Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Effect of multiwalled carbon nanotubes in common wheat seedlings

100%

Gorczyca A. , Pociecha E.

Acta Physiologiae Plantarum

|

2016

|

tom 38

|

nr 01-10th International Conference Plant Functioning under Environmental Stress...

2

Ocena mrozoodporności hartowanych siewek wybranych gatunków traw pastewnych kompleksu Lolium-Festuca

100%

Pociecha E. , Plazek A.

|

nr 1

PL

Zimotrwałość wielu gatunków traw pastewnych warunkowana jest ich odpornością na mróz oraz na patogeny śniegowe. Podczas hartowania w roślinach gromadzą się węglowodany rozpuszczalne oraz inne substancje osmotycznie czynne, następuje przebudowa błon cytoplazmatycznych, co ma swoje odzwierciedlenie w nabywanej w chłodzie tolerancji na mróz. Fizjologicznymi wskaźnikami zachodzących zmian są zmiany przepuszczalności błon komórkowych oraz spadek potencjału osmotycznego. Ponadto, podczas działania niskich temperatur mogą powstawać reaktywne formy tlenu, co może pociągać za sobą wzrost aktywności enzymów antyoksydacyjnych.W pracy badano zmiany stopnia mrozoodporności wybranych gatunków traw pastewnych: kostrzewy łąkowej, kostrzewy trzcinowej, życicy wielokwiatowej i Festulolium zachodzących podczas hartowania. Podjęto próbę powiązania tych zmian z wartościami takich fizjologicznych parametrów, jak: przepuszczalność membran cytoplazmatycznych, potencjał osmotyczny komórek liści i aktywność katalazy. Siewki kostrzewy łąkowej odmiany Skra, kostrzewy trzcinowej odmiany Kord, życicy wielokwiatowej odmiany Tur oraz Festulolium odmiany Felopa i Sulino prehartowano przez 2 tygodnie w temperaturze 14/12°C (dzień/noc) przy 10- godzinnym fotoperiodzie, a następnie hartowane przez 3 tygodnie w stałej temperaturze 2°C przy 8-godzinnym fotoperiodzie. Po hartowaniu stwierdzono różnice w nabywanej w chłodzie mrozoodporności poszczególnych odmian i gatunków. Tolerancja na mróz wzrosła istotnie w przypadku kostrzewy łąkowej i trzcinowej oraz Festulolium odmiany Felopa, natomiast u odmiany Sulino tolerancja na mróz nie zmieniła się, podczas gdy u życicy wielokwiatowej odmiany Tur wyraźnie zmniejszyła się. We wszystkich badanych przypadkach odnotowano spadek potencjału osmotycznego oraz zmniejszenie przepuszczalności membran komórkowych. Zmiany aktywności katalazy były inne dla każdej badanej odmiany. Wykazano istotną zależność nabywanej w chłodzie tolerancji na mróz kostrzewy łąkowej odmiany Skra ze zmniejszeniem się przepuszczalności membran cytoplazmatycznych oraz spadkiem wartości potencjału osmotycznego komórek liści.

EN

Winter hardiness of grasses and winter cereals is dependent on their frost tolerance and resistance to snow mould pathogens. Frost tolerance has a wide physiological background including for example osmotic potential of cells, soluble carbohydrate content, cell membrane permeability and activity of antioxidant enzyme scavenging active oxygen species, generated at cold stress. The aim of the work was the investigation of changes in frost tolerance of meadow fescue, tall fescue, Italian ryegrass, and Festulolium during hardening. An effort was made to find the connection between induced frost tolerance and changes in cell membrane permeability, osmotic potential and catalase activity. The study was performed on the seedlings of Festuca pratensis (Huds.) cv. Skra, Festuca ariindinacea (SCHREB.) cv. Kord, Lolium multiflorum (Lam.) cv. Tur and Festulolium braunii (K. RICHTER) A. CAMUS cv. Felopa and Sulino. Seven-week-old seedlings were prehardened for 2 weeks at 14/12°C (day/night) and 10 h - photoperiod and next hardened for 3 weeks at constant temperature of 2°C at 8 h – photoperiod.Significant differences in frost tolerance of several grass species after hardening were noted. The values of LTS0 coefficient decreased in the case of 'Skra', 'Felopa' and 'Kord', while in seedlings 'Sulino' this parameter was not changed. Frost tolerance of 'Tur' plants significantly decreased during cold treatment, which shows that photosynthetic apparatus of this species hardly adapts to cold and probably greater amount of soluble sugars is used than it is produced. The decrease in osmotic potential and cell membrane permeability was observed in all studied species. In the case of 'Tur' osmotic potential is possibly influenced in cold by osmolites different from sugars. Catalase activity was characteristic for each grass species. In the case of meadow fescue cv. Skra frost tolerance depended on the decrease of cell membrane permeability and the decrease of osmotic potential of leaf cells. The obtained results indicate that each grass species is characterised by specific susceptibility to hardening process.

