Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  tellurium
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
This paper presents the results of research focused on the processing of the hypoeutectic Al-Si alloy with an increased iron content of 1.75 wt.%. The physical-metallurgical method was used to eliminate the undesirable effect of the iron rich b-phase on the mechanical properties of the casting material using liquid metal modification by strontium, sodium, and tellurium. The chemical composition of an experimental material didn’t contain any elements for the solid-solution strengthening of a matrix; therefore, the presented results can document the capabilities of modifying the b-phase under a minimum influence on the properties of the basic Al-Si system.
PL
W przemyśle tellur jest stosowany jako dodatek stopowy do: stali, stopów ołowiu, magnezu i miedzi. Stosuje się go także do barwienia szkła i porcelany oraz jako katalizator reakcji chemicznych i dodatek do gumy. Tellur działa szkodliwie na: drogi oddechowe, oczy i skórę. Ostre zatrucie tellurem powoduje uszkodzenie: wątroby, układu nerwowego i naczyniowo-sercowego. Przewlekłe narażenie na tellur wywołuje: senność, ból głowy, zaburzenia żołądkowo-jelitowe oraz alergiczne reakcje skórne. Tellur może także działać szkodliwie na płodność i na dziecko w łonie matki. Wartości normatywów higienicznych dla telluru i jego związków w przeliczeniu na tellur wynoszą: najwyższe dopuszczalne stężenie (NDS) – 0,01 mg/m3 i najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe (NDSCh) – 0,03 mg/m3. Celem pracy było opracowanie metody oznaczania stężeń telluru i jego związków w powietrzu na stanowiskach pracy zgodnie z wymaganiami zawartymi w normie europejskiej PN-EN 482:2012E. Opracowana metoda oznaczania telluru i jego związków polega na: pobraniu telluru i jego związków (zawartych w powietrzu) na filtr membranowy, mineralizacji filtra z zastosowaniem stężonego kwasu azotowego oraz oznaczaniu telluru w roztworze przygotowanym do analizy metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej z elektrotermiczną atomizacją (ET-AAS). Krzywa kalibracyjna telluru w zakresie stężeń 10,00 ÷ 100,00 μg/l charakteryzuje się współczynnikiem korelacji R2 = 0,9998 oraz odpowiada zakresowi stężeń 0,001 ÷ 0,011 mg/m3 telluru i jego związków w powietrzu (dla próbki powietrza o objętości 720 l, objętości próbki 10 ml i krotności rozcieńczenia próbki k = 8). Średnia wartość współczynnika wydajności mineralizacji wynosiła 1,00. Metoda oznaczania telluru i jego związków pozwala na oznaczanie najmniejszej ilości telluru i jego związków w powietrzu na stanowiskach pracy na poziomie 0,001 mg/m3. Charakteryzuje się dobrą dokładnością i precyzją, a także spełnia wymagania stawiane procedurom oznaczania czynników chemicznych stosowanych do oceny narażenia zawodowego. Opracowana metoda oznaczania telluru i jego związków została zapisana w postaci procedury analitycznej, którą zamieszczono w załączniku.
EN
Tellurium is used in the industry as an alloying addition (steel, lead alloys, magnesium and copper), a catalyst for chemical reactions and as addition to rubber. It is also used for coloring glass and porcelain. Tellurium is harmful to respiratory tract, eyes and skin. As a result of acute intoxication liver, nervous and cardiovascular systems can be damaged. Chronic exposure to tellurium causes drowsiness, headache, gastrointestinal disturbances and allergic reactions of the skin. Exposure limit values for tellurium and its compounds in workplace air are NDS 0.01 mg/m3 and NDSCh 0.03 mg/m3. The aim of this study was to develop a method for determining concentrations of tellurium and its compounds in workplace air in accordance with the requirements of Standard No. EN 482:2012E. The method involves collecting tellurium and its compounds from the air on a membrane filter, filter mineralization with concentrated nitric acid and determining tellurium in the solution prepared for analysis with atomic absorption spectrometry with electrothermal atomization (ET-AAS). The calibration curve of tellurium in the concentration range 10.00 ÷ 100.00 μg/l has a correlation coefficient R2 = 0.9998, and corresponds to the concentration range of 0.001 ÷ 0.01 mg/m3 for a 720-L air sample. The average value of the efficiency factor of mineralization was 1.00. The developed method for determining tellurium and its compounds enables determination of the smallest amount in workplace air at the level of 0.001 mg/m3. The method is accurate, precise and it meets the requirements for procedures for determining factors used to determine occupational exposure. The developed method of determining tellurium and its compounds has been recorded as an analytical procedure (see appendix).
