Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Temper Bead Welding of S460N steel in wet welding conditions

Tomków J., Fydrych D., Rogalski G., Łabanowski J.

Advances in Materials Science

|

2018

|

Vol. 18, nr 3(57)

5--14

EN

Wet welding is the most common method of welding in water environment. It is most often used for repairing of underwater parts of offshore structures. However, the water as a welding environment causes an increase of susceptibility of steels to cold cracking. For underwater constructions high strength low alloy (HSLA) steel are widely used. In wet welding condition a HSLA steel is characterized by high susceptibility to cold cracking. Temper Bead Welding (TBW) was chosen as a method to improve the weldability of S460N steel. The studies showed that TBW technique causes significant decrease of maximum hardness of heat affected zone (HAZ). The largest decrease in hardness occurred in specimens with the pitches in range 66-100%.

2

Temper Bead Welding of S420G2+M Steel in Water Environment

Fydrych D., Świerczyńska A., Rogalski G., Łabanowski J.

Advances in Materials Science

|

2016

|

Vol. 16, nr 4(50)

5--16

EN

The article presents the idea of the use of Temper Bead Welding (TBW) technique to improve the weldability of high strength steel at underwater wet welding conditions. Wet welding method with the use of covered electrodes is described. This work shows results of metallographic examinations and hardness measurements of samples of S420G2+M steel with weld beads performed under water. It has been shown that Temper Bead Welding technique may provide a way to reduce the hardness of the welds, thus is a useful method for improving weldability of high strength steel welded in underwater conditions. The optimum overlap of weld beads (pitch) was set of 55÷100%.

3

Zastosowanie techniki ściegu odpuszczającego do spawania mokrego

Fydrych D., Łabanowski J.

Przegląd Spawalnictwa

|

2013

|

R. 85, nr 2

40-44

PL

W artykule przedstawiono zastosowanie techniki ściegu odpuszczającego do poprawy właściwości złączy ze stali konstrukcyjnych wykonywanych w warunkach mokrego spawania pod wodą. Scharakteryzowano istotę spawania mokrego elektrodami otulonymi oraz ideę zmiany struktury i własności złączy spawanych poprzez nakładanie ściegów odpuszczających. Przedstawiono metodykę oraz wyniki badań metalograficznych i twardości próbek ze stali konstrukcyjnej o podwyższonej wytrzymałości z napoinami próbnymi wykonanymi pod wodą. Ustalono, że zastosowana technika może stanowić sposób zmniejszenia twardości napoin w warunkach praktycznych. Wyznaczono również optymalny zakres odległości między napoinami (podziałki).

EN

The article presents the concept of the use of temper bead welding technology to improve the weldability of structural steels carried out in a wet underwater conditions. The essence of wet welding with coated electrodes, and the idea of changing the structure and properties of welded joints by applying temper beads were characterized. The methodology and results of metallographic and hardness tests carried out on the HSLA steel samples with padding welds made under water were presented. It was found that the temper bead technology may be a way for reducing the hardness of the welded deposits. Also the optimal distance range between padding welds (pitch) was determined.

4

Spawalność stali o podwyższonej wytrzymałości w warunkach podwodnych

Fydrych D., Rogalski G., Łabanowski J.

Przegląd Spawalnictwa

|

2011

|

R. 83, nr 11

68-75

PL

W artykule scharakteryzowano problemy spawalności stali o podwyższonej wytrzymałości w środowisku wodnym. Oceniono eksperymentalnie skłonność do tworzenia pęknięć zimnych stali S355J2G3 i S500M spawanych w warunkach mokrych. Stwierdzono, że badane stale mają dużą skłonnością do pękania. Zaproponowano i sprawdzono doświadczalnie przydatność techniki ściegu odpuszczającego jako metody poprawy spawalności stali o podwyższonej wytrzymałości pod wodą w warunkach spawania mokrego.

EN

Weldability problems of high strength steels in water environment are characterized. The susceptibility to cold cracking of S355J2G3 and S500M steels has been experimentally confirmed. The temper bead welding (TBW) as a method of improving the weldability of steels in wet welding conditions was verified.

5

Repair Welding of SQV2A Pressure Vessel Steel by Temper Bead Techniques Without Post Welding Heat Treatment

Brziak P., Łomozik M., Mizuno R., Matsuda F.

