Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Forecrop value of blue and yellow lupine for winter wheat

Podleśny J., Podleśna A., Nędzi M.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2018

|

Vol. 63, nr 3

70--74

EN

Besides a very good protein fodder legumes can also leave a good stand for the forecrop. In effect of legumes symbiosis with bacteria they are able to fixed N2. Thanks to that their cultivation does not require high doses of nitrogen fertilizers, and fixed nitrogen is also available in the soil for the successive crop. The aim of researches was to recognize the impact of blue and yellow lupine forecrops on yielding of winter wheat and compare these effects with the impact of spring barley. The studies were led at Agricultural Experimental Station in Grabów which belongs to the Institute of Soil Science and Plant Cultivation – State Research Institute in Puławy. Winter wheat var. Arkadia was sown after blue lupine var. Zeus, yellow lupine var. Dukat and after spring barley var. Johan. Winter wheat density amounted to 5 m plants per ha, and area of plots to harvest – 24 m2 . During the flowering of wheat following measurements were performed: plant height, leaf area (AM 300; ADC BioScientific Ltd. UK) and SPAD values (SPAD -502; Minolta Japan), whereas before the harvest, at full maturity were determined: number of shoots, number of ears and grains in the ear, the mass of straw, ears and grain, as well as weight of 1000 grains. These measurements were performed on the 10 plants randomly selected from each plots. After the harvest there were determined the grain yield and its moisture as well as nitrogen content in the grain (Kjeldahl method). It was found beneficial effect of a forecrop on wheat yielding and its elements structure (i.e. number of ears, number of grains per plant and weight of 1000 grains). The influence of a forecrop on yielding level of winter wheat was in the great degree dependent on course of weather condition in the years of research and the lupine species. In the unfavorable years to wheat cultivation the difference between yields of winter wheat cultivated after good and weak forecrop was greater than in years with favorable weather course.

PL

Oprócz bardzo dobrej paszy białkowej rośliny strączkowe mogą pozostawiać także dobre stanowisko dla rośliny następczej. Jest to efektem współżycia roślin strączkowych z bakteriami symbiotycznymi (N2) dzięki czemu w ich uprawie stosuje się mniejsze dawki nawozów azotowych, a związany azot jest dostępny w glebie także dla roślin następczych. Celem badań było rozpoznanie wpływu następczego przedplonów łubinu wąskolistnego i żółtego na plonowanie pszenicy ozimej i porównaniu tego efektu do działania jęczmienia jarego. Badania prowadzono w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Grabowie należącym do IUNG-PIB w Puławach. Pszenicę ozimą odmiany Arkadia wysiewano po łubinie wąskolistnym odmiany Zeus, łubinie żółtym odmiany Dukat i jęczmieniu odm. Johan. Obsada pszenicy ozimej wynosiła 5 mln roślin/ha, a powierzchnia poletek do zbioru – 24 m2 . W okresie kwitnienia pszenicy wykonano pomiary wysokości roślin, powierzchni liści (AM-300; ADC BioScientific Ltd., UK) oraz wartość wskaźnika SPAD (SPAD-502; Minolta Co., Ltd Japan), natomiast przed zbiorem w fazie dojrzałości pełnej na 10 roślinach losowo wybranych z każdego poletka określono liczbę pędów, liczbę kłosów i ziaren w kłosie, masę słomy, kłosów i ziarna, a także masę 1000 ziaren. Po zbiorze określono plon ziarna i jego wilgotność oraz zawartość azotu w ziarnie (metodą Kjeldahla). Stwierdzono korzystny wpływ przedplonu na plonowanie i elementy struktury plonu pszenicy ozimej (tj. liczbę kłosów, liczbę ziaren z rośliny i masę 1000 ziaren). Oddziaływanie przedplonu na poziom plonowania pszenicy ozimej było w dużym stopniu zależne od przebiegu warunków pogodowych w latach badań oraz gatunku łubinu. W latach niesprzyjających uprawie pszenicy różnica między plonami pszenicy ozimej uprawianej po dobrych i słabych przedplonach była większa niż w latach z korzystnym przebiegiem pogody.