3

Physiological parameters of cold-induced frost tolerance of several grass species

100%

Pociecha E. , Plazek A.

|

nr 3 suppl.

4

Cold acclimation of forage grasses in relation to pink snow mould (Microdochium nivale) resistance

100%

Pociecha E. , Plazek A.

|

nr 1

EN

The aim of our work is to investigate the changes in phenolic level, PAL activity and heat production rate induced during pre-hardening at 12°C and cold acclimation at 2°C of the forage grasses Festulolium, meadow fescue, tall fescue and Italian ryegrass in relation to their resistance to snow mould caused by Microdochium nivale. Meadow fescue and tall fescue were most resistant to M. nivale infection, while Italian ryegrass demonstrated the least resistance to this fungus inoculation. Festulolium, meadow fescue and tall fescue responded similarly to low temperature, while Italian ryegrass demonstrated considerable disturbance of energy balance and lower phenolic concentration, which could explain a higher susceptibility of the latter species to infection by M. nivale. The enhanced level of phenolic compounds, probably utilised for cell wall lignification as well as equilibrium of the metabolic activity observed in meadow fescue and tall fescue, is very important for both cold and pathogen-resistance mechanisms. The studied Festulolium cultivar ‘Felopa’, a hybrid of the Lolium multiflorum and Festuca pratensis genomes, was characterised by changes in biochemical parameters similar to the resistant meadow fescue and tall fescue.

5

Can the metabolic activity of hardened grasses be related to their resistance to snow mould?

100%

Pociecha E. , Plazek A.

Acta Physiologiae Plantarum

|

2004

|

tom 26

|

nr 3 suppl.

6

Czy zmiany parametrow fluorescencji chlorofilu traw pastewnych podczas prehartowania i hartowania sa powiazane z odpornoscia na mroz

100%

Pociecha E. , Plazek A.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2006

|

tom 509

39-47

PL

Celem pracy było zbadanie wpływu warunków prehartowania i hartowania na aklimację aparatu fotosyntetycznego do chłodu różniących się stopniem mrozoodporności wybranych gatunków traw pastewnych. Sprawność aparatu fotosyntetycznego badano metodą fluorescencji chlorofilu. W pracy podjęto próbę powiązania fluorescencji chlorofilu ze stopniem zahartowania na mróz badanych roślin. Badania zostały przeprowadzone na roślinach Festuca pratensis (Huds.) odm. ‘Skra’, Festuca arundinacea (Schreb.) odm. ‘Kord’, Lolium multiflorum (Lamb.) odm. ‘Tur’ oraz Festulolium braunii (K. Richter) A. Camus odm. ‘Felopa’ i 'Sulino'. Siedmiotygodniowe siewki prehartowano przez 2 tygodnie w temperaturze 14/12°C (dzień/noc) i przy fotoperiodzie 10 godz./14 godz. dzień/noc, a następnie hartowano przez 3 tygodnie w stałej temperaturze 2°C przy fotoperiodzie 8 godz./16 godz. dzień/noc. Pomiary tolerancji na mróz metodą konduktometryczną, wyznaczająca współczynnik LT₅₀ oraz pomiary fluorescencji chlorofilu (potencjalna wydajność fotosystemu II Fv/Fm, fotochemiczne rozpraszanie energii qp, niefotochemiczne rozpraszanie energii NPQ oraz rzeczywista wydajność fotosystemu ϕ PS II) wykonano przed i po prehartowaniu oraz po jednym i trzech tygodniach hartowania. Konduktometryczny test mrozoodporności wykazał, że odmiany ‘Skra’, ‘Felopa’ i ‘Kord’ można uznać jako mrozoodporne, ‘Sulino’ jako średnio mrozoodporną a odmianę ‘Tur’ jako słabo odporną na mróz. Hartowanie w chłodzie generalnie obniżyło wydajność kwantową fotosystemu II - Fv/Fm. Wartość NPQ po tygodniu hartowania obniżyła się u wszystkich odmian. U Festulolium ‘Felopy’ i ‘Sulina’ po trzech tygodniach hartowania wartości qp zmniejszyły się, natomiast u pozostałych badanych odmian wartości tego współczynnika wzrosły. Aktualna wydajność kwantowa ϕ PS II stopniowo spadała w trakcie hartowania u ‘Felopy’ i ‘Sulina’. Odmiana ‘Tur’, która jest trawą wrażliwą na mróz charakteryzowała się wyższymi wartościami ϕ PS II po trzech tygodniach hartowania w porównaniu do wartości tego parametru w czasie prehartowania. Zaobserwowane zmiany wartości qp i NPQ wskazywałyby na uruchamianie cyklu ksantofilowego w warunkach chłodu u obu badanych odmian Festulolium. Na podstawie uzyskanych wyników nie stwierdzono korelacji pomiędzy fluorescencją chlorofilu a stopniem zahartowania na mróz badanych gatunków traw pastewnych.

