Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

The influence of α-tocopherol supplementation on plasma concentration of this vitamin and insulin in sedentary or physically trained rats

100%

Debski B. , Gralak M. , Gronowska-Senger A. , Gornicka M.

|

2

Dolistne stosowanie seleninu sodowego w uprawie zbóż, jako metoda wzbogacania żywności selenem

100%

Debski B. , Zalewski W. , Gralak M.

|

2000

|

tom 27

381-384

3

Wpływ iniekcji selenu, cynku i witaminy E na zawartość składników mineralnych w mleku owiec

100%

Gabryszuk M. , Czauderna M. , Gralak M.

|

nr 3

4

The influence of dietary vitamin A supplementation on vitamin A and insulin levels in sedentary or physically trained rats

100%

Debski B. , Gralak M. , Gronowska-Senger A. , Gornicka M.

|

nr 4

EN

Male rats of Wistar strain (n = 48) were fed a vitamin A deficient diet for 3 days of adaptation period and then a 10 day experimental period to reduce slightly the body stores of this vitamin. Half of the animals were subjected to physical training and/or oral vitamin A supplementation. Four different doses of supplementation were used – 0, 7.5, 15 and 60 μg/d/rat, which is equivalent to 0, 25, 50 and 200 IU of vitamin A, respectively. Animals from the defined groups ran on a treadmill with a rate of 2.0 m/s for 15 minutes per day for 10 days. After overnight fasting, the rats were sacrificed, and insulin in blood serum and hepatic retinol concentrations were estimated. Daily feed intake and daily body gains were similar in groups of sedentary and physically trained rats. A moderate level of oral vitamin A supplementation (the highest supplemented dose was about 6 x the above recommended NRC level) did not cause any changes in these zootechnical parameters. Oral Vitamin A supplementation resulted in an increase in retinol concentration in the liver (F = 15.2, p < 0.001), but without significant difference between trained and untrained animals. Physical training of rats caused a statistically significant decrease of insulin concentration in blood serum (1.53 ± 0.18 vs. 1.73 ± 0.20). This difference was highly significant (F = 11.1, p < 0.001). Vitamin A supplementation was found not to influence the concentration of this hormone, which is responsible for energy metabolism regulation in the body. Based on estimated parameters, the necessity of vitamin A excessive use in physically trained subjects was not proven.

5

Wplyw cukrzycy indukowanej streptozotocyna na procesy energetyczne w krwinkach szczurow

88%

Kuryl T. , Debski B. , Bertrandt J. , Klos A. , Gralak M.

|

nr 1-2

255-260

PL

Zbadano wpływ cukrzycy typu 1 indukowanej jednorazowym dootrzewnowym podaniem streptozotocyny na aktywność wykorzystania substratów energetycznych przez komórki krwi - glukozy przez erytrocyty i kwasu palmitynowego przez limfocyty. Wywołany proces chorobowy wpływał w istotnym stopniu na obniżenie pobierania glukozy przez erytrocyty. Nie stwierdzono jednoczesnego kompensacyjnego wzrostu aktywności procesu beta-oksydacji w limfocytach, mogącego wyrównać niedobory energetyczne u osobników z cukrzycą indukowaną podaniem streptozotocyny, ale istotne statystycznie obniżenie aktywności tego procesu.

EN

The effects of STZ-induced diabetes mellitus on glucose uptake by red blood cells and beta-oxidation activity in lymphocytes were studied. Diabetes mellitus was the reason of significantly lower glucose uptake by erythrocytes. However, no compensatory increase of fatty acids degradation in isolated lymphocytes as a alternative energy source in diabetic rats was found. Diabetes per se is unable to activate the alternative energy supplying pathways i.e. beta-oxidation for equilibration of energy deficit. Statistically significant decrease of the activity of ß-oxidation was found.

6

Wpływ in vitro jonów chromu Cr plus 3 oraz selenu Se plus 4 i selenu Se minus 2 na procesy energetyczne u szczurów

88%

Kuryl T. , Debski B. , Bertrandt J. , Klos A. , Gralak M.

|

tom 32

|

nr 1 cz.1

PL

Zbadano wpływ mikroelementów, chromu oraz selenu na różnych stopniach utlenienia, na aktywność pobierania glukozy i aktywność beta-oksydacji kwasów tłuszczowych. Jony były dodawane in vitro w stężeniach nietoksycznych (5 ppm dla Cr plus 3 oraz 0,5 ppm dla Se plus 4 lub Se minus 2 co odpowiada odpowiednio 63,3 µM dla octanu chromowego i 6,33 µM dla seleninu sodowego lub selenometioniny). Stwierdzono różnice w działaniu jonów selenu na badane procesy. Reakcja układów doświadczalnych była zależna od kombinacji jonów. Stwierdzono stymulujący wpływ jonów chromu (+3) na pobieranie glukozy i aktywność degradacji kwasów tłuszczowych. Jony chromu i selenu jak również ich kombinacje aktywowały pobieranie glukozy, przy czym najsilniejszy efekt obserwowano w układzie Cr plus 3/Se minus 2. W przypadku beta-oksydacji dodatek jonów selenu nie wpływał na aktywność procesu, w przeciwieństwie do jonów chromu. Jony Cr plus 3 były aktywatorami procesu rozkładu kwasów tłuszczowych. Kombinacja jonów chromu i selenu hamowała proces beta-oksydacji, przy czym układ Cr plus 3/Se plus 4 hamował badany proces nieznacznie silniej niż kombinacja Cr plus 3/Se minus 2 (odpowiednio ok. 15% i ok. 10%). Wyjaśnienie tych obserwacji wymaga dalszych badań nad wpływem mikroelementów na procesy energetyczne.

