Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: tax progression

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Rozwiązania prorodzinne w podatku dochodowym od osób fizycznych na przykładzie Francji i Polski

Kędzierska-Szczepaniak A.

Ekonomia i Zarządzanie

2015

Vol. 7, no. 1

200--214

Problemy demograficzne dotyczą wszystkich krajów Unii Europejskiej. Rządy podejmują działania wspierające rodzicielstwo, aby im zaradzić, na przykład przez preferencje podatkowe czy różnego rodzaju dopłaty. Na tle Unii Europejskiej wyróżnia się Francja, która ma najwyższy wskaźnik dzietności i bardzo rozbudowaną strukturę preferencji podatkowych dla rodzin. W Polsce, gdzie wskaźnik dzietności jest jednym z najniższych w Europie, podatkowe rozwiązania prorodzinne funkcjonują dopiero kilka lat. Celem opracowania było przedstawienie podstawowych zasad polityki prorodzinnej stosowanych we Francji i Polsce oraz analiza skuteczności tych rozwiązań.

All countries of the European Union affect demographic problems. The governments take action to solve them, for example by using the systems of support, reliefs etc. The country that has the highest fertility rate and expanded structure of tax preferences for families is France. In Poland, where the fertility rate is among the lowest in Europe, the familyfriendly solutions in tax exist only few years. The aim of the study was to present the basic principles of family-friendly policies applied in France and Poland, and analysis of the effectiveness of these solutions.

U źródeł teorii i praktyki finansów publicznych. Cz. 5, Problematyka finansów publicznych w teorii ekonomicznej Jeana Charlesa Leonarda Simonde de Sismondiego

Goryszewski R., Kotowska E.

Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego

2014

nr 1

148--154

Celem artykułu1 jest przedstawienie istotnych aspektów wkładu Jeana Charlesa Leonarda Simonde de Sismondiego w rozwój dziedziny finansów publicznych. Sismondi zaczynał jako entuzjastyczny propagator klasycznej teorii ekonomicznej Adama Smitha (1803 – De la Richesse Commerciale ou Principes d’Economie politique appliques a la Legislation du Commerce), ale wkrótce radykalnie zmienił swoje poglądy (1819 – Nouveaux Principes d’Economie Politique ou de la Richesse dans ses Rapports avec la Population). Wyznawana przez niego teoria podkonsumpcji, w połączeniu z kryzysowymi okolicznościami gospodarczymi po roku 1815, doprowadziły Sismondiego do przezwyciężenia jego generalnego oporu wobec interwencji rządu. Sismondi doszedł do przekonania, że rząd powinien odgrywać znaczącą rolę w podziale dochodu (między innymi poprzez politykę podatkową), w obszarze stabilizacji poziomu szeroko rozumianej aktywności gospodarczej, w szczególności poziomu zatrudnienia, oraz określaniu stopy wzrostu gospodarczego. Zostały tu wymienione wszystkie, poza funkcją alokacji zasobów, podstawowe funkcje finansów publicznych. Według Sismondiego bowiem alokacja zasobów powinna być determinowana przez siły rynkowe w ramach sektora prywatnego, nie będąc przedmiotem interwencji rządowej. Nie ulega wątpliwości, że poglądy społeczno-ekonomiczne Sismondiego można traktować jako znaczące historyczne korzenie współczesnej teorii finansów publicznych.

The aim of the article is to describe some important aspects of Jean Charles Leonard Simonde de Sismondi’s contribution to the field of the public finance. Sismondi started as an enthusiastic propagator of Adam Smith’s classical economic theory (1803 – De la Richesse Commerciale ou Principes d’Economie politique appliques a la Legislation du Commerce), but soon he radically changed his views (1819 – Nouveaux Principes d’Economie Politique ou de la Richesse dans ses Rapports avec la Population). It was his underconsumption theory, combined with the depressed economic conditions after 1815, which led Sismondi by 1819 to break his previous overall antagonism towards government intervention. Sismondi had come to believe that the government should have a substantial role in the distribution of income (among other things by tax policy), stabilization of the level of economic activity in general and of employment in particular, and determination of the rate of economic growth. The functions mentioned above are almost all of the main functions of public finance, excluding of resource allocation. According to Simonde de Sismondi the allocation of resources should be determined by market forces working within a private sector not subject to government intervention. There is no doubt that Sismondi’s socio–economic concepts can be treated as a substantial historical root of the modern theory of public finance.