Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Im Dickicht der Städte: Zum polnischen politischen und postdramatischen Theater

100%

Prykowska-Michalak K.

|

nr 24

27-42

DE

Die politische Transformation am Ende der 1980er Jahre hatte bedeutenden Einfluss auf den Austausch im kulturellen und künstlerischen Leben in Polen und in Deutschland. Die seit Ende der 1990er Jahre in Polen beobachtete Faszination von neuen dramatischen bzw. Schauspielformen folgte in hohem Maße aus der Einführung neuer Kommunikationsmethoden, der Aufhebung politischer und mentaler Barrieren sowie der verstärkten Gegenwart von Künstlern aus Deutschland im polnischen Theaterleben. Zur Entstehung eines postdramatischen politischen Theaters in Polen trugen in den Jahren 2003– 2005 das deutsche Theater mit der Tradition des dialektischen Theaters von Brecht, dessen dramaturgisches Schaffen, vor allem aber die Ästhetik des Theaters von Frank Castorf, Ostermeier sowie René Pollesch bei. Im Aufsatz wird an die Berliner Erfahrungen von Grzegorz Jarzyna mit Bertolt Brechts Stück Im Dickicht der Städte erinnert.

EN

Contemporary Polish Theater of the beginning of the 21 st century, more or less, refers to the tradition of German political theater and the recent post-dramatic theater tradition. Brecht is always in the background, with his output corresponding to the poetics of the political theatre, as well the post-dramatic theatre. Polish theater of the period following 1989 resches rardy, however, the works of the The Threepenny Opera author. In consequence, the attempts at staging Brecht’s play by Polish directors in Brelin seem all the more bold. The primary focus of this paper is post-dramatic Theatre recycled by polish contemporary directors.

PL

Polski teatr współczesny - początku XXI wieku - bardziej lub mniej świadomie nawiązuje do tradycji niemieckiego teatru politycznego, a także nowszej tradycji teatru postdramatycznego. W tle pozostaje zawsze Brecht i jego twórczość odpowiadająca zarówno poetyce teatru politycznego, jak i postdramatycznego. Polski teatr po 1989 roku rzadko, jednak sięga po utwory autora Opery za trzy grosze, tym bardziej odważne wydają się próby inscenizacji dramatów Brechta przez polskich reżyserów w Berlinie, o czym traktuje niniejszy tekst.

2

Teatr niemiecki i teatr polski w początkowym okresie transformacji ustrojowej

100%

Prykowska-Michalak K.

Miscellanea Posttotalitariana Wratislaviensia

|

2016

|

tom 4: POKOLENIE — TRANSFORMACJA — TOŻSAMOŚĆ Gardzienickie czytania teatroznawcze… i nie tylko

25-35

EN

During the first theatre seasons of the nineties, German drama focused on the analysis of the social traumas following the fall of the Berlin Wall, German reunification and perestroika. However, it soon became apparent that the theatre was not able to keep pace with the political changes of the times, and it failed to do justice to their internal complications and discrepancies. The fascination with the new dramatic scenic forms originating in Germany, which could be observed in Poland in the second half of the nineties, had nothing to do with the so-called reunification drama. It more likely resulted from its fiasco and the adoption of new aesthetics and communication methods. The strengthening relation of the German and Polish theatre, i.e. joint festivals, inspired those Polish artists who sought for a new scenic language and transposed the German theatre experience into their own plays in a creative way. The scale of this movement was so extensive that it could be described as a kind of phenomenon in modern art and in relations between Poland and Germany.

3

Theater im Dialog: Imaginarien vom polnischen Theater in deutschen Fachmedien

100%

Prykowska-Michalak K.

