Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Influencing mechanisms of sodium hexametaphosphate on molybdenite flotation using sea water

Wang Lizhangzheng, Li Yubiao, Fan Ruihua, Fan Rong

Physicochemical Problems of Mineral Processing

|

2019

|

Vol. 55, iss. 5

1091--1098

EN

Flotation using sea water has been considered as a promising alternative to concentrate molybdenite (MoS2) under alkaline conditions due to scarcity of fresh water and increasingly strict regulations on the quality of discharged water. However, the MoS2 recovery with sea water during flotation has not been satisfactory, owing to the depressing effects from the hydrophilic metallic species onto MoS2 surface. This study combines experimental and theoretical studies of MoS2 flotation to investigate how the physicochemical properties of MoS2 vary with the addition of a dispersant, sodium hexametaphosphate (SHMP), and in sea and fresh water. Our experimental results show that the addition of SHMP during flotation has increased the recovery of MoS2, via reducing the adsorption of the hydrophilic metallic precipitation onto MoS2 surface. The DLVO calculation confirms that the addition of SHMP increases the floatability of MoS2 by dispersing the formed hydrophilic metallic precipitation (Mg(OH)2 colloids) from the MoS2 surface, via reversing attraction force to repulsion force, thereby improving MoS2 flotation recovery.

2

Comparative analysis of the effect of vernonia amygdaline on subsea transmission pipeline

Samson N., Nwaoha T. C., Emmanuel U. O.

Journal of Mechanical and Energy Engineering

|

2018

|

Vol. 2, No 4

269--276

EN

Subsea transmission pipelines (STP) are designed to transport liquids, gases or solid/liquid mixtures over some distances. STP are buried underground or submerged in water for transportation of natural oil and gas (O&G) products. A Vernonia amygdalina (VA) solution is prepared to act as an inhibitor. The specimens are kept in a workable state. Steps are taken to prepare each specimen. All cuts and sheared edges were ground out to prevent them from becoming sites for preferential attack. The finishing of the specimen surface with grit abrasive paper (sand paper) and rinsing of the specimens in distilled water are carried out. Then, degreasing of specimen in acetone and air-dried are carried out. Upon drying, the specimens are immediately weighed to obtain their initial weights. Twelve specimens are used for the test as follows: 6 Aluminum (Al); and 6 mild steel (MS) samples. With a 2M concentration of VA solution, the MS and Al samples are immersed in different plastic containers containing 400ml of seawater with pH value of 7.25 with no (0%) inhibitor added to it. A 5% (400ml) of the VA solution is poured into the measuring cylinder for each sample-Al and MS. The specimens are suspended by the strings and completely immersed in the different percentage test media. The same procedure is carried out for each of the different percentages (i.e. 10%, 15%, 20%, and 25%) and a total of 12 solutions are set up. The seawater used has 7.25 pH. At the end of every week (168 hours), the specimens are removed from the corrosive media. Observation and recording of appearance of the specimen, noting sites are done to analyze the effect of the VA solution on the AL and MS used for the STP. Values are obtained and graphs plotted on weight loss (WL) and corrosion rate (CR) versus the time. It is observed that the VA solution has different effect on the STP at different time and percentage of the VA solution introduced into the environment of the pipe. It was also observed that optimum inhibition of coupons is obtained between 15-25% of VA solution during the first four weeks of testing. At the fifth week, the inhibitor was gradually losing its effectiveness. This means that more inhibitor needs to be added at regular intervals in order to sustain the effectiveness of the inhibitor.

3

Ecological safety of the Baltic Sea in the aspects of corrosive reprocessing of containers with toxic warfare agents

Fabisiak J., Jurczak W., Szubrycht G., Zaremba M.

Journal of KONBiN

|

2018

|

No. 45

27--44

EN

Issue of Corrosion of chemical ammunition dumped in Baltic Sea after WW2 is actual because of recent accidents involving contamination of fish, burns of fishermen and uncautious beach – goers by substances released from chemical ammunition show the need of taking counteractions. This poses a question, if extraction of these dangerous cartridges is possible in safe way without unsealing containers and releasing chemical measures into the environment. The aim of this paper is to examine corrosion rate of chemical munitions materials (in mm/year). This rate allows valuation of time period in which chemical containers remain sealed. In addition paper presents analysis of possibility of safe extraction of chemical ammunition without environment contamination.