2

The after-effect of blue lupine mixtures with barley on yielding of winter wheat

Podleśny J., Podleśna A.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2017

|

Vol. 62, nr 4

94--98

EN

Legume-cereal mixtures cover a considerable cultivated area in Poland what follows mainly from better and more stable yielding of mixed stands than pure ones. Besides a very good protein fodder the legume – cereal mixture can leave also good stand for subsequent plant. It is an effect of symbiosis of legumes with symbiotic bacteria and thanks to that lower doses of nitrogen are used in the mixture stands and fixed nitrogen is also available in the soil to the subsequent plants. This kind of cultivation become a very good part of ecological agriculture rules where due to forbidden nitrogen fertilizers use, this nitrogen fixed symbiotically is of great importance. The aim of studies was to recognize a residual effect of the forecrop which were: pure sowing of lupine, lupine and barley mixture and pure sowing of barley, on yielding of winter wheat. Studies were led at the Agricultural Experimental Station in Grabów, which belongs to the Institute of Soil Science and Plant Cultivation – State Research Institute (IUNG-PIB) in Puławy. Winter wheat var. Arkadia was sown after blue lupine var. Regent which was cultivated in the pure stand and in the mixture with spring barley var. Johan. Wheat plant density amounted to 5,5 mln plants per hectare, and area of plots to harvest - 24 m2 . Before harvest selected biometric measurements of plants were performed and, after the harvest in the full maturity, yield and features of its structure as well as chemical content of winter wheat grain were determined. It was found a favorable effect of forecrop on yielding and features of winter wheat yield structure (e.g. number of ears, number of grain per plant and 1000 grain weight). The influence of forecrop on the level of winter wheat yielding depended to a large extent on weather conditions course in the experimental years and on blue lupine variety as well as composition of lupine – barley mixture. In years unfavorable for winter wheat cultivation the difference between yields of wheat cultivated after good and weak forecrop was greater than in the years with favorable weather course.

PL

Mieszanki strączkowo-zbożowe zajmują znaczną powierzchnię uprawy w Polsce, co wynika w dużej mierze z lepszego i bardziej wiernego plonowania zasiewów mieszanych niż czystych. Oprócz bardzo dobrej paszy białkowej mieszanki strączkowo-zbożowe mogą pozostawiać także dobre stanowisko dla rośliny następczej. Jest to efektem współżycia roślin strączkowych z bakteriami symbiotycznymi (N2), dzięki czemu stosuje się mniejsze dawki nawozów azotowych w zasiewach mieszanych, a związany azot jest dostępny w glebie także dla roślin następczych. Ten sposób uprawy wpisuje się bardzo dobrze w zasady rolnictwa ekologicznego, w którym ze względu na zakaz stosowania azotu mineralnego, azot związany symbiotycznie ma szczególne bardzo duże znaczenie. Celem badań było rozpoznanie wpływu następczego przedplonów jakim były siew czysty łubinu, mieszanek łubinu z jęczmieniem i jęczmienia w siewie czystym na plonowanie pszenicy ozimej. Badania prowadzono w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Grabowie należącym do IUNG-PIB w Puławach. Pszenicę ozimą odmiany Arkadia wysiewano po łubinie wąskolistnym odmiany Regent uprawianym w siewie czystym i w mieszankach z jęczmieniem jarym odmiany Johan. Obsada pszenicy ozimej wynosiła 5,5 mln roślin/ha, a powierzchnia poletek do zbioru - 24 m2

3

Yielding of new quality varieties of winter wheat cultivated in organic farming

Jończyk K., Stalenga J.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2016

|

Vol. 61, nr 3

200--205

EN

The aim of this study was to evaluate the yielding of selected quality varieties of winter wheat grown in organic farming in different regions of Poland. The field trials were performed in the years 2014-2015. The analyses included grain yield, its structure, nitrogen nutritional status and presence and intensity of fungal diseases. The results showed that, regardless of locality, Sailor, KWS Ozon and Muszelka gave the largest and the most stable yields. The mass of 1000 grains was the main factor responsible for this. Arkadia, Ostroga and spelt wheat Rokosz varieties gave the smallest yields. There was a lack of correlation between the yields and the nitrogen nutritional status of tested varieties. The results indicate the need to develop new critical nitrogen concentrations better tailored to the specifics of organic farming.

