Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Naturalne substancje konserwujące poprawiające bezpieczeństwo żywności - przegląd i charakterystyka

Pycia Karolina

Laboratorium - Przegląd Ogólnopolski

|

2019

|

nr 4

23--28

PL

Jednym ze sposobów zapewnienia bezpieczeństwa żywności (food safety) jest stosowanie substancji konserwujących w celu wydłużenia jej trwałości oraz terminu przydatności do spożycia. Obecnie producenci dysponują całą gamą konserwantów, które są zaliczane do substancji dodatkowych do żywności, a ich dawki stosowane do utrwalania konkretnych produktów spożywczych są regulowane prawnie. W ostatnim czasie konsumenci coraz częściej poszukują żywności bez dodatku substancji konserwujących lub niskoprzetworzonej. Jednak w celu zapewnienia bezpieczeństwa żywności zasadne jest użycie substancji konserwujących, które na ogół są syntetyczne. Tymczasem dobrą alternatywą jest użycie naturalnych substancji konserwujących, np. olejków eterycznych czy bakteriocyn.

EN

One of the ways to ensure food safety is to use preservatives to extend its shelf life. Currently, manufacturers have a whole range of preservatives that are included in food additives, and their doses used to fix specific food products are regulated by law. Recently, consumers are increasingly looking for food without the addition of preservatives or low-processed substances. However, to ensure food safety, it is reasonable to use preservatives, which are generally synthetic. Meanwhile, a good alternative is to use natural preservatives, which include essential oils or bacteriocins.

2

Elektroanaliza parabenów w kosmetykach

Michałkiewicz S., Jakubczyk M.

Przemysł Chemiczny

|

2017

|

T. 96, nr 6

1394--1397

PL

Opracowano nową, prostą oraz szybką woltamperometryczną metodę oznaczania parabenów w kosmetykach z zastosowaniem techniki pulsowej różnicowej DPV (differential pulse voltammetry) na mikroelektrodzie z włókna węglowego o średnicy 35,4 μm. Środowiskiem do badań była mieszanina lodowatego kwasu octowego i acetonitrylu (20% obj.) zawierająca 0,1 M octan sodu jako elektrolit podstawowy. Taki skład roztworu umożliwia oznaczanie tych konserwantów nawet w obecności matryc. Uzyskano zadowalające co do precyzji oraz dokładności wyniki oznaczania. Opracowana metoda może być skutecznym narzędziem do kontroli zawartości parabenów w analizach laboratoryjnych przemysłu kosmetycznego.

EN

Total content of parabens was detd. by differential pulse voltammetry (DPV) with C fiber microelectrode. The measurements were carried out in a mixt. of glacial AcOH and MeCN (20% by vol.) contg. 0.1 M AcONa. A good accuracy of the DPV method was achieved and its usefulness in routine anal. under industrial conditions was confirmed.

3

Substancje dodatkowe w produktach ekologicznych

Brodziak A., Król J.

Przemysł Spożywczy

|

2016

|

T. 70, nr 12

20--25

PL

W artykule scharakteryzowano substancje dodatkowe stosowane w produkcji żywności ekologicznej. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 889/2008 wraz ze zmianami dopuszcza użycie 53 dodatków do żywności ekologicznej, w porównaniu z 321 substancjami dozwolonymi w produkcji konwencjonalnej. Substancje, które mogą być stosowane w ekologicznej produkcji żywności, przedstawiono z uwzględnieniem grupy przetwarzanych produktów, tj. pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Zestawiono także substancje dodatkowe najczęściej stosowane w ekologicznych produktach mlecznych dostępnych na polskim rynku. Poruszono również problem używania azotynu sodu i azotanu potasu.

EN

Currently, according to the Commission Regulation (EC) No 889/2008 as amended, the use of 53 additives is permitted in organic food, in comparison with 321 substances allowed in conventional production. Substances which may be used in organic food production were presented with regard to the group of processed products, i.e. plant or animal origin. Furthermore, the additives most frequently used in organic dairy products available on the Polish market were reported. Problem of sodium nitrite and potassium nitrate application was also discussed.

4

Środki konserwujące w żywności i metody ich oznaczania

Sobolewska-Zielińska J.

Laboratorium - Przegląd Ogólnopolski

|

2006

|

nr 10

36--41

PL

Substancje konserwujące są to dodatki chemiczne przedłużające trwałość żywności poprzez zabezpieczenie ich przed rozkładem spowodowanym przez drobnoustroje. W pracy przedstawiono charakterystykę najważniejszych konserwantów z uwzględnieniem wybranych metod ich oznaczania. Uwzględniono kierunki ich działania oraz praktyczne zastosowanie w przemyśle spożywczym zgodnie z najnowszym Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 23 kwietnia 2004 roku praz jego zmianami z dnia 20 kwietnia 2005 roku.

