Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available Konsonantenalternationen im Deutschen und Polnischen
100%
PL
Artykuł zawiera szczegółową i obszerną analizę alternacji konsonantycznych, mających miejsce we współczesnym języku niemieckim i polskim. Autor omawia tutaj wszystkie typy alternacji konsonantycznych, występujące w systemie fleksyjnym konfrontowanych języków. Przy analizie alternacji przedstawiono ich relacje, określono funkcje, a wyniki badań ujęte zostały po opisie słownym w odpowiednie tabele. Przedstawiony w artykule materiał pozwolił na uściślenie wniosków dotyczących struktury morfologicznej obydwu języków.
2
Content available Zum Ursprung der Artikelkategorie im Deutschen
100%
PL
W artykule podjęto próbę weryfikacji i usystematyzowania ogólnie znanych faktów w odniesieniu do powstania kategorii rodzajnika w języku niemieckim. i tak np. zanik końcówek przypadków spowodował nie tyle bezład w relacjach syntaktycznych, gdyż język wykazuje tu wyjątkową redundację, ile raczej neutralizację opozycji reterencjalny: metajęzykowy. Tu też autor upatruje główną przyczynę pojawienia się kategorii rodzajnika. Główna uwaga skupiona jest na rodzajniku określonym. Rodzajnik nieokreślony jako chronologicznie późniejszy ma wg tej koncepcji wypełniać lukę na styku funkcji rodzajnika określonego.
PL
W niniejszym artykule zostały omówione i wyjaśnione teoretycznie niektóre zagadnienia lingwistyczne, mające powiązania z terminem. Szczególnej analizie poddano zagadnienie znaczenia leksykalnego oraz omówiono treść i funkcję terminu fachowego, a także jego relewantne cechy, które są decydujące dla jego wszelkich dalszych właściwości.
7
Content available Interregionale Wechselbeziehungen in deutscher Lexik
100%
PL
W artykule przedstawiono proces i przyczyny przenikania słownictwa regionalnego z jednej części terytorium Niemiec do drugiej (w tym przypadku autor koncentruje się na osi południe– północ oraz północ–południe), a także ukazuje drogę wybranych leksemów do ich ponadregionalnego użycia.
PL
Język mówiony (parole), w świadomości poszczególnych użytkowników silnie zdominowany przez słowo pisane, jest dość złożonym pod wieloma względami przedmiotem badań językoznawczych. Pojawiające się przy tym trudności dotyczą nie tylko ustanowienia odpowiednich kategorii opisowych czy wyboru materiału badawczego (jego zapisu oraz możliwości odtworzenia). Co więcej, związane są z wyborem odpowiedniego instrumentarium badawczego. Celem niniejszego artykułu jest dyskusja o preferowanej tu metodzie audytywnej w badaniach nad językiem mówionym: jej wyższości nad pomiarem akustycznym przy jednoczesnym ukazaniu szeregu czynników mogących mieć wpływ na uzyskane rezultaty.
PL
Friedrich Schiller wielokrotnie angażował się w walkę o wolność, co wpłynęło na jego wielką popularność wśród Żydów z Europy Środkowej. Pod koniec lat osiemdziesiątych XVIII w., gdy sztuki Schillera zyskiwały uznanie, toczyła się burzliwa dyskusja o emancypacji Żydów, a antysemityzm stawał się jednym z najbardziej rozpowszechnionych w społeczeństwie poglądów. Jednak Schiller nigdy jednoznacznie nie sięgnął po temat Żydów, w przeciwieństwie do np. G. E. Lessinga i jego sztuki Nathan der Weise. Tylko jednego z jego bohaterów – zbója Moritza Spiegelberga z dramatu Räuber można by określić jako Żyda, jednak nawet badacze dzieł Schillera nie są w tej kwestii zgodni. W niniejszym artykule chcę pokazać, że temat Żydów odgrywa u Schillera także pewną rolę w jego dramacie Kabale und Liebe, a jeden z bohaterów – sekretarz Wurm, ma wyraźnie żydowskie rysy.