EN

The aim of the study was to estimate if prehardening and hardening influence the acclimation of photosynthetic apparatus to the cold. The study was performed on forage grass species that are diverse in respect to frost tolerance. The photosynthetic apparatus efficiency was measured using the chlorophyll fluorescence method. An attempt was made to connect chlorophyll fluorescence with frost tolerance degree of the studied plants. Seven-week-old seedlings of Festuca pratensis (Huds.) cv. ’Skra’, F. arundinacea (Schreb.) cv. ’Kord’, Lolium multiflorum (Lamb.) cv. ’Tur’ and Festulolium braunii (K. Richter) A. Camus cv. ‘Felopa’ and ‘Sulino’ were prehardened for 2 weeks at 14/12°C (day/night) and 10 h photoperiod and next hardened for 3 weeks at a constant temperature of 2°C and 8h-photoperiod. Measurements of frost tolerance using the conductivity method estimating the electrolyte leakage from leaves and chlorophyll fluorescence (quantum efficiency of PS II Fv/Fm, non photochemical quenching NPQ, photochemical quenching qp, and current quantum yield of PS II - ϕ PS II) were taken before and after prehardening and after one and three weeks of hardening. On the basis of LT₅₀ values ‘Skra’, ‘Felopa’ and ‘Kord’ were recognized as winter hardy cultivars, ‘Sulino’ as intermediate and ‘Tur’ as the winter susceptible one. Cold hardening generally reduced the Fv/Fm of PS II. NPQ values decreased in all cultivars. After three weeks of hardening the qp values decreased in ‘Felopa’ and ‘Sulino’ leaves, and increased in ‘Kord’ and Tur’. Probably, in both studied Festulolium cultivars the mechanism of energy dissipation via the xantophyll cycle is initiated. Between the changes of ϕ PS II and winter hardiness degree of the studied cultivars no correlation was found.

7

Complex phytohormone response of winter rye to snow mould inoculation under epibrassinolide treatment

80%

Pociecha E. , Janeczko A. , Dziurka M. , Oklestkova J.

Acta Physiologiae Plantarum

|

2018

|

tom 40

|

nr 11-11th International Conference Plant Functioning under Environmental Stress...

8

Lemon balm and basil: the effect of soil drought on the response of shoots

80%

Baczek-Kwinta R. , Czyczylo-Mysza I. , Pociecha E. , Tokarz K.

|

nr 1 Suppl.

9

Zmiany zawartości fenoli i węglowodanów rozpuszczalnych w liściach i węzłach krzewienia u androgenicznych form Festulolium w symulowanych warunkach zimy

80%

Pociecha E. , Plazek A. , Zwierzykowski Z.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2008

|

tom 524

PL

Dokonano oceny zmian w zawartości cukrów rozpuszczalnych i ogólnej puli fenoli jakie zachodzą w roślinach przetrzymywanych w ciemności i niskiej temperaturze. Podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy na podstawie tych parametrów można ocenić potencjalne możliwości Festulolium, trawy pastewnej, mieszańca międzyrodzajowego do przetrwania niekorzystnych warunków zimowych. Badania przeprowadzono na dwóch androgenicznych formach Festulolium oznaczonych numerami roboczymi 715 i 768, uzyskanych z tetraploidalnego mieszańca F₁ Festuca pratensis (2n = 4x = 28) x Lolium multiflorum (2n = 4x = 28). Rośliny po klonowaniu wzrastały przez 4 tygodnie w komorze szklarniowej w temperaturze 18°C. Po przeniesieniu z komory szklarniowej z 18°C rośliny umieszczano w ladzie chłodniczej w ciemności w 2°C. Analizy zmian zawartości związków fenolowych i cukrów rozpuszczalnych w liściach i węzłach krzewienia wykonywano przed umieszczeniem roślin w ladach, a następnie kolejno po 1, 2, 3, 4, 5, 6 tygodniach wzrostu w chłodzie i w ciemności. U bardziej zimotrwałego genotypu 715 istotny wzrost zawartości fenoli obserwowano po 1 tygodniu wzrostu w ciemności i 2°C, podczas gdy u genotypu bardziej wrażliwego na warunki zimowe 768 wzrost ten obserwowano dopiero po 3 tygodniach eksperymentu. Wzrost zawartości cukrów rozpuszczalnych obserwowano początkowo u obu genotypów. Zarówno w liściach, jak i w węzłach najwyższe stężenie cukrów odnotowano po 3 tygodniach, a następnie stopniowy spadek do wartości poniżej kontroli (odnotowanych przed rozpoczęciem eksperymentu). Generalnie, u obu badanych roślin, po 6 tygodniach w chłodzie i w ciemności następowało wyczerpywanie się zapasów węglowodanów w porównaniu do wartości odnotowanych przed wystąpieniem stresu. Porównując przebieg zmian w koncentracji węglowodanów rozpuszczalnych w liściach i węzłach krzewienia Festulolium można sądzić, że związki te były z początku transportowane z węzłów do liści, a następnie sukcesywnie poziom ich w węzłach krzewienia spadał w miarę przedłużających się warunków wzrostu, które nie pozwalały na uzupełnienie cukrów ze względu na zahamowanie fotosyntezy. Genotyp 715 uznany za bardziej zimotrwały charakteryzował się szybszym wzrostem zawartości fenoli u roślin przetrzymywanych w chłodzie i w ciemności niż u mniej zimotrwałego genotypu 768. Genotyp 715 charakteryzował się również większą zawartością węglowodanów rozpuszczalnych, zarówno w liściach, jak i w węzłach krzewienia w porównaniu do roślin genotypu 768. Podsumowując, na podstawie zmian w poziomie związków fenolowych i węglowodanów rozpuszczalnych, w zastosowanych warunkach doświadczalnych, można ocenić potencjalne możliwości roślin do przetrwania warunków zimowych.

