This paper concerns an analysis of the accuracy of the estimated parameters X (U, K, x) which define the tectonic plate motions. The study is based on the velocities of station positions in the IERS (International Earth Rotation and Reference Systems Service) which has published new realization of the International Terrestrial Reference System—ITRF2008 for Doppler Orbitography by Radiopositioning Integrated on Satellite DORIS technique. Eurasian, African, Australian, North American, Australian, Pacific, Antarctic and South American plates were used in the analysis. The influence of the number and localization of stations on the plate surface on the estimation accuracy of the tectonic plate motion parameters were discussed. The results were compared with the APKIM 2005 IGN model and our earlier estimation for the SLR technique. In general, a remarkable concurrent agreement between the present and the APKIM 2005 solutions was found.
Polyurethanes with synthetic poly([R,S]-3-hydroxybutyrate) in the soft segment and with polycaprolactone triol as cross-linker were blended with chitosan and degraded in hydrolytic and oxidative solutions. Progress of the degradation of the samples was evaluated by changes in their weight, surface topography and thermal properties. Increasing the poly([R,S]-3-hydroxybutyrate) content in soft segment as well as blending with chitosan resulted in an increase in degradability of cross-linked polyurethanes in both solutions.
PL
Poliuretany zawierające syntetyczny poli([R,S]-3-hydroksymaślan) w segmencie giętkim oraz polikaprolaktonotriol jako związek sieciujący zmieszano z chitozanem i poddano degradacji w roztworach hydrolitycznym i utleniającym. Postęp rozkładu kompozytów oceniano na podstawie zmiany masy, powierzchni i właściwości termicznych próbek. Zarówno zwiększenie zawartości poli([R,S]-3-hydroksymaślanu) w segmencie giętkim poliuretanów, jak i zmieszanie ich z chitozanem spowodowało wzrost podatności usieciowanych poliuretanów na degradację w obu rodzajach roztworów.
W pracy wyznaczono liczby Love’a dla pływów drugiego i trzeciego stopnia (liczby k2 i k3). Wyznaczenie przeprowadzono na podstawie danych SLR satelitów LAGEOS-1 i LAGEOS-2 za okres 1.01.2014-1.01.2016. Uzyskane wyniki porównano z naszym wcześniejszym wyznaczeniem dla okresu 1.01.2005-1.01.2007 w celu oceny ich zmiany w czasie oraz wskazania ewentualnych zmian systematycznych. Otrzymane wartości parametrów k2 i k3 wynoszą odpowiednio: 0,29867±0,0001 i 0,0898±0,0047 (dane LAGEOS-1) oraz 0,29858±0,0001 i 0,0867±0,0047 (dane LAGEOS-2). Różnią się one od wartości uzyskanych w naszej poprzedniej pracy [25] o –0,00293 (dane LAGEOS-1) i –0,00202 (dane LAGEOS-2) dla liczby k2 oraz o –0,0091 (dane LAGEOS-1) i 0,0057 (dane LAGEOS-2) dla liczby k3. Różnice te mogą wskazywać na wystąpienie zmiany w czasie wartości k2 i k3.
EN
In this paper, we present the estimated Love numbers for degree 2 and 3 (k2 and k3). The determination was based on the Satellite Laser Ranging (SLR) data of LAGEOS-1 and LAGEOS-2 satellites obtained within the period of January 1, 2014 until January 1, 2016. The results were compared with our previous determination of these parameters for the period from January 1, 2005 until January 1, 2007 to examine whether any systematic differences and time evolution occur. The adjusted values for the k2 and k3 parameters are, 0.29867±0.0001 and 0.0898±0.0047 (LAGEOS-1 data), respectively and 0.29858±0.0001 and 0.0867±0.0047 (LAGEOS-2 data). The discrepancies between the k2 and k3 values obtained in our previous paper [25] and this analysis are: –0.00293 (LAGEOS-1 data) and –0.00202 (LAGEOS-2 data) for k2 and –0.0091 (LAGEOS-1 data) and 0.0057 (LAGEOS-2 data) for k3. The obtained discrepancies in the k2 and k3 values may indicate their change over time.