PL

Problem korozji amunicji chemicznej zatopionej w morzach po II-giej wojnie światowej, szczególnie w Morzu Bałtyckim jest aktualny. Liczne przypadki skażeń ryb, poparzeń rybaków i nieostrożnych plażowiczów substancjami wydostającymi się z zatopionej chemicznej amunicji dowodzą, że potrzebne jest przeciwdziałanie. Jednym z ważniejszych elementów jest wyznaczenie szybkości roztwarzania korozyjnego materiałów zastosowanych na konstrukcje pojemników z BŚT (beczek i pocisków). Wyniki badań zawartych w artykule dotyczą szybkości korozji (w mm/rok) tych materiałów. Szybkość roztwarzania korozyjnego daje możliwość szacowania czasokresu utrzymania szczelności (trwałości) tych konstrukcji. Jednocześnie, celem prowadzonych badań jest ocena możliwości bezpiecznego wydobycia amunicji z BŚT zatopionej w Morzu Bałtyckim bez skażenia środowiska.

4

Biodegradation of poly(ε-caprolactone) in natural water environments

Heimowska A., Morawska M., Bocho-Janiszewska A.

Polish Journal of Chemical Technology

|

2017

|

Vol. 19, nr 1

120--126

EN

The environmental degradation of poly(ε-caprolactone)[PCL] in natural fresh water (pond) and in The Baltic Sea is presented in this paper. The characteristic parameters of both environments were measured during experiment and their influence on the biodegradation of the samples was discussed. The loss of weight and changes of surface morphology of polymer samples were tested during the period of incubation. The poly(ε-caprolactone) was more biodegradable in natural sea water than in pond. PCL samples were completely assimilated over the period of six weeks incubation in The Baltic Sea water, but after forty two weeks incubation in natural fresh water the polymer weight loss was about 39%. The results have confirmed that the investigated polymers are susceptible to an enzymatic attack of microorganisms, but their activity depends on environments.

5

Zaczyny cementowe i cementowo-lateksowe sporządzane na bazie wody morskiej

Rzepka M.

Nafta-Gaz

|

2017

|

R. 73, nr 4

250--256

PL

W ostatnich latach coraz częściej w technologii cementacyjnej wykorzystywane są mieszaniny wiążące oparte na cieczach o różnym zasoleniu. Ma to związek z faktem, iż w wielu wypadkach konieczne jest użycie zmineralizowanej wody zarobowej, zawierającej znaczne ilości rozpuszczonych soli. Dotyczy to np. wierceń prowadzonych na platformach wiertniczych, w których jako ciecz zarobową można wykorzystać wodę morską. Woda morska jest powszechnie stosowana na wielu platformach wiertniczych, zwłaszcza w Zatoce Meksykańskiej, okolicach Alaski, Zatoce Perskiej i na Morzu Północnym. W literaturze [13] można znaleźć informacje, że woda morska jest odpowiednia do przygotowania zaczynów cementowych do uszczelniania rur okładzinowych, a własności technologiczne otrzymywanych zaczynów z kilku prób są powtarzalne i stabilne. W artykule omówiono badania laboratoryjne wykonane w INiG – PIB, mające na celu opracowanie składów zaczynów cementowych zarabianych wodą morską. W wyniku przeprowadzonych badań opracowano dwa rodzaje receptur zaczynów cementowych na bazie wody morskiej (pobranej z Morza Bałtyckiego). Były to zaczyny cementowe oraz cementowo-lateksowe testowane w temperaturach 50 i 70°C i przy ciśnieniach 25 i 35 MPa. W celu opracowania odpowiedniego zaczynu cementowego należało dobrać głównie ilość środka opóźniającego wiązanie. Zaczyny cementowe posiadały gęstości od około 1790 kg/m3 (przy zastosowaniu cementu portlandzkiego CEM I 32,5) do około 1870 kg/m3 (przy użyciu cementu wiertniczego G). Czasy początku gęstnienia opracowanych zaczynów dla temperatur 50 i 70°C wynosiły około 3÷3 ½ godziny, natomiast czasy końca gęstnienia – około 4÷4 ½ godziny. Kamienie cementowe po 7 dniach hydratacji posiadały wytrzymałość na ściskanie wynoszącą około 20÷25 MPa.

