Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 6

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Olympic sport
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The article follows the work of Jiří Stanislav Guth-Jarkovský in the given period both on the domestic and on the international scene. In the new Czechoslovak state, it was necessary to establish a new Czechoslovak Olympic Committee which would serve as a representative of athletes of all nationalities. This, however, proceeded very slowly. With the strengthening of the status of sports associations, their young officials also asked for a greater share of COC’s decisionmaking. Therefore, in the second half of the 1920s, there was a crisis in the Czechoslovak Olympic Movement, to which Guth-Jarkovsky responded by retreating. Throughout the interwar period, however, he remained an active member of the International Olympic Committee. At first, he was the Secretary General, later a member of its executive board. He actively participated in the design and adoption of the Olympic Charter and organization of the 8th Olympic Congress in Prague in 1925. However, in 1936 his reputation was damaged by his support of the XI. Olympic Games in Nazi-dominated Berlin.
PL
Artykuł śledzi działalność Jiřiego Stanislava Guth-Jarkovskýego w wymienionym okresie, zarówno na scenie ojczystej, jak i międzynarodowej. W nowym państwie, jakim była Czechosłowacja, trzeba było zorganizować nowy Czechosłowacki Komitet Olimpijski, który miał reprezentować sportowców wszystkich narodowości. Jednak postępowało to bardzo opornie. Wobec rosnącego w siłę autorytetu stowarzyszeń sportowych, ich młodzi działacze domagali się również większego udziału w decyzjach podejmowanych przez CKOl. Dlatego też, w drugiej połowie lat 20. XX w. nastąpił kryzys w Czechosłowackim Komitecie Olimpijskim, na który Guth-Jarkovský zareagował ustępując ze swego stanowiska. Niemniej, przez cały okres międzywojnia pozostał on aktywnym członkiem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego. Na początku piastował stanowisko Sekretarza Generalnego, później został członkiem zarządu. Aktywnie uczestniczył w przygotowaniu i przyjęciu Karty Olimpijskiej oraz w organizacji 8. Kongresu Olimpijskiego w Pradze w 1925 roku. Jednak w 1936 roku jego reputacji bardzo zaszkodziło poparcie, jakiego udzielił organizacji X Igrzysk Olimpijskich w zdominowanym przez nazistów Berlinie.
PL
Karate jest obecnie jedną z najpopularniejszych sztuk walki na świecie. Karate-jutsu, okinawska sztuka samoobrony ewulowała w karate-do – sztukę walki, gdzie aspekt fizyczny i duchowy połączyły się w jedność. Karate-do jest więc wynikiem włączenia karate-jutsu do grona japońskich sztuk wojennych budo. Moda na dalekowschodnie sztuki walki dopełniła reszty. I oto karate-do, pod wpływem bezlitosnego wymogu przetrwania sztuki przez sport, przekształciło się w karate. Granice między karate-jutsu, karate-do i karate zatarły się. Niezależnie od celów treningowych, wszystkie aspekty połączyły się w jedno – karate. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest fakt, że karate może trenować każdy. Niezależnie od wieku, płci, budowy somatycznej, rozwoju psychicznego i motorycznego, sprawności w kontekście dysfunkcji. Każdy znajduje tu coś ciekawego dla siebie: skuteczną samoobronę, rywalizację sportową, a także formę rekreacji, czy rehabilitacji. Do tego dochodzą wartości moralne wynikające z filozofii karate. Karate stało się atrakcyjne dla wszystkich – jest nową dyscypliną olimpijską.
EN
Karate is now one of the most popular martial arts in the world. Karate-jutsu, okinawska martial arts evolved in karate-do - a martial art where the physical aspect and the spiritual merged in unity. Karate-do is so due to the inclusion of karate-jutsu to the group of Japanese martial arts Budo. Fashion on the Far Eastern martial arts fulfill the rest. And behold, karate-do, under the merciless requirement for the survival of art through sport transformed into karate. The boundaries between karate-jutsu, karate-do and karate blurred. Whatever the purpose of the training, all aspects merged into one - karate. The reason for this is the fact that Karate can train everyone. Regardless of age, gender, building somatic, mental and motor development, efficiency in the context of dysfunction. Everyone here is something interesting for everyone: an effective self-defense, sport competition, as well as a form of recreation, and rehabilitation. Then there are the moral values stemming from the philosophy of karate. Karate has become attractive for all - is the new Olympic discipline.