EN

The aim of the study was to evaluate the ability to survive of Festulolium plants kept in simulated winter conditions. Changes in soluble carbohydrate and total phenolic amount in dark and cold were investigated. The experiment was performed on 2 androgenic genotypes generated from a Festuca pratensis x Lolium multiflorum (2n = 4x = 28) amphidiploid hybrid (derived from the F₁ hybrids plants). The plants were grown for 4 weeks in the glasshouse conditions at 18°C, and then were transferred to the dark and 2°C for 6 weeks. The analyses of sugar and phenolic concentration in leaves and crowns after 1, 2, 3, 4, 5 and 6 weeks of the experiment were done. Control analyses were performed before plant transferring to dark and cold. In the winter resistant genotype no. 715 a considerable increase in total phenolic amount was observed after 1 week of growth in dark and 2°C, while in winter susceptible genotype no. 768 the significantly increase in phenolic amount was observed only after 3 weeks of the experiment. In leaves of both genotypes initially an increase of carbohydrate content was observed. In both leaves and crowns the highest concentration of sugars was achieved after 3 weeks of the experiment and next, a gradual decrease in carbohydrate amount was recorded. Generally, the pattern of changes in carbohydrate concentration could indicate that during 6 week-growth in dark and cold all sugar reserves both in leaves and crowns were exhausted, however, in crowns of frost resistant genotype 715 the concentration of sugars was higher than in susceptible genotype 768. In the case of proportion between ketoses and other sugars concentrations in leaves and crowns the resistant genotype 715 contained more ketoses than genotype 768. Crowns contained quantitatively more sugars than leaves during all time of the experiment. The obtained results suggest that patterns of changes in phenolic and sugar content recorded in plants of both studied genotypes were dependent on their winter resistance. It confirms that phenolics like soluble carbohydrates are very important for winter hardiness. Analyses of phenolic and soluble carbohydrate content allow to estimate winter resistance of Festulolium genotypes.

10

Zmiany potencjału osmotycznego oraz zawartości proliny i emisji ciepła podczas hartowania androgenicznych form Festulolium różniących się odpornością na mróz i pleśń śniegową

80%

Pociecha E. , Plazek A. , Zwierzykowski Z.

|

tom 545

PL

Celem pracy było porównanie zmian potencjału osmotycznego, zawartości proliny i emisji ciepła podczas pre-hartowania i hartowania czterech androgenicznych genotypów Festulolium różniących się mrozoodpornością i podatnością na M. nivale. Podjęto również próbę powiązania powyższych parametrów z odpornością na patogena. Badania przeprowadzono na genotypach Festulolium oznaczonych numerami roboczymi 715, 716 (odporne) oraz 729 i 768 (wrażliwe) uzyskanych z tetraploidalnego mieszańca F1 Festuca pratensis (2n = 4x = 28) × Lolium multiflorum (2n = 4x = 28). Pomiar potencjału osmotycznego soku komórkowego, wypływu ciepła oraz analizę zawartości proliny wykonywano dla roślin kontrolnych (przed pre-hartowaniem), po 2 tygodniach pre-hartowania i po 3 tygodniach hartowania. Obniżenie temperatury podczas pre-hartowania, a następnie podczas hartowania powodowało stopniowy spadek potencjału osmotycznego u wszystkich badanych genotypów Festulolium, niezależnie od ich stopnia odporności na mróz i M. nivale. Po pre-hartowaniu i hartowaniu odnotowano istotny wzrost zawartości proliny, przy czym genotyp 716 odporny na mróz i M. nivale charakteryzował się najwyższą zawartością tego aminokwasu po hartowaniu, co może wskazywać na jego rolę w nabywaniu odporności na M. nivale. Genotypy odporne charakteryzuje niższa emisja ciepła (aktywność metaboliczna) zarówno przed rozpoczęciem pre-hartowania jaki po hartowaniu. Większe wypływy ciepła u genotypów wrażliwych mogą świadczyć o zwiększonym poziomie produkcji energii pod wpływem chłodu, czego konsekwencją może być wyczerpywanie się rezerw potrzebnych do walki z patogenem. Pomiary emisji ciepła mogą być użytecznym wskaźnikiem pomocnym we wstępnej selekcji genotypów Festulolium odpornych na mróz i M. nivale.