Archives of Metallurgy and Materials

|

2011

|

Vol. 56, iss. 2

205-216

EN

SQV2A Manganese-Molybdenum-Nickel ferritic steel has been developed for pressure vessel fabrication. Due to its chemical composition and carefully controlled heat treatment the SQV2A steel consists of fine-grained tempered martensite/lower bainite microstructure, which exhibits well-balanced combination of strength and low temperature toughness. However, this balance is disturbed by the thermal cycles experienced during welding, producing areas of unaccepted mechanical behaviors. Generally, a decrease in toughness of some regions of BM Heat Affected Zone is the most critical aspect of multi-layer (repair) welding. A full scale Post Welding Heat Treatment (PWHT) usually restores the mechanical behaviors to requested levels. Additionally, PWHT removes hydrogen trapped in the microstructure during welding. A situation becomes critical, when on-site local (repair) welding takes place. Harsh environment, difficult access and a presence other facilities make the in-situ PWHT almost inapplicable. In term of cold cracking prevention, a Gas Tungsten arc Welding (GTAW) gives acceptable hydrogen levels in the weld region; and full scale PWHT is unnecessary. This is the main reason why the GTAW has become a leading process for on-site (repair) welding of heavy section components. Moreover, a automatic GTAW process offers better weld geometry controlling which has become out of importance for welding not followed by PWHT. A precisely controlled multiple weld thermal cycles of predefined peak temperatures in particular weld regions can be employed for restoring the mechanical behavior of critical weld areas instead of full scale PWHT.

PL

Manganowo - molibdenowo - niklowa ferrytyczna stal w gatunku SQV2A została opracowana do wytwarzania zbiorników ciśnieniowych w przemyśle energetycznym. Dzięki składowi chemicznemu oraz kontrolowanej obróbce cieplnej mikrostruktura stali SQV2A składa się z drobnoziarnistego odpuszczonego martenzytu / dolnego bainitu, która wykazuje dobre połączenie właściwości wytrzymałościowych i ciągliwości przy niskich temperaturach. Jednakże te dobre zależności pomiędzy właściwościami wytrzymałościowymi a ciągliwością zostają zakłócone przez cykle cieplne, które oddziałują podczas spawania i prowadzą do powstania w złączu spawanym obszarów o niekorzystnych właściwościach mechanicznych. Obniżenie właściwości plastycznych (ciągliwości) niektórych obszarów SWC spawanej stali stanowi najbardziej krytyczny aspekt wielowarstwowego spawania remontowego. Typowa obróbka cieplna złącza spawanego po spawaniu PWHT zwykle przywraca właściwości mechaniczne do wymaganego poziomu. Ponadto obróbka cieplna PWHT złącza spawanego powoduje usunięcie z mikrostruktury wodoru uwięzionego podczas procesu spawania. Sytuacja bardzo komplikuje się w przypadku konieczności spawania remontowego na ograniczonym obszarze na dużym elemencie. Trudne warunki otoczenia, ograniczony dostęp do miejsca naprawy oraz obecność innych niedogodności sprawiają, że poprawne przeprowadzenie obróbki cieplnej złącza po spawaniu PWHT staje się bardzo utrudnione. W warunkach zapobiegania pęknięciom zimnym, spawanie metodą TIG (GTAW) daje zadawalająco niskie ilości wodoru w obszarach złącza a obróbka cieplna po spawaniu, w pełnym zakresie, nie jest wymagana. To stanowi główną przyczynę dlaczego metoda spawania TIG jest najczęściej stosowanym sposobem lokalnego spawania remontowego dużych elementów konstrukcyjnych. Ponadto, automatyczne spawanie metodą TIG umożliwia lepszą kontrolę geometrii spawanego złącza zwłaszcza w przypadku kiedy obróbka cieplna złącza po spawaniu nie jest wykonywana. Precyzyjnie kontrolowane cykle cieplne, o zdefiniowanych temperaturach maksymalnych w szczególnych obszarach złącza, mogą być stosowane, podczas spawania wielowarstwowego, do przywrócenia własności mechanicznych w krytycznych rejonach SWC zamiast typowej obróbki cieplnej po spawaniu (PWHT).