Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
|
tom 12
|
nr 3
EN
In recent decades much attention has been devoted to topics dealing with temporal and spatial distribution of water capacity in the soil profile and evapotranspiration. The aim of this paper was to examine and describe the effect of soil surface modifications on evaporation intensity and then recommend options with the best ability to minimize evaporation for agricultural practice. During the year 2011 the effects of the soil surface modifications on the soil water storage, the amount of evaporated water and the evaporation intensity have been observed in the experimental area – Botanical Garden of Slovak Agricultural University. The experiment used different soil surface modifications – change the surface shape (convex and concave shape), change the hydrophysical properties (detergent application), agrotechnical controls (aerating, rolling, mulching). The soil moistures to a depth of 1 m soil profile were measured using the ADR method. Then the soil water storages to a depth of 0.6 m were determined with using planimeter. Using the simplified water balance equation the amounts of evaporated water and the evaporation intensity were calculated for each experimental variant. Based on the calculated amounts of evaporated water from individual variants can be noted that evaporation was minimized the most effective by applying detergent on the soil surface with convex shape. During the monitoring period this variant was showing the lowest evaporation intensity and the total amount of evaporated water from soil (664.7 mm), about 3.25 % lower value than variant – soil without modification. This result is considered by authors for the most valuable, because it „opens door“ to the new ways how to minimize evaporation using substances which lower the surface tension.
PL
W ciągu ostatnich dziesięcioleci wiele uwagi poświęcono tematom czasowego i przestrzennego rozkładu pojemności wody w profilu glebowym i ewapotranspiracji. Celem niniejszej pracy było zbadanie i opisanie wpływu modyfikacji powierzchni gleby na intensywność parowania, a następnie zarekomendowanie opcji z najlepszymi możliwościami do zminimalizowania parowania w praktyce rolniczej. W 2011 roku, w strefie eksperymentalnej w Ogrodzie Botanicznym Słowackiego Uniwersytetu Rolniczego obserwowano wpływ modyfikacji powierzchni gleby na magazynowanie wody w glebie, ilość odparowanej wody i intensywność parowania. W eksperymencie stosowano różne modyfikacje powierzchni gleby: zmianę kształtu powierzchni (wypukły i wklęsły), zmiany właściwości hydrofizycznych (zastosowanie detergentów), zabiegi agrotechniczne (napowietrzanie, walcowanie, rozdrabnianie). Wilgotność gleby na głębokości profilu 1 m mierzono za pomocą metody ADR. Następnie magazynowana woda w glebie na głębokości 0,6 m została oznaczona z wykorzystaniem areometru. Przy wykorzystaniu uproszczonego równania bilansu wodnego ilość odparowanej wody i intensywność parowania zostały obliczone dla każdego wariantu eksperymentalnego. Na podstawie obliczonej ilości odparowanej wody w poszczególnych wariantach można stwierdzić, że ewaporacja była minimalizowana najbardziej efektywnie przy zastosowaniu detergentu na powierzchni gleby o wypukłym kształcie. W okresie monitorowania wariant ten wykazywał najniższą intensywność parowania i całkowitą ilość odparowanej wody z gleby (664,7 mm), o 3,25% mniej niż w wariancie gleba bez modyfikacji. Wynik ten jest uważany przez autorów za najbardziej wartościowy, bo otwiera drzwi do nowych sposobów minimalizacji parowania za pomocą substancji, które obniżają napięcie powierzchniowe.
EN
In the Slovak Republic, the moderate up to the extreme potential erosion risk was assessed for 65% of agricultural soil fund. We analyzed the universal erosion control principles, established legislative documents associated with soil erosion control, relationship between water erosion intensity and existence of soil, as well as computing methods, used in erosion control. The results of these analyses show that if the actual legislative acts will be applied in practice, soon or later the soil layer on specific sites will by totally devastated. We have also found out that application of STS No. 75 4501 protects soil better than application of Act No. 220/2004.
