Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
W artykule podejmuję problem niewłaściwego funkcjonowania edukacji lokalnej i regionalnej w województwie podkarpackim. Kwestia ta pojawia się w wywiadach przeprowadzonych z muzealnikami, animatorami kultury oraz mieszkańcami niektórych gmin w trakcie trzech projektów badawczych z lat 2015–2022. Punktem wyjścia do dyskusji jest założenie, że lokalne dziedzictwo kulturowe stanowi wartościowy zasób, który odpowiednio wykorzystany może sprzyjać rozwojowi lokalnemu, zaś pomijanie go w praktykach edukacyjnych osłabia potencjał wspólnot lokalnych. Na podstawie analizy przeprowadzonych wywiadów pogłębionych i grup fokusowych wyodrębniam czynniki stojące u podstaw słabości edukacji lokalnej i regionalnej w województwie: historyczne (skomplikowana przeszłość) oraz współczesne, do których można zaliczyć zaniedbania systemu edukacji, permanentne niedofinansowanie instytucji kultury, ale również trudności związane z przekazem międzypokoleniowym i negatywne trendy demograficzne. Edukację lokalną i regionalną przedstawiam jako element potencjalnie wzmacniający integrację społeczności lokalnych oraz rozwój gospodarczy – wiedza o przeszłości usprawnia przetwarzanie dziedzictwa w zasoby wykorzystywane na arenie marketingu terytorialnego. Podejmuję również próbę wykazania, że sfragmentaryzowana przeszłość województwa, które w wyniku decyzji administracyjnej połączyło historycznie różne obszary i tradycje, może stanowić potencjał, który poprzez sprzężenie edukacji regionalnej i wielokulturowej może być walorem wykorzystywanym w procesach zrównoważonego rozwoju.
EN
In the paper the problem of improper functioning is undertaken of local and regional education in the Subcarpathian Voivodeship. The issue emerges from interviews conducted with museum staff members, culture animators, and residents of some municipalities during three research projects in years 2015–2022. The starting point for the discussion is the assumption that local cultural heritage is a valuable resource that, if properly used, can foster local development, while omitting it in educational practices weakens the potential of local communities. On the basis on the analysis of in-depth interviews and focus groups, the factors underlying the weakness of local and regional education in the voivodeship are distinguished: historical (complicated past) and contemporary, which include neglecting the education system, permanent underfunding of cultural institutions, but also difficulties related to intergenerational transfer and negative demographic trends. I present regional education as an element that potentially strengthens the integration of local communities and economic development: knowledge about the past improves the processing of heritage into resources used in the arena of territorial marketing. I also attempt to demonstrate that the fragmented past of the voivodeship, which as a result of an administrative decision has merged historically different areas and traditions, can be a potential that, by combining regional and multicultural education, can be a value used in sustainable development processes.
EN
The primary aim of this article is to single out and interpret the processes of constructing images of locality in regional museums in the Podkarpackie Province and in the Košice Region, as well as to indicate phenomena which affect these processes. We are interested primarily in discussing individual components of legacy (local, national, material, immaterial, etc.) and using them to build a sense of identity in museum visitors. Relying on the principles of the new museology: “protect –examine –inform”, we focus on the last of these spheres, which refers directly to the practice of creating meanings that engage both museologists and the public. When we single out the field of research, we position the subject of our inquiry in the context of the theory of globalisation, which means that we regard the specified areas as peripheral within semi-peripheral countries. This specification of the field is supposed to help us determine whether local museums in Central Europe still function within the framework of the traditional (modernist) paradigm or whether they have fully or partially implemented the principles of the “new museology”. In the course of the analysis, we show that the process of constructing locality is a matter of control over legacy and its interpretations. However, it is not an action which depends solely on a museologist, who has to deal with time pressure and the availability and completeness of a collection when creating his or her narrative. It means that in reference to educational museum activities, we should rather talk about multiple images of locality, the construction of which is affected by various factors. The material was gathered from in-depth interviews conducted in selected Polish and Slovak museums, thanks to which this article reflects primarily the museologists’perspective on the problems in question.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.