Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Celem artykułu jest ukazanie potencjału sztuki teatralnej w edukacji międzykulturowej, a dokładnie w procesie oswajania szeroko rozumianej Inności. W pierwszej części opracowania przybliżono kategorie pojęciowe: Inny i Obcy w perspektywie edukacji międzykulturowej. Scharakteryzowano również międzykulturowe intencje sztuki, ze szczególnym uwzględnieniem teatru, podkreślając rolę działań teatralnych w rozwijaniu postaw tolerancji wobec kulturowej odmienności. Wskazano najważniejsze cechy teatru (takie jak: synkretyzm, wielozmysłowość, symbolika, dialogiczność i dyskursywność) pozwalające ujmować teatr jako efektywne i atrakcyjne narzędzie edukacji międzykulturowej. Druga część opracowania wpisuje się w obszar praktyki edukacyjnej, ponieważ stanowi zapis autorskiego projektu teatralnego adresowanego do uczniów szkół podstawowych, mającego na celu uwrażliwienie na odmienność kulturową. W ramach projektu zrealizowany został spektakl podejmujący problematykę różnych wymiarów Obcości/Inności (biologicznej, ekonomicznej, kulturowej, geofizycznej, psychicznej), akcentujący ich względność oraz kontekstualność. Przeprowadzone zostały również warsztaty teatralno-międzykulturowe nawiązujące do spektaklu i rozwijające postawę tolerancji przy pomocy takich technik teatralnych, jak: zabawy ruchowe, drama, improwizacja teatralna, zabawy głosowe z intencją teatralną.
EN
The aim of the article is to show the potential of theatrical art in intercultural education, and more specifically in the process of taming the broadly understood Otherness. The first part of the study presents the conceptual categories: the Other and the Stranger in the perspective of intercultural education. The intercultural intentions of art are also characterized, with particular focus on theatre and emphasizing the role of theatre activities in developing attitudes of tolerance towards cultural diversity. The most important features of theatre allowing for the recognition of theatre as an effective and attractive tool for intercultural education were indicated. The second part of the study is related to educational practice, as it is a record of an original theatre project addressed to primary school students, aimed at sensitizing to cultural differences. As part of the project, a spectacle dealing with the issues of various dimensions of Strangeness / Otherness (biological, economic, cultural, geophysical, mental) was realized, emphasizing their relativity and contextuality. There were also theatrical and intercultural workshops referring to the performance and to developing the attitude of tolerance with the use of such theatrical techniques as: movement games, drama, theatre improvisation, voice games with theatrical intention.
2
Content available Pedagogie kabaretu – wstęp do tematu
100%
|
2021
|
nr 1(131)
96-108
PL
Artykuł ma charakter przyczynkowy i stanowi wprowadzenie do tematu pedagogii kabaretu. Kabaret, jako ważny obszar współczesnej kultury popularnej oraz odrębny gatunek sztuki, pełni określone funkcje społeczne, estetyczne i edukacyjne. Jest nośnikiem krytyki, formą demaskowania rzeczywistości oraz budowania opartej na śmiechu wspólnotowości. Korzystając z typowych dla siebie środków, takich jak: ironia, groteska czy satyra, kabaret realizuje swoją nadrzędną funkcję, jaką jest przekraczanie tabu oraz podawanie w wątpliwość tego, co oczywiste. Osadzony w kulturze popularnej kabaret charakteryzuje się tak zwaną niepełnością semantyczną, a więc generowaniem fragmentarycznych i wyrywkowych znaczeń, inicjujących procesy myślowe. Punktem wyjścia do podjętych w tekście rozważań jest pedagogiczna teoria kabaretu opracowana w latach 70. XX wieku przez niemieckiego badacza Jürgena Henningsena, będąca impulsem do myślenia o kabarecie w kategoriach publicznej pedagogii, a konkretnie tak zwanych pedagogii przewrotnych - opozycyjnych wobec pedagogii głównego nurtu. W opracowaniu zasygnalizowano i omówiono pokrótce trzy zasadnicze tropy kabaretowych pedagogii - pedagogię ironiczną i groteskową, karnawalizującą oraz błazeńską.
