Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Morphology and selected properties of kenaf fiber/cornhusk reinforced corn starch hybrid biocomposites

Hazrol M. D., Sapuan S. M., Ilyas R. A., Zainudin E. S., Zuhri M. Y. M., Abdul Wahab N. I.

Polimery

|

2022

|

Vol. 67, nr 11-12

575--587

EN

The study examined the effect of the cornhusk fibers (CHF) content on the structure, physical, mechanical and water barrier properties of composites obtained on the basis of corn starch (CS) and kenaf fiber (KF), used in the amount of 6 wt%. Sorbitol in the amount of 30 wt% was used as a plasticizer. Hybrid biocomposite films were obtained using the solution casting technique. The addition of CHF reduced the water absorption and solubility of the film in water. Increasing the CHF content in the composite resulted in greater film thickness, weight and density. Thanks to good biocompatibility (FESEM) the composites showed higher tensile strength and Young’s modulus. However, elongation at break was lower. FTIR results confirmed the intermolecular hydrogen bonding between the matrix and the fibers. The best properties were obtained at 6 wt% CHF content.

PL

W pracy zbadano wpływ zawartości włókien z łusek kukurydzy (CHF) na strukturę, właściwości fizyczne, mechaniczne i barierowe dla wody kompozytów otrzymanych na bazie skrobi kukurydzianej (CS) i włókna kenaf (KF), stosowanego w ilości 6% mas. Jako plastyfikator użyto sorbitol w ilości 30% mas. Folie biokompozytów hybrydowych otrzymywano techniką odlewania z roztworu. Dodatek CHF zmniejszał absorpcję wody i rozpuszczalność folii w wodzie. Zwiększenie zawartości CHF w kompozycie skutkowało większą grubością, gramaturą i gęstością folii. Dzięki dobrej biozgodności (FESEM) kompozyty wykazały większą wytrzymałość na rozciąganie oraz moduł Younga. Jednak wydłużenie przy zerwaniu było mniejsze. Wyniki FTIR potwierdziły obecność międzycząsteczkowych wiązań wodorowych między osnową polimerową i włóknami. Najlepsze właściwości uzyskano przy zawartości 6% mas. CHF.

2

Wpływ mielenia strumieniowego na strukturę i fizyczno-chemiczne właściwości skrobi kukurydzianej o dużej zawartości amylozy

Wang L., Liu T., Cou F., Xiao Z., Cao L.

Przemysł Chemiczny

|

2017

|

T. 96, nr 5

1128--1134

PL

Skrobię o dużej zawartości amylozy HAMS (high-amylose maize starch) modyfikowano, stosując mielenie strumieniowe, a następnie badano jej strukturę molekularną i właściwości fizyczno-chemiczne metodami skaningowej mikroskopii elektronowej, dyfraktometrii rentgenowskiej, spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera, skaningowej różnicowej kalorymetrii, a także za pomocą laserowego analizatora wielkości cząstek oraz szybkościowego wiskozymetru. Stwierdzono zmianę postaci mikronizowanych ziaren skrobi. Stały się one małe, nieregularne i szorstkie. Przeciętna średnica ziaren zmalała z 14,62 μm do 6,14 μm, przy czym rozrzut wielkości ziaren stał się wąski i regularny. Krystaliczna struktura skrobi uległa przemianie do typu B, a krystaliczność produktu zmalała z 34,63% do 24,19%. Mielenie nie spowodowało powstania żadnych nowych grup funkcyjnych. Temperatura kleikowania mikronizowanej skrobi zmalała (zarówno temperatura początkowa, maksymalna, jak i końcowa), co wynikało ze znacznych zmian termodynamicznych właściwości mielonej skrobi. Zmniejszeniu uległy również wartości lepkości maksymalnej końcowej, lepkości w warunkach rozkładu, jak i lepkości powrotnej mikronizowanej skrobi. Skrobia taka wykazywała lepszą stabilność lepkości i mogła być przerabiana przy większych lepkościach.