EN

In recent years, binding mixtures based on various salinity fluids are being used increasingly in cementing technologies. This is due to the fact that in many cases it is necessary to use mineralized mixing water, containing substantial quantities of dissolved salts. This applies for example to offshore drilling during which seawater can be used as mixing water. The seawater is commonly used on many offshore platforms, especially in the Gulf of Mexico, around Alaska, the Persian Gulf and the North Sea. In many publications we can find information that seawater is suitable for the preparation of cement slurries for sealing the casing and obtained cement slurries have reproducible and stable technological properties. This paper discusses the result of laboratory tests carried out in The Oil and Gas Institute – National Research Institute, for the development of formulas for cement slurries based on seawater. As a result of the tests, two kind of seawater based cement slurries (water from Baltic Sea) have been developed. Developed slurries: cement slurries and latex-based slurries were tested at temperatures 50°C and 70°C and at pressure 25 MPa and 35 MPa. The aim of laboratory tests was to develop cement slurries with the addition of an appropriate amount of retarders. Cement slurries had density in the range from 1790 kg/m3 (based on Portland cement class CEM I) to 1870 kg/m3 (based on drilling class cement G). The slurries analyses were performed at temperatures 50°C and 70oC, the beginning of their thickening time was approx. 3÷3 ½ hour, while the end of thickening time was approx. 4÷4 ½ hour. The compressive strength of cement stones was about 20÷25 MPa after 7 days of hydration.

6

Corrosion of ammunition dumped in the baltic sea

Jurczak W., Fabisiak J.

Journal of KONBiN

|

2017

|

No. 41

227--246

EN

The article presents the preliminary results of a research aimed at preparation for the extraction of chemical ammunition immersed after the Second World War(WWII) in the waters of the Baltic Sea (BS). It has been 70 years since the first steps aiming at elimination of mainly German chemical weapons were taken, while the expected durability (tightness) of metal barrels construction or other containers was estimated at 50-60 years. Consequently there is a serious risk of contamination of the Baltic Sea waters, not only with toxic warfare agents but also with the products of their decomposition. The evaluation of barrels’ and containers’ with TWA corrosion processes progress will determine the possibility of these munitions extraction to the surface in order to perform their classic utilization.

PL

W artykule przedstawiono wstępne wyniki badań, mających na celu przygotowanie do wydobycia amunicji chemicznej topionej po II wojnie światowej (II WŚ) w wodach Morza Bałtyckiego (MB). Minęło 70 lat od pierwszych działań, mających na celu likwidację głównie niemieckiej broni chemicznej, a przewidywaną trwałość (szczelność) metalowych konstrukcji beczek czy innych pojemników oszacowano na 50-60 lat. Istnieje więc poważne ryzyko skażenia wód Bałtyku nie tylko BŚT, ale także produktami ich rozkładu. Ocena postępu procesów korozyjnych beczek i pojemników z BŚT zdecydujeo możliwościach wydobycia tych środków bojowych na powierzchnię celem klasycznej utylizacji.

7

Zagrożenie dla środowiska morskiego dryfującymi materiałami polimerowymi

Heimowska A.

Zeszyty Naukowe Akademii Morskiej w Gdyni

|

2016

|

nr 93

141--145

PL

W pracy omówiono sposoby powstawania i rodzaje zagrożeń, jakie niosą dryfujące materiały polimerowe, oraz ich wpływ zarówno na środowisko morskie, jak i na człowieka. Zaprezentowano sposoby ograniczające zużycie tworzyw sztucznych, bezpośrednio przyczyniające się do zmniejszania zanieczyszczeń w morzach i oceanach.

EN

In the paper the types of hazards, the ways their arose and their influence on the marine environment and on humans are discussed. There are also presented the ways of limiting the consumption of plastics, which directly contributes to reducing pollution in the seas and oceans.

8

Oznaczanie pierwiastków ziem rzadkich w wodzie morskiej

Kubiak A., Wysocka I., Pyrzyńska K.

