In connection with the 500th anniversary of the Reformation, initiated by the thesis of Martin Luther on indulgences, there arises a question whether the postulates of the German Reformer were adopted in some measure in the teaching of indulgences and in the practice of their granting by the Roman Catholic Church. What are the conditions for the factual and communicative presentation of this doctrine now? The author of the text first shows the genesis of the medieval knowledge about indulgences, rooted in the penitential practices of the ancient Church. He then discusses the circumstances of Martin Luther’s appearance and the heart of his protest. In turn, he sketches the official doctrine of the Roman Catholic Church regarding indulgences: from the Council of Trent to modern times, pointing to the attempts at innovativetheological solutions to the problem of indulgences. The text ends with an originalreflection on the possibility / appropriateness of proclaiming indulgences by the contemporary Church.
PL
W związku z 500-leciem reformacji, rozpoczętej tezami Marcina Lutra o odpustach, powstaje pytanie, czy postulaty niemieckiego reformatora zostały przyjęte w jakiejś mierze przez Kościół rzymskokatolicki w nauczaniu o odpustach i w praktyceich udzielania. Jakie są warunki rzeczowego i komunikatywnego przedstawiania tej doktryny obecnie? Autor tekstu ukazuje najpierw genezę średniowiecznej nauki o odpustach, zakorzenionej w praktykach pokutnych starożytnego Kościoła. Następnie omawia okoliczności wystąpienia Marcina Lutra i sedno jego protestu. Z kolei szkicuje oficjalną doktrynę Kościoła rzymskokatolickiego w kwestii odpustów: od Soboru Trydenckiego po czasy współczesne, wskazując również na próby nowatorskich teologicznych rozwiązań problemu odpustów. Tekst kończy się autorską refleksją nad możliwością/stosownością głoszenia odpustów przez współczesny Kościół.
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of this paper is to provide insights into the views of “Przegląd Powszechny” on the principles of the Polish school system after Polish independence.THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: In 1918, Poland had to re-create its own school system. The discussion on the model of schools was joined by the periodical “Przegląd Powszechny”, published in Krakow. The main questions in this article are: What did the authors of the magazine write about proposals for changes in education? How were they assessed? What particular issues did they pay attention to? In the analysis of the journal's content, the historical method of research into education was used.THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The author analyzed the content of the journal issues from the autumn of 1918 to the spring of 1921, the moment at which the “March Constitution” was announced, which formulated the main lines of development of education. The article discusses chronological political events related to education and shows the reaction of the periodical to them.RESEARCH RESULTS: Research shows that the authors of the periodical reacted rapidly to schemes for reforming Polish education. Their statements were bold, uncompromising, and critical of some of the proposals made by educational authorities. "Przegląd" focused primarily on the postulate to create a confessional public school, as well as criticizing the state monopoly on matters of education.CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The findings show that some educational solutions introduced in Poland 100 years ago were a manifestation of the state's greater trust in its citizens than is the case now: compulsory education could be carried out at home, there was no obligatory control of private schools by the state, prospective teachers could be trained in private institutions according to their own programs, and parents had a decisive voice on the issue of raising their children.
The article examines what educational inspirations arise from the conduct and deeds of the Righteous, who risked their lives to save Jews during World War II. The author argues that their memory can contribute to the formation of collective human identity today. He reports and discusses the findings of selected studies by American scholars who have interviewed thousands of rescuers of Jews during the Holocaust. In conclusion, he emphasizes that the Righteous make us realize that, regardless of personality, background or context, every human being is capable of making uncompromising ethical choices and help others spontaneously, eschewing utilitarian calculations and overcoming fear for self and family. An important factor promoting such decisions is education that underscores common humanity shared by all people, which overrides all differences and dissimilarities.
PL
Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, jakie inspiracje edukacyjne płyną z inicjatyw upamiętniania Sprawiedliwych, którzy ratowali Żydów w czasie II wojny światowej. Autor uważa, iż pamięć zbiorowa jest istotnym elementem kształtowania indywidualnej i zbiorowej tożsamości członków dzisiejszego społeczeństwa. W artykule dokonuje przeglądu wyników badań amerykańskich uczonych, którzy przeprowadzili wywiady z osobami ratującymi Żydów. W konkluzji stwierdza, że czyny Sprawiedliwych przypominają, iż każdy człowiek, niezależnie od uwarunkowań osobowościowych i środowiskowych, jest zdolny do podejmowania bezkompromisowych wyborów etycznych. Potrafi to czynić w sposób spontaniczny, odkładając na bok utylitarne kalkulacje, przezwyciężając lęk o siebie i najbliższych. Czynnikiem sprzyjającym takim wyborom jest wychowanie kładące nacisk na wspólne wszystkim ludziom człowieczeństwo, będące uprzednim wobec wszelkich różnic i odmienności.
Celem artykułu jest wskazanie na niektóre teksty biblijne, które mogą przyczyniać się do wznoszenia barier utrudniających pełną inkluzję osób z niepełnosprawnością we wspólnotach chrześcijańskich. W Piśmie Świętym postrzega się często niepełnosprawność jako powód do wykluczenia ze wspólnoty kultycznej, efekt ludzkiej winy i grzeszności lub okazję do uszlachetnienia człowieka, ewentualnie – jako impuls do podejmowania działalności charytatywnej przez wspólnotę. W każdym z tych przypadków pozycja osoby z niepełnosprawnością jest postrzegana jako nie-zwyczajna. Jeśli odczytuje się teksty biblijne powierzchownie, istnieje niebezpieczeństwo odmawiania osobom dotkniętym niepełnosprawnością dojrzałej relacji z Bogiem i pełnego uczestnictwa w życiu wspólnoty. Autor postuluje rozwijanie teologii, w której doceniano by szczególny wkład osób z niepełnosprawnością w życie chrześcijańskiej wspólnoty i przyznawano by im miejsce nie na jej obrzeżach, lecz w centrum.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.