Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

The Dark Continent: «African Tales by Shakespeare» and the Experience of Transitional Community

100%

Sosnowska D.

|

nr 3

73-97

PL

Tekst jest analizą spektaklu Krzysztofa Warlikowskiego Opowieści afrykańskie według Szekspira (2011) śledzącą projekt wspólnoty wpisany w przedstawienie. Zgodnie z zasadniczą tezą autorki nie jest to ani wspólnota narodowa, ani też rozproszona i intersekcjonalna koalicja, jak różnicę między polskim teatrem politycznym i niezaangażowanym formułował Bryce Lease, lecz raczej wspólnota transformacyjna – niestabilna, nieudana i zakorzeniona w doświadczeniu ustrojowej transformacji. Przywołując odniesienia do sztuk wizualnych obecne w spektaklu, autorka wskazuje na inne projekty wspólnotowe, które wyłoniły się w latach dziewięćdziesiątych XX wieku, by pokazać, jak zawłaszczone na potrzeby spektaklu, radyklanie zmieniają swoje znaczenie. W męskim, fallicznym i pełnym przemocy świecie Opowieści sztuka i filozofia zrodzone z doświadczenia kobiecości zostają utracone, wykrzywione, zapomniane. Jednym z najważniejszych wątków analizy jest sposób, w jaki w spektaklu funkcjonują urasowienie i rasizm. To właśnie z tej perspektyw najwyraźniej widać problematyczny status wspólnoty ustanawianej przez spektakl: wspólnoty fantazmatycznej, aspiracyjnej, transformacyjnej białości.

EN

This text is an analysis of Krzysztof Warlikowski’s 2011 production, African Tales by Shakespeare, tracing the project of community taken up in the performance. The central thesis takes this to be neither a national community nor a dispersed, intersectional coalition, as Bryce Lease has formulated the difference between Polish political and traditional theater, but rather a transitional community-unstable, unsuccessful, and rooted in the experience of political transition. The author, by invoking references to the visual arts present in the performance, points to other community projects emerging from the experience of transition while showing how, when appropriated for the purposes of performance, their meanings change radically. In the masculine, phallic, and violent world of African Tales, art and philosophy born of the experience of femininity are lost, twisted, and forgotten. Among the most important threads of analysis, however, is the way racialization and racism function in the play. From this perspective, the problematic status of the community the play establishes is most clearly seen: as a community of phantasmic, aspirational, transitional whiteness.

2

Żywy teatr, martwe oko, umarli w piwnicy i buty trupa – wokół „Umarłej klasy” Tadeusza Kantora w zapisie filmowym Andrzeja Wajdy

100%

Sosnowska D.

|

2014

|

nr 87-88

197-204

PL

Tekst dotyczy relacji między spektaklem teatralnym – „Umarłą klasą” Tadeusza Kantora – a jego zapisem filmowym autorstwa Andrzeja Wajdy. Wychodząc od tezy, że film ten ocalił spektakl i jest przykładem wzorcowej rejestracji wydarzenia teatralnego, autorka wskazuje na stojące za takim przekonaniem definicje teatru i filmu. Śledząc wypowiedzi Wajdy dotyczące rejestracji „Umarłej klasy” oraz jego praktyki teatralnej, Sosnowska wskazuje na paradoksy wynikające z rozumienia teatru jako „żywego”, efemerycznego i wymagającego ocalania, a filmu jako trwałego i „martwego” medium. Idąc za rozpoznaniami Rebeki Schneider, autorka proponuje, by spojrzeć na teatr inaczej – jako na swoiste archiwum używające innych mediów, by „trwać” na swój performatywny sposób. Przy takim założeniu okazuje się, że relacja między spektaklem Kantora a zapisem filmowym Wajdy może być rozumiana zupełnie inaczej. Film nie tyle ocalił spektakl, ile zmienił go we własne powtórzenie, stając się niezbywalnym elementem „Umarłej klasy”.

EN

The article deals with the relationship between theatrical spectacle – “Dead Class” by Tadeusz Kantor – and its film recording by Andrzej Wajda. Starting from the thesis that this film rescued the spectacle and is an example of a master recording of a theatrical event, the author points out the definitions of theatre and film on which this conviction is based. Sosnowska in her analysis of Wajda’s statements on the recording of the “Dead Class” and his theatrical practice, points out the paradoxes resulting from understanding theatre as a “life performance”, ephemeral and in need of a rescue, and film as a dead and lasting medium. Following the points made by Rebecca Schneider, the author suggest that we look at the theatre in another manner – as a kind of an archive that uses other media, in order to survive in its performative way. Given such understanding, it turns out that the relationship between Kantor’s spectacle and Wajda’s film recording might be understood in a completely different way. The film not so much rescued the spectacle, but it turned it into a repetition of itself, becoming an essential element of the “Dead Class”.

3

Flavanols from Japanese quince (Chaenomeles japonica) fruit suppress expression of cyclooxygenase-2, metalloproteinase-9, and nuclear factor-kappaB in human colon cancer cells

38%

Owczarek K. , Hrabec E. , Fichna J. , Sosnowska D. , Koziołkiewicz M. , Szymański J. , Lewandowska U.

|

tom 64

|

nr 3

567-576

EN

Natural polyphenols and polyphenol-rich extracts have been found to possess preventive and therapeutic potential against several types of cancers, including colorectal cancer (CRC), which is an example of an inflammation-associated cancer. This study examines the chemopreventive effect of a Japanese quince (Chaenomeles japonica) fruit flavanol preparation (JQFFP) on colon cancer SW-480 cells. JQFFP, rich in procyanidin monomers and oligomers, was found to inhibit the SW-480 cell viability by 40% at 150 µM catechin equivalents (CE) after 72 h incubation when compared to control, but it was non-toxic to normal colon fibroblast CCD-18Co cells. Furthermore, 100 µM CE JQFFP suppressed COX-2 mRNA expression to 36.7% of control values and protein expression to 77%. In addition, JQFFP reduced the MMP-9 protein expression (to 24% vs. control at 100 µM CE) and caused inhibition of its enzymatic activity (to 35% vs. control at 100 µM CE). Not only did JQFFP inhibit the COX-2 and MMP-9 levels, but it also reduced the NF-κB protein expression (to 65% of control) and phosphorylation of its p65 subunit (to 51%) at 100 µM CE. These results provide the first evidence that JQFFP inhibits COX-2, MMP-9, and NF-κB expression, suggesting that it has cytotoxic, anti-inflammatory, and anti-metastatic activities towards the colon cancer SW-480 cells.