PL
Potencjalne zagrożenie erozją wodną w Słowacji oszacowano na 65% terenów rolnych. Analizowano ogólne zasady ograniczania erozji, obowiązujące dokumenty prawne związane z ochroną przed erozją, zależności między intensywnością erozji i trwałością agregatów glebowych, a także metody obliczeniowe stosowane w projektowaniu urządzeń przeciwerozyjnych. Wyniki tych analiz wykazały, że jeśli aktualne akty prawne będą stosowane w praktyce, wcześniej lub później warstwa gleby w określonych miejscach będzie całkowicie zdewastowana. Stwierdzono również, że norma STS Nr 754501 chroni glebę lepiej niż Akt nr 220/2004.
EN
The main aim of this work was the application of the soil additives into soil and the study of their impact on the amount of surface runoff originating from rainwater. Execution of research was carried out on the modified portion of the land at Department of Biometeorology and Hydrology, SUA Slovakia. Land was divided into four experimental plots. Individual treatments consisted of application of perlite, charcoal and water glass into the top layer of the experimental plots. The fourth experimental field was kept as a black fallow (control). To perform the measurements, rainfall simulator was used in six measurement series. We can conclude that the application of perlite is not an adequate treatment for erosion control practices, since its application increased the surface runoff. Increased application dose of additives resulted in the positive effects of the water glass application. Surface runoff for this treatment decreased in average by about 41% in comparison to control. This positive effect was observed only after the second application of the soil additives.
EN
The aim of this paper is to compare different methods of rain factor calculation. In this research were used two methodologies i.e. Wischmeier–Smith [1978] methodology and Hudson’s [1971] methodology. The main difference between these two methodologies is in the data processing especially in the calculation and choosing of kinetic energy intervals. These factors influence the resultant values of rain factor. The data for this research were provided by Slovak Hydrometeorological Institute in Bratislava, concretely were prepared data from rain-guage station Sereď for period 1962–1966. Obtained and calculated values show that Hudson relations and consequence resultant values are lower than the values calculated with Wischmeier–Smith’s methodology. After these calculations were resultant values of rain factor compared with existing values of rain factor calculated in the past by Soil Science and Conservation research Institute in the map form. This comparison showed that values calculated with using Hudson’s methodology are closer to past values. This fact is significant because it will be useful to revaluate the used methodology also because that there are deficient data about rain and the Hudson’s methodology can be use also for deficient data.
PL
Celem niniejszej pracy jest porównanie różnych metod obliczania współczynnika opadu. W badaniach wykorzystano dwie metody, tj. metodologie Wischmeiera–Smitha (1978) i Hudsona (1971). Główna różnica między tymi metodami polega na przetwarzaniu danych, zwłaszcza w obliczeniach i wyborze interwałów energii kinetycznej. Te czynniki wpływają na wynikowe wartości współczynnika opadu. Dane do badań zostały pozyskane ze Słowackiego Instytut Hydrometeorologii w Bratysławie,
EN
On the basis of provided data from Slovak Hydrometeorlogical Institute were realized the calculation of rain factor for each rain-guage stations. Because provided data were in digital form, we proceeded to digital processing in graphical environment of Microsoft Excel i.e. each minutes of chosen rain were considered for separate rain division. Calculated data were compared with published values of Soil Science and Conservation Research Institute (SSCRI) and also with Methodology for implementation of research results into agricultural practise. From calculated values were created also the lines of exceedance of probability, which give detail information about occurrence of calculated values of rain factor once per 100, 50, 20, 10, 5 and 1 year. Also there were compared the different methodologies of rain factor calculation and kinetic energy of rain and their influence on final values. From calculated values there were found out that on all examined localities are our calculated values several times higher than in listed publications. These differences can be caused by different methods of data processing but also by number of processed years, because values of rain factor in listed publication were calculated for lower number of years. According to calculated values were created the redistribution of rain factor values on particular months of vegetation periods and it was found out that the highest percentage fall on summer months (June, July, August) and on the other hand, the lowest percentage, on the months April and October, therefore it is necessary to attach importance on soil erosion control especially in summer months. Comparison of different methods of data processing (digital vs. graphical) showed up, that differences in final values of rain factor by using of different methods of data processing are minimal, therefore it can be assumed that used methodology is right. Relations for kinetic energy calculation and different methodologies also significantly influenced final values of rain factor. Calculation of rain according different authors showed up that using relation for kinetic energy designed by Marshall, were obtained lower values, which influenced the final value of rain factor i.e. its final values was more closer to pu- blished values. Comparison of Hudson (KE > 1) and Wischmeier and Smith methodology it was found out that with using Hudson methodology is final value of rain factor almost two times lower than with using Wischmeier and Smith methodology. It was also done the calculations of rain factor which take into account the lack of data. There were used the relations according different authors. These relations calculate only with annual precipitation. The results showed that final values of rain factor is several time higher than with using equations for example of Wischmeier and Smith.
