Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Obraz jako sens hebrajskiego rdzenia. Przyczynek do kwestii (nie)przetłumaczalności hebrajskiej Biblii

100%

Termińska-Korzon K.

nr 2

250-264

The biblical Hebrew is a constant source of linguistic and philosophical inspiration resulting from its unique characteristics. They grow to enormous difficulties for the Bible translators. The rich symbolism of graphemes, the ambiguity of lexemes, the lack of some grammatical tenses, the different semanticization of morphological formations, the flexibility of syntax, the saturation with phraseologisms and rhetorical figures as well as the deeply internalized tradition – all assume a specific approach to the analysis of the sacred language of Judaism. The fundamental difference in the morphology of Semitic languages (including the biblical Hebrew) and Indo-European languages requires different methods of analysis. The always approximate restitution of the image contained in the nucleus clarifies the meanings of verbal and nominal lexemes derived directly from it. Its effectiveness is confirmed by meticulous analyses of the four Hebrew cores.

Hebrajszczyzna biblijna, jest nieustającym źródłem inspiracji językoznawczych i filozoficznych wynikających z jej unikalnych właściwości. Urastają one do kolosalnych trudności przed tłumaczami Biblii. Bogata symbolika grafemów, wieloznaczność leksemów, brak czasów gramatycznych, odmienne nasemantyzowanie formacji morfologicznych, elastyczność składni, nasycenie frazeologizmami i figurami retorycznymi oraz głęboko uwewnętrzniona tradycja – zakładają specyficzne podejście analizy świętego dla judaizmu języka. Zasadnicza różnica w morfologii języków semickich (w tym hebrajszczyzny biblijnej) i indoeuropejskich, wymaga odmiennych metod analizy. Zawsze przybliżona restytucja obrazu zawartego w rdzeniu klaryfikuje znaczenia derywowanych bezpośrednio z niego werbalnych i nominalnych leksemów. Jej skuteczność potwierdzają drobiazgowe analizy czterech rdzeni hebrajskich.

Passivum divinum w Tanachu i Biblii Lutra

63%

Termińska-Korzon K. , Tobiasz L.

tom 25

nr 2

259-276

Passivum divinum is a characteristic of utterances related in an overt, hidden, or presupposed way to divine activities formulated in the passive voice. Passivum divinum emphasizes Divine Agent’s action in utterances that use repetition of particularly sublime structure, and it characterizes divine performative utterances. Passivum is also used to share responsibility with another agent for a particular action of the Divine Initiator, expressing in this way “the idea of G-d’s secretiveness”. Passivum divinum also creates space for action in this “best of all worlds” of evil powers. Since passive grammatical formations in Biblical Hebrew, German, and Polish are differently semanticized, there is possibility of achieving full, either dynamic or formal, translatory equivalence.