PL

W latach 2014 - 2015 przeprowadzono badania polowe, których celem była ocena plonowania wybranych jakościowych odmian pszenicy ozimej uprawianych w gospodarstwach ekologicznych w różnych rejonach kraju. Zakres badań obejmował plon ziarna i cechy jego struktury, stan odżywienia roślin w azot oraz występowanie i nasilenie chorób grzybowych. Wyniki badań pozwoliły na wskazanie niezależnie od warunków siedliskowych odmian, które charakteryzowały się dużymi i stabilnymi w latach plonami ziarna, były to: Sailor, KWS Ozon, Muszelka. Cechą charakterystyczną struktury plonu decydującą o większej wydajności w tej grupie była głównie masa 1000 ziaren. Do grupy odmian o najmniejszej wydajności zaliczono odmiany: Arkadia, Ostroga oraz pszenicy orkisz Rokosz. Stwierdzono brak zależność pomiędzy uzyskanymi plonami a stanem odżywienia badanych odmian w azot. Wynik ten wskazuje na potrzebę wypracowania w warunkach produkcji ekologicznej nowych zawartości krytycznych azotu lepiej dopasowanych do specyfiki tego systemu.

4

Evaluation of usefulness of self-determinate and traditional variety of yellow lupine to cultivation at mixture with spring triticale

Podleśny J., Podleśna A.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2016

|

Vol. 61, nr 4

124--131

EN

The studies were conducted in the years 2008-2010, at Agricultural Experimental Station in Grabów, which belongs to Institute of Soil Science and Plant Cultivation - State Research Institute (IUNG-PIB) in Puławy. The first experimental factor was yellow lupine variety: Taper (self-determinate type) and Dukat (traditional type), and the second row factor was share of components in the mixture (lupine and triticale var. Dublet): A - lupine 100% (100 plants·m2), B - lupine 75% (75 plants·m2) + triticale 25% (125 plants·m2), C - lupine 50% (50 plants·m2) + triticale 50% (250 plants·m2), D - lupine 25% (25 plants·m2) + triticale 75% (375 plants·m2), E - triticale 100% (500 plants·m2). The aim of undertaken researches was evaluation of usefulness of traditional and self-determinate varieties of yellow lupine to cultivation with spring triticale. Both yellow lupine varieties occurred useful to cultivation in mixture with triticale in regard on similar rate of growth and development, and particularly similar date of maturation. In the all years of studies were achieved similar yield of triticale cultivated in mixture with traditional and self-determinate lupine variety. Percentage share of individual varieties seeds in yield after the harvest was different than their share in sowing mixture - there was obtained considerably lower share of lupine and greater share of triticale. Therefore to obtain considerably lupine yield its share in the sowing mixture should exceed 50% of pure sowing.

PL

Badania prowadzono w latach 2008-2010, w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Grabowie należącym do IUNG-PIB w Puławach. Czynnikiem pierwszego rzędu były odmiany łubinu żółtego: Dukat (typ tradycyjny) i Taper (typ samokończący), a czynnikiem drugiego rzędu udział komponentów w mieszance (łubinu i pszenżyta odm. Dublet): A - łubin 100% (100 roślin·m-2); B - łubin 75% (75 roślin·m-2) + pszenżyto 25% (125 roślin·m-2); C - łubin 50% (50 roślin·m-2) + pszenżyto 50% (250 roślin·m-2); D - łubin 25% (25 roślin·m-2) + pszenżyto 75% (375 roślin·m-2); E - pszenżyto 100% (500 roślin·m-2). Celem przeprowadzonych badań było określenie przydatności tradycyjnych i samokończących odmian łubinu żółtego do uprawy z pszenżytem jarym. Ze względu na zbliżony rytm wzrostu i rozwoju, a zwłaszcza termin dojrzewania, obydwie odmiany łubinu żółtego okazały się przydatne do uprawy w mieszance z pszenżytem. We wszystkich latach badań, uzyskano podobny plon mieszanki pszenżyta uprawianego zarówno z tradycyjną jak i samokończącą odmianą łubinu. Procentowy udział nasion poszczególnych gatunków w plonie po zbiorze był inny niż w wysiewanej mieszance - uzyskano znacznie mniejszy udział łubinu a większy pszenżyta. Dlatego, aby uzyskać znaczny plon łubinu jego udział w wysiewanej mieszance powinien przekraczać 50% siewu czystego.

