Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Symbolika narodowa w polskiej sztuce ulicy

100%

Sławek-Czochra M.

|

2018

|

tom 9

|

nr 3

97-121

PL

Do obecności sztuki ulicy w przestrzeni polskich miast zdążyliśmy się już przyzwyczaić. Naścienne obrazy wnoszą kolor w szare ulice, cieszą oko, czasem nas smucą i zmuszają do zadumy. W sposób niezauważalny dla odbiorcy dzielą Polaków i budują wspólnoty. Choć sztuka ulicy jest zjawiskiem globalnym, rodzimi artyści są przede wszystkim Polakami. Ich językiem ojczystym jest język polski, a kulturą, w której wzrastali, i w której zostali zsocjalizowani jest polska kultura. Pierwsza część artykułu definiuje symbol w kulturze narodowej z punktu widzenia socjologii i antropologii kultury. W drugiej ukazano zarys rozwoju sztuki ulicznej w Polsce. Kolejne części prezentują wyniki analizy zawartości i analizy porównawczej murali zebranych w 2016 i 2018 roku pod kątem występujących w nich symboli narodowych. Do najczęściej utrwalanych symboli w polskim street arcie należy flaga i barwy narodowe. Najrzadziej na murach umieszczany jest polski hymn. Namalowane przez ulicznych artystów symbole konstytucyjne często ulegają modyfikacjom i nie są traktowane z należytym szacunkiem. Wśród symboli historycznych najczęściej pojawia się polski mundur i znaczące postacie. W artykule wykorzystano analizę zawartości i analizę porównawczą. Uzyskane wyniki analiz szczegółowych mają charakter faktograficzny i są przyczynkiem do dalszych badań w obszernym temacie funkcjonowania symboliki narodowej w przestrzeni publicznej.

EN

The article refers to the figure of Socrates and its contemporary reception as a cultural We have already managed to get used to street art in the space of Polish cities. Mural art pieces bring colour into ordinary streets, delight the eye, sometimes make us sad and thoughtful. In a way unnoticeable to the member of an audience they divide Poles and build communities. Although street art is a global phenomenon, native artists are Poles above all. Polish is their mother tongue, and the culture in which they have been growing up and in which they have gone through the socialization process is the Polish culture. The first part of the article defines a symbol in the national culture from the point of view of sociology and cultural anthropology. In second part the development of street art in Poland is outlined. In the next sections of the article the results of the content analysis and the comparative analysis of the murals collected in 2016 and in 2018 are presented. The analyses pay special attention to the national symbols included in the pieces. The Polish flag and national colours are the most popular national symbols in patriotic street art. The Polish anthem is placed on walls the least frequently. Constitutional symbols painted by street artists often undergo modifications and are not treated with adequate respect. Amongst historical symbols the Polish military uniform and well-respected people are the most popular. In the article the analysis of the content and the comparative analysis are used. The results of the detailed analyses have a factual character and represent a contribution to further research on the ways in which national symbols function in the public sphere.

2

Zmiany w aksjologii polskiego street artu podczas pandemii COVID-19

100%

Sławek-Czochra M.

Zeszyty Naukowe KUL

|

2021

|

tom 64

|

nr 3

31-49

EN

This article aims to show the values contained in Polish street art during the COVID-19 pandemic and the changes in their system. The research material consists of photographs of 100 examples of street visualisations obtained by typing keywords into an Internet search engine. The comparative material consists of works from 2008. A content analysis of the research material in terms of the values contained in street art during the COVID-19 pandemic showed that the pandemic knocked societies out of their natural rhythm of functioning and significantly affected the value system of street artists. In 2021, community, a sense of togetherness, life, physical and mental health, physical fitness, willingness to sacrifice and sacrifice, a sense of service, wisdom and knowledge, optimism and hope, and openness to other cultures, tolerance and universalism were at the top of the value system. These transformations can be explained by the scarcity hypothesis.