EN
The article is of a contributory nature and is an introduction to the topic of cabaret pedagogy. Cabaret, as an important area of contemporary popular culture and a separate genre of art, performs specific social, aesthetic and educational functions. It is a carrier of criticism, a form of exposing reality and building a community based on laughter. By using its usual means, such as irony, grotesque or satire, cabaret performs its overriding function, which is to transgress taboos and to question the obvious. The cabaret, embedded in popular culture, is characterized by the so-called semantic incompleteness, that is, it generates fragmentary and random meanings that initiate thought processes. The starting point for the considerations undertaken in the text is the pedagogical theory of cabaret developed in the 1970s by the German researcher Jürgen Henningsen, which was an impulse to think about cabaret in terms of public pedagogy, specifically the so-called perverse pedagogy - in opposition to mainstream pedagogy. The study highlights and briefly discusses three basic traces of cabaret pedagogy - ironic and grotesque, carnival and clown pedagogy.
EN
The article is centred around the issue of the cultural activities undertaken by adult persons, and in this perspective it presents the objectives and major findings of the “Poczekalnia” (“Waiting room”) research project. The project was implemented in the “Bronowice” local community centre in Lublin, as part of the “Dom Kultury + Inicjatywy lokalne” (“Community Centre + Local Initiatives”) programme, and its central aim was to propose a range of activities for adults who are waiting for their children to finish their classes. Assuming that an adult person is well aware of his or her cultural needs and interests, the authors of the project decided to organise some focus meetings so as to become acquainted with adults’ cultural preferences and obtain information concerning their expectations about institutions. The research showed that the minds of young adults are wide open to cultural activities. They presented a total of 28 propositions in the focus meetings. Among the propositions there were various forms of education – in the fields of music and dance (a training course in ballroom dancing), the visual arts and the theatre (theatre workshops), photography and film (workshops in photography and motionpicture projection), literature (a reading room with periodicals, a club dedicated to interesting books, poetry-reading sessions), physical education (aerobics, zumba), counselling (lectures and discussions including issues in psychology and pedagogy), personal skills and competencies (a training course in speed reading, first aid training tips for cooking and herbal medicine), and also general knowledge (lectures dedicated to the history and culture of Lublin, and sightseeing).
EN
The aim of this article is characterizing social and cultural animation as a way of counteracting exclusion from the culture. The starting point of suggested considerations is the wide understanding of the culture – not only as an autotelic value but more importantly as a tool of social participation and one of the fundaments of building the social capital. The key features of animation in the perspective of social and cultural inclusion have been presented in the study. The most crucial models and paradigms have been characterized emphasizing the threads connected to the issue of social and cultural exclusion. An animated programme “Culture districts” has been presented, and was a perfect example of the issues that have been discussed. The programme has been successfully run by the city of Lublin since 2013. Its main aim is removing spacial, organizational and financial barriers in the access to culture, and integration and social and cultural mobilization of the residents.
PL
Celem artykułu jest scharakteryzowanie animacji społeczno-kulturalnej jako metody przeciwdziałania wykluczeniu z kultury. Punktem wyjścia proponowanych rozważań jest szerokie rozumienie kultury – nie tylko jako wartości autotelicznej, ale przede wszystkim jako narzędzia społecznej partycypacji i aktywizacji oraz jednego z fundamentów budowania kapitału społecznego. W opracowaniu przedstawiono kluczowe założenia animacji w perspektywie inkluzji społeczno-kulturalnej. Scharakteryzowano najważniejsze modele i paradygmaty animacji, akcentujące wątki związane z problematyką wykluczenia społeczno-kulturalnego. Zaprezentowano również animacyjny program „Dzielnice Kultury”, stanowiący praktyczną egzemplifikację omawianych zagadnień. Program od 2013 r. z powodzeniem jest realizowany przez miasto Lublin. Jego celem jest usuwanie przestrzennych, organizacyjnych i finansowych barier w dostępie do kultury, a tym samym integracja i aktywizacja społeczno-kulturalna mieszkańcow.