EN

Grains of high-amylose maize starch (HAMS) were disintegrated (micronized) by jet milling with compressed air to alter their structure and properties. The disintegration resulted in decreasing the particle size in av. from 14.62 μm down to 6.14 μm, in changing the particle shape to an irregular one and crystal structure to the B-type. After jet milling, the particle distribution curves become narrow and uniform but the grains lost their smoothness and become rough. Their crystallinity decreased from 34.63% down to 24.19%. The milling did not result however in formation of any new functional groups. The enthalpy of thermal transition decreased after the milling. All pasting temps. and sp. viscosities of micronized HAMS pastes alsodecreased but they shower a better viscosity stability and could be processed to the higher viscosity than the pastes of native HAMS.

3

Chitosan Modified Corn Starch and Its Application as a Glass Fibre Sizing Agent

Wang Y., Li J., Li H., Wang X., Lei H., Huo J.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2017

|

Vol. 25, no. 3 (123)

112--120

EN

Chitosan-modified corn starch was prepared and then applied as a glass fiber sizing agent. The effect of the chitosan on starch-based emulsion, film and sized glass fiber was studied. When 5 % of the chitosan was added, the overall performance of the modified film-forming agent was optimal. The viscosity, surface tension and zeta potential of the sizing agent were 44.99 mPa·s, 51.29 mN·m-1 and 4.5 mV, respectively. The modified sizing agent could easily spread over the surface of glass fibre, and conglutinated to the glass surface firmly. The tensile strength and stiffness of modified-starch glass fiber reached 0.43 N·tex-1 and 4.96 cm. Glass fiber with good overall performance was obtained.

PL

W pracy przygotowano skrobię kukurydzianą modyfikowaną chitozanem, a następnie zastosowano ją jako środek klejący włókien szklanych. Określono lepkość, napięcie powierzchniowe i potencjał zeta środka klejącego. Zmierzono wytrzymałość na rozciąganie i sztywność zmodyfikowanego włókna szklanego. Stwierdzono, że modyfikacja skrobi chitozanem powoduje poprawienie jej właściwości jako środka klejącego. Modyfikacja zwiększyła przyczepność skrobi do włókien i poprawiła ich właściwości mechaniczne.

4

The sulfur content in soil after application of composted materials containing foils

Mierzwa-Hersztek M., Gondek K., Kopeć M.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2016

|

Vol. 23, nr 1

89--99

EN

The aim of the research was to assess the content of total and assimilable forms of sulphur in soil after application of composted materials with the addition of polyethylene and corn starch foils. The experimental design consisted of 7 treatments carried out in 3 replications on two soils: 0 – non-fertilized soil, NPK – soil fertilized with mineral fertilizers, K1 – soil fertilized with composted material without the addition of foil, K2 – soil fertilized with composted material with the addition of foil A (which included 47.5% polyethylene C + 45% corn starch + 7.5% compatibilizer), K3 – soil fertilized with composted material with the addition of foil B (which included 65% polyethylene C + 30% corn starch + 5% compatibilizer), K4 – soil fertilized with composted material with the addition of foil C (which included 65% polyethylene C + 30% corn starch + 5% compatibilizer and copolymer), and K5 – soil fertilized with composted material with the addition of foil C and microbiological inoculum. The experiments were conducted in soils with the granulometric composition of light loam and medium loam. Cock’s-foot was the test plant. The mean yield of Dactylis glomerata L., collected from the treatments located in soil with the granulometric composition of light loam, was between 1.4 and 2.4 Mg d.m. ·ha–1 and between 1.8 and 3.6 Mg d.m. ·ha–1 for treatments conducted in soil with the granulometric composition of medium loam. Total S content was determined after sample mineralization in a chamber furnace at 450oC for 8 h, after prior binding of sulphur sulfate Mg(NO3)2. Assimilable forms of S were extracted with solution of 0.03 mol·dm–3 CH3COOH. The S content in the obtained solutions and extracts was determined using the ICP-ŚS method. The highest content of total forms of sulphur was determined in soil with the granulometric composition of medium loam, to which composted materials K3 and K4 (220 mgS·kg–1 d.m. of soil) were introduced. The content of assimilable forms of sulphur ranged from 8.3 to 12.9 mgS·kg–1 d.m. of soil in the case of treatments located in soil with the granulometric composition of light loam, and from 13.1 to 17.4 mgS·kg–1 d.m. of soil for medium loam treatments.