Analityka : nauka i praktyka

|

2016

|

nr 4

22--29

PL

Wysokie ceny surowców ustanowione przez Chiny są jednym z powodów, że wydobycie pierwiastków ziem rzadkich z dna oceanu będzie bardziej atrakcyjne i opłacalne dla przedsiębiorców.

9

Metody oceny środków pianotwórczych do gaszenia pożarów w portach morskich

Rakowska J., Radwan K., Porycka B.

Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza

|

2015

|

Nr 3

67--76

PL

Cel: Podczas akcji gaśniczych w portach morskich lub na statkach pianotwórcze środki gaśnicze stosuje się zazwyczaj z wodą morską. Skład wody morskiej znacznie różni się od składu wody wodociągowej. Wody słone zawierają znaczne ilości soli mineralnych, które mogą powodować niszczenie pian gaśniczych, zmniejszając skuteczność gaśniczą, co ma istotny wpływ na powodzenie akcji ratowniczej. Z uwagi na to środki pianotwórcze przeznaczone do stosowania z wodą morską powinny posiadać podwyższoną odporność na duże stężenie elektrolitów zawartych w wodzie zasolonej. Celem artykułu jest porównanie przydatności metod badania jakości środków pianotwórczych stosowanych do gaszenia pożarów przy użyciu wody zasolonej. Projekt i metody: W badaniach wykorzystano najczęściej stosowane w Europie metody badań środków pianotwórczych przeznaczonych do stosowania z wodą morską określone w normach PN-EN 1568 cz. 1–4, ISO 7203-1 i ISO 7203-3 w przepisach Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO). W artykule przedstawiono wyniki badań jakości piany: liczby spienienia i szybkości wykraplania piany oraz skuteczności gaśniczej: czasu gaszenia i czasu nawrotu palenia trzech syntetycznych środków pianotwórczych (środki S1, S2 i S3) i jednego środka fluoroproteinowego (FP 4). Środki S1 i S3 były przeznaczone do stosowania tylko z wodą niezasoloną, natomiast środki S2 i FP4 były przeznaczone do użytkowania z wodą niezasoloną i morską. Wyniki: Badania, zarówno dla środków przeznaczonych do stosowania z wodą niezasoloną, jak i morską potwierdziły gorszą zdolność pianotwórczą i mniejszą trwałość piany wytworzonej z koncentratów przy zastosowaniu wody zasolonej. Gaszenie pożarów testowych przy zastosowaniu tych samych wydajności piany (11 l/min) jest trudniejsze w przypadku testów określonych w przepisach IMO niż w przypadku innych testów (m. in. ze względu na kształt tacy). Jednak jednoczesne zastosowanie trzech dysz i zwiększenie przez to intensywności podawania piany znacznie poprawia efektywność działań gaśniczych oraz umożliwia szybkie i skuteczne ugaszenie pożaru testowego opisanego w przepisach IMO. Wnioski: Jakość środków gaśniczych wykorzystywanych podczas akcji gaśniczych ma ogromny wpływ na efektywność działań gaśniczych. W portach morskich szczególnie istotna jest ich odporność na działanie słonej wody. Środek gaśniczy o odpowiedniej jakości, właściwie zastosowany, zwiększa bezpieczeństwo osób oraz umożliwia ograniczenie ekonomicznych i ekologicznych strat pożarowych.

