Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Towards research on entomopathogenic fungi spray quality depositon and their efficacy with the use of natural dyes

Ratajkiewicz H., Szulc T., Kierzek R., Sytek A.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2016

|

Vol. 61, nr 1

73--78

EN

The studies evaluated the usefulness of concentrated beetroot juice, chokeberry and beetroot powder as potential tracers of spray deposits as well as their impact on the ability of conidia germination of Isaria fumosorosea and Lecanicillium lecanii. Aqueous solutions of beetroot and chokeberry products affected the physical properties of the spray liquid. The chokeberry juice concentrate at concentration of 2% did not reduced significantly the static surface tension and can be useful as tracer in studies on the quality of spraying. Unfortunately, the chokeberry juice concentrate can be low compatible in mixtures with some adjuvants. Beetroot products lowered significantly static surface tension. Beetroot juice concentrate at a concentration of 2-4% allowed to create stable mixtures with adjuvants and did not influence significantly spreading of droplet. Conidia germination capacity of entomopathogenic fungi was not significantly reduced in solutions of juice concentrates or adjuvants. The mixture of adjuvant and juice concentrate raised the risk of a reduction in ability of conidia germination.

PL

W badaniach oceniono przydatność koncentratu soku z buraka ćwikłowego i aronii oraz proszku buraka ćwikłowego jako potencjalnych wskaźników jakości opryskiwania jak również ich wpływ na zdolność kiełkowania zarodników konidialnych Isaria fumosorosea i Lecanicillium lecanii. Wodne roztwory produktów z buraka ćwikłowego i aronii wpływały na właściwości fizyczne cieczy. Koncentrat soku z aronii w stężeniu 2% nie obniżał znacząco statycznego napięcia powierzchniowego i może pełnić rolę znacznika w badaniach nad jakością opryskiwania. Koncentrat soku z aronii może być jednak niekompatybilny w mieszaninach z niektórymi adiuwantami. Produkty z buraka ćwikłowego obniżały znacząco statyczne napięcie powierzchniowe. Koncentrat soku z buraka ćwikłowego w stężeniu 2-4% umożliwiał uzyskanie stabilnych mieszanin z adiuwantami i nie wpływał znacząco na rozlanie kropli. Zdolność kiełkowania zarodników konidialnych grzybów entomopatogenicznych nie ulegała znaczącemu obniżeniu w roztworach koncentratów soków ani adiuwantów. Połączenie adiuwanta i koncentratu soku podnosiło ryzyko obniżenia zdolności kiełkowania zarodników konidialnych.

2

Skuteczność herbicydów w uprawie kukurydzy w zależności od doboru adiuwantów i rozpylaczy

Kierzek R., Wachowiak M., Krawczyk R., Ratajkiewicz H.

Problemy Inżynierii Rolniczej

|

2014

|

R. 22, nr 2

29--39

PL

W badaniach polowych określano wpływ środków powierzchniowo czynnych, dodawanych do cieczy użytkowej zawierającej herbicydy Hector 53,6 WG lub Hector Max 66,5 WG, na skuteczność zwalczania komosy białej w uprawie kukurydzy. Oceniano ponadto wpływ rozpylaczy o identycznej intensywności wypływu cieczy (w dm3·min-1), lecz wytwarzających krople o zróżnicowanej wielkości (jakość rozpylenia cieczy), na efektywność chwastobójczą. W zmiennych warunkach meteorologicznych panujących przed zabiegami ochronnymi i w trakcie ich wykonywania, dobór adiuwantów i rozpylaczy wpływał na skuteczność działania herbicydów. W warunkach stabilnych najlepsze efekty zniszczenia komosy białej (gatunek trudno zwilżalny) uzyskano po wykonaniu opryskiwania za pomocą rozpylaczy dwustrumieniowych TwinJet TJ60 11002 VS, wytwarzających krople drobne i bardzo drobne, natomiast w warunkach zmiennych i stresu wodnego – lepszym rozwiązaniem było użycie do zabiegu rozpylaczy grubokroplistych (AVI 11002), gdy do herbicydów dodawano adiuwanty o cechach poprawiających retencję oraz wnikanie substancji czynnych przez warstwę woskową liści. Najbardziej efektywnym dodatkiem okazał się adiuwant olejowy Olstick 90 EC.