5

Yielding of two spring wheat varieties, grown in pure sowing and mixtures with spring triticale on light soil

Michalski T., Szulc P., Kowalik I., Maciejewski T.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2015

|

Vol. 60, nr 4

41--45

EN

The aim of this study was to compare the efficiency of sowing clean and mixtures of spring wheat and triticale, on light soil without the use of chemical production means. The field experiment was conducted in 2009-2011, in a randomized block system with four replications. Varieties of wheat: Bombona and Zadra and Dublet triticale grown in pure sowing and in their mutual mixtures: Bombona+Zadra, Bombona+Dublet and Zadra+Dublet. Mixtures were seeded in a proportion of 50/50% relative to pure seed. Grain crops and the number of stems and crop components were determined. The studies have shown that the spring triticale in pure sowing was the most efficient in yielding - significantly higher than spring wheat varieties and mixtures of: Bombona+Zadra and Bombona+Dublet. It was the result of higher values for all components in triticale crops. Mixtures of crops on average, were similar to the median of their constituent components, however, they showed a large variation over the years. In a favorable year 2010 for cereals, they yielded below expectations, but they yielded the best in the low yielding year (2011). The cultivar mixture of wheat did not differ from the wheat and triticale - wheat mixtures. Among the interspeces mixtures, a combination Zadra+Doublet showed the trend towards higher yielding.

PL

Celem podjętych badań było porównanie wydajności siewów czystych i mieszanek pszenicy jarej i pszenżyta, na glebie lekkiej, bez stosowania nawozów i chemicznych środków ochrony roślin. Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2009-2011, w układzie losowanych bloków, w czterech powtórzeniach. Odmiany pszenicy: Bombona i Zadra oraz pszenżyto Dublet uprawiano w siewie czystym oraz we wzajemnych mieszankach: Bombona+Zadra, Bombona+Dublet oraz Zadra+ Dublet. Mieszanki wysiewano w proporcji 50/50% w relacji do siewu czystego. Określano plony ziarna oraz liczbę źdźbeł i komponenty plonowania. W badaniach wykazano, że najwyżej plonowało pszenżyto jare w siewie czystym - istotnie wyżej od odmian pszenicy jarej i mieszanek Bombona+Zadra oraz Bombona+Dublet. Było to wynikiem wyższych wartości w pszenżycie dla wszystkich komponentów plonowania. Plony mieszanek w ujęciu średnim były zbliżone do mediany z tworzących je komponentów, wykazywały jednakże dużą zmienność w latach. W korzystnym dla zbóż roku 2010 plonowały poniżej oczekiwań, natomiast najlepiej wypadły w roku słabego plonowania (2011). Mieszanka odmianowa pszenicy nie różniła się wydajnością od pszenicy oraz mieszanek pszenicy z pszenżytem. Sposród mieszanek międzygatunkowych, tendencje do wyższego plonowania wykazywała kombinacja Zadra+Dublet.

6

Evaluation of productivity of four cereals species with undersown serradella

Staniak M., Księżak J., Bojarszczuk J., Fariaszewska A.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2015

|

Vol. 60, nr 4

89--93

EN

The aim of the study was to evaluate the yielding, yield components and the level of weed infestation of four cereal species which were grown with undersown serradella, or without undersown crop, in organic farms. A field experiment was conducted in the years 2011-2013, in a split-plot design, with four replications. The experiment involved two factors. The first factor included four species of cereals: winter rye, spelt wheat, spring barley, oats, while the second factor - the method of cereal cultivation: pure sowing, or sowing with undersown serradella. The studies showed that oats yielded the best, both in pure sowings and with undersown serradella, while spring barley - the worst. Undersown serradella favorably affected the yield of oats, reduced yield of barley, but did not affect significantly the grain yield of winter rye or spelt wheat. Yielding of serradella depended on the species of cereal as a cover crop. Its highest yields were obtained when it was undersown into winter rye, significantly lower - into barley and spelt wheat, while the lowest - into oats. Undersown serradella generally positively affected the number and weight of grains per ear, and per plant, as well as thousand grain weight. A species of cereal and the method of its cultivation had a significant effect on the abundance of fresh and dry weight of weeds. The highest weed infestation was recorded for pure cereal sowings. Undersown serradella reduced a weight of weeds on average by 48%, and their number by 45%. Mixed sowings with oats and spelt wheat were more competitive against weeds, than sowings with barley and rye.