Bez wątpienia naturalne mieszaniny eutektyczne mają potencjał innowacyjny i będą na coraz szerszą skalę wykorzystywane w badaniach naukowych oraz w różnych branżach przemysłowych.
5
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Acetonocyjanohydryna jest ciekłą niebezpieczną substancją chemiczną przewożoną luzem statkami przez polskie obszary morskie. Należy do kategorii MARPOL Y – oznacza to, że jej zrzucenie do morza ze zbiorników (w wyniku ich mycia lub usuwania balastu) stanowi zagrożenie dla zasobów morskich. Celem pracy była ocena wpływu acetonocyjanohydryny na rozwój mikroorganizmów w osadzie czynnym. Badania wykonano z wykorzystaniem osadu czynnego pochodzącego z biologicznej oczyszczalni ścieków. Ocenę przeprowadzono za pomocą testów respirometrycznych. Wyniki testu wykazały, że substancja zawierająca łatwo przyswajalne źródła węgla, benzoesan sodu o stężeniu 2,5 mg/dm3 , powoduje 53-procentowy wzrost aktywności oddechowej mikroorganizmów osadu czynnego. Natomiast acetonocyjanohydryna w stężeniu 2,5 mg/dm3 wykazuje 29,5-procentową inhibicję wzrostu mikroorganizmów. Tym samym test wykazał, że acetonocyjanohydryna nie stanowi przyswajalnego źródła węgla dla mikroorganizmów osadu czynnego.
EN
Acetone cyanohydrin is a noxious liquid substance carried in bulk by Polish marine areas. This is the substance of MARPOL category Y which, if discharged into the sea from tank cleaning or deballasting operations, is deemed to present a hazard to either marine resources or human health. The aim of the work was to assess the inluencet of acetone cyanohydrin on the growth of microorganisms in activated sludge. Activated sludge was taken from biological wastewater treatment plant. Evaluation was carried out using respirometric assays. Test resultsshowed that the adiition ofsodium benzoate (at a concentration of 2,5 mg/dm3 ) into activate sludge shows causes a 53% increase in respiratory activity of activated sludge. Acetone cyanohydrin at the same concentration causes 29,5% inhibition of growth of microorganisms as compared to the control sample. Thus, the test showed that the acetone cyanohydrin does not constitute a assimilable carbon source for the microorganisms of the activated sludge.
6
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Monomery i substancje dodatkowe mogą w określonych warunkach migrować z materiałów opakowaniowych do żywności. Migrację globalną z laminatów poliamidowo-polietylenowych oraz folii polilaktydowych badano z zastosowaniem płynów symulujących działanie twarogu. Jako płyn modelowy zastosowano wodę destylowaną. Zawartość metabolitów mikroflory w kwasowych serach twarogowych spowodowała konieczność włączenia do badań migracji globalnej 3-procentowego roztworu kwasu octowego oraz 10-procentowego roztworu etanolu. Natomiast zawartość tłuszczu w twarogach determinowała zastosowanie izooktanu jako płynu modelowego imitującego żywość zawierającą tłuszcz. Największą migrację z opakowań poliamidowo-polietylenowych obserwowano do izooktanu. Wartości migracji globalnej nie przekroczyły jednak dozwolonego limitu 10 mg/dm2 . Obie folie polilaktydowe wykazały nieznaczną migrację globalną do płynów modelowych, co jest niewątpliwą zaletą badanych materiałów opakowaniowych przeznaczonych do kontaktu z żywnością.
EN
Monomers and additives may migrate from packaging materials into food products under the specified conditions. Overall migration from polyethylene laminates, polylactides film and polylactides laminates with internal SiOx layer was studied. Distilled water, 3% acetic acid solution and 10% ethanol solution were selected for the test. The fat content of lactic acid cheese determined the use of isooctane as a food simulant. The largest value of overall migration into isooctane was observed for PA/PE laminate. The low values of overall migration were observed for polylactides films and polylactides/SiOx laminates. The overall migration from the tested packaging materials did not exceed permissible limits 10 mg/dm2 .