EN

The droplet size used for spraying operations and spray liquid properties modified with adjuvants have a significant impact on the coverage of the leaf surface of weeds and protected plants. In the study the effect of nozzle types with the same output but with different spray qualities (droplet size) was tested. Also was evaluated the influence of surface active agents (adjuvants) added to herbicide in tank mixture against Chenopodium album L. control in maize. Depending on weather conditions prevailing during the period of protective treatments (variable structure of weed leaf surface), the impact of spraying techniques and adjuvants on herbicidal effectiveness were mixed. The results showed that the most effective weed control was achieved after treatment with a fine nozzles TwinJet TJ60 11002 VS, especially when the adjuvants were added to herbicides to increase retention and penetration of active ingredients through a wax layer on the Ch. album leaves. In variable weather conditions the most useful was an adjuvant oil Olstick 90 EC.

3

Influence of seaweed extract (Ecklonia maxima L.) applied with tebuconazole on two cultivars of winter rape

Matysiak K., Dubas M., Kierzek R., Kaczmarek S.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2014

|

Vol. 59, nr 4

43--49

EN

Field experiments were carried out in the years 2008-2010 in the Institute of Plant Protection - National Research Institute in Poznan (Poland). The experiments were established on two population cultivars of winter oilseed rape: ‘Californium’ and ‘Monolit’, in 4 replications, using randomized block design. The aim of the study was to assess the influence of tebuconazole (Brasifun 250 EC) and marine algae extract (Kelpak SL) applied separately or in the mixture on plants of two win-ter oilseed rape cultivars. Kelpak SL was used once or twice, in different growth stages of the crop. A mixture of the both examined preparations was applied only in one growth stage of winter oilseed rape. The effect of tebuconazole, marine algae extract and the mixture of the both substances on winter rape plants was much more determined by weather conditions of plant vegetation than by the cultivar factor. The mixture of tebuconazole and algae, similarly as algae alone, did not influence plant height. Only tebuconazole applied separately showed a growth retardant effect on winter oilseed rape. In the mixture the retardant effect of tebuconazole was inhibited by the addition of algae extract. All the experimental combinations were characterized by a greater leaf chlorophyll content. The examined substances applied separately or in a mixture considerably increased crop yielding.

PL

Ścisłe doświadczenia polowe prowadzono w latach 2008-2010 w Instytucie Ochrony Roślin - Państwowym Instytucie Badawczym w Poznaniu (Polska). Doświadczenia założono w dwóch odmianach populacyjnych rzepaku ozimego: Californium i Monolit, w 4 powtórzeniach, metodą bloków losowanych. Celem badań była ocena możliwości łącznego stosowania biostymulatora, będącego wyciągiem z alg (Kelpak SL) z popularnie stosowanym fungicydem - tebukonazolem (Brasifun 250 EC). Kelpak SL stosowano jednorazowo lub dwukrotnie, w różnych fazach rozwojowych rośliny uprawnej. Mieszaninę obu badanych preparatów aplikowano tylko w jednej fazie rozwojowej rzepaku. Działanie tebukonazolu, ekstraktu z alg morskich i mieszaniny obu substancji na rośliny rzepaku ozimego było w większym stopniu determinowane warunkami pogodowymi towarzyszącymi wegetacji roślin aniżeli czynnikiem odmianowym. Mieszanina tebukonazolu z algami, podobnie jak i same algi nie wpływały na wysokość roślin. Działanie skracające rzepak wykazał tylko tebukonazol aplikowany oddzielnie. W mieszaninie retardacyjne działanie tebukonazolu było hamowane przez dodatek wyciągu z alg. Wszystkie badane kombinacje doświadczalne charakteryzowały się większą zawartością chlorofilu w liściach. Badane substancje stosowane oddzielnie lub w mieszaninie znacznie zwiększały plonowanie rzepaku.

4

Ocena możliwości zwalczania Ostrożenia polnego z wykorzystaniem grzybów patogenicznych w rolnictwie ekologicznymi konwencjonalnym

