Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Agamemnon
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
Textual note on Aeschylus, Agamemnon 1200. Read στόμα instead of πόλιν.
Vox Patrum
|
2016
|
tom 65
345-352
EN
This paper looks at two accounts of scholars’ views on the bard as the custo­dian of Homeric Society (Odyssea III 263-272). The first traditional, defended by Stephen P. Scully, sees a singer, an unnamed singer, as a moral guard of Clytaem­nestra. The second, defended by Stephanie West, suggests that it is worth an alter­native explanation, rejected in the scholia but perhaps reflected (or corroborated?) in Hesychius’ Lexicon where ¢oidÒj is glossed with eÙnoàcoj, sp£dwn. She says that the word e„rÚsqai (Odyssea III 268) suggests rather physical protection though a bard sufficiently able-bodied is an effective guardian might himself be tempted to rape or seduction. The Author of the article defends traditional understanding of the role of bard with many other arguments. He is convinced that the singer was removed from the palace because his presence reminded Aegisthus and Clytaemnestra of their wrong to society.
PL
We all know that in the ancient tragedies there are no written stage directions. But it does not mean that there areno stage instructions. Without no doubts the fifth century BC tragedies were theatre productions. Of course theywere influencedby the Athenian theater of the day, but in every age the drama is influenced by the theatre of itsdays. And translation of a drama requires to be imagined by the translator who is never free from any influencesor references to the stages and theatres of authors’ time. That is why in this paper I would like to examine whatkind of staging the translators suggest in their translations and stage directions they insert in the texts.
EN
We all know that in the ancient tragedies there are no written stage directions. But it does not mean that there areno stage instructions. Without no doubts the fifth century BC tragedies were theatre productions. Of course theywere influencedby the Athenian theater of the day, but in every age the drama is influenced by the theatre of itsdays. And translation of a drama requires to be imagined by the translator who is never free from any influencesor references to the stages and theatres of authors’ time. That is why in this paper I would like to examine whatkind of staging the translators suggest in their translations and stage directions they insert in the texts.
5
Content available Clytemnestra Rejoicing
71%
6
71%
EN
The study deals with the first Czech translation of Seneca's tragedy - it is an unknown and so far unpublished translation of the tragedy Agamemnon by Václav Renč, which was written in 1965. The author gradually introduces the reader to Renč's translation activities for the theatre, then focuses on his translations of ancient dramas, and after a digression on the Czech reception of Seneca's tragedies, she devotes herself to a detailed analysis of the translation of Agamemnon itself and Renč's translation approach. Finally, she attempts to explain the circumstances of the translation's creation and the context of its planned publication in a collection of ancient dramas published by Orbis publishing house.
CS
Studie se zabývá prvním českým překladem Senekovy tragédie - je to neznámý a dosud nepublikovaný překlad tragédie Agamemnon od Václava Renče, který vznikl roku 1965. Autorka postupně čtenáře seznamuje s Renčovou překladatelskou činností pro divadlo, poté se soustřeďuje na jeho překlady antických dramat a po odbočce o české recepci Senekových tragédií se věnuje podrobné analýze samotného překladu Agamemnona a Renčova překladatelského přístupu. Nakonec se pokouší objasnit okolnosti vzniku tohoto překladu a přibližuje kontext jeho plánovaného vydání ve výboru antických dramat v nakladatelství Orbis.
7
Content available Rozkosz Klitajmestry
71%
Meander
|
2022
|
nr 77
33-50
PL
Artykuł omawia cztery polskie przekłady Agamemnona Ajschylosa (pierwszej część trylogii Oresteja) – pióra Zygmunta Węclewskiego, Jana Kasprowicza, Stefana Srebrnego i Artura Sandauera – i w szczególności podejmuje próbę uchwycenia tego, jak tłumacze rozumieją i przedstawiają Klitajmestrę, postać niejednoznaczną i złożoną, która nie mieści się w ramach narzuconych przez społeczeństwo, w którym żyje. Zestawienie czterech tłumaczeń z greckim oryginałem ujawnia różne strategie wybrane przez tłumaczy, które zaświadczają o ich rozumieniu sztuki.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.