7
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
This paper concerns an analysis of the accuracy of estimated parameters Ω (Φ, Λ, ω) which define the tectonic plate motions. The study is based on the velocities of station positions published by ITRF2008 for Satellite Laser Ranging (SLR) technique. The Eurasian, African, North American and Australian plates were used in the analysis. Influence of the number and location of stations on the plate surface on estimation accuracy of the tectonic plate motion parameters was discussed. The results were compared with the APKIM 2005 IGN model. In general, a remarkable concurrence agreement between our solutions and the APKIM 2005 model was found.
In the framework of the presented doctoral thesis, different groups of a new generation of functionalized microporous and mesoporous inorganic materials were prepared. The studies included synthesis and post synthesis modification of: mesoporous silica (SBA-15) modified with metals by MDD method, hydrotalcite‑ -like materials, nanostructured Co-Ce-O systems, hierarchical materials originated from mesoporous silicas and Beta zeolite nanoparticles, mesoporous Beta zeolite obtained using mesotemplate-free method, ZSM-5 and Y zeolites calcined at different temperatures. Physicochemical properties of the obtained materials were studied by various techniques such as: low-temperature N2 sorption, X-ray diffraction, TG and ICP analyzes, EPR, IR-DRIFT and UV-vis-DR spectroscopies, SEM and TEM images, X-ray photoelectron spectroscopy, NH3-TPD and H2-TPR. The obtained samples were tested as catalysts in low-temperature (250–500°C) N2O decomposition. Nitrous oxide is one of the greenhouse gases with a very long lifetime in the atmosphere (about 150 years) and high Global Warming Potential (about 310 times of GWP of CO2). Nitric acid plants are the main source of N2O emission among chemical industry and the commercial technology for reduction of this emission, fulfilling all industrial needs, is still not available. Thus, extensive studies in this area are necessary to reduce the harmful impact of N2O on the environment. All the tested catalysts were active in N2O decomposition, however the best results were achieved over nanostructured Co-Ce-X systems obtained using reverse microemulsion method and SBA-15 modified with Rh and Cu, Fe, Ti or Al by MDD method. Over the Co-Ce-X samples 100% of N2O conversion was obtained at about 400°C, while for Rh modified SBA-15 at about 450°C. It was found that Co3O4 spinel (redox centers) is responsible for high activity of Co-Ce-X systems. However, activity of this catalyst was enhanced by the presence of ceria increasing the oxygen mobility on the catalyst surface.
PL
W ramach niniejszej rozprawy doktorskiej wykonano syntezę i modyfikację nowoczesnych, funkcjonalizowanych mikro- i mezoporowatych materiałów nieorganicznych. Badaniami objęto takie materiały jak: mezoporowata krzemionka (SBA-15) modyfikowana metalami przy użyciu metody MDD, materiały tlenkowe uzyskane na bazie hydrotakitu, nanometryczne układy tlenkowe Co-Ce-O, materiały o hierarchicznej strukturze porowatej otrzymane w wyniku impregnacji mezoporowatych krzemionek (typu SBA-15 i MCF) nanoziarnami zeolitu Beta, mezoporowaty zeolit Beta otrzymany metodą bez użycia szablonu mezoporów oraz zeolity ZSM-5 i Y kalcynowane w różnych temperaturach. Właściwości fizyko-chemiczne otrzymanych materiałów określono za pomocą takich technik jak: niskotemperaturowa sorpcja N2, dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego, analizy TG i ICP, spektroskopie EPR, IR-DRIFT i UV-vis-DR, mikroskopia SEM i TEM, spektroskopia fotoelektronów wzbudzonych rentgenowsko (XPS) oraz techniki temperaturowo-programowane (NH3-TPD i H2-TPR). Otrzymane materiały zostały przebadane w roli katalizatorów niskotemperaturowego (250–500°C) rozkładu N2O. Podtlenek azotu jest jednym z gazów cieplarnianych o długim czasie życia w atmosferze (ok. 