XX

Celem podjętych badań była ocena plonowania, elementów struktury plonu oraz poziomu zachwaszczenia czterech gatunków zbóż uprawianych z wsiewką seradeli w gospodarstwie ekologicznym. Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2011-2013, w układzie losowanych podbloków (split-plot), w czterech powtórzeniach. W doświadczeniu dwuczynnikowym uwzględniono cztery gatunki zbóż: żyto ozime, pszenica orkisz, jęczmień jary, owies oraz sposób uprawy zbóż: siew czysty lub z wsiewką seradeli. W badaniach wykazano, że najwyżej plonował owies, zarówno w siewie czystym jak i z wsiewką seradeli, natomiast najniżej - jęczmień jary. Wsiewka seradeli korzystnie wpływała na plonowanie owsa, ograniczała plony jęczmienia, natomiast nie wpływała istotnie na plon ziarna żyta ozimego i pszenicy orkisz. Plonowanie seradeli było uzależnione od gatunku zboża, jako rośliny ochronnej. Największy plon uzyskano przy wsiewaniu jej w żyto ozime, istotnie mniejszy w jęczmień jary i pszenicę orkisz, a najmniejszy - w owies. Wsiewka seradeli na ogół korzystnie wpływała na liczbę i masę ziaren w kłosie i na roślinie oraz na masę tysiąc ziaren zbóż. Gatunek zboża oraz sposób jego uprawy miały istotny wpływ na zróżnicowanie świeżej i suchej masy oraz liczebności chwastów. Najbardziej zachwaszczone były czyste zasiewy zbóż, natomiast wsiewka seradeli ograniczała masę chwastów średnio o 48%, a ich liczebność o 45%. Bardziej konkurencyjne w stosunku do chwastów były zasiewy mieszane z pszenicą orkisz i z owsem, niż z jęczmieniem i żytem.

7

Wpływ warunków hydrotermicznych na strukturę plonowania rutwicy wschodniej (Galega orientalis Lam.) w uprawie na nasiona

Deska J., Bombik A., Rymuza K.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2012

|

T. 12, z. 2

61-76

PL

Rutwica wschodnia (Galega orientalis Lam.) jest wieloletnią rośliną bobowatą, mającą złożony system korzeniowy, co powoduje jej mniej dynamiczną reakcję na niedobory wody niż innych roślin bobowatych. W wieloletnim, jednoczynnikowym doświadczeniu założonym w układzie całkowicie losowym, prowadzonym na terenie obiektu doświadczalnego Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach, uprawiano rutwicę wschodnią odmiany Gale. W latach 2000-2004 badano wpływ opadów i temperatury powietrza w kolejnych miesiącach wegetacji na wybrane elementy struktury plonowania nasiennego: liczbę gron na roślinie, długość osadki owocostanu (grona), długość produktywnej części osadki, średnią liczbę strąków w gronie, masę strąków na pędzie, liczbę i masę nasion z pędu oraz masę tysiąca nasion (MTN). Próby pobierano losowo w trzeciej dekadzie lipca w okresie pełnej dojrzałości strąków na pędach. Uzyskane wyniki zestawiono i opracowano, obliczając wartość średnią i współczynnik zmienności, a uzyskane średnie porównano, stosując test t-Studenta, na poziomie istotności p ≤ 0,05. Dla parametrów struktury plonu wyznaczono równania regresji wielokrotnej, opisujące wpływ badanych warunków hydrotermicznych na plon masy nasion. Równania regresji wielokrotnej wykazały największy, istotny wpływ na różnicowanie elementów struktury plonu warunków hydrotermicznych w lutym, marcu i maju. Istotnie dodatni wpływ na liczbę strąków na pędzie oraz liczbę i masę nasion wywierały większe opady w marcu, natomiast większe od średnich opady w lipcu istotnie ograniczały liczbę i masę nasion na pędzie. Największą reakcję na zmiany warunków hydrotermicznych wykazała liczba strąków na pędzie oraz masa tysiąca nasion.