5
Content available Women’s World Games (1922–1934)
72%
EN
After the World War I, women took action to have broader rights to do sports and participate in the Olympics. In 1921 they established International Women’s Sports Federation. On the initiative of International Women’s Sports Federation the first Women’s Olympic Games were held in Paris in 1922. The next ones – under the name of Women's World Games – were held in 1926 (Gothenburg), in 1930 (Prague) and in 1934 (London). The greatest achievement of the Women’s World Games was promoting women’s sports and obtaining the consent of the International Olympic Committee for inclusion of track and field events for women in the programme of the Olympic Games. The programme of the Women’s World Games consisted of the following disciplines: sports games (Czech handball, basketball, volleyball, handball), athletics and fencing. In the 1922 competition sportswomen from the following 5 countries participated: Czechoslovakia, France, Switzerland, the USA and the United Kingdom. In the next – Women’s World Games – the participation of countries and athletes was on the increase. In team classification of the Women’s World Games, the best national teams included those of: France, Germany, Poland, Sweden, the USA and the United Kingdom.
PL
Po I wojnie światowej kobiety podjęły starania o szersze prawa do uprawiania sportu i uczestnictwa w igrzyskach olimpijskich. Powołały w 1921 r. Międzynarodową Sportową Federację Kobiet. Z inicjatywy Federacji w Paryżu w 1922 r. odbyły się po raz pierwszy Kobiece Igrzyska Olimpijskie. Kolejne – pod nazwą Światowe Igrzyska Kobiece – zostały przeprowadzone w 1926 r. (Goeteborg), w 1930 r. (Praga), w 1934 r. (Londyn). Największym osiągnięciem Światowych Igrzysk Kobiecych była propaganda sportu kobiecego oraz uzyskanie zgody Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego na zamieszczenie w programie igrzysk olimpijskich konkurencji lekkoatletycznych dla kobiet. Program Światowych Igrzysk Kobiecych składał się z następujących dyscyplin: gry sportowe (hazena, koszykówka, piłka siatkowa, piłka ręczna), lekkoatletyka, szermierka. W zawodach rozegranych w 1922 r. uczestniczyły sportsmenki z 5 krajów: Czechosłowacji, Francji, Szwajcarii, USA, Wielkiej Brytanii. W kolejnych – Światowych Igrzyskach Kobiecych – udział państw oraz zawodniczek był coraz większy. W klasyfikacji drużynowej Światowych Igrzysk Kobiecych, do najlepszych reprezentacji należy zaliczyć: Francję, Niemcy, Polskę, Szwecję, USA, Wielką Brytanię.
|
|
nr 3
1-8
EN
Problem. In this essay I have been asking the question where sport comes from and what values justify the reason for both the Olympic and the non-Olympic athlete’s activity. If sport exists as two types: the ludic and the Olympic, then two reasons must explain its origins. Method. The purpose of the research task, which was preceded by a historiosophic query, was to explain the hypothetical reason for the existence of an athlete. Results. The first part of the paper refers to my personal experience of playing the game of palant. It also includes the answer to the question concerning the reason for the agonistic destination of both the athlete of play and the athlete faced with the seriousness of the Olympic feat. The second part of the paper explains why the origins of the Olympic movement cannot be understood without knowing the social conditions in which the philosophies of moral consolation arise. Modern Olympism is a moral philosophy that opposes the evil of war and provides all nations with the possibility of creating peaceful ecumenism in friendship. Conclusion. In conclusion, a law has been formulated, which says that if there was no moral evil of the act of war, there would be no premise to oppose the moral good in the sign-symbolic rule of peaceful coexistence.
PL
W eseju zadaję pytanie skąd bierze się sport i jakie wartości uzasadniają sens działania sportowca olimpijskiego i nieolim- pijskiego. Jeżeli sport istnieje w dwóch odmianach: ludycznej i olimpijskiej, to dwie racje muszą wyjaśniać jego pochodzenie. Celem zadania badawczego, które zostało poprzedzone historiozoficzną kwerendą, było wyjaśnienie hipotetycznej przyczyny istnienia sportowca. W pierwszej części odwołano się do osobistego doświadczenia gry w palanta, w której zawarto odpowiedź o sens agonistycznego przeznaczenia sportowca zabawy i sportowca powagi olimpijskiego wyczynu. W drugiej części wyjaśniono, dlaczego pochodzenia ruchu olimpijskiego nie da się zrozumieć bez znajomości warunków społecznych, w jakich powstają filozofie moralnego pocieszenia. Olimpizm nowożytny jest filozofią moralną, która przeciwstawia się złu wojny i zapewnia wszystkie narody o możliwości tworzenia pokojowej ekumeny w przyjaźni. W konkluzji sformułowano prawo, które mówi, że gdyby nie zaistniało zło moralne czynu wojennego, nie zachodziłaby przesłanka myślowa dla prze- ciwstawienia mu dobra moralnego w znakowo-symbolicznej regule pokojowego współistnienia.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.