150 lat) i wysokim współczynniku GWP (ok. 310 razy większy od GWP dla CO2). Fabryki produkujące kwas azotowy( V) stanowią największe źródło emisji N2O spośród przemysłu chemicznego, a komercyjne technologie zmniejszające emisję tego szkodliwego tlenku do atmosfery nie są dostępne. Wszystkie przebadane katalizatory były aktywne w procesie rozkładu N2O, aczkolwiek największą aktywnością odznaczały się dwie grupy materiałów: nanometryczne układy Co-Ce-X otrzymane metodą odwróconej mikroemulsji oraz SBA-15 modyfikowany Rh i Cu, Fe, Ti albo Al metodą MDD. 100% konwersji N2O w obecności katalizatora Co-Ce-X osiągnięto w temperaturze ok. 400°C, a przy użyciu mezoporowatej krzemionki modyfikowanej Rh w temperaturze ok 450°C. Stwierdzono, że za wysoką aktywność próbek z serii Co-Ce-X odpowiedzialny jest spinel Co3O4 (centrum redox). Aczkolwiek jego aktywność została wzmocniona obecnością ceru zwiększającego mobilność tlenu na powierzchni katalizatora.
Na osnowie poliuretanów (PUR) zsyntezowanych z biokompatybilnych substratów wytworzono kompozyty z udziałem 2,5 lub 5,0 % mas. chitozanu. Segment sztywny poliuretanów otrzymano z alifatycznego 4,4'-diizocyjanianu dicykloheksylometanu i 1,4-butanodiolu, a segment giętki z polikaprolaktonodiolu i syntetycznego poli([R,S]-3-hydroksymaślanu), w stosunku masowym 90:10 lub 80:20. Twardość poliuretanów i ich kompozytów była typowa dla elastomerów stosowanych w medycynie. Na podstawie termogramów DSC stwierdzono, że wytworzone polimery były semikrystaliczne, a powierzchnia obserwowana pod mikroskopem optycznym wskazywała na strukturę heterogeniczną. Dodatek chitozanu do wytworzonych poliuretanów powodował zmniejszenie przepuszczalności pary wodnej, wpływając jednocześnie na zwiększenie sorpcji wody, natomiast nie zmienił sorpcji oleju.
EN
Polyurethanes synthesized from biocompatible components were used to produce composites with 5 and 10 wt % chitosan content. The hard segments of polyurethanes were obtained from aliphatic 4,4'-methylene dicyclohexyl diisocyanate and 1,4-butanediol, while the soft segments were derived from polycaprolactonediol and synthetic poly([R,S]-3-hydroxybutyrate) in a weight ratio of 90:10 or 80:20. The hardness of polyurethanes and their composites with chitosan was typical for elastomers used in medicine. DSC thermograms showed that the investigated polymers were semicrystalline. The morphology of their surface observed under optical microscope was heterogeneous. The presence of chitosan in the composites reduced their water vapour permeability, resulting at the same time in an increased water sorption, while not influencing the oil sorption of polymer samples.
10
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
We present estimated values for the global elastic parameters ( , ) 2 2 h l derived from the analysis of Satellite Laser Ranging (SLR) data. We analyse SLR data for LAGEOS 1 and LAGEOS 2 and for two low satellites, STARLETTE and STELLA, collected over a period of 2.5 years, from January 1 2005 to July 1 2007, from 18 globally distributed ground stations. The adjusted final values ( , ) 2 2 h l for all satellites are compared. A major discrepancy between the two solutions was only found for the Shida number 2l . Computations were performed using GEODYN II NASA/GSFC software. The following analysis is the continuation of our research published in Jagoda and Rutkowska (2013); that analysis was conducted separately for the two low satellites, STELLA and STARLETTE (separately for STELLA and separately for STARLETTE) whereas in this study we present the results of determining h2 and l2 parameters obtained from the joint observation of the STELLA and STARLETTE satellites (STARLETTE + STELLA) and joint observation of high satellites: LAGEOS 1 and LAGEOS 2 (LAGEOS 1 + LAGEOS 2). The combination of the observation aims at an increased stability of the estimates and reduced errors of the means of the parameters being determined.