EN

The fodder galega (Galega orientalis Lam.) is a perennial plant of Fabaceae having a complex root system, which makes its response to water deficits less dynamic than that of other legumes. The fodder galega var. Gale was grown in a long-term, univariate experiment set up randomly at the experimental object of the University of Natural Sciences and Humanities in Siedlce. In the years 2000-2004 the effect of precipitation and air temperature in the vegetation period on selected components of seed yield (the number of clusters per plant, length of a cluster (circle), length of the productive part of cluster, the average number of pods in a cluster, the mass of pods on the shoot, the number and mass of seeds and the mass of thousand seeds) was studied. Samples were taken randomly at the end of July in the period of full maturity of pods on shoots. The results were summarized and compiled by calculating the mean and coefficient of variation, and resulting means were compared using Student's t test at significance level of p ≤ 05. The yield structure parameters were determined by multiple regression equations describing the effect of studied hydro-thermal conditions on the seed mass yield. Multiple regression showed the largest, significant effect of hydro-thermal conditions on the differentiation of yield components in February, March and May. Significantly positive impact on the number of pods per shoot and the number and mass of seeds was exerted by larger precipitation in March, but higher than average rainfall in July significantly limited the number and mass of seeds per shoot. The greatest response to changes in hydro-thermal conditions was noted in the number of pods per shoot and the mass of one thousand seeds.

8

Yielding Effect of Nitrogen and Sulfur at Pot Experiment Conditions with Winter Wheat (Triticum aestivum L.)

Podleśna A.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2011

|

Vol. 18, nr 3

401-405

EN

The aim of the present research was to proof the yielding role of nitrogen and sulfur in the process of growth and development of winter wheat. The experiment was conducted at a greenhouse, in Mitscherlich pots and soil had a low concentration of sulfur. Three increasing doses of N were applied in this experiment. The N sources were ammonium nitrate (without sulfur) and tetra urea calcium sulfate (with sulfur). No other sulfur fertilizer was used in this experiment. It was found that higher yields of wheat were obtained at objects with use of sulfur containing fertilizer. These plants gave higher yield of grain on all N-S levels in comparison to objects not fertilized with S. Plant supply with N and S produced a larger number of lateral fertile shoots as well as a significantly larger number of grains per ear of main and lateral shoots. Mineral sulfur also caused better plumpness of grain in comparison to parallel objects without sulfur, because in these objects a larger mass of thousand grains was found.

PL

Doświadczenie prowadzono w wazonach Mitscherlicha, na glebie o niskiej zawartości siarki. W doświadczeniu zastosowano trzy wzrastające dawki N z użyciem nawozu bezsiarkowego (saletra amonowa) oraz czteromocznikanu siarczanu wapnia jako źródła azotu i siarki. Stwierdzono, że od początku wzrostu i rozwoju pszenicy wyższe plony suchej masy uzyskano na obiektach, w których stosowano dodatkowo nawożenie siarką. Rośliny dojrzałe, które nawożono siarką, dały wyższy plon ziarna na wszystkich poziomach nawożenia w porównaniu do obiektów nawożonych tylko azotem. Uzyskany wzrost plonu wynikał przede wszystkim ze wzrostu liczby pędów bocznych kłosowych oraz liczby ziaren w kłosie pędu głównego i kłosach pędów bocznych. Po zastosowaniu każdej z dawek siarki stwierdzono również wzrost MTZ w porównaniu do równoległych obiektów N bez siarki.

9

Yield Structure and Content of Some Components in Fruit of Six Strawberry Cultivars

Małodobry M., Bieniasz M., Dziedzic E.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2011

|

Vol. 18, nr 1

67-72

EN

Studies were conducted in the years 2002-2004 at Experimental Station of Faculty of Horticulture in Garlica Murowana near Kraków. The experiment was set up in Novcmber 2000. Six strawberry cultivars were investigated. Strawberry plants started yielding in year 2002. In the first year of cropping 'Elkat', 'Kent' yielded at the highest level. In year 2003 every cultivars gave the smallest yield. In the third year of cropping 'Kent' and 'Selva' cultivars showed the highest yields. For 'Elkat' and 'Senga Sengana' the highest unmarketable fruit crop was recorded. The differences in one fruit mass from the first and late crops were the biggest for 'Elkat', 'Gerida' and 'Kent' in years 2002 and 2003. For 'Gerida', 'Elsanta' and 'Kent' the highest percentage of fruit of diameter 25 mm was recorded.