EN

The work aimed at comparing changes in osmotic potential, praline content and heat emission during pre-hardening and hardening of four androgenic genotypes of Festulolium differing in frost resistance and susceptibility to M. nivale. An attempt was undertaken at connecting the above mentioned parameters with the resistance to pathogen. The investigations were carried out on the genotypes of Festulolium marked with numbers 715 and 716 (resistant) and 729 and 768 (susceptible) obtained from the tetraploid hybrid F1 of Festuca pratensis (2n = 4x = 28) × Lolium multiflorum (2n = 4x = 28). The measurement of osmotic potential of cell sap, the effect of heat and praline content analysis were performed for the control plants (prior to pre-hardening), after 2 weeks of pre-hardening and after 3 weeks of hardening. The lowering of temperature during pre-hardening and then during hardening caused a gradual decrease of osmotic potential in all the investigated Festulolium genotypes, independently from their degree of the resistance to frost and M. nivale. After pre-hardening and hardening a significant increase of praline content was noted and at the same time the genotype 716 resistant to frost and M. nivale was characterized by the highest content of that amino acid after hardening, which may point to its role in obtaining resistance to M. nivale. Resistant genotypes are characterized by a lower heat emission (metabolic activity) both before the beginning of pre-hardening and after hardening. Greater effects of heat in susceptible genotypes may testify to a cold induced higher level of energy production which in consequence may lead to the exhaustion of reserves needed for the pathogen control. The measurements of heat emission may be a useful indicator in the introductory selection of the Festulolium genotypes resistant to frost and M. nivale.

11

Heat shock influences the activity of catalase, ascorbate peroxidase and grain yield in spring barley (Hordeum vulgare L.)

80%

Plazek A. , Pociecha E. , Baczek-Kwinta R.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2006

|

tom 509

EN

In crops the temperature of 42°C causes a lost of yield, disturbance in light phase of photosynthesis and electron transport in mitochondrium membranes. These effects could be caused also by reactive oxygen species generated as the aftermath of heat shock. The aim of the work was to estimate if 42°C for 1 or 3 h influences grain number and activity of antioxidant enzymes in leaves of spring barley. Plants of spring barley cv. ‘Sezam’ were grown at 18°C for seven weeks. Next, temperature increased for 2 h up to 42°C and remained for 1 or 3 h. After this time temperature declined back to 18°C. Control plants were kept at 18°C. The activities of catalase (CAT) and ascorbate peroxidase (APX) were measured before heat shock and 2, 24 and 72 h of recovery. CAT activity was estimated according to Aebi [1984], while APX activity according to Nakano and Asada [1981]. After the next 5 weeks the yield of rape grain was calculated. One-hour-heat shock increased APX activity after 24 h, while CAT activity after 72 h of recovery. Three-hour-heat shock caused first (after 2 h) increase, and later (after 24 h) decrease in APX activity. In this case of stress-treatment CAT activity increased in 24 h after the return to 18°C. Both 1 h and 3 h of 42°C caused a significant decrease in the number of grains.