PL

Celem badań była ocena zawartości form ogólnych oraz przyswajalnych siarki w glebie po aplikacji materiałów przekompostowanych z dodatkiem folii otrzymanych z polietylenu i skrobi kukurydzianej. Schemat doświadczenia obejmował 7 obiektów prowadzonych w 3 powtórzeniach na dwóch glebach: 0 – gleba nienawożona, NPK – gleba nawożona nawozami mineralnymi, K1 – gleba nawożona materiałem przekompostowanym bez dodatku folii, K2 – gleba nawożona materiałem przekompostowanym z dodatkiem folii A zawierającej 47,5% PE C + 45% skrobi kukurydzianej + 7,5% kompatybilizatora, K3 – gleba nawożona materiałem przekompostowanym z dodatkiem folii B zawierającej 65% PE C + 30% skrobi kukurydzianej + 5% kompatybilizatora, K4 – gleba nawożona materiałem przekompostowanym z dodatkiem folii C zawierającej 65% PE C + 30% skrobi kukurydzianej + 5% kompatybilizatora i kopolimer oraz K5 – gleba nawożona materiałem przekompostowanym z dodatkiem folii C i szczepionki mikrobiologicznej. Eksperymenty przeprowadzono na glebach o składzie granulometrycznym gliny lekkiej oraz gliny średniej. Rośliną testową była kupkówka pospolita. Średni plon biomasy kupkówki pospolitej zebrany z obiektów zlokalizowanych na glebie o składzie granulometrycznym gliny lekkiej wynosił od 1,4 do 2,4 Mg s.m. ·ha–1 oraz od 1,8 do 3,6 Mg s.m.·ha–1 dla obiektów prowadzonych na glebie o składzie granulometrycznym gliny średniej. Zawartość S ogólnej oznaczono po mineralizacji próbki w piecu komorowym w temperaturze 450oC przez 8 godzin, po uprzednim związaniu siarki siarczanowej Mg(NO3)2. Przyswajalne formy S wyekstrahowano roztworem 0,03 mol·dm3 CH3COOH. W uzyskanych roztworach i ekstraktach zawartość S oznaczono metodą ICP-OES. Największa zawartość form ogólnych siarki oznaczono w glebie o składzie granulometrycznym gliny średniej, do której wprowadzono przekompostowany materiał K3 i K4 (220 mgS·kg–1 s.m. gleby). Zawartość przyswajalnych form siarki mieściła się w przedziale od 8,3 do 12,9 mgS·kg–1 s.m. gleby w przypadku obiektów zlokalizowanych na glebie o składzie granulometrycznym gliny lekkiej oraz od 13,1 do 17,4 mgS·kg–1 s.m. gleby dla obiektów na glinie średniej.

5

Wpływ dodatku mocznika, azotanu sodu i glikolu etylenowego na właściwości reologiczne kleików skrobi kukurydzianej

Makowska A., Kubiak P., Białas W., Lewandowicz G.

Polimery

|

2015

|

T. 60, nr 5

343--350

PL

Zbadano wpływ substancji pomocniczych stosowanych w produkcji klejów skrobiowych na przebieg kleikowania oraz właściwości reologiczne natywnej skrobi kukurydzianej. Zawiesiny natywnej skrobi kukurydzianej, odmiany koński ząb, poddawano kleikowaniu w wiskografie RVA, a następnie umieszczano w cylindrze pomiarowym reometru HAAKE i badano lepkość w trybie kontrolowanej szybkości ścinania (CR). Do sporządzania zawiesin skrobiowych stosowano wodę destylowaną, roztwory mocznika, azotanu(V) sodu i glikolu etylenowego. Gotowe kleiki analizowano metodą rozmazu mikroskopowego, po wybarwieniu za pomocą płynu Lugola. Stwierdzono, że dodatek mocznika powoduje obniżenie temperatury kleikowania, zmianę kształtu krzywej kleikowania skrobi oraz wzrost lepkości końcowej otrzymanego kleiku. Stwierdzono, że dodatek azotanu(V) sodu powoduje wydłużenie czasu kleikowania i stabilizuje lepkość. Glikol etylenowy dodany do zawiesiny wywiera mniejszy wpływ na kleikowanie skrobi niż mocznik i azotan. Skrobia kukurydziana tworzy kleiki lub zawiesiny rozrzedzane ścinaniem, których właściwości reologiczne wyraźnie zmieniają się w czasie.