EN

Preservatives are chemical additives which extend the shelf-life of food trough protection against decay caused by microbes. In the paper the author shows properties of the most important preservatives and presents a few selected methods. The activity and practical uses for food industry were taken into consideration in the study, according to the newest regulation of Minister of Health (2004-04-23), modified by amendment (2005-04-20).

5

Substancje dodatkowe w produktach rybnych

Gajda J.

Przemysł Spożywczy

|

2003

|

T. 57, nr 4

28-29

PL

Na podstawie obowiązującej Ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia opracowano projekt Rozporządzenia Ministra w sprawie dozwolonych substancji dodatkowych, substancji pomagających w przetwarzaniu i warunków ich stosowania. Zapisy tego projektu są całkowicie zgodne z postanowieniami dokumentów Unii Europejskiej. W porównaniu z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z 27 grudnia 2000 r. (rozporządzenie to obowiązywało do końca 2002 r.), ww. projekt wnosi zmiany w zakresie stosowania substancji dodatkowych w produkcji żywności, w tym również ryb i ich przetworów. W odniesieniu do barwników nowością jest możliwość barwienia ryb wędzonych. Łączna zawartość barwników w wędzonych rybach nie może przekraczać100 mg/kg. Podobnie jak poprzednio obowiązujące rozporządzenie, projekt przewiduje stosowanie barwników również w produkcji past rybnych i past ze skorupiaków, wstępnie obgotowanych skorupiaków, zamienników łososia, surimi oraz ikry ryb w określonych dawkach. Nadal utrzymane są zapisy dopuszczające barwienie ikry ryb za pomocą E 123 (amarant), śledzi wędzonych przy użyciu E 154 (brąz FK) oraz ryb wędzonych przez dodatek E 160b (annato). W przypadku substancji słodzących projekt rozporządzenia przewiduje dodatek acesulfamu K, aspartamu, sacharyny i jej soli oraz neohesperydyny do słodko-kwaśnych konserw i prezerw rybnych, marynat rybnych, skorupiaków i mięczaków w określonych dawkach. W porównaniu z poprzednio obowiązującym rozporządzeniem niewielkiej zmianie uległo jedynie, w zapisie dopuszczającym omawiane substancje słodzące do przetworów rybnych, sformułowanie "półprezerw i prezerw rybnych" - które zamieniono na "konserwy i prezerwy rybne"; co jest zgodne z odpowiednim zapisem dyrektywy Unii Europejskiej. Kolejny rozdział projektu rozporządzenia dotyczy substancji dodatkowych innych niż barwniki i substancje słodzące. Istotną nowością dla producentów żywności będzie ujęta w projekcie tzw. lista quantum satis. Na liście tej znajduje się wiele substancji dodatkowych, takich jak kwasy: mlekowy, cytrynowy, jabłkowy, askorbinowy, octowy, winowy i ich sole, regulatory kwasowości, takie jak węglany, siarczany, wodorotlenki, niektóre zagęstniki i stabilizatory, np. karagen, guma guar, guma arabska, pektyny, różne rodzaje celuloz, niektóre emulgatory, np. lecytyny, mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych oraz ich estry z różnymi kwasami, gazy oraz cała grupa skrobi modyfikowanych. Biorąc pod uwagę charakter listy quantum satis - dla substancji na niej ujętych nie określa się dawek, nie wskazuje się też konkretnego ich zastosowania - producenci żywności zyskają dużą swobodę w podjęciu decyzji odnośnie do stosowania substancji z tej listy. Jednakże należy pamiętać o tym, że projekt rozporządzenia zawiera również wykaz środków spożywczych, do których wolno stosować ograniczoną liczbę substancji dodatkowych z listy quantum satis. Do takich produktów należą nieprzetworzone ryby, skorupiaki i mięczaki, w tym mrożone i głębo-ko mrożone. W przypadku tych produktów z substancji ujętych na liście quantum satis można stosować wyłącznie kwasy askorbinowy i cytrynowy oraz ich sole. Projekt rozporządzenia przewiduje również dodatek substancji konserwujących do niektórych przetworów rybnych. Kwasy sorbowy i benzoesowy oraz ich sole mogą być stosowane w celu konserwowania krewetek gotowanych i prezerw rybnych łącznie z produktami ikry rybiej w łącznej dawce do 2 g/kg, oraz ryb solonych, suszonych w łącznej dawce do 0,2 g/kg. Dwutlenek siarki i siarczyny mogą być dodawane do suszonych solonych ryb gatunków Gadidae w dawce do 0,2 g/kg oraz do skorupiaków i głowonogów świeżych, mrożonych, głęboko mrożonych i gotowanych, w określonych dawkach (od 0,05 do 0,2 g/kg). Nowością jest dopuszczenie konserwantów - kwasu bornego i czteroboranu sodu (boraksu) do kawioru (jajeczek jesiotra) w dawce do 4 g/kg w przeliczeniu na kwas borny, a także azotanów do śledzi i szprotek marynowanych w occie; pozostałość azotanów w tych produktach, łącznie z wytworzonymi azotynami, nie może przekraczać 0,2 g/kg.