11
Content available Über die diophantische Gleichung x^9+y^9=2^nz^2
100%
DE
In dieser Arbeit beweist man die Unmöglichkeit der diophantischen Gleichung x^9+y^9=2^nz^2 in teilerfremden natürlichen Zahlen.
PL
W pracy udowodniono następujące twierdzenie: dla dowolnej nieujemnej liczby całkowitej n równanie x^9+y^9=2^nz^2 nie posiada nietrywialnych rozwiązań w liczbach całkowitych x, y, z, gdzie (x, y)=1.
12
100%
PL
W związku z podejmowanymi obecnie dyskusjami dotyczącymi filozoficznych problemów ekologii autor przypomina stanowisko filozofów przyrody epoki romantycznej odnośnie do stosunku człowieka wobec natury. Przeciwstawiali się oni instrumentalno-ilościowemu traktowaniu przyrody, krytykując w tym względzie nowożytne przyrodoznawstwo. Głosili ideę jedności człowieka z Naturą - pojętą jako układ organiczny, system samoregulujący się i twórczy, porządek zawierający w sobie samoistne piękno, a nawet treści etyczne. Jednocześnie uważali, że to właśnie w człowieku, w jego duchowej aktywności przyroda dochodzi do samopoznania i najwyższej formy samoafirmacji. Przypomnienie tych poglądów ma pewien walor w obecnych dyskusjach na temat konieczności zmiany postawy człowieka wobec otaczającego go świata naturalnego.
13
Content available Gesellschaftswandlungen und das Recht
63%
PL
Autor analizuje relacje istniejące między zmianą społeczną a prawem, wychodząc z metateoretycznego punktu widzenia. Przyjmuje, że dla analizy tych relacji należy prawo ujmować jako zjawisko złożone, a mianowicie jako system reguł generalnych lub indywidualnych oraz jako fakt społeczny. Pozwala to na ustalenie związków prawa ze zjawiskami społecznymi, wyrażających się w społecznym uwarunkowaniu prawa oraz w pływ ie prawa na zjawiska społeczne. Zmiana społeczna jest określona jako dostatecznie doniosła różnica między zjawiskami społecznymi. Prawo pozostaje w różnych relacjach do zmian społecznych. Autor wprowadza teoretyczną typologię tych relacji, rozpatrywaną ze strony zmiany społecznej albo ze strony prawa. W pierwszym przypadku wyodrębnia relacje: (A) zmianę społeczną i zmianę prawa, (B) zmianę społeczną i brak zmiany prawa, (C) brak zmiany społecznej i zmianę prawa, (D) brak zmiany społecznej i brak zmiany prawa. Drugi przypadek jest odpowiednikiem pierwszego, gdy punkt wyjścia stanowi zmiana lub brak zmiany prawa. Autor analizuje poszczególne typy relacji, wyróżniając warianty występujące w ramach poszczególnych typów. Na zakończenie autor analizuje związki zachodzące między zmianami społecznym i a celami prawa. Wyróżnia instrumentalne i homeostatyczne cele prawa, przy czym pierwsze zakładają uzyskanie zmian społecznych, podczas gdy realizacja tych drugich polega na utrzymaniu status quo i zapobieżeniu zmianom społecznym w y - chodzącym poza granice tolerancji systemu prawa.