EN

The effects of the additives used in starch adhesives production on the pasting process and rheological properties of native corn starch were investigated. Suspensions of the starch of Indentata variety (6 %) prepared in distilled water or aqueous solutions of urea (2.5 %), sodium nitrate(V) (2.5 %) and ethylene glycol (1.5 %) were subjected to a controlled pasting in RVA viscometer. The obtained pastes were placed in a measuring cylinder of HAAKE rheometer and the viscosity measurements were performed using controlled shear rate (CR) mode at shear rates of 0—600 s-1. The paste smears were analyzed under a microscope after staining with Lugol's solution. It was found that the addition of urea caused a reduction in the pasting temperature, change in the shape of pasting curve as well as 30 % increase in the final viscosity (Table 1). The addition of sodium nitrate(V) led to an increase in the pasting time, decrease of the viscosity drop and reduced viscosity increase during cooling (Fig. 1). The influence of ethylene glycol additive on the pasting process was less significant than that of urea and sodium nitrate(V). Corn starch forms pastes or shear thinning suspensions with a distinct change in the rheological properties over time.

6

Zawartość azotu we frakcjach związków humusowych kompostów wytworzonych z udziałem materiałów zawierających polietylen i skrobię kukurydzianą

Mierzwa-Hersztek M., Gondek K., Kopeć M.

Przemysł Chemiczny

|

2014

|

T. 93, nr 3

321-325

PL

Określono wpływ dodatku materiałów polimerowych do kompostowanej biomasy na zawartość azotu we frakcjach związków humusowych uzyskanych kompostów. Biomasę do kompostowania przygotowano z odpadowej słomy rzepakowej, słomy pszennej oraz odpadu powstającego podczas oczyszczania nasion grochu. W kompostach z dodatkiem materiałów polimerowych większy udział azotu stwierdzono w kwasach fulwowych niż huminowych. Wprowadzenie szczepionki mikrobiologicznej do kompostowanej biomasy przyczyniło się do intensyfikacji procesów mikrobiologicznych, zachodzących podczas kompostowania oraz biologicznej sorpcji azotu uwolnionego w wyniku hydrolizy enzymatycznej. W analizowanych kompostach nie stwierdzono wyraźnego wpływu dodatków materiałów polimerowych na intensywność procesu kompostowania. W kompostach z dodatkiem materiału polimerowego stwierdzono większy udział azotu niehydrolizujacego w zawartości ogólnej N (57,7–58,8%) w porównaniu z kompostem kontrolnym (55,1%).

EN

Waste biomass consisting of rape and wheat straws and a waste from pea seed shelling was modified by addn. of films made of polyethylene-starch blends (content of a compatibilizer 5–7.5%) and composed in wet air at 30–40°C for 180 days. The compost was studied for humic acids (extn. with NaOH soln.) and for total N. The addn. of the polymer film resulted in an increase in N content in humic acids from 55.1% up to 58.8%.

7

Otrzymywanie i właściwości produktów utleniania skrobi kukurydzianej

Roczkowska M., Kapuśniak J., Siemion P.

Przemysł Chemiczny

|

2014

|

T. 93, nr 12

2226-2228

PL

Przedstawiono właściwości skrobi kukurydzianej utlenionej za pomocą nadtlenku wodoru w obecności jonów miedzi(II) jako katalizatora. Omówiono wpływ ilości utleniacza oraz katalizatora na stopień utlenienia. Uzyskano produkty o stopniu utlenienia od 5 do 57%.

EN

Corn starch was oxidized with H2O2 (1.5–7.5 mol/mol of anhydroglucose units) in presence of CuSO4 as a catalyst (up to 0.5%). The oxidn. degree increased from 5 up to above 57% with the increasing amts. of H2O2 and CuSO4. The soly. of the oxidized starch in water and elec. cond. of the aq. solns. increased while their pH decreased with increasing the oxidn. degree.