3
Content available Electrowinning Of Tellurium From Acidic Solutions
EN
The process of electrochemical deposition of tellurium was studied. Preliminary researches embrace the voltammetry and microgravimetric measurements. According to the results the electrolysis of tellurium was conducted under potentiostatic conditions. There was no deposition of tellurium above potential −0.1 vs. Ag/AgCl electrode in 25°C. The process of deposition is observed in the range of potentials −0.1 to −0.3 V vs. Ag/AgCl. The presence of tellurium was confirmed by XRF and XRD. The obtained deposits were homogenous and compact. Below potential −0.3 V vs. Ag/AgCl the Faradaic efficiency of the tellurium deposition decreased due to reduction of Te to H2Te and hydrogen evolution.
PL
Przeprowadzono badania obejmujące możliwość otrzymywania telluru z roztworów kwaśnych metodą elektrochemiczną. Badania wstępne obejmowały analizę mechanizmu osadzania telluru z wykorzystaniem cyklicznej woltamperometrii oraz elektrochemicznej mikrowagi kwarcowej. Na podstawie otrzymanych wyników przeprowadzono proces elektrolizy w warunkach potencjostatycznych. W temperaturze 25°C powyżej potencjału −0.1 V względem elektrody chlorosrebrowej nie zachodzi proces osadzania telluru. W zakresie potencjałów od −0.1 do −0.3 V względem elektrody chlorosrebrowej następuje jego osadzanie na katodzie. Obecność tellury była potwierdzona metodami XRD i XRF. Osady otrzymane w omawianym zakresie parametrów charakteryzowały się zwartą i jednorodną budową. Poniżej potencjału −0.3 V względem elektrody chlorosrebrowej wydajność oraz szybkość procesu osadzania telluru ulegają obniżeniu w wyniku występowania reakcji konkurencyjnych: redukcji Te do H2Te oraz wydzielania wodoru.
EN
Electrochemistry of tellurium stationary electrode was studied in acidic nitrate solutions with pH 1.5–3.0. Cyclic voltammetry indicated that two products were formed at potentials above 300 mV (SCE): soluble HTeO2+ (500 mV) and sparingly soluble H2TeO3 (650 mV), but the former seemed to be an intermediate product for TeO2 precipitation on the electrode surface. Formation of the solid products as porous layers was almost undisturbed and no electrode passivation was observed. H2TeO3 and TeO2 dissolved to HTeO2+ under acidic electrolyte, but this process was hindered by pH increase. Cathodic polarization of tellurium electrode below –800 mV was accompanied by the evolution of H2Te, which was then oxidized at the potentials approx. –700 mV. H2Te generated in the electrochemical reaction decomposed to elemental tellurium as black powdery precipitates in the bulk of the solution and a bright film drifting on the electrolyte surface.
PL
Przeprowadzono badania elektrochemiczne telluru w kwaśnych roztworach azotanowych o pH 1.5–3.0. Pomiary metodą woltammetrii cyklicznej wykazały obecność dwóch produktów tworzących się przy potencjałach powyżej 300 mV (NEK): rozpuszczalny HTeO2+ (500 mV) i trudno rozpuszczalny H2TeO3 (650 mV), przy czym pierwszy z nich stanowi produkt pośredni tworzenia się TeO2. Formowanie się produktów stałych w postaci porowatych warstw nie prowadziłodo pasywacji elektrody. H2TeO3 i TeO2 ulegały rozpuszczaniu pod wpływem roztworu z utworzeniem HTeO2+, lecz proces ten ulegał zahamowaniu przez wzrost pH. Katodowa polaryzacja elektrody tellurowej poniżej –800 mV prowadziła do tworzenia się H2Te, który ulegał utlenianiu przy potencjałach ok. –700 mV. H2 Te generowany w reakcji elektrodowej ulegał rozpadowi do telluru elementarnego występującego w dwóch postaciach (jako czarny osad i srebrzysty film).