PL
Na podstawie danych uzyskanych ze Słowackiego Instytutu Hydrometeorologicznego przeprowadzono obliczenia współczynnika wydajności deszczu dla każdej stacji pomiaru opadów. Ze względu na to, że wszystkie dane miały formę cyfrową, przeprowadzono ich cyfrowe przetworzenie w środowisku graficznym Microsoft Excel, to znaczy każda z minut podczas wybranego deszczu była rozważana dla osobnego rozdziału deszczowego. Obliczone dane zostały porównane z wartościami podanymi przez Soil Science and Conservation Research Institute (SSCRI), a także z Metodologią wdrażania wyników badań do praktyki rolniczej. Z obliczonych wartości utworzono również linie przekroczeń prawdopodobieństwa, które dostarczają szczegółowych informacji o występowaniu obliczonych wartości współczynnika wydajności deszczu raz na 100, 50, 20, 10, 5 lat oraz 1 rok. Porównano także różne metodologie obliczeń tego współczynnika i energii kinetycznej deszczu oraz ich wpływ na końcowe wyniki. Obliczenia wykazały, że we wszystkich badanych lokalizacjach obliczone wartości były kilkakrotnie wyższe niż w wymienionych wcześniej publikacjach. Różnice mogą być spowodowane zarówno przez różne metody przetwarzania danych, jak i liczbę analizowanych lat, gdyż wartość współczynnika wydajności deszczu w wymienionych pracach była obliczana na podstawie mniejszej ilości lat. Obliczone dane posłużyły do redystrybucji wartości współczynnika wydajności deszczu w poszczególnych miesiącach wegetacji, co doprowadziło do stwierdzenia najwyższych procentowo opadów w miesiącach letnich (czerwiec, lipiec, sierpień), a z drugiej strony najniższego odsetka w miesiącach kwietniu i październiku, i dlatego konieczne jest zwrócenie uwagi na kontrolowanie erozji gleb szczególnie w miesiącach letnich. Porównanie różnych metod przetwarzania danych (cyfrowych kontra graficznych) wykazało, że różnice w końcowych wartościach współczynnika wydajności deszczu obliczonych odmiennymi metodami przetwarzania danych są minimalne i dlatego można przyjąć, że wykorzystana metodologia była właściwa. Relacje obliczeń energii kinetycznej i różnych metodologii także znacząco wpłynęły na ostateczne wartości współczynnika wydajności deszczu. Obliczenia te według różnych autorów wykazały, że wykorzystanie powiązań energii kinetycznej określonych przez Marshalla doprowadziło do uzyskania niższych wartości, co miało wpływ na końcową wartość współczynnika wydajności deszczowej, a więc jego wartości były ostatecznie bliższe tym ogłoszonym. Porównanie metodologii Hudsona (KE > 1) i Wischmeier-Smitha wykazało, że przy użyciu metodologii Hudsona wartość współczynnika wydajności deszczu jest prawie dwukrotnie wyższa niż ta, która była obliczona według metodologii Wischmeier-Smitha. Wykonano też obliczenia tego współczynnika, biorąc pod uwagę brak danych. Użyto powiązań wykazanych przez różnych autorów. Relacje te były liczone jedynie w oparciu o opady roczne. Wyniki badań wykazały, że końcowe wartości współczynnika wydajności deszczu są wielokrotnie wyższe niż obliczane na podstawie równań, na przykład wzoru Wischmeier-Smitha.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.