Ratajkiewicz H., Kierzek R., Karolewski Z., Werner M.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2010

|

Vol. 55, nr 4

61-66

PL

Ostrożeń polny (Cirsium arvense (L.) Scop.) jest uciążliwym chwastem upraw roślin w gospodarstwach ekologicznych i konwencjonalnych w Polsce, który może być zwalczany z wykorzystaniem grzybów patogenicznych. Zastosowanie patogenów ostrożenia polnego wprawdzie budzi poważne wątpliwości epidemiologiczne, wynikające z możliwości zakażenia roślin uprawnych, jest jednak możliwe. Wykorzystanie bioherbicydów na pastwiskach i łąkach jest docelowo jednym z najodpowiedniejszym sposobów bezpośredniego zwalczania ostrożenia polnego i innych chwastów. Zastosowanie P. punctiformis na gruntach ornych nie budzi wątpliwości epidemiologicznych, jednak, ze względu na konieczność manualnej aplikacji patogena, jego wykorzystanie będzie najodpowiedniejsze w uprawach prowadzonych w gospodarstwach ekologicznych. Inne grzyby, odpowiednio dobrane do upraw roślin, tak, aby nie stwarzać zagrożenia epidemiologicznego, mogą być podstawowym czynnikiem zwalczania ostrożenia polnego lub wspomagać zwalczanie tego chwastu prowadzone z użyciem tradycyjnych herbicydów.

EN

Creeping thistle is a burdensome weed of crop plants in ecological and conventional farms, which can be controlled using pathogenic fungi. Although using pathogens of creeping thistle can stir up important doubts from epidemiological point of view, resulting from an opportunity to inoculation of crop plants, it can be possible. Application of bioherbicides on pastures and meadows is ultimately one of the most suitable method of direct control of creeping thistle and other weeds. A use of P. punctiformis on arable land can not raise doubts, however, due to necessity of manual application this method, should be the best in ecological farms. Other fungi appropriately selected to a crop can be a basic method of creeping thistle control or assist a control of it weed with traditional herbicides.

5

Ocena działania ekstraktów z alg morskich oraz mieszaniny kwasów huminowych i fulwowych na kiełkowanie i początkowy wzrost rzepaku ozimego (Brassica napus L.)

Matysiak Sylwia., Kaczmarek S., Kierzek R., Kardasz P.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2010

|

Vol. 55, nr 4

28-32

PL

W roku 2009, w Instytucie Ochrony Roślin przeprowadzono doświadczenia laboratoryjne i szklarniowe, których celem była ocena działania ekstraktów z alg morskich oraz kwasów huminowych i fulwowych na kiełkowanie i początkowy wzrost rzepaku ozimego. W doświadczeniach stosowano ekstrakty z alg morskich Ecklonia maxima (Kelpak SL), Saragassum spp. (Algaminoplant) oraz mieszaninę kwasów huminowych (12%) i fulwowych (6%)(Humiplant). Wykonano dwa typy doświadczeń. I typ doświadczeń: nasiona rzepaku moczono przez 24 h w wodnych roztworach preparatów Kelpak SL, Algaminoplant i Humiplant a następnie wysiewano do plastikowych wazonów i na części roślin wykonano zabiegi nalistne badanymi preparatami w fazie BBCH 12-13. II typ doświadczeń: nasiona wysiewano bez uprzedniego moczenia nasion, a następnie w fazach rozwojowych BBCH 12-13 i BBCH14-16 wykonano zabiegi nalistne badanymi preparatami. W doświadczeniach oceniano: zdolność kiełkowania nasion rzepaku, poziom chlorofilu w liściach,, masę pędów oraz masę korzeni roślin.

EN

Glasshouse experiments were carried out in Institute of Plant Protection in Poznań. The aim of these trials was to determine an influence of seaweed extracts (Ecklonia maxima - Kelpak SL and Saragassum spp - Algaminoplant) and humic (12%) and fulvic (6%) acids mixture (Humiplant) on early growth and development of winter rape depending on method of application. Trials involved soaking of seeds in aquaous solution of seaweed extracts and humic substances, soaking seeds and than foliar application and finally two foliar applications. Results shows different action of tested substances on winter oilseed rape depending on application method. Seaweed extracts stronger induced seed germination than humic substances. Joint seed and foliar application and double foliar application promote shoots and roots growth. Seaweeds and humic acids were not influenced chlorophyll content.

