Peryfrazy ojkonimów polskich

• Autorzy: Beata Afeltowicz

Warianty tytułu

EN

Ojkonyms Periphrases in Poland

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

EN

In Polish onomastic terminology, ojkonym means name of the town, village or other human settlments. Periphrastic expressions arise not only for common words, but also for proper names, including geographical ones. In Polish language exist periphrases of names of continents, regions, states, names of water (hydronyms). The articles discusses the semantics and structure of about 70 periphrases relating to names of towns and villages in Poland. The most numerous collection was formed by the two-component names, whose center (the central element) was common name or a proper one. Ornamental function was the primary function of analyzed periphrases. Equally important was the marketing function, which aim is to arouse potential tourists interest.

Słowa kluczowe

PL

językoznawstwo; onomastyka; toponimia

EN

linguistics; onomastics; toponyms

• Wydawca: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
• Czasopismo: Studia Językoznawcze. Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny
• Rocznik: 2013
• Tom: 12
• Strony: 7-28

Twórcy

autor

Beata Afeltowicz

• Uniwersytet Szczeciński,

Bibliografia

• Bańko M., Peryfrazy w naszym życiu, „Poradnik Językowy” 2002, z. 9.
• Bańko M., Słownik peryfraz, czyli wyrażeń omownych, Warszawa 2003.
• Białoskórska M., Mickiewiczowskie peryfrazy, Szczecin 2002.
• Białoskórska M., Mickiewiczowskie peryfrazy z komponentem ogień i światło, „Studia Językoznawcze”, t. 4, Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny, Szczecin 2005.
• Chlebda W., Zarys polskiej geografii mentalnej, „Przegląd Humanistyczny” 1997, XLI, nr 3.
• Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, red. K. Polański, wyd. 2 (poprawione i uzupełnione), Wrocław–Warszawa–Kraków 1999.
• Głowiński M., Peryfrazy współczesne, „Teksty” 1972, nr 3.
• Hodalska M., „Mocarz Ducha zamieszkał w niebie”. Peryfrazy ornamentacyjne i eufemizacyjne w prasie, „Język Polski” 2010, z. 4–5.
• Kaleta Z., Teoria nazw własnych, w: Polskie nazwy własne. Encyklopedia, red. E. Rzetelska-Feleszko, Warszawa–Kraków 1998.
• Karolak S., Peryfraza (omówienie), w: Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, red. K. Polański, wyd. 2 (poprawione i uzupełnione), Wrocław–Warszawa–Kraków 1999.
• Korolko M., Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny, Warszawa 1990.
• Machnicka V., Peryfrazy Bolesława Prusa, Siedlce 2011.
• Okopień-Sławińska A., Peryfraza, w: Słownik terminów literackich, red. J. Sławiński, wyd. 3, Wrocław–Warszawa–Kraków 2000.
• Polskie nazwy własne. Encyklopedia, red. E. Rzetelska-Feleszko, Warszawa–Kraków 1998.
• Słownik terminologii medialnej, red. W. Pisarek, Kraków 2006.
• Wierzbicka E., Wolański A., Zdunkiewicz-Jedynak D., Podstawy stylistyki i retoryki, Warszawa 2008.
• Wolański A., Siedem kanonów stylu komunikatywnego, czyli jak pisać, by czytano nas chętnie i powszechnie, w: E. Wierzbicka, A. Wolański, D. Zdunkiewicz-Jedynak, Podstawy stylistyki i retoryki, Warszawa 2008.
• Zdunkiewicz-Jedynak D., ABC stylistyki, w: E. Wierzbicka, A. Wolański, D. Zdunkiewicz-Jedynak, Podstawy stylistyki i retoryki, Warszawa 2008.
• Zdunkiewicz-Jedynak D., Wykłady ze stylistyki, Warszawa 2008.