Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Phase Structure of Symmetric Tri-Block-Copolymers and their Blends

Baldrian J., Steinhart M., Sikora A., Amenitsch H., Bernstorff S.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

2005

Vol. 13, no. 5 (53)

35--40

The series of block-copolymers PEO-b-PPO-b-PEO were selected for study. Block copolymers differ in the lengths of their blocks and in the weight fractions of their components. As the second component of blends, we used two narrow molecular weight fractions of neat polymer PEO. One PEO fraction (Mw ~2000) can crystallise as 'extended chains' (EC) only; the second (Mw ~3000) is more flexible, and is able to fold. The structure development was studied during slow heating of a well-crystallised system and during subsequent very slow cooling from the melt. The samples form different structures (lamellar, hexagonal and cubic) which change during both treatments. Pure PEO components crystallise in all blends as EC. The periodicities formed in the structures are proportional to the molecular weight of pure PEO. The growth of periodicities (lamellar thickening) occurs as heating approaches the melting point. The components of copolymers are not compatible; they are phase-separated in the melt also, which is demonstrated by the periodical structure observed by SAXS. The melt-periodicities are proportional to the molecular weight of copolymers. The growing structural periodicities in melted blends, together with the increase in the content of pure polymer, indicate the dilution of phase-separated PPO regions in the melt.

Praca przedstawia rezultaty badań wykonanych dla szeregu kopolimerów blokowych PEO-b-PPO-b-PEO, różniących się długością bloków i udziałem wagowym składników. Badano również mieszaniny tych kopolimerów, w których drugim składnikiem były dwie frakcje polimeru PEO o wąskich rozkładach mas cząsteczkowych. Jedna z tych frakcji (Mw~ 2000) może krystalizować wyłącznie w postaci wyprostowanych łańcuchów (EC), natomiast druga (Mw ~ 3000) jest bardziej giętka i może ulegać fałdowaniu. Rozwój struktury tych materiałów byl badany w trakcie wolnego ogrzewania wysoko skrystallizowanego układu, jak też podczas późniejszego bardzo wolnego schładzania ze stopu. W próbkach powstają różne struktury (lamelarne, heksagonalne i regularne), które zmieniają się podczas obu rodzajów obróbki. Stwierdzono, że składnik PEO, krystalizuje we wszystkich mieszaninach w postaci wyprostowanych łańcuchów (EC). Wielkie okresy powstających struktur są proporcjonalne do masy cząsteczkowej użytego PEO. Wzrost wielkiego okresu (wzrost grubości lamel) zachodzi podczas ogrzewania przy zbliżaniu się do temperatury topnienia. Składniki kopolimerów nie są kompatybilne. Występują one jako oddzielne fazy również w stanie sto¬pionym, na co wskazuje periodyczna struktura obserwowana metodą SAXS. Wielkie okresy w stopie są proporcjonalne do masy cząsteczkowej kopolimerów. Wzrost wielkiego okresu stopionych mieszanin, zachodzący wraz ze wzrostem zawartości czystego polimeru PEO. wskazuje na rozcieńczanie odseparowanych fazowo obszarów PPO w stopie.

Structural disturbances of near-surface areas in silicon solar cell modified by P+ ion implantation and thermal treatment

Bonarski J. T., Zehetbauer M., Swiatek Z., Fodchuk I. M., Kopacz I., Bernstorff S., Amenitsch H.

Opto-Electronics Review

2000

Vol. 8, No. 4

323-327

Structural changes of <001> - oriented Si-single crystal platelets after P+ ion implantation and subsequent thermal treatment were analysed by means of diffraction methods using the synchroton radiation with energy of 8 keV. Ion implantation was preceded by P and B diffusion processes to generate n-p junction and BSF (back sufrace field). The results obtained for such monocrystalline Si with a buried amorphised layer permitted to estimate the structural changes caused by the process of the layer formation. Analysis of the diffraction line profiles as well as of the pole figures showed that the crystal regions in the near-surface layer experienced certain misorientations. Both the effective depth of a strongly defected region, and the stress distribution in the sub-surface area were determoned. The evaluation of the diffraction patterns allowed estimating the widths of the amorphised layer and of the transition zone between the amorphised region and the bulk. Moreover, the static Debye-Waller coefficient L and the diffusion loss parameter d were calculated. The above structure parameters are compared with those for conventional Si solar cells (without structural modification).