11
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Artykuł stanowi przegląd literaturowy dotyczący badań nad syntezą i wybranymi właściwościami dwóch grup nowych (bio)degradowalnych poliestrouretanów, których segmenty giętkie zawierały zsyntezowane telecheliczne oligoestrodiole: ataktyczny poli([R,S]-3-hydroksymaślan) (a-PHB) lub polilaktyd (PLA) i/lub alifatyczno-aromatyczny kopolimer poli[(tereftlanu-1,4-butylenu)-co-(adypinianu-1,4-butylenu)] (BTA). Przytoczone wyniki wskazują, że poliestrouretany pierwszej grupy są podatne na degradację w środowisku hydrolitycznym i utleniającym. Odpowiednio modyfikowane wykazują potencjalną biostatyczność i hemokompatybilność. Druga grupa poliestrouretanów łączy właściwości obu polimerów, z których otrzymano oligoestrodiole: PLA i BTA, co jest korzystne ze względu na właściwości mechaniczne oraz podatność na degradację, potwierdzoną w badaniach prowadzonych w warunkach kompostowania przemysłowego.
EN
The paper presents a review of studies on the synthesis and selected properties of two types of new (bio)degradable poly(ester urethane)s with soft segments containing telechelic oligoesterdiols: atactic poly([R,S]-3-hydroxybutyrate) (a-PHB) or polylactide (PLA) and/or aliphatic-aromatic copolymer poly(1,4-butylene terephthalate)-co-(1,4-butylene adipate) (BTA). The reported results indicate that poly(ester urethane)s of the first type are susceptible to degradation in a hydrolytic and oxidative environment. When suitably modified, they exhibit potentially biostatic properties, whereas no change in blood parameters after the direct contact with them suggest their hemocompatibility. The second group of poly(ester urethane)s combines the properties of both PLA and BTA polymers used for the preparation of oligoesterdiols, which is advantageous from the viewpoint of mechanical properties and degradation ability, confirmed by biodegradation studies under industrial composting conditions.
Novel polyurethanes based on synthetic, atactic poly[(R, S)-3-hydroxybutyrate] (a-PHB) and polycaprolactone (PCL) or polyoxytetramethylene (PTMG) diols were synthesized. It was shown that the presence of a-PHB within soft segments reduces crystallinity of PUR. Because of the low melting temperature for polyurethanes with PCL in soft segments, at this stage of work, electrospinning was limited to polyurethanes containing PTMG and a-PHB. Polyurethane containing 80% of PTMG and 20% of a-PHB was electrospun at various parameters from hexafluoro-2-propanole solution, resulting in formation of fibers with the average diameter ca. 2 μm. The fiber diameter decreased with decreasing polymer concentration in a solution and was practically insensitive to the needle-collector distance in the applied range of distances.
W artykule zaprezentowano teoretyczne aspekty dotyczące parametrów pływowych h, l, k oraz przedstawiono ich definicje i metody wyznaczania. Jako optymalną metodę do wyznaczania parametrów h, l, k autorzy rekomendują satelitarną technikę laserową. Przedstawiono kolejne etapy wyznaczania wartości globalnych parametrów pływowych za pomocą tej techniki, uzyskane wyniki oraz szczegółową ich analizę. W pracy zawarto także wstępne wyniki wyznaczania lokalnych parametrów pływowych dla wybranych stacji obserwacyjnych, sformułowano wnioski wynikające z przeprowadzonych analiz oraz nakreślono kierunek dalszych badań. Materiałem obserwacyjnym, który posłużył do przeprowadzenia wyznaczenia są satelitarne obserwacje laserowe, wykonane z globalnej sieci stacji w okresie 01.01.2005 r. – 01.01.2007 r. do satelitów LAGEOS-1, LAGEOS-2, STELLA i STARLETTE. Wszystkie obliczenia przeprowadzono za pomocą bloku programów GEODYN II [14].