8

Influence of corn starch on properties of rubber compounds

Vanova P., Hudec I., Knazeova A.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2013

|

[R.] 19, nr 3 (153)

283--285

EN

At the present time rubber industry and markets of polymer they are obliged be searching of the new renewable resources for their products. Hence, research is focused on application and function of renewable natural sources, for example lignin, starch, cellulose in the last years. The present work was focused on the study of the influence of corn starch as a filler on properties of rubber blends based on NBR. The main goal was to find suitable amount of used corn starch in combinations with other additives of rubber compounds in order to support biodegradability and to reduce the cost of final products. The study is dedicated to the evaluation of starch content on curing characteristics and physical-mechanical properties and the observation of fillers dispersion in the rubber matrix. The corn starch was applied in natural form, and also after subsequent drying. The achieved results point out the possibilities of preparation of rubber compounds with applied corn starch in various concentration.

9

Effect of Different Carbon Sources on Amylolytic Activity of Bacillus sp

Grata K., Nabrdalik M.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2013

|

Vol. 20, nr 1

39--46

EN

Studies on the amylolytic activity were carried out with used ten (10) Bacillus strains (B. pumilus, B. cereus, B. mycoides and B. subtilis), isolated from soil samples and water of Turawa Lake. The amylolytic activity was estimated on the basis of reduction in the intensity of the blue colour resulting from enzymatic hydrolysis of starch, in depending on the carbon sources and their concentration. The cultures were maintained at 30ºC with the following substrates as carbon sources: potato starch, corn starch, maltose and glucose. Conducted research indicate, that among an analyzed strains the most active appear the B. mycoides G3 and B. subtilis G2. They preferred the maltose as the source of the carbon. Moreover, in comparison with all examined strains, B. subtilis G2 showed the amylolytic activity on all tested media.

PL

Celem badań była ocena aktywności amylolitycznej 10 szczepów Bacillus sp. (B. pumilus, B. cereus, B. mycoides i B. subtilis) wyizolowanych z gleby i wody z jeziora Turawa. Na podstawie stopnia zmniejszenia się zabarwienia z jodem oznaczono ilość rozłożonej skrobi, w zależności od źródła węgla i jego koncentracji. Hodowle prowadzono w temperaturze 30ºC z zastosowaniem następujących źródeł węgla: skrobia ziemniaczana, skrobia kukurydziana, maltoza oraz glukoza. Uzyskane wyniki badań wykazały, iż spośród badanych szczepów Bacillus sp. najbardziej aktywnymi okazały się B. mycoides G3 i B. subtilis G2, które preferowały maltozę jako źródło węgla. Ponadto, w porównaniu do wszystkich szczepów, Bacillus subtilis G2 wykazał największą aktywność na wszystkich testowanych podłożach.

10

Wpływ lepkości klejów skrobiowych na jakość tektury falistej

Havenko S., Golovatska N., Hevus O.

Przegląd Papierniczy

|

2012

|

R. 68, nr 3

145-147

PL

Warstwa pofalowana tektury falistej jest sklejana z warstwami wierzchnimi za pomocą kleju skrobiowego, którego głównym składnikiem jest najczęściej skrobia kukurydziana. W przygotowaniu kleju ważnym zagadnieniem jest: - zachowanie odpowiednich proporcji składników: wody, skrobi i dodatków chemicznych, - stosowanie stężenia kleju w zakresie 20-25%, - stosowanie lepkości kleju w zakresie 40-70 s (kubkiem SteinHalla). W pracy przedstawiono wyniki badań nad wpływem lepkości kleju skrobiowego na wybrane właściwości tektury falistej.

EN

The fluted medium is glued onto the facings with starch glue, which main component is usually cornstarch. In the preparation of the glue it is important that: - the quantities of water, starch and chemicals are exact according to the recipe, - the dry solids content of the finished glue varies between 20-25%, - the viscosity (S-H cup) is 40-70 s. Results of researches of glue viscosity on some corrugated board and packaging properties are presented.

11

Analysis of the formation of starch - hydrocolloid binary gels and their structure based on the relaxation times of the water molecules

Baranowska H. M., Sikora M., Krystyjan M., Tomasik P.