6

Kształtowanie zachwaszczenia w uprawie pszenicy ozimej w okresie konwersji gruntów ornych na metodę ekologiczną

Krawczyk R., Matysiak K., Kierzek R., Karczmarek S., Horoszkiewicz-Janka J.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2010

|

Vol. 55, nr 3

195-199

PL

W pracy badano zmiany zachodzące w składzie gatunkowym zachwaszczenia pszenicy ozimej uprawianej w okresie konwersji gruntów ornych na system produkcji ekologicznej. Badania przeprowadzono w latach 2006-2009 w Instytucie Ochrony Roślin - Państwowym Instytucie Badawczym w Stacji Doświadczalnej w Winnej Górze. W badanych systemach porównywano wpływ zagęszczenia siewu i uprawy pasowej na stan zachwaszczenia rośliny uprawnej. Doświadczenie przedstawiono jako dwuczynnikowe w układzie split-blok w ośmiu powtórzeniach. Ocenę zachwaszczenia przeprowadzono w fazie dojrzałości mleczno-woskowej pszenicy oznaczając skład gatunkowy i świeżą masę chwastów. Analizowane cech zachwaszczenia były zależne od układu temperatur i opadów w okresie wegetacji pszenicy. W okresie konwersji na system ekologiczny uzyskano istotnie większą liczbę oraz biomasę chwastów w porównaniu do uprawy konwencjonalnej. W okresie konwersji różnorodność gatunkowa była wyższa. Zwiększenie gęstości siewu nie miało wpływu na wartość wskaźnika różnorodności gatunkowej w okresie konwersji, a w uprawie konwencjonalnej skutkowało zmniejszeniem jego wartości. Najwyższa wartość różnorodności gatunkowej odnotowano w warunkach siewu rzędowo-pasowego. W okresie konwersji dominującym gatunkiem był: Matricaria maritima, a w uprawie konwencjonalnej Apera spica-venti i Viola ssp.

EN

The study was carried out for determination of changes in weed infestation of winter wheat cultivars under varying organic and conventional crop production system. Research was realized in 2006-2009 in the Institute of Plant Protection in the Experimental Station. The weed communities were compared using Shannon's diversity index and Simpson dominance index. The number and mass of weeds differed in the years as a result of different weather conditions and effectiveness of weed control in production system. The results of performed studies revealed that at the time of conversion of conventional production system to organic one the value of weed species biodiversity index was higher as compared to conventional cultivation of winter wheat. Considering the period of conversion of conventional production system to organic it was found that most common weeds were dicotyledonous with a dominance of Matricaria maritima. In case of conventional cultivation, the value of species domination index was the highest for Apera spica-venti and Viola ssp. I increasing of sowing rate the conversion to organic system haven't influence on biodiversity index and the study showed that conventional crop production decreases biodiversity.

7

Wpływ techniki ochrony roślin na skuteczność wykonywanych zabiegów

Kierzek R., Wachowiak M., Kaczmarek S., Krawczyk R.

Problemy Inżynierii Rolniczej

|

2009

|

R. 17, nr 2

75-82

PL

Poszukiwano sposobów poprawy efektywności działania herbicydów i możliwości obniżania ich zużycia w praktyce rolniczej przez optymalizację techniki opryskiwania i dodatek adiuwantów. Stwierdzono, że właściwie dobrane parametry techniczne zabiegu do panujących warunków pogodowych są istotnym czynnikiem poprawiających skuteczność chwastobójczą, a także dają możliwość ograniczenia zużycia dawek herbicydów oraz dawki cieczy użytkowej na hektar. Generalnie dodatek adiuwantów powodował wzrost skuteczności zabiegów nalistnych z użyciem herbicydów Puma Uniwersal 069 EW oraz Aurora 50 WG w zwalczaniu odpowiednio owsa (jako chwast jednoliścienny) i komosy białej w uprawie pszenicy jarej. Efektywne zwalczanie chwastów jednoliściennych i dwuliściennych można przeprowadzić zarówno w 125 l, jak i 250 l cieczy użytkowej na ha, stosując do zabiegu drobno, jak i grubokropliste opryskiwanie. Celowe wydaje się szersze wykorzystanie odpowiednich adiuwantów, jako środków poprawiających aktywność herbicydów oraz grubokroplistych rozpylaczy eżektorowych, szczególnie w warunkach podwyższonego ryzyka znoszenia, czy też niskiej wilgotności powietrza.

EN

The studies were undertaken to search the ways of improving effectiveness of herbicide performance and possibilities of decreasing their consumption in agricultural practice through optimization of the spraying technique and addition of adjuvants. It was stated that the technical parameters of treatment, adequately fitted to actual weather conditions, are a sgnificant factor improving the effectiveness of weed control; they enable also to reduce herbicide doses and to decrease consumption of working liquid per ha. Generally, addition of adjuvants increased foliar application effectiveness of herbicides Puma Universal 069 EW and Aurora 50 WG at control of the oats (as monocotyledonous weeds) and goosefoot (Chenopodium album) at spring wheat cultivation. Effective control of mono- and dicotyledonous weeds may be achieved at using either 125, or 250 l of working liquid per ha, at application of fine or heavy drop spraying treatment. It seems purposeful the wider use of proper adjuvants as the media improving herbicide activity, as well as the heavy drop ejector sprayers, particularly under conditions increasing the risk of drifting droplets or at low relative humidity of the air.