PL
W artykule szczegółowo scharakteryzowano pod względem mineralogicznym i geochemicznym występowanie telluru i bizmutu w złotonośnych siarczkowych rudach polimetalicznych z zarzuconych złóż (Złoty Stok, Czarnów, Radzimowice i Radomice) oraz punktu mineralizacji (Bardo Śląskie) w Sudetach. Tellur jest zaliczany do pierwiastków krytycznych, a jego rola stale wzrasta. Na rynkach światowych popyt na tellur znacznie przewyższa jego podaż ze względu na coraz większe wykorzystanie np. w produkcji paneli słonecznych czy nośników informacji. Maksymalne koncentracje telluru około 150 ppm stwierdzono w rudach arsenopirytowo-chalkopirytowych w Radzimowicach, a najwyższe koncentracje bizmutu (ok. 0,5%) w rudach siarczkowych w Czarnowie. W pozostałych obszarach koncentracje Te są na poziomie od kilku do kilkudziesięciu ppm, a w przypadku Bi od kilkudziesięciu do kilkuset ppm. Zawartości te znacznie przewyższają klarki tych metali w skorupie ziemskiej. Wśród zidentyfikowanych minerałów telluru w Radzimowicach i Czarnowie dominują tellurki Ag (hessyt) oraz w Bardzie Śląskim tellurki Bi (hedleyit i tellurobismutyt). Tellurki występują głównie w postaci mikro-wrostków w minerałach siarczkowych w paragenezie z minerałami Au, Ag i Bi. Minerały bizmutu rozpoznano we wszystkich zbadanych miejscach i reprezentowane są głównie przez bizmut rodzimy i wtórny minerał bizmutu – bismutynit. Tellur i bizmut wykazują przeważnie silną korelacje (cc>0,6) z Au, Ag i Pb. Krystalizacja głównych minerałów Bi i Te nastąpiła w zakresie temperatur średnich (300 to 200°C ) w dwóch etapach. Pierwszy związany głównie z krystalizacją tellurków Bi w strefach kontaktowo-metasomatycznych wokół waryscyjskich intruzji granitoidowych (Czarnów i Bardo Śląskie) i drugi – związany z krystalizacją tellurków Ag w procesach epitermalnych wokół intruzji porfirowych (Radzimowice). Bi i Te odgrywały donośną rolę w procesie wytrącania złota z roztworów hydrotermalnych. Pierwiastki te mają znaczenie metalogeniczne i wskaźnikowe przy poszukiwaniach złota.
EN
This paper provides a detailed description of the geochemical and mineralogical characteristics of the occurrence of tellurium and bismuth in gold-bearing, polymetallic sulfide deposits and their prospects in the Sudetes Mountains (specifically in Złotym Stok, Czarnów, Radzimowice, Radomice, and Bardo Śląskie). Tellurium is classified as a critical element, and its role in modern industry is gradually increasing due to high demand for use in solar batteries and memory discs. Within the study area, the highest Te concentration (approx. 150 ppm) was determined in auriferous arsenic-chalcopyrite ores in Radzimowice, and the highest bismuth concentration (0.5%) in sulfide ores in the Czarnów deposit. In other studied areas, Te content ranges from a few up to dozens of ppm, and Bi from dozens up to hundreds of ppm. These concentrations are much higher than their Clarks in the earth’s crust. Among Teminerals in the Radzimowice and Czarnów deposit, Ag-tellurides (hessite) dominated, while Bi-tellurides (hedleyite and tellurobismuthite) prevailed in Bardo Śląskie. Tellurides occur mainly as micro-inserts in sulfides in paragenetic association with Au, Ag, and Bi minerals. Bi minerals were recognized in all of the studied deposits, represented mainly by native bismuth and a secondary Bi-mineral – bismuthinite. Tellurium and bismuth usually have a strong positive correlation (cc > 0.6) with Au, Ag, and Pb. Crystallization of tellurides occurred in at least two separate events of ore crystallization at temperatures ranging from 200 to 300°C. The first event dominated by Bi-tellurides was connected with metasomatic processes in the contact zones of Variscan granites (Czarnów and Bardo Śląskie), and the second event with Ag-tellurides was connected with epithermal low sulfidation processes related to Variscan porphyries (Radzimowice). Bi and Te played a significant role as scavengers of gold from hydrothermal fluids. These elements also have important metallogenic and prospecting significance.
EN
Electrochemistry of tellurium stationary electrode was studied in nitric acid solutions of pH 2.0 and 2.5. Two sparingly soluble products were formed at potentials above 200 mV (SCE): TeO2 and H2TeO3. H2TeO3 and TeO2 could dissolve to HTeO+2 under acidic electrolyte, but this process was hindered at pH 2.5. Cathodic polarization of tellurium electrode below -800 mV was accompanied by evolution of H2Te, which was then oxidized at the potentials approx. -700 mV.
