich zdystansować, a przede wszystkim – okolicznościami, w których usiłują się do nich odwoływać i tym, na ile udaje im się wcielać je w życie. W tym sensie zrekonstruowane w pracy schematy myślenia są dominujące, co nie podważa dokonanych ustaleń, lecz wskazuje właśnie na istniejące relacje władzy i stosunki klasowe. W artykule wskazano też na wyniki innych zrealizowanych w Polsce badań, ilościowych i jakościowych, które wydają się korespondować z ustaleniami poczynionymi w recenzowanej pracy. Dalszą dyskusję, ewentualne reinterpretacje wyników i rozwijanie badań nad klasowym aspektem intymności ułatwi tworzone obecnie Archiwum Badań nad Życiem Codziennym, w którym będzie można Artykuł stanowi odpowiedź autora na krytykę Katarzyny Dębskiej pod adresem książki Para, mieszkanie, małżeństwo… Po pierwsze, wskazuje na przedstawione w książce granice zaprezentowanych w niej badań oraz inne miejsca publikacji wyników. Po drugie, omawia znaczenie zróżnicowań klasowych dla schematów myślenia o związkach intymnych, mieszkaniu razem i małżeństwie, wskazując na ich obecność w książce oraz rozwijając te aspekty, których w niej zabrakło, a także przedstawia charakterystykę zróżnicowania klasowego i środowiskowego uczestników badania. Autor stawia jednocześnie tezę, że przedstawione w książce schematy myślenia o biografii intymnej i instytucji małżeństwa są obecne w narracjach młodych ludzi z różnych klas społecznych. Różnią się oni jednak stosunkiem do tych schematów i stopniem, w którym usiłują się do nich zdystansować, a przede wszystkim – okolicznościami, w których usiłują się do nich odwoływać i tym, na ile udaje im się wcielać je w życie. W tym sensie zrekonstruowane w pracy schematy myślenia są dominujące, co nie podważa dokonanych ustaleń, lecz wskazuje właśnie na istniejące relacje władzy i stosunki klasowe. W artykule wskazano też na wyniki innych zrealizowanych w Polsce badań, ilościowych i jakościowych, które wydają się korespondować z ustaleniami poczynionymi w recenzowanej pracy. Dalszą dyskusję, ewentualne reinterpretacje wyników i rozwijanie badań nad klasowym aspektem intymności ułatwi tworzone obecnie Archiwum Badań nad Życiem Codziennym, w którym będzie możnaArtykuł stanowi odpowiedź autora na krytykę Katarzyny Dębskiej pod adresem książki Para, mieszkanie, małżeństwo… Po pierwsze, wskazuje na przedstawione w książce granice zaprezentowanych w niej badań oraz inne miejsca publikacji wyników. Po drugie, omawia znaczenie zróżnicowań klasowych dla schematów myślenia o związkach intymnych, mieszkaniu razem i małżeństwie, wskazując na ich obecność w książce oraz rozwijając te aspekty, których w niej zabrakło, a także przedstawia charakterystykę zróżnicowania klasowego i środowiskowego uczestników badania. Autor stawia jednocześnie tezę, że przedstawione w książce schematy myślenia o biografii intymnej i instytucji małżeństwa są obecne w narracjach młodych ludzi z różnych klas społecznych. Różnią się oni jednak stosunkiem do tych schematów i stopniem, w którym usiłują się do nich zdystansować, a przede wszystkim – okolicznościami, w których usiłują się do nich odwoływać i tym, na ile udaje im się wcielać je w życie. W tym sensie zrekonstruowane w pracy schematy myślenia są dominujące, co nie podważa dokonanych ustaleń, lecz wskazuje właśnie na istniejące relacje władzy i stosunki klasowe. W artykule wskazano też na wyniki innych zrealizowanych w Polsce badań, ilościowych i jakościowych, które wydają się korespondować z ustaleniami poczynionymi w recenzowanej pracy. Dalszą dyskusję, ewentualne reinterpretacje wyników i rozwijanie badań nad klasowym aspektem intymności ułatwi tworzone obecnie Archiwum Badań nad Życiem Codziennym, w którym będzie można znaleźć transkrypcje wywiadów wykorzystanych w pracy Para, mieszkanie, małżeństwo…

EN

This paper is a response to Katarzyna Dębska’s review of the book Para, mieszkanie, małżeństwo. It discusses limitations of the research presented in the book; it also refers to the author’s other papers that provide more results of this research. The paper also analyses relations between social class and diverse patterns of thinking about love, cohabitation and marriage. While the author explains that, contrarily to the reviewer’s critical comment, the subject of social class is not absent from his work, he also develops this topic in the article. The author also suggests that some patterns of thinking about love or moving in together are common, regardless of social position, while attitudes to these patterns or opportunities to follow them vary between classes. The paper also discusses results of other research conducted in Poland that correspond with the results of the author’s study. To inspire further discussion, the author encourages readers to examine a currently developed, online archive that provides (among many other sources) the transcripts of the in-depth interviews he carried out: Archiwum Badań nad Życiem Codziennym.