EN

The effect of chromiurn and selenium ions on glucose uptake and beta-oxidation activity was examined. Chromium Cr plus as well as Se plus 4 and Se minus 2 stimulate glucose transport to erythrocytes through the erythrocyte membrane, ft was no stimulatory effect of selenium on beta-oxidation. This process was activated only by chromium ions.

7

Usefulness of clinical, histopathological and some biochemical and mineral investigations in diagnosis of bovine hyperkeratosis in dairy cattle

75%

Kleczkowski M. , Klucinski W. , Binek M. , Gralak M. , Badurek I. , Garncarz M. , Kulka M.

|

2014

|

tom 19

|

nr 4

EN

Bovine hyperkeratosis is a polyetiologic disease that is increasingly widespread at high milk yielding dairy farms. Clinical manifestation is characterized by focal skin lesions with distinct borders. A clinical study and observation were carried out on 26 Holstein-Friesian dairy cows. During the initial phase of the condition, the skin of the affected cows was itchy, hence the animals tended to lick the skin lesions, or else rub against surrounding objects, with the resultant formation of single spots of raised coat and skin flaking resembling dandruff. These changes appeared on the posterolateral upper sides of the pelvic limbs and around the vulva. Distinct thickening of the wrinkled skin was observed as a result of excessive growth of the epidermis. The superficial part of the skin on major portions of the lesions was dry, corrugated and covered with numerous scales. The epidermis was dry, thickened and rough, with cracks showing the reddened dermal layer. When touched, the animals reacted as if in pain. The disease generally progressed into a chronic condition. In the studied cases, histopathological examination confirmed hyperkeratosis with widened hair follicle infundibulums filled with keratin, the swelling of sweat glands, epithelial atrophy of sweat glands, infiltration of inflammatory cells between and around blood vessels, and massive expansion of keratinized layers of the epidermis. The content of both calcium and magnesium as well as copper, zinc, iron and manganese in grain, roughage, mineral mixtures and in other feeds met the requirements of dairy cows. Blood biochemistry profiles revealed only slightly lower serum calcium values, while zinc values were within the reference range. However, the zinc concentration in skeletal muscles and in the skin was reduced. The mean serum alkaline phosphatase (ALP) activity in the tested animals was also somewhat decreased. Adverse environmental factors such as direct skin contact with faeces and urine as well as zinc deficiency in the cows’ tissues were significant factors in the formation of skin lesions characteristic for hyperkeratosis.

PL

Hiperkeratoza bydła jest chorobą polietiologiczną, występującą coraz częściej w gospodarstwach bydła mlecznego o wysokiej wydajności. Objawy kliniczne zlokalizowane na skórze mają ograniczony charakter. Badania i obserwacje przeprowadzono na 26 krowach mlecznych, rasy czarno-białej Na początku rozwoju choroby zaobserwowano świąd, intensywne oblizywanie się i lekkie łzawienie oraz ocieranie o otaczające przedmioty, co powodowało powstawanie pojedynczych ognisk nastroszenia sierści oraz łuszczenia się naskórka, przypominającego łupież. Zmiany pojawiały się na tylnogórnej stronie kończyn miednicznych i wokół sromu. W wyniku nadmiernego rozrostu naskórka rogowego obserwowano wyraźne zgrubienie pomarszczonej skóry. Skóra na znacznej powierzchni ogniska była sucha, pofałdowana, pokryta licznymi łuskami. Naskórek był suchy, zgrubiały, szorstki, popękany aż do widocznej czerwono zabarwionej skóry właściwej. Podczas dotyku zwierzęta odczuwały bolesność. Przebieg choroby miał charakter przewlekły. Badaniem histopatologicznym potwierdzono hiperkeratozę. Zaobserwowano poszerzone lejki mieszków włosowych wypełnionych keratyną, poszerzenie gruczołów potowych, zanik nabłonka gruczołów potowych, naciek komórek zapalnych między naczyniami krwionośnymi, naciek komórek zapalnych wokół naczyń krwionośnych oraz masywne poszerzenie warstwy rogowaciejącej naskórka. Zawartość zarówno wapnia i magnezu oraz miedzi, cynku, żelaza i manganu w granulowanej paszy treściwej oraz w mieszance mineralnej, jak i w pozostałych paszach stosowanych w żywieniu krów pokrywała ich zapotrzebowanie. Jednak wyniki badań biochemicznych wykazały, że stężenie wapnia w surowicy krów było zaniżone, zaś cynku mieściło się w granicach wartości referencyjnych. Natomiast stężenie cynku w mięśniach szkieletowych i w skórze było obniżone. Średnia aktywność ALP w surowicy badanych krów była także dość niska. Niekorzystne czynniki środowiskowe (kontakt bezpośredni skóry z kałem i moczem) oraz niedobór cynku w tkankach krów stanowiły istotną przyczynę powstawania zmian chorobowych skóry, charakterystycznych dla hiperkeratozy.

8

The effect of calcium and sodium loading on organic matter digestibility and mineral absorption in sheep. 2. Absorption of minerals

75%

Leontowicz H. , Gralak M. , Leontowicz M. , Kulasek G. , Krzeminski R. , Lesniewska V.

|

nr 4

311-319