EN

Aim: Fire extinguishing foam is usually combined with sea water during firefighting operations on a ship or at a seaport. The structure of sea water is different from fresh water. Sea water contains large quantities of mineral salts, which may cause the deterioration of extinguishing foam and consequently reduce the effectiveness of firefighting. For this reason foam intended for use in conjunction with sea water should contain a higher resistance to the high concentration of electrolytes contained in salt water. The purpose of this paper is to compare the suitability of testing methods for foam used in firefighting, which is mixed with sea water. Project and methods: This research project utilised the most commonly used methods in Europe for testing firefighting foam, which is mixed with sea water, specified in standards; PN-EN 1568, ISO 7203-1, ISO 7203-3 and regulations from the International Maritime Organisation (IMO). The article reveals results from investigations dealing with foam quality for three synthetic foaming agents (S1, S2 and S3) and one fluoroprotein foam concentrate (FP4). Tests focussed on; foam creation, expansion ratio and drainage velocity, and extinguishing effectiveness. Two foaming agents (S1 and S3) can be mixed with freshwater only. Other agents (S2 and FP4) can be mixed with both, freshwater and sea water. Results: Tests, of agents intended to be mixed with fresh water as well as those designed for mixing with sea water confirmed an inferior production of foam, with a lower expansion ratio and reduced foam stability, for concentrates formulated with the use of sea water. Achievement of the flow rate identified in IMO regulations was more difficult during tests. However, a simultaneous application of three nozzles and an increase in the delivery intensity significantly increased the effectiveness of extinguishing operations and allowed for quick and successful extinguishing of test fires. Conclusions: The quality of extinguishing agents used during fire incidents has a large bearing on the effectiveness of firefighting. During operations at sea ports, extinguishing agents’ resistance to influences of sea water is of particular importance. An agent, of appropriate quality and suitably applied increases the safety of people and mitigates the economic as well as ecological losses attributable to fires.

10

Determination of metals in sea water of the Baltic Sea in Międzyzdroje

Daniszewski P.

International Letters of Chemistry, Physics and Astronomy

|

2013

|

Vol. 13

13-22

EN

The present research work deals with the quantification of toxic heavy metals in the water samples collected from sea water in Międzyzdroje. While the annual average concentration of Cadmium was calculated as 0.44 ppm in 2008 of the year and 0.46 ppm in 2009 of the year. The values obtained were found to be below the permissible limit of 2.0 ppm set for inland surface water. While the annual average concentration of Chromium was calculated as 2.67 ppm in 2008 of the year and 2.64 ppm in 2009 of the year. Which was very much above the permissible limit of 0.1 ppm set for inland surface water. The observed annual average concentration of Copper in the water was 0.08 ppm in 2008 of the year and 0.05 ppm in 2009 of the year, which was below the permissible limit of 3.0 ppm set for inland surface water. While the annual average concentration of Mercury was calculated as 0.05 ppm in 2008 of the year and 0.05 ppm in 2009 of the year, which was very much above the maximum limit of 0.01 ppm set for inland surface water. The annual average concentration of Nickel in the water samples was observed to be 2.47 ppm in 2008 of the year and 2.70 ppm in 2009 of the year, which is close to the limit of 3.0 ppm set for inland surface water. The annual average concentration of Lead in the water samples was observed to be 0.06 ppm in 2008 of the year and 0.05 ppm in 2009 of the year, which is above the permissible limit of 0.1 ppm set for inland surface water. The results of the present investigation indicate that the annual average concentration of Zinc in water samples was 3.45 ppm in 2008 of the year and 3.73 ppm in 2009 of the year, which is above the permissible limit of 5.0 ppm set for inland surface water.

11

Właściwości eksploatacyjne stali niskostopowej po obróbce tarciowo-mechanicznej w środowisku sztucznej wody morskiej

Kocańda D., Nykyforchyn H., Torzewski J., Jurczak W., Świątek K.

Zeszyty Naukowe. Mechanika / Politechnika Opolska

|

2011

|

z. 99

107-109

EN

The paper presents the results of the research into improving exploitative and fatigue properties of S235JR and S355J2 low alloyed steels by means of FSP process in an artificial sea water. Extensive program of the study elaborated for this goal has proved that the FSP technique can lead to better mechanical and exploita- tive properties of the examined steels.

12

Degradability of organic-inorganic cellulose acetate butyrate hybrids in sea water

Wojciechowska P., Heimowska A., Foltynowicz Z., Rutkowska M.

Polish Journal of Chemical Technology

|

2011

|

Vol. 13, nr 2

29-34

EN

Environmental degradability of novel organic-inorganic cellulose acetate butyrate hybrids obtained via solgel process was investigated. The degradation of hybrids was studied under marine exposure conditions in the Baltic Sea for a period of 25 weeks. The influence of characteristic parameters of sea water on the degree of degradation monitored by changes of weight and optical microscopy was discussed. The degraded samples were also examined by FT-IR spectroscopy. It has been established that the CAB/silica hybrids are more susceptible to biodegradation in sea water environment than pure cellulose acetate butyrate.

