Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 11

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
|
tom 31
71-79
PL
W 3-letnich doświadczeniach laboratoryjnych badano zdolność kiełkowania 12 odmian i rodów pszenżyta ozimego z 8 terminów zbioru i 3 sposobów suszenia ziarna. Wyróżniono dwie grupy odmian o zróżnicowanej zdolności kiełkowania. Do odmian dobrze kiełkujących zaliczono Lasko, Malno i MAH-885, do słabo kiełkujących Presto i Largo oraz rody MAH-384 i MAH-785. Najbardziej stabilne wyniki zdolności kiełkowania uzyskano dla prób młóconych po dosuszeniu w kłosach.
EN
The germination ability of 12 cultivars and strains of winter triticale harvested at 8 maturity dates and stored after 3 drying methods was tested in laboratory experiments carried out for 3 years. The weight of 1000 kernels ranged from 37.2 to 54.4 g. There was a negative correlation (r = -0.361 to r = -0.732} between moisture content at harvest and germination ability of kernels treshed directly after harvest and dried at 20"C. The germination ability of cultivars differed. Cultivars Lasko, Malno and MAH-885 belonged to high germination class and Presto, Largo, MAH-384, MAH-785 - to a low class. The drying at 40°C gave good results only in case of seeds of high potential germination ability (4th to 6th harvest dates). The most stable germination was observed when seeds were treshed following their drying in spikes.
EN
Phenotypic stability parameters of traits for five perennial ryegrass cultivars were estimated on the basis of individual plant observations in two series of 3-year experiments. Among tested cultivars Argona showed remarkable stability of heading, flowering and inflorescence number per plant determined by means of ecovalence and random deviation from regression. Conversely, cv. Niga was characterised by the lowest stability of these traits and simultaneously a good stability of seed yield and adaptability of inflorescence number per plant. The parameter of ecovalence give the largest differentiation of evaluated traits. Correlation coefficient between stability parameters were computed and discussed.
EN
Seed yield and yield components were investigated using single meadow fescue plants (Festuca pratensis Huds.) grown in widely spaced rows. Plants of four cultivars (Cykada, Skawa, Skiba and Skra), entered into the EU catalogue, made the representative sample. On the basis of observations and measurements of 20 plants from two harvest dates and three vegetation seasons, the number of days till heading, number of panicles, seed weight per panicle, degree of panicle axis maturity, weight of fallen seeds, the shedding being induced under laboratory conditions, and gross seed yield. For these traits mean values, coefficients of variation, simple correlation coefficients and Wright’s path coefficients were calculated. Over the period of the three-year experiments the greatest variation was found for seed weight per panicle, seed yield per plant and number of panicles, especially in the first harvest year. From among the investigated traits, seed yield per plant was most correlated with the number of panicles per plant (r = 0.480** to r = 0.829**) and seed weight per panicle (r = 0.336* to r = 0.820**). As the number of panicles per plant increased, the weight of fallen seeds increased as well (r = 0.432** to r = 0.620**). The path analysis confirmed the finding that the number of panicles per plant, increasing in successive years, determined the seed yield by 12–23%, 40–46% and 63–74% respectively. The greatest direct effects of the number of panicles and seed weight per panicle on seed yield were observed in the second harvest year.
PL
Plon nasion i komponenty plonu badano na pojedynczych roślinach kostrzewy łąkowej wysadzonych w szerokiej rozstawie. Próbę reprezentatywną stanowiły rośliny 4 odmian (Cykada, Skawa, Skiba i Skra) wpisanych do katalogu UE. Na podstawie obserwacji i pomiarów 20 roślin z dwóch terminów zbioru i trzech lat wegetacji roślin określono liczbę dni do kłoszenia, liczbę wiech, masę nasion/wiechę, stopień dojrzałości osadek wiechy, masę nasion osypanych indukowaną w warunkach laboratoryjnych oraz plon nasion brutto. Dla wymienionych cech obliczono wartości średnie, współczynniki zmienności, proste współczynniki korelacji oraz współczynniki ścieżek Wrighta. W okresie trzech lat doświadczeń największą zmienność wykazała masa nasion z wiechy, plon nasion z rośliny oraz liczba wiech zwłaszcza w pierwszym roku zbioru nasion. Spośród badanych cech plon nasion z rośliny był najsilniej skorelowany z liczbą wiech na roślinie (r = 0,480** do r = 0,829**) oraz masą nasion z wiechy (r = 0,336* do r = 0,820**). Ze wzrostem liczby wiech na roślinie zwiększała się masa nasion osypanych (r = 0,432** do r = 0,620**). Analiza ścieżek potwierdziła, że zwiększająca się w kolejnych latach wegetacji liczba wiech na roślinie determinowała plon nasion odpowiednio w 12–23%, 40–46% oraz 63–74% w trzecim roku zbioru kostrzewy łąkowej. Największy bezpośredni wpływ liczby wiech i masy nasion z wiechy na plon nasion obserwowano w drugim roku zbioru nasion. Negatywny trend pośredniego wpływu wykazała masa nasion poprzez liczbę wiech na plon nasion. Pozytywny pośredni wpływ masy nasion poprzez liczbę wiech na plon nasion ujawnił się w trzecim roku zbioru i wskazuje, że wraz z zwiększeniem liczby wiech na roślinie zwiększa się nierównomierne ich dojrzewanie powodujące większą skłonność do osypywania nasion.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.