EN
The article focuses on theoretical aspects of tidal parameters h, l, k with their definitions and methods of their determination. As an optimal method for determining parameters h, l, k the authors recommend the Satellite Laser Ranging technique. Thus, the successive stages of determining the global values of tidal parameters by means of this technique, as well as the obtained results and their thorough analysis are presented. The study also shows the preliminary results of determining local tidal parameters for the selected observatory stations with the conclusions drawn from the conducted analyses and the outlined direction of future research. The material for observation on which the determination was based is the satellite laser ranging data carried out at the global network of stations within the period of 01.01.2005 to 01.01.2007 for LAGEOS-1, LAGEOS-2, STELLA and STARLETTE satellites. All computations were conducted by means of GEODYN II software [14].
16 i 17 maja 2013 r. w Józefowie koło Warszawy odbyła się XVI konferencja Izby Projektowania Budowlanego i Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa. W wydarzeniu zorganizowanym pod patronatem Janusza Piechocińskiego, wicepremiera, ministra gospodarki, uczestniczyło 140 osób. Goście konferencji mieli możliwość wzięcia udziału w ciekawej, merytorycznej dyskusji, dowiedzenia się o planach zmian w prawie dotyczącym budownictwa oraz spotkania się z przedstawicielami innych jednostek, a wszystko w pięknej scenerii podwarszawskiego ośrodka.
EN
The 16th Conference of the Chamber of Construction designing and the Polish Chamber of Civil Engineers took place on May 16th-17th 2013 in Józefów near Warsaw.
W artykule przedstawiono ogólny schemat toku postępowania prowadzącego do przygotowania materiałów odniesienia. Można też przeczytać o realizacji prac w ramach projektu rozwojowo-badawczego (MODAS).
In the presented studies two modern approaches of synthesis of hierarchical micro-mesoporous materials with zeolitic properties are shown. In the first synthesis the protozeolitic particles were aggregated (under specified conditions) with simultaneous creation of mesopores between the zeolite seeds. In the second synthesis the zeolite nanoseeds were impregnated on the surface of mesoporous, amorphous SBA-15 material. Both used synthesis routs resulted in formation of combined micro-mesoporous materials with zeolitic properties, what was proven by nitrogen sorption, XRD, TGA and IRDRIFT measurements. The combination of zeolitic properties with mesopores (preferable diffusion rate) increased the accessibility of ion-exchange positions allowing the introduction of iron species nearly exclusively in the form of isolated cations. The prepared micro-mesoporous materials were tested as catalysts in low-temperature N2O decomposition in the presence of oxygen.
PL
Rozkład N2O przy użyciu nowoczesnych mikro-mezoporowatych materiałów o właściwościach zeolitów W niniejszej pracy przedstawiono syntezę hierarchicznych materiałów mikro-mezoporowatych o właściwościach zeolitu, przy użyciu dwóch nowoczesnych metod. W pierwszej z nich protozeolityczne nanozarodki ulegały agregacji w odpowiednich warunkach z utworzeniem mezoporowatych przestrzeni. Druga metoda syntezy polegała na impregnacji mezoporowatego materiału SBA-15 nanoziarnami zeolitu. W przypadku obu zastosowanych metod otrzymano materiały mikro-mezoporowate o właściwościach zeolitu, co zostało potwierdzone za pomocą takich metod jak niskotemperaturowa sorpcja azotu, XRD, TGA, oraz spektroskopia IR-DRIFT. Połączenie zalet mikroporowatych zeolitów z amorficznymi materiałami mezoporowatymi zwiększyło dostępność pozycji jonowymiennych w otrzymanych materiałach. Dzięki czemu do materiałów mikro-mezoporowatych wprowadzono żelazo praktycznie wyłącznie w formie oktaedrycznie skoordynowanych kationów Fe3+. Otrzymane materiały hierarchiczne zostały przebadane w roli katalizatorów niskotemperaturowego rozkładu N2O w obecności tlenu.