13

Badania odporności na korozję wyrobów dla motoryzacji. Cz. 1 Komora solna

Maślanka M., Waś J.

Ochrona przed Korozją

|

2011

|

nr 7

437-439

PL

Przedstawiono dokumenty normalizacyjne dotyczące oceny wyników i metody przyspieszonych badań korozyjnych w komorze solnej. Omówiono metodykę i warunki prowadzenia testów korozyjnych (obojętna mgła solna, kwaśna mgła solna, kwaśna mgła solna z dodatkiem chlorku miedzi oraz woda morska) w oparciu o wymagania normalizacyjne. Przedstawiono trudności związane z prowadzeniem przyspieszonych testów korozyjnych i interpretacją ich wyników.

EN

Standardization documents concerned evaluation of the results and methods of accelerated corrosion tests in salt chamber have been presented. Methodology and conditions of conducting corrosion tests (neutral salt spray, acid salt spray, acid salt spray with copper chloride and sea water) based on the standardization requirements have been discussed. Difficulties connected with conducting accelerated corrosion tests and interpretation their results have been presented.

14

Wykorzystanie wody morskiej do usuwania fosforanów z roztworów rozcieńczonych

Hutnik N., Matynia A., Wierzbowska B., Mazieńczuk A.

Przemysł Chemiczny

|

2010

|

T. 89, nr 4

400-405

15

Wpływ wody morskiej na właściwości betonu z dodatkiem pyłu krzemionkowego

Demir Y., Yaprak H., Simsek O.

Cement Wapno Beton

|

2010

|

R. 15/77, nr 1

22-30

PL

Zbadano właściwości dwóch serii próbek betonowych z dodatkiem pyłu krzemionkowego, a otrzymanych z mieszanek zarabianych wodą morską lub wodociągową. Stwierdzono, że stosowanie wody morskiej nie wpływa ujemnie na właściwości mieszanek, a wręcz przyspiesza twardnienie betonu. Powoduje to wzrost wytrzymałości próbek, przy czym jest on największy z dodatkiem 15% pyłu krzemionkowego. Ten wzrost utrzymuje się do 90 dni, a więc do końca badań, przy czym po tym okresie jest mniejszy niż po 28 dniach.

EN

Two series of concrete samples with silica fume addition were produced from the mixtures with tap water or sea water, as mixing water. It was found that sea water has no harmful influence on the concrete mix properties, but increase the rate of concrete hardening. This caused the increase of concrete strength, which was observed till the end of measurements i.e. till 90 days. However the increase of strength after 90 days was smaller than after 28 days.

16

Adsorption of natural surfactants present in sea waters at surfaces of minerals: contact angle measurements

Mazurek A., Pogorzelski S.J., Boniewicz-Szmyt K.

Oceanologia

|

2009

|

No. 51 (3)

377-403

EN

The wetting properties of solid mineral samples (by contact angles) in original surfactant-containing sea water (Gulf of Gdańsk, Baltic) were characterised under laboratory conditions on a large set (31 samples) of well-classified stones of diverse hydrophobicity using the sessile drop (ADSA-P approach), captive bubble and inclined plate methods. An experimental relation between the static contact angle θ_eq and stone density ρ was obtained in the form θ_eq = B-ρ+ C, where B = 12.23 š 0.92, C = - (19.17 š 0.77), and r2 = 0.92. The histogram of ?eq distribution for polished stone plates exhibited a multimodal feature indicating that the most abundant solid materials (hydrophilic in nature) have contact angles θ_eq = 7.2, 10.7, 15.7 and 19.2^(o), which appear to be applicable to unspecified field stones as well. The contact angle, a pH-dependent quantity, appears to be a sensitive measure of stone grain size, e.g. granite. The captive bubble method gives reproducible results in studies of porous and highly hydrophilic surfaces such as stones and wood. The authors consider the adsorption of natural sea water surfactants on stone surfaces to be the process responsible for contact angle hysteresis. In the model, an equation was derived for determining the solid surface free energy from the liquid's surface tension γ_LV it also enabled the advancing θ_A and receding θ_R contact angles of this liquid to be calculated. Measurements of contact angle hysteresis Δθ(=θ_A - θ_R) with surfactant-containing sea water and distilled water (reference) on the same stone surfaces allowed the film pressure ΔΠ (1.22 to 8.80 mJ m-2), solid surface free energy ??S (-17.03 to -23.61 mJ m-2) and work done by spreading ΔWS (-1.23 to -11.52 mJ m-2) to be determined. The variability in these parameters is attributed to autophobing, an effect operative on a solid surface covered with an adsorptive layer of surfactants. The wetting behaviour of solid particles is of great importance in numerous technological processes including froth flotation, demulgation, anti-foaming procedures and the coal industries. It is believed that the approach presented here and the examples of its application to common sea water/solid mineral systems could be successfully adapted to optimise several surfactant-mediated adsorption processes (see below) of practical value in natural water ecology.