6

Substancje konserwujące żywność. Część I.

Kołakowski E.

Przemysł Spożywczy

|

2000

|

T. 54, nr 4

46-52

PL

Przedstawiono charakterystykę najważniejszych substancji konserwujących żywność z uwzględnieniem ich właściwości fizyko-chemicznych, antyseptycznych i toksykologicznych oraz kierunków praktycznego zastosowania w przemyśle, zgodnie z wymogami polskie. go prawa żywnościowego i dyrektyw Unii Europejskiej, które omówiono w cz. II. Wykazano, że najważniejszym czynnikiem decydującym o technologicznej przydatności konserwantu jest stopień jego dysocjacji w zależności od pH oraz rozpuszczalność w wodzie. Takie konserwanty jak: kwas benzoesowy i jego sole, kwas sorbowy i jego sole oraz bezwodnik kwasu siarkowego i siarczyny działają optymalnie tylko w kwaśnym zakresie pH, podczas gdy spektrum antymikrobiologicznej aktywności estrów kwasu p-hydroksybenzoesowego i ich soli sodowych leży w znacznie szerszym zakresie pH. Przy omawianiu azotynów jako substancji utrwalających barwę mięsa przeanalizowano wielkość dawki pod względem skuteczności hamowania rozwoju Clostridium botulinum, a także zagrożeń wynikających z powstawania nitrozoamin.

EN

The paper presents the most important food preservatives in respect to their physico-chemical, antiseptic and toxic properties. Moreover, the use of food preservatives in industry according to Polish food law and UE directives was discussed. It was shown that the most important property of the food preservatives determining its technological usefulness is its degree of dissociation in relation to pH and its solubility in water. Preservatives such as benzoic acid and its salts, sorbic acid and its salts, sulphurous anhydride and sulphites are active only in the acid range of pH. However, the antimicrobial activity of esters of phydroxy-benzoic acid and its sodium salt is in a broad pH range. Discussing nitrates as preservatives of meat color, the effectiveness of dose against Clostridium botulinum proliferation also was considered. Possibility of nitrosamines formation was discussed.

7

Derywatograficzne badania związków chemicznych stosowanych jako konserwanty żywności. Cz. 1: Etapy termicznego rozkładu i ich charakterystyka

Masłowska J., Więdłocha M.

Zeszyty Naukowe. Chemia Spożywcza i Biotechnologia / Politechnika Łódzka

|

1998

|

Z. 59

45-62

PL

Badano proces pełnego rozkładu termicznego wybranych związków chemicznych stosowanych w przemyśle spożywczy jako konserwanty żywności, W badaniach stosowano metod derywatograficzną ogrzewając próbki w zakresie temp. 293 K-1273K. Badaniami objęto sole sodowe takie, jak: mrówczan, benzoesan, propionian, azotan(V), azotan(III) i siarczan(IV). Z otrzymanych krzywych derywatograficznych określono: liczbę etapów rozkładu, temperatury charakterystyczne dla każdego etapu, temperatury topnienia, ubytki masy w poszczególnych etapach orał całkowite ubytki masy Stwierdzono, że podczas rozkładu tych związków wydzielają się tlenki niemetali CO2, NO, NO2 i SO2, a w tyglach pozostają stałe związki (Na2O, Na2CO3 i Na2SO4). Części nielotne stanowią od 22,2% do 71,7%.

EN

The derivatographic method was used for the investigation of thermal decomposition selected chemical compounds, used as food preservatives. Weight losses and thermal effects taking place in the examined compounds under influence of heat were read from the obtained derivatograms. Percentage of mass decrease was calculated from TG curves recordered within the temperature range 293-1273 K The mechanism of this compounds thermal decomposition is presented in the article.