PL

Temperatura 42°C powoduje spadek plonu roślin uprawnych, zakłócenia fazy jasnej fotosyntezy i transportu elektronów w błonach mitochondrialnych. Przyczyną wymienionych efektów może być utleniające działanie reaktywnych form tlenu (RFT) akumulowanych w dużych ilościach w następstwie szoku termicznego. Celem prezentowanej pracy było zbadanie, czy szok cieplny (42°C) trwający jedną lub trzy godziny wpływa na liczbę ziarniaków w kłosach oraz aktywność enzymów antyoksydacyjnych w liściach jęczmienia jarego. Rośliny jęczmienia jarego odmiany ‘Sezam’ wzrastały w 18°C przez siedem tygodni. Następnie temperaturę podnoszono stopniowo przez dwie godziny do 42°C i utrzymywano ją na tym poziomie przez jedną lub trzy godziny. Po tym czasie temperaturę obniżano stopniowo przez dwie godziny do 18°C. Próbki do oznaczenia aktywności katalazy (CAT) i peroksydazy askorbinianiowej (APX) pobierano po 2, 24 i 72 godzinach po obniżeniu temperatury do wartości kontrolnej. Aktywność CAT oceniano według metody Aebi [1984], podczas gdy aktywność APX oznaczano zgodnie z procedurą Nakano i Asady [1981], Po upływie następnych pięciu tygodni oceniano średnią liczbę dojrzałych ziarniaków zebranych z jednego kłosa. Jednogodzinny szok termiczny powodował wzrost aktywności APX po 24 godzinach, oraz wzrost aktywności CAT po 72 godzinach po obniżeniu temperatury do wartości kontrolnej. Temperatura 42°C utrzymująca się przez trzy godziny powodowała najpierw (po 2 godzinach) wzrost, a następnie (po 24 godzinach) spadek aktywności APX, oraz wzrost aktywności CAT po 24 godzinach po ustaniu stresu. Jedno- i trzygodzinny stres wysokotemperaturowy powodował istotny spadek średniej liczby ziarniaków zebranych z jednego kłosa.

12

The specific role of the large Rubisco activase isoform under the cold stress in Hordeum vulgare

80%

Jurczyk B. , Pociecha E. , Grzesiak M. T. , Rapacz M.

Acta Physiologiae Plantarum

|

2016

|

tom 38

|

nr 01-10th International Conference Plant Functioning under Environmental Stress...

13

Reakcja czesci nadziemnych melisy lekarskiej [Melissa officinalis L.] i bazylii wlasciwej [Ocimum basilicum L.] na zalewanie korzeni

80%

Baczek-Kwinta R. , Czyczylo-Mysza I. , Tokarz K. , Pociecha E.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2006

|

tom 509

141-149

PL

Zbadano wpływ 7-dniowego zalewania systemu korzeniowego na aktywność fotosyntetyczną i wymianę gazową, parametr Fv/Fm fluorescencji chlorofilu a oraz procesy wzrostowe części nadziemnych melisy lekarskiej (Melissa officinalis L.) i bazylii właściwej (Ocimum basilicum L.). Zalewanie hamowało procesy wzrostowe pędów bazylii, natomiast tempo elongacji pędów melisy utrzymywało się na poziomie roślin kontrolnych. Zalewane rośliny bazylii charakteryzowały się około 30-proc. spadkiem fotosyntezy netto, transpiracji, przewodnictwa szparkowego i parametru Fv/Fm. W przypadku melisy wymiana gazowa i wartości parametru Fv/Fm utrzymywały się na tym samym poziomie kontroli. Zaobserwowano także zwiększoną zawartość antocyjanów w liściach tego gatunku pod wpływem zastosowanego stresu.

EN

The influence of 7-day flooding of roots on photosynthetic activity, gas exchange, chlorophyll α fluorescence and growth of aerial parts of lemon balm (Melissa officinalis L.) and basil (Ocimum basilicum L.) was studied. Waterlogging retarded the growth processes of basil shoots, whereas lemon balm maintained its elongation at the control level. Waterlogged basil plants demonstrated a clear decrease (of ca. 30%) in the net photosynthesis, transpiration, stomatal conductance and Fv/Fm. Lemon balm maintained its gas exchange and Fv/Fm at the control level and revealed an increased anthocyanin content in leaves.

14

Impact of salicylic acid concentration on surviving in dark and cold conditions of androgenic forms of festulolium differing in resistance to Microdochium nivale

80%

Pociecha E. , Plazek A. , Waligorski P. , Zwierzykowski Z.

|

tom 31

|

nr 1 Suppl.

15

Indukowane chłodem zmiany w poziomie kwasu salicylowego, związków fenolowych i węglowodanów u androgenicznych genotypów Festulolium różniących się odpornością na pleśń śniegową

80%

Pociecha E. , Plazek A. , Waligorski P. , Zwierzykowski Z.