6
100%
EN
The purpose of the article is to draw attention to the importance of the creativity aspect in the theory and practice of cultural education. The considerations contained in this text focus on the actual and postulated place of creativity in the concepts of cultural education, its role in school practice and educational goals which characterize the so-called creative school. The article brings up the most important concepts of cultural education: aspects of creativity and creative output as well as strategic documents in which the connections between creativity, culture and education were articulated. The article pointed out the main areas of school cultural education, justifying the need of strengthen and emphasize the idea of creativity in the perspective of education and culture.
PL
Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na doniosłość kategorii kreatywności w teorii i praktyce edukacji kulturalnej. Zawarte w niniejszym tekście rozważania koncentrują się wokół faktycznego oraz postulowanego miejsca kreatywności w koncepcjach edukacji kulturalnej,jej roli w praktyce szkolnej oraz celów edukacyjnych charakteryzujących tak zwaną szkołę kreatywną. W artykule przywołane zostały najważniejsze koncepcje edukacji kulturalnej uwzględniające problematykę kreatywności i twórczości oraz dokumenty strategiczne, w których wyartykułowane zostały powiązania między kreatywnością, kulturą i edukacją. Wskazano również kluczowe obszary szkolnej edukacji kulturalnej, uzasadniające potrzebęwzmocnienia i uwypuklenia idei kreatywności z perspektywy edukacji i kultury.
EN
The article focuses on the category of multiculturalism inscribed in the cultural heritage of the city, which is a contribution to the educational practice realized within the framework of regional and intercultural education. The multicultural traditions of the city as a subject of educational activities are presented in this text as an attempt to reconcile the internal and external dialogue of identity, the possibility of meeting both the Other and oneself. These ideas are exemplified here by an educational project realized in Lublin and associated with an intercultural fairy tale „O Unijanku - dzielnym chłopcu, który Rzeczpospolitej poznawał kultury”. The fairy tale was created on the occasion of the 450th anniversary of the Union of Lublin, which gave birth to the multiethnic, confessional and nationally tolerant Polish-Lithuanian Common wealth. Such sensitization to the multitude and diversity of cultures inscribed in the cultural heritage of Lublin is an example of actions between locality and interculturality.
PL
Artykuł koncentruje się na kategorii wielokulturowości wpisanej w dziedzictwo kulturowe miasta, będącej przyczynkiem dla praktyki edukacyjnej realizowanej w ramach edukacji regionalnej i międzykulturowej. Wielokulturowe tradycje miasta jako przedmiot działań edukacyjnych ujęte zostały w niniejszym tekście jako próba pogodzenia wewnętrznego i zewnętrznego dialogu tożsamościowego, możliwość spotkania zarówno z Innym, jak i samym sobą. Wskazane idee zaprezentowano w opracowaniu na przykładzie projektu edukacyjnego realizowanego w Lublinie wokół bajki międzykulturowej „O Unijanku - dzielnym chłopcu, który Rzeczpospolitej poznawał kultury”. Bajka powstała z okazji 450. rocznicy zawarcia unii lubelskiej, która dała początek wieloetnicznej, wyznaniowo i narodowo tolerancyjnej Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Uwrażliwiając na wielość i różnorodność kultur, wpisaną w kulturowe dziedzictwo Lublina, stanowi przykład działań pomiędzy lokalnością a międzykulturowością.
8
Content available Szkoła w dyskursie polskich kabaretów
63%
PL
Celem badań, których wyniki są prezentowane w niniejszym artykule, jest rozpoznanie problemów odnoszących się do szkoły i edukacji szkolnej obecnych w analizowanym dyskursie kabaretowym oraz sposobu ich prezentacji. Ze względu na swoje cechy dystynktywne oraz przynależność do kultury popularnej kabaret stanowi interesujący poznawczo obszar badawczy, pole analiz wielu problemów społecznych, w tym wypadku kwestii związanych z polityką edukacyjną. Metodą zbierania danych było przeszukiwanie źródeł. Materiał analityczny stanowiło osiem skeczów polskich kabaretów dobranych w sposób systematyczny przy zastosowaniu kryteriów: czasu publikacji, popularności i tematyczności. Metoda analizy danych mieści się w grupie podejść określanych jako Krytyczna Analiza Dyskursu. W analizowanym materiale poszukiwano aplikacji strategii dyskursywnych (nazywania, orzekania, argumentacji, perspektywizacji, wzmacniania i tonowania) opisywanych przez Ruth Wodak i Martina Reisigla. Wyniki analiz pokazują, że w dyskursie polskich kabaretów szkoła prezentowana jest jako podporządkowany wykonawca regulacji polityczno-prawnych. Jako instytucja cechuje się niskim prestiżem społecznym, który budowany jest zarówno poprzez niską ocenę edukacji szkolnej pod kątem merytorycznym, jak i niski prestiż zawodu nauczyciela oraz niską ocenę roli ucznia. W relacjach między podmiotami edukacji szkolnej ujawnia się wyraźnie dyskurs strofująco-dyscyplinujący jako jeden z symptomów władzy i hierarchii. Widoczne są także przejawy infantylizacji oraz seksizmu.