8

Mikrodawki herbicydów w uprawie buraka cukrowego w rolnictwie zrównoważonym

Krawczyk R., Kierzek R., Matysiak K.

Problemy Inżynierii Rolniczej

|

2009

|

R. 17, nr 2

83-92

PL

W Instytucie Ochrony Roślin - Państwowym Instytucie Badawczym w latach 2004-2008 prowadzono doświadczenia polowe w celu określenie przydatności stosowania małych dawek herbicydów aplikowanych w 4-5 zabiegach w odchwaszczaniu uprawy buraka cukrowego. Mieszaniny małych dawek preparatów stosowano w zabiegach dolistnych lub systemowo stosując preparaty doglebowo i dolistnie. Zastosowane herbicydów w dawkach standardowych oraz w niektórych latach w mikrodawkach były wysoce efektywne w odchwaszczaniu upraw buraka cukrowego. W warunkach niekorzystnego przebiegu warunków pogodowych aplikacja bardzo małych dawek herbicydów bardzo dobrze zwalczała chwasty, ale w słabszym stopniu zabezpieczyła plantację przed wtórnym zachwaszczeniem w stosunku do obiektów odchwaszczanych standardowymi dawkami herbicydu.

EN

Field experiments were carried out at the Institute of Plant Protection, Winna Góra Experimental Station, within 2004-2008. The aim of experiments was to determine the usefulness of small herbicide doses applied by 4-5 treatments to weed control in sugar beet crops. The mixtures of small herbicide doses were applied in foliar treatment only or as the system's foliar and in-soil treatments. Applications of herbicides at standard doses as well as - in some years - at micro-doses, were highly efficient fo weed control in sugar beet crops. Under unfavourable weather conditions the application of very small herbicide rates was quite effective in weeding, however, it protected the crop against secondary weed infestation much less then the standard herbicide doses.

9

Mechaniczne zwalczanie chwastów w rzepaku ozimym

Kierzek R., Głowacki G., Kaczmarek S.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2008

|

Vol. 53, nr 3

138-141

PL

W doświadczeniach polowych wykonanych w dwóch sezonach wegetacyjnych 2004/2005 i 2005/2006 oceniano przydatność mechanicznych metod zwalczania chwastów w uprawie rzepaku ozimego. Do mechanicznej pielęgnacji w rzepaku ozimym, wysiewanym w rozstawie rzędów 25 cm, wykorzystano tradycyjny pielnik, wyposażony w noże kątowe i gęsiostópki. Wyniki badań wykazały, że mechaniczne niszczenie chwastów w międzyrzędziach za pomocą klasycznego pielnika wpływa istotnie na redukcję zachwaszczenia, nie powodując jednocześnie negatywnego wpływu na roślinę uprawną. Generalnie pojedynczy jesienny zabieg pielęgnacyjny, wykonany w fazie 4 liści rzepaku był najmniej efektywny. Najlepsze efekty zwalczania chwastów, spośród testowanych wersji mechanicznej pielęgnacji, uzyskano po dwukrotnym zabiegu odchwaszczania pielnikiem tradycyjnym tj. jesienią w fazie 4 liści oraz po ruszeniu wiosennej wegetacji rzepaku ozimego.

EN

Two field experiments were carried out in growing seasons 2004/2005 and 2005/2006 to evaluate inter-row hoeing as an alterative weed management system in winter rape. Considering mechanical weed control, the best results were obtained by two-time inter-row hoeing i.e. in autumn and in spring. The inter-row hoeing alone used in autumn at the 4-leaf stage of rape was the least effective among the mechanical weed control methods. There was no differences in the tolerance rape plants to mechanical treatments of weed control both 2004 and 2005 growing seasons. Under normal weather conditions (as in 2005), crop yield was only slightly affected by weed control methods, and all experimental treatments gave similar yields. In contrast, results from second year showed that specific weather conditions can strongly affect the yield of tested control methods. The results of two-year experiments indicate that mechanical weeding in winter oilseed rape can be good tool in weed control strategy when two treatments of inter-row hoeing (one in autumn- at least at the 4 leaf stage and one in spring-after start of vegetation) are made correctly.