13

Distance, iluze, prokletí zisku. Problémy (nejen) novohistorické symbolické ekonomie

80%

Müller R.

Svět literatury – Časopis pro novodobé literatury (World of Literature – Journal for Modern Literatures)

|

2017

|

tom 56

22-54

EN

In this article, the question of the specific logic underlying the New Historical conception of the relation between text and context leads, first, to the exploration of the extent to which Stephen Greenblatt builds his analysis of the English Renaissance theatre on Pierre Bourdieu’s sociological conception of general economy of practices and symbolic goods. It is shown, secondly, how the New Historical latent conception of symbolic economy is built on the precondition of heteronomy of different social and cultural fields in the early modern period. Also, it is pointed out how New Historicism develops a self-reflective strategy within its historical epistemology by incorporating itself into the tradition of cultural critique born in the context of the “conquest” of the New World whereby a category of cultural difference was generated. Thirdly, both conceptions of symbolic economy (Bourdieu’s and Greenblatt’s) are compared to the project of Georges Bataille of “accursed share”, developed in the 1930’s and 1940’s, and his outline of a peculiar logic of general economy, which negates the very foundations of economic thinking. It is explained how all three conceptions are based on Marcel Mauss’s “discovery” of the economy of gift in archaic societies (later critiques of Mauss’s interpretation of the ethnographic material are taken into account). Bataille’s perspective of general economy is followed, where various historical societies face the problem of surplus and where the consumption of excessive resources acquires different forms of creativity in art, and destructivity in war and sacrifice. Bataille’s “delirant vision” (Goux) is taken as providing a possible critical angle on the limits of the “symbolic economies” of New Historicism and Bourdieu’s sociology not only as their analytical tools, but also as part of their own foundations as scholarly projects. Finally, the New Historical relation to the rhetorical tradition is understood as a moment whereby the limits of its symbolic economy (its subordination to the logic of capital accumulation) might be paradoxically transcended.

14

BOURDIEU 1993 ALBO KONSEKRACJA UCZONEGO STUDIUM PRZYPADKU / Bourdieu 1993: A Case Study in Scientific Consecration

80%

Wacquant L.

|

2013

|

tom 57

|

nr 1

13-27

EN

Drawing on archival materials and personal testimonies, the author reconstructs the conditions under which Bourdieu came to receive the Gold Medal of the National Center for Scientific Research, France’s highest science prize, in 1993 as a signal case study of the existential predicament and institutional trappings of scholarly consecration. Bourdieu’s award speech and the ceremony at which he read it present a triple interest for the history and sociology of sociology. They illustrate how a shaping figure in the discipline personally experienced, reflexively viewed, and practically navigated the nexus of science, authority, and power. Theymark 1993 as a pivot-year in Bourdieu’s intellectual evolution, leading to a new agenda foregrounding the state as paramount symbolic power, the alchemy of group formation, and the unfinished promise of democratic politics; and they help explain why he venturedmore forthrightly into civic debate in the 1990s. Bourdieu’s ambivalent acceptance of the prize also illustrates his conception of the ‘Realpolitik of reason’ and put an emphatic end to the eclipse of Durkheim by restoring sociology to its rightful place at the scientific zenith in the country of its birth.

15

Pierre Bourdieu and Sociology of Intellectuals. A Ttheoretical Framework for the Analysis of the Intellectual Field, With Special References to Poland

80%

Peciakowski T.

Roczniki Nauk Społecznych

|

2014

|

tom 6(42)

|

nr 4

99-119

EN

The main goal of the article is to recognize the presence and involvement of Polish artists in public life after 1989. By defining them as intellectuals, the author puts forward a thesis about the existence of an influential group of well-educated people who broaden the well-known sociological categories such as the “intelligentsia,” “elites,” “middle class,” or “experts.” Defined in accordance with the operational definition – proposed after a thorough study of multilingual sources (including Polish studies on the intelligentsia) – Polish intellectuals as politically engaged creators of culture are a clear social category, present in the Polish public life and shaping its ideas.

PL

Głównym celem artykuł jest rozpoznanie obecności i zaangażowania polskich twórców kultury na forum życia publicznego po 1989 roku. Określając ich mianem intelektualistów, autor artykułu stawia tezę, że istnieje w Polsce wpływowa grupa osób wyższego intelektu, wykraczająca poza dobrze znane i rozpowszechnione w polskiej literaturze socjologicznej kategorie „inteligencji”, „elity”, „klasy średniej” czy „ekspertów”. Rozpoznani zgodnie z definicją operacyjną – zaproponowaną po wnikliwej lekturze wielojęzycznej literatury przedmiotu (w tym polskich studiów nad inteligencją) – polscy intelektualiści jako zaangażowani w pole polityczne twórcy kultury są wyrazistą kategorią społeczną, która obecna jest w polskim życiu publicznym i ma bardzo duży wpływ na jego kształt oraz na funkcjonujące w nim idee.