PL
Przeprowadzono elektrochemiczne badania zachowania się telluru w roztworach kwasu azotowego(V) o pH 2,0 i 2,5. Produktami utleniania telluru przy potencjałach powyżej 200 mV (wzgl. NEK) są słabo rozpuszczalne związki TeO2 i H2TeO3. TeO2 i H2TeO3 ulegają wtórnemu rozpuszczaniu w roztworze kwaśnym z utworzeniem HTeO+2, przy czym proces ten jest hamowany przy pH 2,5. W warunkach polaryzacji katodowej tellur metaliczny redukuje się do H2Te (przy potencjałach poniżej -800 mV), który utlenia się przy potencjale ok. -700 mV.
PL
Celem elektrorafinacji srebra jest uzyskanie produktu o wysokiej czystości. Utrzymanie czystości srebra na określonym poziomie uwarunkowane jest głównie niskim stężeniem jonów metali-zanieczyszczeń w elektrolicie. Przykładem takiego metalu jest tellur. Stwierdzono, że obecność jonów telluru w elektrolicie wpływa na czystość osadu katodowego. Analiza osadu srebra katodowego wykazała, że zawartości wszystkich metali domieszkujących wzrastają wraz ze wzrostem stężenia jonów telluru w elektrolicie. Jak się wydaje, tellur występuje w osadzie katodowym tylko na zasadzie okluzji elektrolitu, natomiast w przypadku jonów Cu+2 i Pb+2 występuje dodatkowo zjawisko ich adsorpcji na powierzchni osadu katodowego. Badania pokazały, że ilość zaadsorbowanych jonów Pb+2 jest około 10 razy większa niż w przypadku jonów miedzi. Dodatkowo stwierdzono, że osad katodowy wraz ze zwiększaniem stężenia jonów telluru w elektrolicie stawał się bardziej drobnokrystaliczny oraz zaobserwowano brak narastania dendrytów. Jak się wydaje, drobnokrystaliczna postać osadu katodowego może sprzyjać adsorpcji jonów Cu+2 i Pb+2 na powierzchni srebra.
EN
The aim of silver electrorefining is to produce metal with high purity. Low concentration of metal-impurities ions is needed to keep silver purity on the certain level. An example of such metal-impurity ion is tellurium. The presence of tellurium ions in electrolyte influences on the purity of cathodic deposit. Analysis of cathodic silver shows that increase of tellurium ions concentration in electrolyte leads to increase of content of all contaminating metals in cathodic silver. Tellurium seems to be present in cathodic deposit only from occluded electrolyte. In case of Cu+2 and Pb+2 ions in addition to occlusion of electrolyte, the adsorption of ions on the surface of cathodic deposit takes place. The amount of absorbed Pb+2 is about 10 times higher than amount of absorbed copper ions. Cathodic deposit becomes fine-crystalline together with increase of tellurium ions concentration in electrolyte. No dendrite growth appear. Fine-crystalline form of cathodic silver seems to be favorable for Cu+2 and Pb+2 ions adsorption.
PL
Celem pracy było opracowanie metod oznaczania śladowych zawartości selenu, telluru i talu w żarowytrzymalyeh stopach niklu. Opracowane metody charakteryzują się dużą czułością, a wielkości wyznaczonych granic oznaczalności spełniają kryteria producentów sprzętu lotniczego. Opracowane metody zweryfikowano za pomocą naturalnych wzorców NIST, BAS i NCS, z atestowanymi zawartościami selenu, telluru i talu. Opracowano procedurę badawczą oznaczania selenu, telluru i talu w żarowytrzymalych stopach niklu metodą GF-AAS. Do procedury tej włączono metody oznaczania śladowych zawartości bizmutu, ołowiu, srebra i cyny w żarowytrzymalych stopach niklu, które to metody zostały opracowane wcześniej i są rutynowo stosowane w Laboratorium Analiz chemicznych. Nowo powstała procedura obejmuje metody analizy głównych zanieczyszczeń żarowytrzymalych stopów niklu.
EN
The aim of this paper was to develop mettiods for determination of trace contents of selenium, tellurium and thallium in high-temperature creep resisting nickel alloys. These methods are characterised by high sensitivity and the set limits of determinability meet the criteria of manufacturers of aircraft equipment. The methods developed were verified using natural NIST, BAS and NCS standards containing certified amounts of selenium, tellurium and thallium. The research procedure for determination of selenium, tellurium and thallium in high-temperature creep resisting nickel alloys using GF-AAS method was developed. This procedure also includes methods for determination of trace contents of bismuth, lead, silver and tin in high-temperature creep resisting nickel alloys. These methods were developed earlier and are applied in the Chemical Analysis Laboratory on a routine basis. The newly developed procedure includes methods for analysis of the main impurities in high-temperature creep resisting nickel alloys.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.