Pomoc społeczna w polskiej doktrynie polityki społecznej traktowana jest jako uzupełniający element sytemu zabezpieczenia społecznego. Tymczasem z dwóch przypisanych systemowi pomocy społecznej funkcji, całkowicie zresztą odmiennych: kompensacyjno-protekcyjnej i promocyjno-rozwojowej, tylko ta pierwsza odpowiada logice zabezpieczenia społecznego i – w związku z tym – ma względnie odpowiednie warunki. Druga nie mieści się ani w systemie zabezpieczenia społecznego, ani w żadnym innym sektorze polityki społecznej, pozostając zaś w instytucjonalnym powiązaniu z funkcją kompensacyjno-protekcyjną, skazana jest na marginalizację. Dlatego też konieczna jest rewizja obowiązującej koncepcji pomocy społecznej i jej miejsca w ładzie instytucjonalnym polityki społecznej w kierunku autonomizacji (uznania odrębności i tożsamości) funkcji promocyjno-rozwojowej. Zmiana na poziomie doktryny jest konieczna jako pierwszy krok w procesie reformowania pomocy społecznej, każe bowiem ponownie postawić pytanie o sposób instytucjonalizacji obu przypisanych obecnie pomocy społecznej funkcji, stwarzając tym samym możliwość nadania im odrębnych formuł instytucjonalnych. Reformy polegające na instytucjonalnej autonomizacji funkcji promocyjno-rozwojowej w rozwiniętych welfare states zostały przeprowadzone w latach 60. i 70. ubiegłego wieku. W Polsce w tamtym czasie możliwość tego typu zmian implicite zakładały, niestety dziś już jakby zapoznane, poglądy niektórych ekspertów.
EN
In the Polish social policy doctrine, welfare assistance is treated as a complementary component of the social security system with two quite different functions to perform: the compensation/protection function and the promotion/development function. However, only the first one complies with the logic of social security. The second function is comprised neither in social security system nor in any other established sector of social policy. Institutionally linked to the compensation/protection function, it is doomed to be marginalized. That is why the current concept of welfare assistance and welfare assistance positions in the institutional regime of social policy need to be reconsidered with the aim to recognize the status of the promotion/development function as the new social policy sector. The change in the doctrine is the necessary first step in a process of welfare assistance reform. It would reopen the question of each function’s institutionalization, hence adopting for them new institutional frameworks would become possible. In developed welfare states, reforms of this kind were implemented in 1960s and 1970s. Similar ideas can be found in some Polish experts’ works published at that time.
Esej stawia tezę, że współczesne polskie służby społeczne (praca socjalna) cierpią na swoisty rodzaj traumy, której źródłem jest ich odcięcie od historycznych korzeni, a w konsekwencji pozbawienie posiadającej instytucjonalną ciągłość tradycji. Ten stan rzeczy stanowi jedno ze źródeł ich nieustannej słabości. Polskie tradycje służb społecznych ujawniły się w okresie do wybuchu II wojny światowej, a tworzyły je trzy nurty – trzy rodzaje zinstytucjonalizowanej praktyki społecznej, z których każdy posiadał też własny potencjał rozwojowy. Były to: nurt opieki społecznej wyrastający z doświadczeń XIX-wiecznej dobroczynności publicznej, ruch domów ludowych oraz nurt pracy społecznej rozwijanej w latach 30. w środowisku absolwentów Studium Pracy Społeczno-Oświatowej. W wyniku wojny, a potem stalinizmu, niemal cały ten dorobek uległ zniszczeniu; instytucjonalna ciągłość ruchu domów ludowych oraz pracy społecznej została bezpowrotnie zerwana, nawiązano jedynie do tradycji opieki społecznej (koniec lat 50. i lata 60.). W tych ramach powstał – niejako od nowa – zawód pracownika socjalnego, którego instytucjonalna konstrukcja oparta była – i pozostaje do dziś – na XIX-wiecznym wzorze opiekunów cyrkułowych.
The paper is about social workers who created a professional milieu that existed from the late 1920s until the turn of the 1940s and 1950s. This study is an attempt at a synthetic characterization of the community, based primarily on 109 short biographical entries contained in the Biographical Dictionary of Social Workers published in 1991. The analyzed material demonstrates, on the one hand, the biographies of social workers and, on the other, what they did as social workers in the pre-war, wartime, and post-war period.
PL
Pracownicy społeczni to środowisko zawodowe, które istniało od końca lat 20. do przełomu lat 40. i 50. Opracowanie jest próbą syntetycznej jego charakterystyki, przede wszystkim na podstawie 109 krótkich biogramów zawartych w opublikowanym w 1991 r. Słowniku biograficznym pracowników społecznych. Informacje, które można w nim znaleźć, z jednej strony pokazują, kim pracownicy społeczni byli, a z drugiej – co, jako pracownicy społeczni, robili w okresie przedwojennym, wojennym i powojennym.
Niniejszy artykuł adresuje kwestię dopuszczalności i zakresu ingerencji organów antymonopolowych w działania przedsiębiorców podejmowane na rynkach regulowanych, ze szczególnym uwzględnieniem sektora energetycznego. Autorzy artykułu stoją na stanowisku, wbrew pojawiającym się ostatnio tezom niektórych przedstawicieli doktryny, że organ antymonopolowy ma kompetencje do interwencji w każdym wypadku, gdy mamy do czynienia ze swobodnym działaniem przedsiębiorcy. Uprawnienia organów antymonopolowych są w tym zakresie komplementarne względem narzędzi, którymi dysponują rynkowi regulatorzy.
The book addresses issues related to labor market policy, shows the relevant mechanisms of its research, programming and implementation, and its subject is, in particular, the analysis of the situation of employees of employment offices and the unemployed themselves. The book is multidimensional. For me, the first part, in which the author presents his view on trends in the policy of the labor market that are decreasing in the environment of our science, presents to me a special focus. Recognizes the disproportionate emphasis on the analysis of legal acts, on "official documents, on target-set objectives, often unrealistic." He points to the dean of the research perspective in which the official who is the "face of the state" is present, which determines the quality of public service , de "perspectives of the final recipient", i.e. a citizen (quality of services for a citizen).
PL
Książka porusza zagadnienia dotyczące polityki rynku pracy, pokazuje istotne mechanizmy jej badania, programowania i wdrażania, a jej przedmiotem jest zwłaszcza analiza sytuacji pracowników urzędów pracy i samych bezrobotnych. Książka jest wielowymiarowa. Dla mnie szczególne znaczenie ma pierwsza część, w której autorka przedstawia swoje spojrzenie na istniejące w środowisku naszej nauki tendencje w zakresie sposobów badania zjawisk w polityce rynku pracy. Dostrzega nieproporcjonalny nacisk na analizę aktów prawnych, specjalnych dokumentów, na odgórnie wyznaczane cele, często nierealistyczne. Wskazuje na deficyt perspektywy badawczej, w której obecny jest urzędnik będący "twarzą państwa", od którego pracy zależy jakość usługi publicznej, deficyt perspektywy "końcowego odbiorcy", czyli obywatela (jakość usług dla obywatela).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.