PL

Celem artykułu jest ukazanie wartości zawartych w polskiej sztuce ulicy okresu pandemii COVID-19 i przemian w ich układzie. Materiał badawczy stanowią zdjęcia 100 przykładów ulicznych wizualizacji uzyskanych poprzez wpisanie słów kluczy w internetową wyszukiwarkę. Materiałem porównawczym są prace z 2008 r. Analiza zawartości materiału badawczego pod kątem wartości zawartych w sztuce ulicy podczas pandemii COVID-19 wykazała, że pandemia wybiła społeczeństwa z ich naturalnego rytmu funkcjonowania i wpłynęła w sposób istotny na układ wartości ulicznych artystów. W 2021 r. na szczycie układu wartości znalazły się wspólnotowość, poczucie wspólnoty, życie, zdrowie fizyczne i psychiczne, sprawność fizyczna, gotowość do poświęceń i ofiary, poczucie służby, mądrość i wiedza, optymizm i nadzieja oraz otwartość na inne kultury, tolerancja i uniwersalizm. Przemiany te można tłumaczyć hipotezą niedoboru.

3

Młody człowiek nie pachnie współczesnością. O portretowaniu postaci w filmie Jana Komasy na podstawie obrazów „Boże Ciało”, „Miasto 44” i „Sala samobójców”

100%

Sławek-Czochra M.

|

nr 3

229-249

EN

The purpose of this article is to show the genre continuity of portraiture in the next medium and to identify its new features and elements based on three pictures directed by Jan Komasa: Corpus Christi, Warsaw 44, and Suicide Room. The research used content analysis, comparative analysis, and analysis of the structure of the film work. The semantic trend indicating the importance of portrayal in the film was also used. The above analysis showed that film portraiture based on elements of film language still has much in common with classical painting or photographic portraiture. It characterizes the protagonist, his likeness, and description, and at the same time, the action of the film is a dramatic element. The way it is used reinforces the aesthetic and genre style of the film story, and portraits are not only a registration of the character's image but have artistic functions.

PL

Celem artykułu jest ukazanie ciągłości gatunkowej portretu w kolejnym medium oraz wskazanie nowych jego cech i elementów na podstawie trzech obrazów w reżyserii Jana Komasy: Boże Ciało, Miasto 44 i Sala samobójców. W badaniach zastosowano analizę zawartości, analizę porównawczą oraz analizę struktury dzieła filmowego. Wykorzystano również nurt semantyczny, wskazujący na znaczenie portretu w filmie. Powyższa analiza pokazała, iż portret filmowy opierający się na elementach języka filmowego nadal ma wiele wspólnego z klasycznym portretem malarskim czy fotograficznym. Charakteryzuje bohatera, jest jego podobizną, opisem, a jednocześnie dla akcji filmu jest elementem dramaturgicznym. Sposób jego wykorzystania wzmacnia styl estetyczno-gatunkowy filmowej opowieści, a portrety są nie tylko rejestracją wizerunku postaci, ale mają funkcje artystyczne.

4

Wizualne słowniki emocji podczas pandemii COVID-19 w medialnych przekazach artystycznych

100%

Sławek-Czochra M.

|

2021

|

tom 12

|

nr 3

57-90

EN

This study aimed to investigate which emotions were most often communicated through art created during a pandemic and new symbols of emotions, themes used in the creation process. Two research techniques were used in the study: content analysis and Panofsky’ Method. The research material consists of 100 illustrations from the Internet obtained after entering the keywords article and coronavirus in Google. The most common emotion was fear, next was anger, third was sadness and the least was joy. Street artists appealed to a wide variety of themes: religious, mythological, popular culture. The analysis of the research material showed that new symbols representing the SarsCov-2 pandemic appeared in the social space and culture: the coronavirus molecule (an emotionally universal symbol) and a white or blue surgical mask and latex glove symbolizing fear.