EN
The study aims to identify problems related to school and school education present in cabaret discourse and the way they are presented. The cabaret is an interesting research area and field of analysis of social problems, including issues related to educational policy. The data collection method was source searching. The analytical material consisted of eight sketches of Polish cabarets, selected according to the criteria: time of publication, popularity, and topicality. The data analysis method belongs to a group of approaches called critical discourse analysis. Applications of discursive strategies described by R. Wodak and M. Reisigl were sought. The results show that in the discourse of Polish cabarets, the school is presented as a subordinate contractor of political and legal regulations. It characterises with low social prestige, which is built on the low assessment of school teaching in terms of content, the low prestige of the teaching profession, and the low assessment of the student’s role. In relations between these entities, the discourse of scolding and disciplining appears as the manifestation of power and hierarchy; of infantilisation and sexism.
PL
Celem opracowania jest rozpoznanie oraz opisanie funkcji dyskursywnego konstruowania Innych/Obcych (dalej: I/O) w wybranych skeczach kabaretowych. Metodą zbierania danych było przeszukiwanie źródeł. Materiał analityczny stanowiło siedem skeczów polskich kabaretów, dobranych w sposób systematyczny przy zastosowaniu kryteriów: czas publikacji, popularność i tematyczność. Do analizy zastosowano Krytyczną Analizę Dyskursu w podejściu Ruth Wodak i Martina Reisigla, poszukując aplikacji strategii dyskursywnych (nazywania, orzekania, argumentacji, perspektywizacji, wzmacniania i tonowania), co pozwoliło na rekonstrukcje dyskursów, jakimi operują badane skecze, a następnie określenie zakresu funkcji dyskursywnego konstruowania I/O. Wyniki analiz pokazują, że w badanych skeczach dyskursywne konstruowanie I/O realizowane jest w ramach zasadniczych perspektyw: dyskursu reprezentantów Inności, dyskursu dyskryminacyjnego oraz dyskursu wspierającego i spełnia trzy główne funkcje: ludyczną, krytyczno-refleksyjną oraz integracyjną. Zakres poszczególnych funkcji (zwłaszcza funkcji krytyczno-refleksyjnej) jest zróżnicowany – bardziej lub mniej jednoznaczny (od wyraźnego napiętnowania dyskryminacji, przez balansowanie pomiędzy łamaniem a wzmacnianiem stereotypów, po krytykę zarówno dyskursu dyskryminacyjnego, jak i wspierającego).
EN
The aim of the study is to identify and describe the function of the discursive construction of Others/Strangers (hereinafter: O/S) in selected cabaret sketches. The data collection method was searching sources. The analytical material consisted of seven sketches from Polish cabarets, selected systematically using the following criteria: time of publication, popularity and topic. Critical Discourse Analysis in the approach of Ruth Wodak and Martin Reisigl was used for the analysis, looking for the application of discursive strategies (naming, adjudicating, arguing, perspectiveizing, strengthening and toning), which allowed for the reconstruction of the discourses used in the studied sketches and then determining the scope of the functions of discursive construction of O/S. The results of the analyses show that in the studied sketches, the discursive construction of O/S is carried out within the framework of the main perspectives: the discourse of representatives of the Other, the discriminatory discourse and the supporting discourse, and fulfills three main functions: ludic, critical-reflective and integrative. The scope of individual functions (especially the critical and reflective function) is varied – more or less unambiguous (from clearly stigmatizing discrimination, through balancing between breaking and strengthening stereotypes, to criticism of both discriminatory and supportive discourse).
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.