16

Rewolucje i reakcje społeczne Pierre’a Bourdieu i Jeana Baudrillarda

71%

Garncarek T. , Łódzki U.

|

tom 34 (3)

EN

Jean Baudrillard and Pierre Bourdieu are two well known French social philosophers that have at least couple of things in common. They were born in the same social conditions, they grew up as rebels, and they participated in Revolution of 1968. They also participated in the very same formal problems of the research work. The problem is, what happens when one introduces same difficulties in one’s ideas as those, that he was searching to neutralize. Bourdieu criticizes the system of education, art, culture in general, because it contributes to reproduction and conservation of social hierarchy. However, he's doing it using quite similar kind of high developed concepts, that he had criticized before. Baudrillard also detests modern social habits. Most of all, so called hyperreality, that manifests itself as a lack of real connection between things and concepts or ideas related to them. Nonetheless Baudrillard seems to adore hyperreality also, as a dimension of game, seduction. Bourdieu, as well as Baudrillard, appears as an adept of pataphysics — according to the definition given to this notion by Baudrillard, based on novels of Alfred Jarry.

17

Aktualność i performatywność słowa

57%

Skorulski K.

Paedagogia Christiana

|

2015

|

tom 1/35

13-40

PL

Popularne ostatnio słowa „performatywny” czy performance wyrażają jako rzecz oczywistą, że ludzkie słowo nie tylko coś wypowiada, ale i czegoś dokonuje. W niniejszym artykule problematyka mocy języka mówionego zostaje przeanalizowana na podstawie koncepcji takich myślicieli jak: Ferdinand Ebner, John L. Austin, Emile Benveniste i Pierre Bourdieu. Na początku analizowana jest wraz z Ebnerem osobowa i rzeczowa „aktualność słowa” oraz w jaki sposób słowo aktualne uzyskuje moc sprawczą, określaną jako maieutyczna lub generatywna. Następnie koncepcja ta zestawiona zostaje z rozważaniami Austina i jego znanym podziałem na wypowiedzi „konstatywne i performatywne”. Kolejnym myślicielem jest Benveniste i jego koncepcja performatywności oraz Pierre Bourdieu i to, co nazywa on „magią społeczną”, ujawniającą się przy badaniu takich zjawisk jak „akty mianowania” (rites d'institution) i „walki o klasyfikację”. Jest rzeczą zdumiewającą, jak bardzo dialogiczne myślenie Ebnera poszerza współczesne koncepcje lingwistyczne i socjologiczne w tej dziedzinie. Z tego zestawienia myśli wywodzących się z tak różnych dziedzin i różnych sposobów myślenia zostają następnie wyciągnięte konkretne wnioski, także dla działań pedagogicznych. Krótko mówiąc: aby słowo pedagoga miało moc, potrzebna jest swoista równowaga między dialogicznością a autorytetem jego funkcji społecznej.

EN

The recent popularity of words like „performative” or “performance” expresses as an obvious thing that the human word does not only describe something, but it also performs something. In this article, the issue of the power of the spoken language will be analyzed in view of the concepts of such thinkers as Ferdinand Ebner, John L. Austin, Emile Benveniste, and Pierre Bourdieu. At first, following Ebner’s line, it is analyzed the personal and factual “actuality” of the word, and how the “actual word” gets its power of acting. Ebner distinguishes here between a maieutic and a generative power. His ideas get subsequently confronted with the thought of Austin and his concepts of a constative and performative utterance. Then Benveniste’s idea of “performativity” and Bourdieu’s one of “social magic” are presented. It is interesting how Ebner’s dialogical thinking widens the modern linguistic and sociologist concepts. According to the analysis of the thoughts coming from such different disciplines and different ways of thinking it is tried to work out the concrete suggestions, significant also for pedagogics. In short, the teacher’s word, to have power, needs a specific balance between dialogic attitude and authority coming from the teacher’s social function.

18

Singerova britva, druhizmus a výnimočné postavenie človeka vo vesmíre = : Singer’s razor, speciesism and the exceptional status of man in the universe

41%

Sýkora P.

Filosofický časopis (Philosophical Journal)

|

2013

|

tom 61

|

nr 3

415-426

XX

The aim of this study is to refute the frequent and repeated critical objections to Singer’s almost four-decades-old argument against speciesism. These objections are based, above all, on misunderstanding. There is misunderstanding not only of the argument itself, but also of Singer’s methodological starting point, which we have termed “Singer’s ethical razor”. In the text we show why it is not possible to reject Singer’s utilitarian argument only by rejecting utilitarianism en bloc. In the same way, we show why it is not appropriate to charge Singer with failing to extend his ethics to include plants and lifeless nature. In fact the opposite is true because Singer clearly demonstrates how environmental ethics relating to the protection of the wild can be based on the same principle of the equal consideration of interests which is the basis for the moral unacceptability of speciesism.