PL

Niniejsze studium ma na celu zbadanie, jakie emocje były najczęściej komunikowane poprzez sztukę powstałą podczas pandemii oraz jakie nowe symbole emocji, motywy były stosowane w procesie tworzenia. Wykorzystano dwie techniki badawcze: analizę treści oraz metodę Panofsky’ego. Materiał badawczy składa się ze 100 ilustracji z Internetu, uzyskanych po wpisaniu w wyszukiwarce Google słów kluczowych „art and coronavirus”. Najczęściej pojawiającą się emocją był strach, następnie złość, potem smutek, a najrzadziej radość. Artyści uliczni odwoływali się do szerokiej gamy tematów: kultury religijnej, mitologicznej, popularnej. Analiza materiału badawczego wykazała, że w przestrzeni społecznej i kulturze pojawiły się nowe symbole reprezentujące pandemię SarsCov-2: cząsteczka koronawirusa (symbol uniwersalny emocjonalnie) oraz biała lub niebieska maseczka chirurgiczna i lateksowa rękawiczka symbolizujące strach.

5

Kobiety w kulturze medialnej. Zarys na podstawie seriali fabularno-dokumentalnych

100%

Sławek-Czochra M.

|

nr 3

195-214

PL

Żyjemy dziś otoczeni przez media, zanurzeni w kulturze medialnej. Jest ona źródłem współczesnych mitów: wolności, miłości, sukcesu, szczęścia. Czerpiemy z niej wzory konsumpcji, pragnień, zachowań i stylów życia. W przekazach obecne są m.in. modele kobiecości: tradycyjny, neotradycyjny i egalitarny, czyli ponowoczesny. Ostatecznie dominacja uwspółcześnionego modelu tradycyjnego (zwanego tradycyjnym asymetrycznym lub neotradycyjnym) w analizowanych przejawach kultury medialnej nad niewątpliwie atrakcyjnym modelem egalitarnym dąży do zachowania społecznego status quo.

EN

Nowadays we live surrounded by the media, immersed in media culture. It is the source of contemporary myths of freedom, love, success, happiness. It also provides the role models of consumption, desires, behaviour and lifestyles. Mass media present, among other, different models of femininity: traditional, neotraditional, egalitarian or postmodern. After all, the domination of modernized traditional model (also known as traditional asymmetric or neotraditional) in the analyzed examples of media culture over undoubtedly attractive egalitarian model tends to preserve the social status quo.

6

Lubelski afisz i plakat filmowy w zbiorach Archiwum Państwowego w Lublinie i Muzeum Lubelskiego z okresu międzywojennego

100%

Sławek-Czochra M.

Zeszyty Naukowe KUL

|

2018

|

tom 61

|

nr 4

357-373

EN

Citizens of Lublin watched the first movies in 1899, that is only four years after the Lumiere brothers’ first paid public screening in Paris. The first cinema was opened in 1908 and from that moment cinemas have been important in the panorama and the social life of Lublin. Currently, only archival media materials, like film posters, present their repertoire and the ways of functioning in the interwar period. The first part of the article gives general summary of film posters development in Poland. In the next sections of the article, visual materials (cinema posters) are analyzed. They were smaller than in the West, because they were placed in special display cases, usually next to the entry to the cinema. In the posters which were printed in Lublin until the 1940s the lettering, often supplemented with simple but still distinct ornamentation, is dominant in the visual layer. Some posters timidly imitate new trends in the arts developing in the main centres (Lvov, Cracow and Warsaw), set by such personalities as: Jan Tschichold, Henryk Berlewi, Władysław Strzemiński. These posters are valuable as documents, attesting to history and the social life of Lublin. The means of a critical analysis of sources and an analysis of the content are c in the article. The results of the detailed analyses have a factual character and represent a contribution to further research on the extensive subject of film and cinema culture development in Poland in the interwar period.

