Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: ser pleśniowy

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Sery pleśniowe – występowanie bakterii Listeria monocytogenes. Charakterystyka i ocena zagrożenia

Stasiak-Różańska L., Kraśniewska K., Berthold-Pluta A.

Przemysł Spożywczy

2018

T. 72, nr 3

36--40

Królestwem serów pleśniowych jest Francja, a każdy region tego kraju kojarzy się z wyjątkowym aromatem i docenianym przez koneserów smakiem sera. Najbardziej znane sery pleśniowe to Camembert, Brie (porośnięte pleśnią) oraz Roquefort (przerośnięte pleśnią). W Polsce produkcja serów pleśniowych rozpoczęła s ię w latach 60. XX w. Jednak produkty te nigdy nie zyskały na naszym rynku tak wielu zwolenników, ilu jest w sąsiednich krajach europejskich. Sceptycyzm rodzimych konsumentów wynika poniekąd z upodobań do tradycyjnych smaków, jakkolwiek nie brakuje osób, które w nieuzasadnionej obawie przed zagrożeniem spożycia pleśni unikają tego rodzaju produktów. W naszej kulturze panuje również przekonanie, że kobiety w ciąży powinny unikać serów pleśniowych z obawy przed ryzykiem występowania w nich patogennych bakterii z gatunku Listeria monocytogenes. Czy słusznie? W artykule przedstawiono ogólną charakterystykę serów pleśniowych oraz omówiono zagrożenia wynikające z ewentualnej obecności w nich bakterii z gatunku Listeria monocytogenes.

France is the kingdom of mould cheese. Each region of this country is associated with the unique flavour and taste of cheese appreciated by the connoisseurs. The most popular mould cheeses are Camembert, Brie (covered by mold) as well as Roquefort (overgrown with mold). In Poland, the production of mould cheese was commenced in the 1960s. However, these products have never gained as many supporters on our local market as there are in neighboring European countries. The skepticism of native consumers results somewhat from preferences to traditional flavors, although there are many people who, unreasonably afraid of the risk of mold consumption, avoid this type of products. In our culture there is also an opinion that women in pregnancy should avoid mould cheese for fear of risk of occurrence of pathogenic bacteria from the genus Listeria monocytogenes in these products. Is it right? The article presents the general characteristics of mold cheese and discusses the threats resulting from the possible presence of Listeria monocytogenes in the mould cheese.

Biogenic Amine Content in Mould Cheese During Storage

Macku I., Lazarková Z., Bunka F., Hrabe J.

Ecological Chemistry and Engineering. A

2009

Vol. 16, nr 12

1591-1597

The aim of this research was to study the formation of seven biogenic amines (histamine, agmatinc, spermine, spermidine, cadaverine, putrescine and tyramine) in three commercial mould cheeses from three different producers from the area of the Central Europę during 8-week storage in refrigerator at 6 š 2 °C. The analysis of biogenic amines was madr every week during 8-week of storage. Biogenic amines were extracted from the mould cheese by diluted HCl and determined using ion-exchange chromatography with post-column ninhydrin detection. Spermidine, spermine, putrescine and cadaverine were detected in tested mould cheeses. Spermidinc was quantitatively the most important biogenic arnuie in all samples. While spermidine was detected immediately after purchase of samples, the rest of detected biogenic amines were developed during storage. The amount of putrescine was mostly increased during storage while the concentration of spermidine was decreased during storage. However, after 8 weeks of storage all samples contained toxicologically insignificant concentrations of detected biogenic amines in comparison with EU legislation and scientific literature and can be considered to be safe for human health.

Celem pracy było zbadanie syntezy siedmiu amin biogennych (histaminy, agmatyny, sperminy, spermidyny, kadaweryny, putrescyny i tyraminy) w trzech komercyjnie dostępnych serach pleśniowych pochodzących od różnych producentów z Europy Środkowej w czasie 8-tygodniowego przechowywania w lodówce w temperaturze 6 š 2°C. Oznaczenia poziomu amin biogennych wykonywano raz w tygodniu. Aminy biogenne były izolowane z sera pleśniowego przez rozcieńczony HC1 i oznaczane metodą chromatografii jonowymiennej i postkolumnowej reakcji ninhydrynowej. W badanych serach wykryto obecność spermidyny, sperminy, putrescyny i kadaweryny. W największych ilościach występowała spermidyna. Związek ten wykrywano w świeżo wyprodukowanym serze, natomiast pozostałe aminy pojawiały się stopniowo w czasie przechowywania. Największy wzrost stężenia w czasie przechowywania stwierdzono w przypadku putrescyny. Natomiast poziom spermidyny zmniejszał się w czasie przechowywania. Po 8 tygodniach przechowywania badane sery zawierały jednak nieznaczne ilości amin biogennych, w stężeniach dopuszczalnych przez normy UE i bezpiecznych dla ludzkiego zdrowia.