Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Architekt jako synergetyk

Lenartowicz J. K.

Budownictwo i Architektura

|

2018

|

Vol. 17, nr 2

13--27

PL

W artykule przedstawiono krytyczną analizę zmieniającego się w czasie zakresu działania i statusu architekta, ze zwróceniem uwagi na obecną sytuację w Polsce. Witruwiański Architectus zakresem działania sięgał od planowania miast po budowanie zegarów; obowiązywała go cała wiedza inżynierska. Architektura traktowana była jako Matka Sztuk. Owocem syntezy sztuk był dziewiętnastowieczny Gesamtkunstwerk. Jeszcze Żórawski (1961) pisał o organicznej więzi architektury z innymi sztukami. Le Corbusier (1929) definiował architekturę jako grę brył w świetle. Dzisiaj ogarnięcie całości dyscypliny przez pojedynczą osobę jest niemożliwe. Zawód architekta zaczął się rozszczepiać i specjalizować. Z architektów wyrośli urbaniści, konstruktorzy, architekci krajobrazu, ekologowie, ostatnio nawet pośrednicy między interesariuszami (użytkownikami i zespołem projektowym) służący behawioralnej interwencji publicznej – wszyscy z architekturą powiązani. Do niezbędnego zakresu analizy doszły zagadnienia środowiskowe wszelkiego rodzaju (przyrodnicze, społeczne, zawodowe, prawne), ekologiczne i ekonomiczne. Samo projektowanie otrzymało komputerowe narzędzia koordynacyjne, modelujące, kreślarskie i prezentacyjne. Zarysowano proces zmian w okresie 2014-2018 w dotyczącym kształtowania przestrzeni polskim ustawodawstwie. Przedstawiono pozycję architekta w Polsce dzisiaj, który jako urbanista, został zdelegalizowany (2014), jako architekt istnieje w izbie samorządu, ale nie panuje nad innymi sztukami. W ustawie Kodeks Urbanistyczno-Budowlany (2017) nie wspomina się architekta. Praktyka budowania potwierdza zaniechanie synergicznego rozumienia zawodu, upadek twórczości i odpowiedzialności moralnej przedstawicieli nominalnie zawodu zaufania publicznego. Samo słowo „architektura” używane jest dziś przez dziennikarzy w skrajnie negatywnych określeniach dotyczących sytuacji politycznych czy gospodarczych, co wypacza istotę rozumienia pojęcia architektura. Przywrócenie niezbędnej synergetyczności działaniom w przestrzeni według autora wymaga prawnie umocowanej i skutecznie realizowanej partycypacji świadomych obywateli tworzących społeczeństwo obywatelskie jako partnera w dialogu niezbędnym dla uzyskania jakości.

EN

The article presents a critical analysis of the scope of the work and status of the architect that changes over time, along with pointing to the current situation in Poland. The scope of the work of the vitruvian Architectus spanned from the planning of cities to the construction of clocks; the entirety of the knowledge of engineering was to be mastered by him. Architecture was treated as the Mother of the Arts. The result of the synthesis of the arts was the XIX-century Gesamtkunstwerk. Żórawski (1961) wrote of the organic link between architecture and the other arts. Le Corbusier (1929) defined architecture as the learned game of forms assembled in light, essentially limiting it to its visible form. Today, mastering the entirety of the discipline by a single individual is impossible. The architectural profession has begun to split into fragments and specialisations. From architects there have come urban planners, structural engineers, landscape architects, ecologists and lately even intermediaries between stakeholders (the users and the design team), serving to carry out behavioural public intervention – all of them are associated with architecture. The necessary scope of the analysis now includes all manners of environmental issues (natural, social, professional and legal ones) as well as ecological and economic ones. Design itself has received digital coordination, modelling, drafting and presentation tools. What say does an architect have in Poland today? As an urban planner, he has been struck from the law (2014), as an architect he exists in the professional association chamber, but he no longer has mastery over the other arts. The Urban Planning and Construction Code Act (2017) has left out building clocks, but it also does not mention the architect. Construction practice confirms that the synergistic understanding of the profession has been forsaken, as well as the fall of the creativity and moral responsibility of the members of a – nominally – profession of public trust. In current Polish journalist post-language the words ‘architecture’ and ‘architect’ are applied in extremely contradictory cases, like “architect of the massacre in Yemen”. Where has architecture gone?

2

Nowe media a stara sztuka

Nieścier T.

Architecturae et Artibus

|

2018

|

Vol. 10, no. 4

96--100

PL

Artykuł zawiera porównanie sytuacji sztuk wizualnych dawniej oraz w warunkach funkcjonowania mediów elektronicznych, w tym społecznościowych. Autor wskazuje, że niektórzy artyści zaczynają wykorzystywać nowe media jako nowe narzędzie kreowania oraz upowszechniania dzieł sztuki. Eksperymentując z możliwościami mediów elektronicznych wykształcają niejako nowe narzędzia kreowania przekazu artystycznego.

EN

The paper comparise the situation of visual art in the past and under conditions of digital media operating, including social ones. The author indicates that some artists start to use a new media as a new tool for creating and to spread art works. Experiments with potentials of digital media they construct new tools of artistic message creation.

3

The reduction of educational hours of the fine arts at the Faculty of Architecture of the Silesian University of Technology as a result of changes in regulations on higher education

Komar B., Kucharczyk-Brus B.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2015

|

Y. 112, iss. 4-A

139--145

EN

The article presents the changes that have taken place in the educational program in the field of fine arts at the Silesian University of Technology Faculty of Architecture since the 90s of the twentieth century to the present. They were caused by the new laws and rules relating to higher education, adapting it to the requirements of the European Union. There was a reduction of some courses of art and number of teaching hours while increasing the size of student groups. Observation of change leads to the impoverishment for aesthetic sensitivity and artistic skills of students, which is essential in communicating your design ideas. The results of analyzes were obtained on the basis of participant observation of teachers lecturing on the above mentioned subject.

PL

Artykuł prezentuje zmiany, jakie zaszły w programie nauczania przedmiotów z zakresu sztuk pięknych na Wydziale Architektury Politechniki Śląskiej od lat 90. XX wieku do teraz. Spowodowane były nowymi ustawami i zasadami dotyczącymi szkolnictwa wyższego, dostosowującymi je do wymogów Unii Europejskiej. Wystąpiła redukcja niektórych przedmiotów plastycznych i liczby godzin dydaktycznych przy równoczesnym zwiększeniu liczebności grup studenckich. Obserwacja zachodzących zmian prowadzi do sformułowania wniosków o zubożeniu wrażliwości estetycznej i umiejętności plastycznych studentów, co jest niezbędne w przekazywaniu własnych idei projektowych. Wyniki analiz uzyskano na podstawie obserwacji uczestniczącej pracowników dydaktycznych prowadzących zajęcia z wyżej wymienionego przedmiotu.

4

Architektura między mediami

Juchniewicz B.

Przestrzeń i Forma

|

2009

|

nr 11

129-132

PL

Zastosowanie nowych mediów w sztuce oraz projektowaniu architektury, przynosi radykalne zmiany w definicji przestrzeni. Pozostają one w zależności z sytuacją obserwatora w przestrzeni, sposobem komponowania brył i obrazów. Zmiany w architekturze są wynikiem wcześniejszych przełomów artystycznych oraz współczesnej integracji sztuk w modelowaniu środowiska człowieka.

EN

Applying new media in the art and planning architecture, is bringing radical changes in the definition to the space. They stay in relation with the situation of the observer in the space, with way of arranging lumps and images. Changes in architecture are a result of earlier artistic turns and contemporary integration of plays in modeling the environment of the man.