PL

Lublinianie pierwsze ruchome obrazy obejrzeli w 1899 roku, a więc już cztery lata po pokazie braci Lumiere. Stałe kino otwarte zostało w 1908 roku i od tego momentu kina zajęły należne im miejsce w panoramie i życiu społecznym Lublina. O ich repertuarze i sposobie funkcjonowania w okresie międzywojennym świadczą dziś między innymi materiały wizualne: afisze i plakaty filmowe. W pierwszej części zarysowane zostały początki rozwoju plakatu filmowego w Polsce. W kolejnych częściach analizie poddane zostały materiały wizualne – plakaty kinowe. Były one mniejsze niż na Zachodzie, ponieważ umieszczano je głównie przed wejściem do kina w specjalnych gablotach. W plakatach, które były drukowane na miejscu do lat 40. XX wieku w warstwie wizualnej zdecydowanie góruje liternictwo, często uzupełniane prostą, ale wciąż wyraźną ornamentyką. Część nieśmiało naśladuje rozwijające się w głównych ośrodkach lwowskim, krakowskim i warszawskim trendy wyznaczane przez takie osobowości jak m.in. Jan Tschichold, Henryk Berlewi, Władysław Strzemiński. Są cenne jako dokumenty, świadczące o historii i życiu społecznym Lublina. W artykule wykorzystano analizę krytyczną źródeł oraz analizę zawartości. Uzyskane wyniki analiz szczegółowych mają charakter faktograficzny i są przyczynkiem do dalszych badań w obszernym temacie kształtowania się kultury filmowej i kinowej w Polsce w dwudziestoleciu międzywojennym.

7

Perspective of the Audiovisual Arts: On Ways and Tools of Studying Emotions in the Current Visuals

63%

Sławek-Czochra M. , Sosnowska J.

|

2023

|

tom 14

|

nr 1

153-167

PL

Emocje w sztukach wizualnych mogą być przedmiotem analizy na poziomie aktu twórczego, samego dzieła, kategorii techniki i odbioru, a także stopnia podziału na formę i treść. Badania ukazują dychotomię pomiędzy sferą intelektualną (poznawczą) a emocjonalną (estetyczną), wskazując na rolę kompetencji odbiorców, pozwalających na właściwe odczytanie kulturowego i artystycznego kodu emocji prezentowanych w dziełach wizualnych. Artykuł jest teoretycznym przeglądem metod, trendów i narzędzi badania emocji w sztukach audiowizualnych. Przedstawia sposoby badania emocji w sztukach wizualnych: film/wideo, fotografia/grafika, wszystkie dostępne za pośrednictwem mediów. Należy je omawiać na trzech płaszczyznach: emocjonalnych celów nadawcy, emocji towarzyszących twórczości artystycznej oraz odbioru emocjonalnego. Dzieła sztuk wizualnych łączą rzeczywistość wirtualną i rzeczywistą, stąd ważny jest sposób tworzenia dzieła wizualnego. W związku z tym w artykule przedstawiono również narzędzia do badania emocji w sztuce audiowizualnej na trzech poziomach: a) w odniesieniu do środków wyrazu, b) estetycznego, c) prezentowania treści. W podsumowaniu wyraźnie widać transdyscyplinarny charakter i metodologiczny synkretyzm badań nad emocjami w sztuce audiowizualnej.

EN

Emotions in visual arts can be subject to an analysis on the level of the act of creation, the work itself, categories of technique and reception, as well as on the degree of division into form and content. Studies show a dichotomy between an intellectual (cognitive) sphere and an emotional (aesthetic) sphere, pointing to the role of recipients’ competence, allowing them to properly read the cultural and artistic code behind emotions presented in visual works. The article is a theoretical review of methods, trends and tools for researching emotions in audiovisual arts. It presents ways of studying emotions in visual arts: film/video, photograph/graphics, all available through the media. They should be discussed on three levels: emotional objectives of the sender, emotions inherent in the artistic work, and emotional reception. Works of visual arts combine virtual and actual realities, hence the way a visual work is created is important. Therefore, the article also presents tools for the study of emotions in audiovisual art on three levels: a) in relation to means of expression, b) aesthetic, and c) presenting content. The summary clearly shows the transdisciplinary nature and methodological syncretism of research on emotions in audiovisual art.