Polimery

|

2011

|

T. 56, nr 6

478-483

EN

The formation of gels in the blending of cassava, corn, oat and potato starches with κ-carrageenan, guar and xanthan gums and some of their selected properties have been studied. 0.2 % admixture of xanthan gum, significantly decreased the spin-lattice T1 relaxation time, whereas similar admixtures of guar gum and k-carrageenan had a relatively weak influence upon starch gelatinization providing, however, a slight increase in T1 with an increase in temperature. The two latter hydrocolloids decreased gelatinization onset temperature by approximately 5 °C and made gelatinization more diffuse in time. The presence of hydrocolloids influenced also spin-spin T2 relaxation times. Initially, up to the onset gelatinization temperature, T2 was most effectively suppressed by xanthan gum. On cooling, T2 varied inconsistently. As a rule, T2 in binary gels was higher than in those of plain starch. In all the studied blends both relaxation times monotonously declined with temperature. The activation energy of water molecules in binary gels on cooling was estimated.

PL

Badano powstawanie dwuskładnikowych żeli w wyniku mieszania skrobi kukurydzianej, owsianej, tapiokowej bądź ziemniaczanej z κ-karagenem, gumą guarową lub ksantanową oraz określano wybrane właściwości tych żeli. 0,2-proc. dodatek gumy ksantanowej wyraźnie skracał czas relaksacji spinowo-sieciowej, T1, podczas gdy dodatek takiej ilości gumy guarowej lub k-karagenu miał niewielki wpływ na żelowanie skrobi, powodując jednak wraz z rosnącą temperaturą niewielki wzrost T1. Oba te hydrokoloidy obniżały jedynie, o ok. 5 °C temperaturę początku żelowania, a samo żelowanie było rozciągnięte w czasie. Hydrokoloidy wpływały także na czasy relaksacji spinowo-spinowej, T2. Początkowo, aż do rozpoczęcia żelowania, czas T2 ulegał skróceniu, najwyraźniej w układzie z gumą ksantanową (rys. 1, 3, 5, 7). W trakcie chłodzenia wartość T2 zmieniała się nieregularnie. Na ogół w żelach podwójnych czasy T2 były dłuższe niż w żelach ze skrobi bez dodatków, a we wszystkich badanych żelach dwuskładnikowych czasy relaksacji jednostajnie się zmniejszały wraz ze spadkiem temperatury (rys. 2, 4, 6, 8). Wyznaczono także energie aktywacji cząsteczek wody w czasie chłodzenia żeli (tabela 1).

12

Powlekanie na prasach powlekających - czego można się spodziewać po skrobiach modyfikowanych?

Glittenberg D., Drzewińska E. [oprac.]

Przegląd Papierniczy

|

2010

|

R. 66, nr 6

333-340

PL

Przed około 20 laty odkryto jako alternatywę dotychczas stosowanych powlekarek prasę zaklejającą ze wstępnym dozowaniem mieszanki pigmentowej, w skrócie – prasę powlekającą. Możliwość jednoczesnego powlekania obu stron podłoża papierowego stanowiła jej olbrzymią zaletę. W latach dziewięćdziesiątych XX w. podjęto szerokie badania, aby usunąć szereg trudności związanych z pracą na tych urządzeniach. Krok po kroku zwiększano nie tylko gramaturę powłoki, ale także prędkość powlekania, tak że granica 2000 m/min na maszynach przemysłowych jest tylko kwestią czasu. Firma Cargill Deutschland GmbH, Niemcy, uznała już dawno, że prasy powlekające otwierają szerokie możliwości stosowania skrobi w mieszankach powlekających i z tego względu od samego początku stawiała na ich rozwój. Artykuł opisuje, w jaki sposób firma na podstawie badań pilotowych rozwinęła wysokowydajne skrobie przeznaczone do mieszanek pigmentowych do powlekania na prasach powlekających i spełniające w sposób idealny wielostronne wymagania tego procesu.

13

Mixed pastes of starches with guar gum

Sikora M., Krystyjan M., Tomasik P., Krawontka J.