|

tom 545

PL

Celem badań było określenie endogennej zawartości kwasu salicylowego u dwóch genotypów Festulolium różniących się odpornością na pleśń śniegową. Zbadano również zawartość związków fenolowych i cukrów rozpuszczalnych w sprzyjających infekcji warunkach chłodu i ciemności. Badania przeprowadzono na dwóch androgenicznych formach Festulolium oznaczonych numerami roboczymi 561 i 621, uzyskanych z odmiany Rakopan [Zwierzykowski i in. 2001]. Zawartość SA mierzono przed pre-hartowaniem (kontrola), po pre-hartowaniu oraz po hartowaniu. Analizy zmian zawartości związków fenolowych i cukrów rozpuszczalnych w liściach i węzłach krzewienia wykonywano przed umieszczeniem roślin w 2oC i ciemności, a następnie kolejno po 1, 2, 3, 4, 5, 6 tygodniach wzrostu w chłodzie i w ciemności. Wykazano, że hartowanie zdecydowanie obniżało zawartość kwasu salicylowego u genotypu odpornego na pleśń śniegową, a zwiększało u genotypu wrażliwego. W rezultacie po hartowaniu obydwa genotypy nie różniły się istotnie w poziomie tego hormonu. Genotyp odporny na pleśń śniegową charakteryzował się większą zawartością związków fenolowych w ciągu pierwszych 4 tygodni chłodu i ciemności. Genotyp odporny na pleśń charakteryzował się mniejszymi wahaniami poziomu cukrów rozpuszczalnych podczas sześciotygodniowego wzrostu w chłodzie i ciemności oraz końcowo większym udziałem ketoz w ogólnej puli cukrów w porównaniu do genotypu wrażliwego. Podsumowując, poziom kwasu salicylowego indukowany hartowaniem nie różnicuje badanych genotypów Festulolium. Poziom SA po procesie hartowania u obu genotypów jest podobny, przy czym u genotypu odpornego jest kilkunastokrotnie niższy, zaś u genotypu wrażliwego trzykrotnie wyższy niż u kontroli.

EN

The aim of the experiment was to investigate the endogenous level of salicylic acid in two Festulolium genotypes differing in snow mould resistance. The content of phenolic compounds and soluble sugars in conditions of cold and darkness favourable to spreading of the infection was also investigated. The presented studies were performed on two androgenic forms of Festulolium marked with the numbers 561 and 562 delivered from the cultivar Rakopan. The content of salicylic acid (SA) was measured before pre-hardening (control) after pre-hardening and after hardening. Analyses of changing of the content of phenolic compound and soluble sugars in leaves and crowns were performed before placing the plants in darkness at 2oC and then after 1, 2, 3, 4, 5 and 6 weeks of growth in cold and darkness. It was demonstrated that hardening clearly decreased the content of salicylic acid in the genotype resistant to snow mould and increased in the susceptible genotype. As a result, after hardening, both genotypes did not differ significantly in that hormone level. The genotype resistant to snow mould was characterized by a higher content of phenolic compounds during the first 4 weeks of cold and darkness. The genotype resistant to snow mould was characterized by smaller variability in the level of soluble sugars during its six week growth in cold and darkness and finally higher share of ketoses in the total sugar pool as compared to the susceptible genotype. Summing up, the level of salicylic acid hardening induced does not differentiate the examined Festulolium genotypes. The SA level after the hardening process in both genotypes is similar, however, in the resistant genotype it is several fold lower and in the susceptible genotype three fold higher than in the control.

16

Effects of root flooding and stage of development on the growth and photosynthesis of field bean (Vicia faba L. minor)

80%

Pociecha E. , Koscielniak J. , Filek W.

Acta Physiologiae Plantarum

|

2008

|

tom 30

|

nr 4

EN

Field bean plants were subjected to flooding stress for 7 days, during two stages of development: at the vegetative phase (4-week-old seedlings) and at the generative phase (8-week-old plants). The height of plants, total area of leaves, the number of undamaged leaves, dry plant matter, chlorophyll content, ribulose-1,5-bisphosphate carboxylase/oxygenase (RuBPCO) activity, the maximum quantum yield of PS2 photochemistry (Fv/Fm ratio), the photosynthesis rate (PN) and stomatal conductance (gs) were determined. A strong reduction in stem elongation and leaf area as well as in dry matter production was observed as a result of flooding. The responses from vegetative plants were greater than in generative plants. Waterlogging decreased chlorophyll a and b in leaves, notably at the vegetative stage, and persisted after cessation of flooding. After flooding, photosynthesis was strongly reduced and positively correlated with decreased stomatal conductance. Damage to the photosynthetic apparatus resulted in a lower Fv/Fm especially in young seedlings. In vegetative plants Fv/Fm quickly returned to the control levels after the soil was drained. The results show that an excess of water in the soil limits growth and injures the photosynthetic apparatus in field beans, but that the extent of the injury is strongly age dependent.

17

Response of corn seedlings on mint and caraway essential oils in microencapsulated formulation

71%

Pociecha E. , Gorczyca A. , Synowiec A. , Staszkiewicz K. , Matras E.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2018

|

tom Vol. 63, nr 3

62--69

EN

The aim of this study was to examine the influence of microencapsulated essential oils (EO) of peppermint (Mentha × piperita L.) and caraway (Carum carvi L.) on the initial growth and metabolism of maize (Zea mays L.). Four concentrations EO of caraway and peppermint, i.e. 3, 30, 300 and 3000 mg·L-1, were used. The influence of EO on the energy of germination of seeds, germination coefficient, biometry of seedlings, infection of seedlings by blight, activity of amylases in seeds, electrolyte leakage and efficiency of photosystem II were assessed. The results of an experiment showed that EO only in the highest concentrations have an inhibitory effect on the initial growth of maize. Concentrations in the range of 3-300 mg·L-1 do not limit the growth of maize seedlings. The EO in the lowest concentrations have a limiting effect on the pathogenesis of seedling blight caused by microorganisms of the natural seed microbiome. Based on the results, it can be concluded that peppermint and caraway EO have potential as a natural herbicide in the maize protection.