PL
Wybór tematu nie nastręczał większych trudności. Niewątpliwie, Sejm PRL VIII kadencji przejdzie do historii — nie tylko jako istotny czynnik stabilizujący państw o w warunkach kryzysu społeczno-gospodarczego, lecz także jako jeden z najbardziej pracowitych. Te dwa elementy skłoniły autora do szczegółowych badań praktyki ustawodawczej i zmian organizacyjnych Sejmu w latach 1980—1985. Koncentrując uwagę na dokonaniach Sejmu VIII kadencji, autor nie traci z pola widzenia wysiłków, które podjęto wcześniej, a które z różnych przyczyn nie zostały zrealizowane do końca (np. rządowy program prac legislacyjnych na lata 1974— 1980). Wiele miejsca w pracy poświęcono dyskusji, jaka toczyła się i toczy nadal w okół spraw parlamentarnych, a która może się wydać co najmniej niejasna dla czytelnika pozostającego poza możliwością bezpośredniego i systematycznego śledzenia spraw naszego kraju. Do nich należą m. in. krytyczne uwagi dotyczące spójności różnych dziedzin prawa, praktyki ich stosowania oraz nadmiernej liczby nowych regulacji prawnych (tzw. „inflacji prawa"). Autor na podstawie konkretnych danych i poszczególnych faktów stara się wyjaśnić przyczyny takiego stanu rzeczy, uwzględniając konkretne warunki zaistniałe w Polsce w pierwszej połowie lat osiem dziesiątych. Między innymi potrzeba zmian legislacyjnych w wielu dziedzinach prawa podyktowana została głębokością przekształceń w sposobach sprawowania władzy oraz zmianami w system ie zarządzania gospodarką narodową. Sejm VIII kadencji dał podstawy dla integrującego działania zmierzającego do realizacji podstawowych celów i kierunków polityki państwa, a co się z tym wiąże, przywrócenia naruszonej równowagi funkcji naczelnego organu przedstawicielskiego w kierunku prymatu działalności strategicznej i kontrolnej.
15
Content available Selbstverwaltung der Werktätigen in Polen
63%
PL
Podstawy prawne udziału pracowników w zarządzaniu przedsiębiorstwem kształtowały się stopniowo, począwszy od dekretu o radach zakładowych z 1945 r., poprzez ustawy o radach robotniczych (1956) i o samorządzie robotniczym (1958), aż do obecnej ustawy o samorządzie załogi przedsiębiorstwa państw ow ego. U podłoża poszczególnych przekształceń przepisów leżały w ażne przemiany życia gospodarczego i społecznego, dokonujące się pod w pływ em żądań robotniczych. Zmierzały one ku takiemu modelowi samorządowych uprawnień pracowniczych, w którym uprawnienia te wynikają z samodzielnych praw podmiotowych załogi do współzarządzania przedsiębiorstwem, a nie z partycypacji w zarządzaniu poprzez inne organizacje pracownicze działające w przedsiębiorstwie. Ustawa z 1981 r. czyni podmiotem uprawnień samorządowych załogę przedsiębiorstwa, nadając im dość szeroki zakres i autonomiczny charakter, polegający na uniezależnieniu samorządu pracowniczego od organizacji związkowych i politycznych oraz od administracji państwowej. Jednocześnie jednak ustawa przewiduje współpracę samorządu z zakładową organizacją związkową, co może rodzić pewne wątpliwości dotyczące rozdziału zakresów kompetencji tych dwu rodzajów organizacji pracowniczych. Ustawa wprowadza mieszany model partycypacji załogi w zarządzaniu przedsiębiorstwem. Obejmuje on jej uprawnienia stanowcze, konsultacyjne i kontrolne oraz prawo w eta wobec decyzji dyrektora. Jednocześnie dyrektor ma wzajemne prawo wstrzymywania i zaskarżania do sądu uchwał organów samorządu załogi. Organami samorządu załogi są: ogólne zebranie pracowników (delegatów), rada pracownicza przedsiębiorstwa oraz rada pracownicza zakładu. Dodatkową formę bezpośredniego wypowiadania się załogi w sprawach przedsiębiorstwa stanowi referendum. Sposób wyłaniania i funkcjonowania organów samorządu załogi jest oparty na zasadach demokratycznych, o czym przesądza sama ustawa, pozostawiając w innych, szczegółowych sprawach miejsce dla regulacji statutowej. Wymienione trzy typy uprawnień samorządu załogi dotyczą wszystkich ważnych sfer działalności przedsiębiorstwa (ekonomicznych, organizacyjnych, kadrowych i socjalnych), w łącznie z możliwością powoływania dyrektora przedsiębiorstwa w tych przypadkach, w których nie zostało to zastrzeżone do kompetencji organu założycielskiego. N owym rozwiązaniem jest powierzenie pieczy nad funkcjonowaniem samorządu pracowniczego Sejmowi.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.