Materiały odniesienia stanowią niezbędny element systemu kontroli i zapewnienia jakości wyników pomiarów. Zapotrzebowanie na informacje analityczne o składzie różnych obiektów materialnych sprawia, że niezbędna jest produkcja coraz szerszego spektrum materiałów.
18
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Polyurethanes belong to materials commonly used in many different fields of our life. Very important part of their application is using as biomaterial. But their properties have to be appropriate for contact with living organisms. Using in synthesis of polyurethanes the synthetic analog of natural polyhydroxybutyrate - telechelic atactic poly[(R,S)-3-hydroxybutyrate] (a-PHB) could make them more biocompatible. The investigated polyurethanes were synthesized with aliphatic and aromatic diisocyanate. Their soft segments were built with polycaprolactone and a-PHB. The physical, mechanical, thermal properties and degradability of obtained polyurethanes were estimated. The polyurethane samples were also checked for medical application. After the extraction in hexane and sterilization their influence on blood parameters and on pathogenic microorganisms were estimated. The obtained polyurethanes were amorphous and hydrophilic but the amount of absorbed water was small and is on the same level for both materials. Sterilization of aliphatic polyurethane samples insignificantly changed the mechanical properties whereas aromatic polyurethane seemed to be more sensitive to conditions of sterilization. The results of polyurethane degradation indicated higher influence of oxidative than hydrolytic mechanism. The presence of aliphatic polyurethane decreased the growth of some pathogenic microorganisms. Both kinds of polymers did not change the parameters of whole blood. In conclusion it could be stated that aliphatic polyurethane based on atactic poly[(R,S)-3-hydroxybutyrate] displayed the properties appropriate for further investigations for medical application without the risk of generation the cancerogenic degradation products which could be formed from polyurethane obtained with aromatic diisocyanate.
19
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Poliuretany (PURs), zawierające w segmencie giętkim ataktyczny, telecheliczny poli([R,S]-3-hydroksymaślan) (a-PHB) oraz polikaprolaktonodiol (PCL) lub polioksytetrametylenodiol (PTMG), poddano degradacji hydrolitycznej i oksydacyjnej. Segment sztywny zbudowany był z 4,4'-diizocyjanianu difenylometylenu (MDI) lub 4,4'-diizocyjanianu dicykloheksylometylenu (H12MDI) oraz 1,4-butanodiolu (1,4-BD). Dla porównania zsyntezowano PURs bez a-PHB. Poliuretany poddano degradacji hydrolitycznej w buforze fosforanowym z dodatkiem NaN3 w czasie 36 tygodni oraz oksydacyjnej w roztworze CoCl2/H2O2 w czasie 16 tygodni inkubacji. Próbki inkubowano w temperaturze 37oC. Postęp degradacji śledzono poprzez kontrolowanie masy próbek poliuretanów oraz obserwację ich powierzchni pod mikroskopem optycznym w świetle odbitym bez polaryzatora. Poliuretany, zawierające syntetyczny, taktyczny poli([R,S]-3-hydroksymaślan) wykazały większą wrażliwość na degradację oksydacyjną niż hydrolityczną. Na powierzchni poliuretanów poddanych działaniu roztworu oksydacyjnego zaobserwowano wyraźną erozję próbek. Zastosowanie alifatycznego diizocyjanianu w syntezie poliuretanów zwiększyło podatność poliuretanów na degradację, zwłaszcza w środowisku hydrolitycznym, w porównaniu do poliuretanu z diizocyjanianem aromatycznym. Znacznie większe zmiany masy oraz powierzchni próbek zaobserwowano dla poliuretanów z PTMG niż z PCL w segmencie giętkim.
