Procedura odprawy czasowej, jako jedno z przeznaczeń celnych, dotyczy towarów niewspólnotowych, które po pobycie na obszarze celnym Wspólnoty powinny być powrotnie wywiezione poza ten obszar. Może odbywać się z całkowitym lub częściowym zwolnieniem z należności celnych. Zwolnione należności w czasie trwania procedury muszą być zabezpieczone na wypadek, gdyby na skutek naruszenia jakiegoś warunku procedury czasowej powstał dług celny. W pracy wskazano sytuacje, w których może powstać dług celny oraz obowiązek podatkowy, zasady obliczania kwoty długu celnego przy powrotnym wywozie oraz przykłady uchybień, które nie mają wpływu na procedurę. Poruszono również kwestię pozwoleń na stosowanie tej procedury, warunków ich uzyskania, form składanych wniosków, jak również zasady wprowadzania ewentualnych zmian pozwoleń przez organy celne. Aby zrozumieć istotę zagadnienia, najszerzej zostały omówione wybrane przykłady towarów, które mogą być obejmowane procedurą odprawy czasowej.
EN
The procedure of temporary admission permits the use in the customs territory of the Community of non-Community goods destined for re-export. During the procedure no changes in the state of the goods can be made, they may only undergo normal depreciation due to the use made of them. With regard to temporary admitted goods no trade policy measures are used. The procedure can consist in total or partial exemption from import duties. The use of the procedure of temporary admission depends on obtaining the permission from the customs authority. Depending on the type of the product, the Community customs legislation provides for various forms of applications for permission to be submitted to the customs authority, and various forms of the granted permissions. The whole period during which the goods remain under the procedure for one purpose and under the responsibility of one owner cannot be longer than 24 months. This period may be prolonged under justified circumstances. Customs authorities fix the date on which the imported goods must be re-exported or be given a new customs purpose. This period must be long enough so that the purpose for which the product has been brought and subjected to the procedure could be achieved. In situations when goods are presented for release for free circulation, or if legal regulations or the conditions of the procedure are infringed, a customs debt arises. The procedure ends when the goods are re-exported or they are given another customs purpose. (original abstract)
W artykule przedstawiono pokrótce jedną z instytucji przerywających na podstawie art. 123 § 1 k.c. bieg przedawnienia, tj. uznanie niewłaściwe roszczenia. Zarysowano kontrowersje dotyczące charakteru prawnego tego rodzaju uznania roszczenia, w tym poglądy dotyczące jego kwalifikacji jako oświadczenia woli, przejawu woli albo oświadczenia wiedzy. Analizie poddano kwestię odpowiedniego stosowania do uznania niewłaściwego przepisów o oświadczeniach woli i czynnościach prawnych oraz wpływ zmian Kodeksu cywilnego, w tym wprowadzenia art. 651 k.c. przewidującego odpowiednie stosowanie przepisów o oświadczeniach woli do innych oświadczeń, na tę kwestię. Szczególny nacisk został położony na zagadnienie uznania niewłaściwego roszczenia przez osobę prawną w kontekście stosowania bądź nie zasad reprezentacji i wyróżnienia osób, których działanie może stanowić uznanie niewłaściwe roszczenia przypisane dłużnikowi będącemu osobą prawną.(abstrakt oryginalny)
EN
The article presents, in a concise manner, one of the mechanisms that interrupt - pursuant to Article 123(1) of the Civil Code - the running of the period of limitation, namely implied acknowledgement of a debt. The controversies concerning the legal character of this kind of acknowledgement of a debt are outlined, together with the views how it should be classified: as a declarations of intention, a manifestation of intention, or a declaration of knowledge. There is an analysis of the application mutatis mutandis to implied acknowledgement of the provisions on declarations of intention and juridical acts, as well as the consequences for this issue of amendments to the Civil Code, including the insertion of Article 651 of the Civil Code, which provides for application mutatis mutandis of provisions on declarations of intention to other declarations. Special emphasis was put on the issue of implied acknowledgement of a debt by a legal person in the context of application or otherwise of the rules of representation and on distinguishing the persons who actions may be tantamount to implied acknowledgement of a debt allegedly given by a debtor being a legal person.(original abstract)
Artykuł przedstawia problematykę zabezpieczenia celnego w prawie Unii Europejskiej oraz Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej (w uzupełnieniu o przepisy prawa rosyjskiego), w ujęciu komparatystycznym. Poruszone zostało również zagadnienie długu celnego w prawie celnym UE i odpowiadającego mu zobowiązania do zapłaty należności celnych i podatków w prawie celnym EAUG, co jest nierozerwalnie związane z istotą zabezpieczenia celnego. Opracowanie przedstawia przesłanki zabezpieczenia celnego, jego rodzaje oraz formy, katalog osób zobowiązanych do jego przedłożenia oraz wybrane problemy praktyczne ze stosowaniem zabezpieczenia. W przypadku Rosji przedstawione zostały ponadto statystyki struktury zabezpieczenia celnego w celu zobrazowania popularności wybranych rozwiązań, a także zagadnienie ceł eksportowych niestosowanych w przypadku UE.(abstrakt oryginalny)
Procedura odprawy czasowej jest procedurą gospodarczą, co oznacza, że korzystanie z niej jest uzależnione od uzyskania pozwolenia organów celnych. Procedura ta jest jednocześnie procedurą zawieszającą, co z kolei wiąże się z tym , że organy celne mogą uzależnić objęcie towarów tą procedurą od złożenia zabezpieczenia w celu zapewnienia uiszczenia długu celnego mogącego powstać w stosunku do tych towarów. Procedura odprawy czasowej uregulowana jest m.in. w art. 84-90 i art. 137-144 Wspólnotowego Kodeksu Celnego.
Dopuszczenie do obrotu jest jedną z ośmiu procedur celnych, przy czym nie jest to procedura ani zawieszająca, ani gospodarcza. Do pozostałych procedur celnych należą: tranzyt, skład celny, uszlachetnianie czynne i bierne, przetwarzanie pod kontrolą celną, odprawa czasowa oraz wywóz. Procedura dopuszczenia do obrotu jest najczęściej stosowaną procedurą celną. Zgodnie z art. 79 wspólnotowego kodeksu celnego, dopuszczenie do obrotu nadaje towarom niewspólnotowym status towarów wspólnotowych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.