PL

Badania prowadzono w latach 2002-2004 w Stacji Doświadczalnej Wydziału Ogrodniczego w Garlicy Murowanej koło Krakowa. Doświadczenie zostało założone w listopadzie 2000 r. Badaniami objęto sześć odmian truskawek: 'Elkat', 'Elsanta', 'Gerida', 'Kent', 'Selva' oraz 'Senga Sengana'. Rośliny rozpoczęły owocowanie w 2002 r. W pierwszym roku plonowania uzyskano najwyższe plony owoców truskawek odmiany 'Elkat' oraz 'Kent'. W roku 2003 wszystkie odmiany cechowały się najmniejszym plonem w porównaniu z uzyskanymi z pozostałych dwóch lat badań. W trzecim roku owocowania największy plon owoców dały odmiany 'Kent' oraz 'Selva'. Dla odmian 'Elkat' oraz 'Senga Sengana' odnotowano najwyższy plon owoców niehandlowych zarówno w poszczególnych latach, jak i łącznie po trzech sezonach. Największe różnice w masie jednego owocu z pierwszych i ostatnich zbiorów stwierdzono w przypadku odmian 'Elkat', 'Gerida' oraz 'Kent' w latach 2002 i 2003. W przypadku odmian 'Gerida', 'Elsanta' oraz 'Kent' odnotowano największy procentowy owoców o średnicy 25 mm.

10

Zależność pomiędzy rozłogiem ziemniaków pod krzakiem a liczebnością, strukturą i masą bulw

Krzysztofik B., Nawara P., Skonieczny P.

Inżynieria Rolnicza

|

2008

|

R. 12, nr 10(108)

117-124

PL

Przeanalizowano rozmieszczenie ziemniaków pod krzakiem w zależności od liczebności, struktury wielkościowej i masowej bulw. Struktura wielkościowa bulw oraz ich rozłóg w redlinie charakteryzują się dużą zmiennością. Objętość bulw pod pojedynczym krzakiem była od 2 do 4 razy mniejsza niż objętości redliny przez nie zajmowana. Pomiędzy parametrami bulw pod krzakiem występują dodatnie zależności korelacyjne o wysokich współczynnikach determinacji.

EN

The research involved analysis of potatoes distribution under a shrub depending on the number, and size and mass structure of tubers. High variability is characteristic for size structure and distribution of tubers in a ridge. Total volume of tubers under a single shrub was 2 to 4 times lower than the volume of the ridge, in which they were growing. Positive correlation dependencies with high determination coefficients are observed between parameters of tubers under a shrub.

11

Wpływ herbicydów na plon i strukturę bulw ziemniaka uprawianego w regionie kujawsko- pomorskim

Wichrowska D.

Ekologia i Technika

|

2008

|

R. 16, nr 4

141-144

PL

Celem badań było określenie w jakim stopniu, pod wpływem zastosowanych zabiegów pielęgnacyjnych, ulegnie zmianie wielkość i struktura plonu ogólnego bulw na plantacji ziemniaka uprawianego w okolicach Bydgoszczy. Czynnikiem badawczym były cztery rodzaje herbicydów {Afalon 50 WP. Azogard 50 WP. Sencor 70 WG + adiuwant Olbras 88 EC. Apyros 75 WG + adiuwant Atpolan 8O EC). II czynnikiem były dwie odmiany ziemniaka 'Rywal' i 'Saturna*. Zastosowane w okresie wegetacji roślin herbicydy w istotny sposób wpływały na wzrost plonu ogólnego bulw z hektara, średnio o około 16%. Ponadto na obiektach z zastosowaniem herbicydów uzyskano zróżnicowanie struktury plonu bulw. Najwięcej bulw o średnicy powyżej 55 mm zebrano z obiektu najmniej zachwaszczonego po zastosowaniu preparatu Afalon 50 WP. Plon ogólny bulw odmiany 'Rywal' był istotnie wyższy niż odmiany 'Saturna', o 26% i wynosił 46.8 t ha-1.