EN
New polyurethanes with synthetic polyhydroxybutyrate in their soft segments were degraded under hydrolytic and oxidative conditions. The soft segments of the investigated polyurethanes were built of polytetramethylene glycol (PTMG) and atactic poly[(R,S)- 3-hydroxybutyrate] (a-PHB) or polycaprolactone diol (PCL) and a-PHB, whereas the hard segments consisted of 4,4'-diisocyanate dicyclohexylmethane (H12MDI) and 1,4-butane diol. For comparison PURs without a-PHB and PURs based on 4,4'-diisocyanate diphenylmethane (MDI) were also prepared. The hydrolytic degradation was carried out at 37oC for 36 weeks using a phosphate buffer solution (pH = 7.41). The oxidative degradation was done by using 0.1 M CoCl2 in 20 % H2O2 at 37oC for 16 weeks. The weight changes were estimated during the degradation process. The surface changes of the polyurethanes were tested under an optical microscope after incubation in both the environments. Polyurethane samples containing synthethic, atactic poly([R,S]-3- hydroxybutyrate) were more susceptible to oxidation than to hydrolysis. The surface of polymers incubated in the oxidizing solution was destroyed, whereas the surface of the polymers incubated in the hydrolytic solution was only slightly changed. The presence of aliphatic diisocyanate in the hard segments, in comparison with aromatic diisocyanate, was responsible for a higher rate of degradation of the polymers in the hydrolytic environment. Much more visible surface changes of polyurethanes with PTMG in their soft segments suggest a higher vulnerability to oxidation and hydrolysis of those polymers than in the case of PURs with PCL.
W pracy przedstawiono analizę parametrów sprężystości Ziemi (liczb Love'a i Shida: h₂, l₂, k₂, k₃) wyznaczonych z satelitarnych obserwacji laserowych (SLR) wykonanych w okresie 01.01.2005-01.01.2007 roku do satelitów niskich: STELLA (H = 800 km) i STARLETTE (H = 810 km). Wszystkie obliczenia związane z określeniem wartości liczb Love'a i Shida wykonano przy pomocy programu orbitalnego GEODYN II NASA GSFC. Uzyskane wartości parametrów sprężystości wyniosły: h₂(STELLA) = 0,6161±0,0037, l₂(STELLA) = 0,0164±0,0019, k₂(STELLA) = 0,3008±0,0002, k₃(STELLA) = 0,0883±0,0069; h₂(STARLETTE) = 0,6049±0,0026, l₂(STARLETTE) = 0,1148±0,0012, k₂(STARLETTE) = 0,3004±0,0001, k₃(STARLETTE) = 0,0699±0,0064. Parametry sprężystości zostały przeanalizowane pod względem dokładności, stabilności i zbieżności wyznaczenia oraz porównane z wynikami otrzymanymi przez autorów niniejszego opracowania z obserwacji do satelitów LAGEOS-1 (H = 5860 km) i LAGEOS-2 (H = 5620 km).
EN
In this paper, an analysis of the elastic Earth parameters (Love and Shida numbers: h₂, l₂, k₂, k₃) derived from the Satellite Laser Ranging (SLR) data for the low satellites: STELLA (H = 800 km) and STARLETTE (H = 810 km) has been presented. SLR data for the two satellites STELLA and STARLETTE collected over a period of two years from January 1, 2005 to January 1, 2007. All calculations have been made with the use of GEODYN II NASA GSFC software. The adjusted final values of the elastic Earth parameters are the following: h₂(STELLA) = 0.6161±0.0037, l₂(STELLA) = 0.0164±0.0019, k₂(STELLA) = 0.3008±0.0002, k₃(STELLA) = 0.0883š0.0069; h₂(STARLETTE) = 0.6049±0.0026, l₂(STARLETTE) = 0.1148±0.0012, k₂(STARLETTE) = 0.3004±0.0001, k₃(STARLETTE) = 0.0699±0.0064. The obtained values of elastic parameters have been analyzed with regard to accuracy and determination convergence and stability. The adjusted final values h₂, l₂, k₂, k₃ for STARLETTE and STELLA are compared to the estimates we previously published based on the data for satellites LAGEOS-1(H = 5860 km) and LAGEOS-2 (H = 5620 km).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.