PL

Celem badań było określenie wpływu mikrokapsułkowanych olejków eterycznych (EO) z mięty (Mentha × piperita L.) i kminku (Carum carvi L.) na początkowy wzrost i metabolizm kukurydzy (Zea mays L.). W doświadczeniu wykorzystano cztery stężenia olejku miętowego i kminkowego, tj. 3, 30, 300 i 3000 mg·L-1. Oceniono wpływ EO na energię kiełkowania nasion, współczynnik kiełkowania, biometrię siewek, porażenie zgorzelą siewek, analizę aktywności amylaz w nasionach, wyciek elektrolitów i wydajność fotosystemu II. Na podstawie otrzymanych wyników stwierdzono, że EO tylko w najwyższych stężeniach mają hamujący wpływ na początkowy wzrost kukurydzy. Stężenia w zakresie 3-300 mg·L-1 nie ograniczają wzrostu siewek kukurydzy. EO w najniższych stężeniach mają działanie ograniczające patogenezę zgorzeli siewek wywołanej przez mikroorganizmy naturalnego mikrobiomu nasion. Podsumowując, należy stwierdzić, że kukurydza wykazuje mniejszą wrażliwość na zastosowane EO niż chwasty. W związku z tym EO z mięty i kminku mają potencjał jako naturalne herbicydy w ochronie kukurydzy.

18

Variation in waterlogging-triggered stomatal behavior contributes to changes in the cold acclimation process in prehardened Lolium perenne and Festuca pretensis

71%

Jurczyk B. , Pociecha E. , Janowiak F. , Kabala D. , Rapacz M.

Acta Physiologiae Plantarum

|

2018

|

tom 40

|

nr 11-11th International Conference Plant Functioning under Environmental Stress...

19

Physiological effects and transport of 24-epibrassinolide in heat-stressed barley

71%

Janeczko A. , Oklestkova J. , Pociecha E. , Koscielniak J. , Mirek M.

Acta Physiologiae Plantarum

|

2011

|

tom 33

|

nr 4

EN

This paper presents a study of the metabolic response (dark respiration intensity, photosystem II efficiency, metabolic activity) and the yield of barley treated with 24-epibrassinolide and subjected to high-temperature stress. Transport of exogenously applied 24-epibrassinolide in barley and changes in the profile of brassinosteroids that may occur in tissues after 24-epibrassinolide application were also studied. The water solution of 24-epibrassinolide (0.005 and 0.25 mg dm⁻³) was applied via infiltration of the first and second leaves of 12-day-old seedlings. Control plants were treated with water solution of hormone solvent (ethanol). Fifteen-day-old plants were subjected to hightemperature stress (42°C for 3 h). The influence of hormone treatment and stress conditions was investigated in the first and second leaves based on measurements of PSII efficiency. The aftereffect of plant treatment was investigated in the seventh leaf (measurements of PS II efficiency, dark respiration intensity, metabolic activity). The transport efficiency of 24-epibrassinolide exogenously applied to the first and second leaves, as well as the profile of other brassinosteroids, was also measured on the seventh leaf. Finally, yield formation was estimated. 24-epibrassinolide showed protective action, which manifested itself in the improved functioning of PSII, but this was observed in case of higher hormone concentration and only for the first, older leaf. The PSII efficiency of the seventh leaf was similar in plants treated with brassinosteroid and in the control plants, whereas the respiration intensity and metabolic activity decreased in plants previously treated with higher concentration of 24-epibrassinolide. The use of a higher hormone concentration at the seedling phase ultimately resulted also in lower crop yield. Brassinosteroids—brassinolide and castasterone—were detected in barley leaves. 24-epibrassinolide was found only in trace amounts in control plants. Its exogenous application directly to the apoplast of the first and second leaves resulted in an increase in the 24-epibrassinolide content in the seventh leaf, but did not depend on whether a high or low concentration had been applied to the plants.

20

Performance of Lolium multiflorum/Festuca arundinacea introgression forms under abiotic and biotic stress conditions

61%

Augustyniak A. , Perlikowski D. , Pociecha E. , Dziurka M. , Plazek A. , Rapacz M. , Kosmala A.

Acta Physiologiae Plantarum

|

2016

|

tom 38

|

nr 01-10th International Conference Plant Functioning under Environmental Stress...