EN

The aim of the present research was to what extent. as a result of the weed control treatments used. the size and the structure of the total tuber yield will change, on potato plantation cultivated near Bydgoszcz. The first research factor involved four types of herbicides (Afalon 50 WP. Azogard 50 WP. Sencor 70 WG + Olbras 88 EC adjuvant. Apyros 75 WG + Atpolan 80 EC adjuvant). The second research factor were two potato cultivars 'Rywal' and 'Saturna', The application of herbicides over the plant vegetation period significantly affected an increase in the total yield of tubers per hectare, an average of about 16%. Moreover on plots with the use of herbicides were obtained differences in the structure of the tuber yield. The biggest number of tubers the diameter of which exceeded 55 mm was obtained from the object least weed-infested after the use of Afalon 50 WP agent. The total yield of tubers of 'Rywal' was significantly higher than of 'Saturna', by 26% and accounted for 46,8 t ha-1.

12

Wpływ technologii uprawy ziemniaków na strukturę plonu

Piskier T.

Inżynieria Rolnicza

|

2005

|

R. 9, nr 9

279--285

PL

W przeprowadzonym doświadczeniu polowym porównywano wpływ czterech sposobów uprawy roli oraz dwóch gęstości sadzenia ziemniaków na wielkość i strukturę plonu ziemniaków odmiany Bila. Plon handlowy bulw był istotnie różnicowany przez badane sposoby uprawy roli, najwyższe plony stwierdzono po zastosowaniu głęboszowania (C) (większe o 3,8% w stosunku do kontroli – uprawa tradycyjna), najmniejsze po zastosowaniu jesiennego formowania redlin (D) (zmniejszenie o 6,4%). Istotność różnic udowodniono wyłącznie pomiędzy skrajnymi obiektami (C i D). Gęstość sadzenia nie różnicowała istotnie wielkości plonu handlowego bulw. Udział frakcji bulw o wielkości >60mm był najmniejszy na obiektach głęboszowanych (C) (o 27% w porównaniu do kontroli), natomiast ziemniaki uprawiane w rozstawie 32cm, generowały większy udział bulw dużych w plonie (wzrost o 36% w porównaniu do rozstawy 22cm). W wyniku interakcji zachodzącej pomiędzy badanymi czynnikami, na obiektach głęboszowanych (C) stwierdzono również obniżenie udziału bulw dużych zarówno przy rozstawie 22 jak i 32 cm.

EN

While field-testing four methods of soil cultivation and two densities of potato planting were compared to determine the yield and the potato crop structure for Bill variety. A commercial crop was markedly diversified by soil cultivation methods being tested, the highest crops was obtained after applying the deep cultivation (C) (3.8% higher in relation to the control - traditional cultivation), the lowest after applying the autumn ridges (D) (6.4% lower). The significance of differences was proved exclusively between extreme objects (C & D). The planting density did not have a significant influence on the quantities of a commercial crop of bulbs. The number of bulbs of a size exceeding 60 mm was the lowest among deep cultivated objects (C) (27% in relation to the control) whereas, the potatoes planted in spacing of 32cm generated a higher crop of large bulbs in the crop (a 36% increase in relation to the spacing of 22cm). It also follows from the interactions prevailing between factors being tested on the objects deeply cultivated (C) that the number of large bulbs was also reduced, at the spacing of 22 and 32 cm as well.

13

Dolistne dokarmianie upraw ziemniaków

Witek A.

Problemy Inżynierii Rolniczej

|

1999

|

R. 7, nr 4

13-18

PL

Przedstawiono wyniki badań polowych z dolistnego dokarmiania upraw ziemniaków roztworem mocznika o stężeniu 4, 8, 12% azotu łącznie z mikroelemtami w różnych fazach rozwoju roślin, w porównaniu z tradycyjną metodą nawożenia. Uzyskano wzrost plonu bulw ziemniaków o 12,79%, wzrost zawartości skrobi o 2,4% oraz lepszą strukturę plonu bulw, stosując trzykrotne dokarmianie 8-procentowym roztworem w trzech fazach rozwoju roślin (rozwój części nadziemnej, zwarcie międzyrzędzi, formowanie jagód).

EN

Paper presented the results of field experiments dealing with the foliar nutrition of potato plants. The urea solutions of 4, 8 and 12% nitrogen concentration, containing also microelements, were applied on potato foliage at different stages of plant development in comparison to traditional fertilization method as control. As a result of threefold foliar spraying with 8% urea solution, applied at different plant growth stages (development aboveground parts, closure of the inter-rows, berry formation), the yield of potato tubers increased by 12.79% at better structure of yielded tubers and starch content higher by 2.4% as, compared to traditional fartilization - control.