For social pedagogy, it is important to answer the question whether the school and its surroundings are today a place where adults, aware of social and legal responsibility, adequately respond to suspicions of domestic violence against schoolchildren, and whether there is a dissemination of child protection standards, which are emphasized in international documents. Using the case study method, in Warsaw's Praga district (which was the Polish "cradle" of interdisciplinary work in the 1990s) I conducted two research (using an interview technique) on the role of schools in preventing child abuse. 10 respondents took part in the first phase of the study in 2009, while in the second phase (in the years 2019–2020) – 15 respondents. The aim of the study (in both phases) was to identify experiences regarding the quality of cooperation among school employees as members of interdisciplinary teams, in two periods of teams’ activity: before the introduction of the amendment to the Act on Counteracting Domestic Violence in 2010, and after its introduction – from 2011 (the aim of the article is to compare these experiences from both periods). The results of the research show that cooperation within the interdisciplinary teams established by the amendment is generally perceived positively by the members of these teams, although those who cooperated before the amendment, i.e., not obligatorily, define today's cooperation as too formalized and bureaucratic. The respondents' statements prove that currently interdisciplinary teams (from the perspective of a school employee in the Praga-Południe district) are less effective, and participation in their work, although obligatory, is relatively less frequent than when the meetings were voluntary.
PL
Dla pedagogiki społecznej istotna jest odpowiedź na pytanie, czy szkoła i jej otoczenie jest dziś miejscem, w którym świadomi odpowiedzialności społecznej i prawnej dorośli adekwatnie reagują na podejrzenia przemocy domowej wobec uczniów, oraz czy ma miejsce upowszechnianie standardów ochrony dzieci, na które zwraca się uwagę w dokumentach międzynarodowych. Posługując się metodą studium przypadku, dwukrotnie przeprowadziłam na warszawskiej Pradze (będącej w latach 90. XX w. polską „kolebką” pracy interdyscyplinarnej) badania (techniką wywiadu) nad rolą szkoły w zapobieganiu krzywdzeniu dzieci. W I fazie badania, w 2009 r. wzięło udział 10 respondentów, natomiast w fazie II (w latach 2019–2020) – 15 osób. Celem badania (w obu fazach) było rozpoznanie doświadczeń dotyczących jakości współpracy u pracowników szkół jako członków zespołów interdyscyplinarnych, w dwóch okresach działania zespołów – przed wprowadzeniem nowelizacji ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie w 2010 r., jak i po jej wprowadzeniu – od 2011 r. (natomiast celem artykułu jest porównanie tych doświadczeń z obu okresów). Wyniki badań wskazują, że współpraca w ramach powołanych nowelizacją zespołów interdyscyplinarnych na ogół postrzegana jest pozytywnie przez członków tych zespołów, aczkolwiek ci, którzy współpracowali ze sobą przed nowelizacją – czyli nieobowiązkowo, dzisiejszą współpracę określają jako zbyt sformalizowaną i zbiurokratyzowaną. Wypowiedzi badanych dowodzą, że obecnie zespoły interdyscyplinarne (z perspektywy pracownika południowopraskiej szkoły) działają mniej efektywnie, a udział w ich pracach – choć obowiązkowy – jest relatywnie rzadszy niż wtedy, gdy spotkania były dobrowolne.
The article examines the impact of the rapid shift towards online education amidst the Covid-19 pandemic on various facets of teachers' and students' lives in Poland. In particular, it looks into the perceived advantages and drawbacks of this mode of instruction, its ramifications on the psychological welfare of educators and learners, and the pragmatic aspects associated with online learning, such as time management and navigating digital tools. Data was collected through an online questionnaire, disseminated via Google Forms. Findings underscore the profound and enduring effects of the abrupt transition to online education on the well-being of the educational community. Both instructors and students grappled with numerous challenges, necessitating swift adjustments to their daily routines, often leading to feelings of overwhelm and fatigue. Through this article, we aim to shed light on the pandemic's impact on education and the mental and physical health of educators and students alike.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.