Colloquia Germanica Stetinensia

|

2022

|

nr 31

83-97

PL

W niemieckich mediach obecne są relacje z polskich teatrów, tworzone przez niemieckich, czy też polskich dziennikarzy i krytyków. Buduje to pewien obraz nie tylko estetyki polskiego teatru, ale także swoiste imaginarium polskiego społeczeństwa. Celem artykułu jest ukazanie fluktuacji i zmian obrazu polskiego teatru w Niemczech w ciągu ostatnich dwóch dekad, tworzonego głównie przez prasę fachową i portale poświęcone wydarzeniom teatralnym. Zasadnicze pytanie brzmi, czy wizja polskiego teatru odnosi się do jego aktualnej kondycji artystycznej, analizy jego charakteru i poszukiwania innowacji oraz na ile jest to relacja uwarunkowana komercyjną sprzedażą informacji, często determinowaną przez niemiecką wizję społecznej roli teatru, czy też sytuacją polityczną.

EN

Performances of Polish theatre are present in German media and are described by German or Polish journalists and critics, which builds a certain image not only of the aesthetics of Polish theatre but also of the imagination of Polish society. The aim of this article is to show the fluctuations and changes in the image of Polish theatre in Germany, in the last two decades, created by mainly professional press and portals devoted to theatre events. The problem is whether the vision of Polish theatre relates to its current artistic condition, the analysis of its character, the search for innovation, and to what extent is it a relationship conditioned by the commercial sale of information, often determined by the German vision of the social role of theatre, or the political situation.

DE

In deutschen Medien erscheinen häufig Berichte über das polnische Theater von deutschen oder polnischen Journalisten und Kritikern. Sie vermitteln nicht nur ein bestimmtes Bild von der Ästhetik des polnischen Theaters, sondern auch von der polnischen Gesellschaft. Ziel des Artikels ist es zu untersuchen, welche Schwankungen und Veränderungen es in den letzten zwei Jahrzehnten bezüglich der Imaginarien vom polnischen Theater in Deutschland gegeben hat. Dabei liegt der Schwerpunkt auf der Fachpresse und auf Portalen für Theaterveranstaltungen. Die Leitfrage lautet, ob sich die deutsche Vision vom polnischen Theater auf dessen aktuellen künstlerischen Zustand, auf die Analyse seines Charakters und das Streben nach Innovation bezieht. Zugleich wird gefragt, inwiefern dieses Bild durch kommerzielle, gesellschaftlich und politisch geprägte Motivationen bestimmt wird.

4

Teatr społeczny, interkulturowy, postmigrancki

63%

Prykowska-Michalak K. , Szymańska E.

|

tom 69

|

nr 4

85-102

EN

Research on migrant theater, one of the main currents of contemporary theater studies, is particularly strong in Germany, the country with the highest immigration rate in Europe. An important aspect of these studies is post-migrant theater. In the works of Wolfgang Schneider (2011) and Azadeh Sharifi (2017), this problem is discussed in the broader context of structural changes in German theater and its development. In the article, this research is the point of departure for an attempt to situate the activity of three theaters (Teatr Kreatur, Theater der Migranten, Ballhaus Naunynstraße) within the typology of intercultural theater proposed by Wolfgang Sting (2011), in order to demonstrate not only this framework’s potential for describing migrant and post-migrant theaters, but also to show how theater practice and the social context modify the framework. (Trans. Z. Ziemann)

PL

Badania teatru migrantów, jeden z głównych nurtów współczesnych badań teatralnych, szczególnie intensywnie prowadzone są w Niemczech, kraju o największej skali imigracji w Europie. Istotny ich wątek stanowi zagadnienie teatru postmigranckiego. W pracach Wolfganga Schneidera (2011) i Azadeh Sharifi (2017) zagadnienie to włączone zostało w szerszą refleksję nad zmianami struktur teatru niemieckiego oraz nad jego rozwojem. Badania te stanowią punkt wyjścia dla podjętej w artykule próby usytuowania działalności trzech teatrów (Teatr Kreatur, Theater der Migranten, Ballhaus Naunynstraße) w typologii teatru interkulturowego zaproponowanej przez Wolfganga Stinga (2011), by pokazać, jak można w jej ramach opisywać teatry migranckie i postmigranckie oraz jak praktyka i kontekst społeczny modyfikują rozumienie tej kategorii.