Polimery

|

2010

|

T. 55, nr 7-8

582-590

EN

Gelation characteristics (Brabender viscograph) and flow curves (Haake rheometer) were taken for corn, oat, potato and tapioca starch - guar gum 3 wt. % aqueous, binary blends at following ratios: 10:0, 9:1, 8:2, 7:3, 6:4,5:5, 4:6, 3:7, 2:8,1:9, and 0:10. It was concluded, that increasing amount of guar gum added to the starches increased the Brabender viscosity of the composites, and this phenomenon was more pronounced in tuber starches. An addition of guar gum also increased the set back viscosity, hysteresis loop areas and shear thinning (pseudoplasticity) of the composites. Blends of both tuber and cereal starches with guar gum provided negative synergistic effects at elevated temperatures, whereas the cooling of cereal starches - guar gum systems led to weak but noticeable positive synergistic effects. The water deficiency in the starch granule environment caused by guar gum perturbed the course of gelation. Thermodynamic incompatibility of guar gum and starches in blends complicated the pattern of the gelation characteristics.

PL

Wyznaczono charakterystyki kiełkowania (za pomocą wiskografu Brabendera) oraz krzywe płynięcia (reometrem Haakego) 3-proc. mas. wodnych kleików ze skrobi roślin bulwiastych lub zbożowych: kukurydzianej (CS), owsianej (OS), tapiokowej (TS) lub ziemniaczanej (PS) z gumą guarową (GG), zmieszanych w stosunku skrobia:guma guarowa 10:0, 9:1, 8:2, 7:3, 6:4, 5:5, 4:6, 3:7, 2:8,1:9 i 0:10 (tabela l, 2, rys. l, 2). Stwierdzono, że wraz ze zwiększającym się udziałem gumy guarowej w kleiku rosła ich lepkość a obserwowany efekt był wyraźniejszy w przypadku mieszanin ze skrobiami bulwiastymi (PS i TS). Dodatek gumy guarowej zwiększał lepkość skrobi również po oziębieniu do 25 ° C, obszar pętli histerezy a także efekt rozrzedzania ścinaniem (pseudoplastyczność) mieszanych kleików. Mieszaniny wszystkich rodzajów skrobi z gumą guarową, w podwyższonej temperaturze wykazywały ujemne efekty synergistyczne, podczas gdy ochłodzone układy skrobi zbożowych zGG charakteryzowała słaby, lecz znamienny dodatni efekt synergistyczny (tabela 3). Obecność gumy guarowej powodowała niedobór wody wokół ziaren skrobiowych, co zaburzało przebieg kiełkowania. Przebieg brabenderowskiej charakterystyki kiełkowania zaburzał brak termodynamicznej kompatybilności skrobi i GG w badanych kleikach.

14

Oznaczanie prędkości spalania w mieszaninach pyłowo-powietrznych z wykorzystaniem modelu wybuchu w zamkniętej objętości

Dyduch Z., Majcher-Morawiec B.

Prace Naukowe GIG. Górnictwo i Środowisko / Główny Instytut Górnictwa

|

2007

|

nr 2

35-51

PL

W artykule przedstawiono wyniki oznaczania laminarnej szybkości spalania deflagracyjnego mieszanin pyłowo-powietrznych metodą pozwalającą na rutynowe wykonywanie tego typu oznaczeń. Po raz pierwszy metoda ta została zastosowana przez Dahoe'a (2000). Polega ona na wykorzystaniu pomiarów zmian ciśnienia w czasie wybuchu mieszaniny pyłowo-powietrznej w zamkniętej, sferycznej objętości oraz modelu wybuchu opracowanego z uwzględnieniem zasad zachowania masy, pędu i energii w ujęciu całkowym. Dopasowanie parametrów modelu do zmierzonych zmian ciśnienia pozwala na wyznaczenie laminarnej szybkości spalania w mieszaninie pyłowo-powietrznej. W artykule przedstawiono wyniki oznaczeń laminarnych szybkości spalania dwóch pyłów: lycopodium i skrobi kukurydzianej.

EN

The article describes the method of determining the laminar burning velocity of dust-air mixtures by use of experimental data from standardized tests. For the first time the method was applied by Dahoe (2000). Data on pressure development in a closed, spherical vessel were used as an input to the integral balance model of dust explosion. Pressure history predicted by the model was fitted to the experimental data with the laminar burning velocity as the model's parameter. The article presents the results obtained for two dusts: lycopodium and maize starch.