17

Projekty systemów do produkcji wody pitnej z wody morskiej z zastosowaniem geotermii

Pawlikowski M.

Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

|

2009

|

T. 35, z. 2/1

227-231

EN

Modern technology of fresh water production using sea water and geothermal energy is presented. Two methods are described: 1- technology with the use of geothermal springs (natural) or hot water obtained from boreholes as heating medium for distillation of sea water, 2- technology allows the production of drinking water from sea water by means of the energy obtained from water heated by hot ground.

18

Laserowe wykrywanie obiektów podwodnych

Wojtanowski J., Zygmunt M., Gawlikowski A., Młodzianko A., Piotrowski W.

Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej

|

2009

|

Vol. 58, nr 1

153-175

PL

W pracy przedstawiono wyniki analiz związanych z możliwością zastosowania promieniowania laserowego do zdalnej detekcji prowadzonej w środowisku wody morskiej. W ramach projektu badawczego, realizowanego w Instytucie Optoelektroniki WAT, opracowano układ dwubarwnego dalmierza laserowego, który posłuży do wykonania badań i weryfikacji przyjętych modeli teoretycznych. Uwzględniono przy tym zarówno analityczne wyznaczenie mocy sygnału tła jak i mocy użytecznego sygnału echa. Omówiono wiele zjawisk związanych z propagacją promieniowania laserowego w wodzie morskiej a także wpływ jej najważniejszych własności optycznych na możliwości prowadzenia podwodnej teledetekcji. Dla założonej realizacji sprzętowej przedstawiono obliczenia związane z wyznaczeniem stosunku sygnał-szum dla różnych warunków prowadzonej teledetekcji oraz dokonano określenia maksymalnych zasięgów skutecznej pracy dalmierza laserowego do pomiarów podwodnych.

EN

Theoretical and practical aspects of laser application in the field of underwater remote sensing are presented. Water characteristics concerning electromagnetic radiation propagation have been considered. Analytical approach covers both "echo" signal reflected from an underwater object and background noise signal level generated mainly by the sunlight and diffuse atmospheric illumination. Considering the real configuration of the equipment and its technical specification, signal-to-noise ratio level was computed for some specific environmental conditions. It enabled to evaluate the maximum distance ranges of underwater remote sensing. The results form the basis for practical applications of Lidar system developed at the Institute of Optoelectronics of the Military University of Technology in Warsaw.

19

Ocena ryzyka zanieczyszczenia środowiska morskiego przez substancje pochodzące z wraków - problemy analityczne

Rogowska J., Namieśnik J.

Analityka : nauka i praktyka

|

2009

|

nr 3

52-54

20

Związek między poziomem wody w jeziorach przybrzeżnych i wodami morskimi polskiego wybrzeża Morza Bałtyckiego

Girjatowicz J.P.

Przegląd Geofizyczny

|

2008

|

Z. 2

141-153

PL

W pracy wykorzystano materiał archiwalny Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej dotyczący średnich miesięcznych poziomów wody jezior: Jamno (Unieście), Bukowo (Bukowo Morskie), Gardno (Gardna Wielka) i Łebsko (Izbica) z okresu od 1961 do 2000. Analizowano miesięczne, sezonowe i roczne wartości poziomu wody na tych jeziorach. Najniższe wartości poziomu są wiosną i systematycznie rosną w następnych porach roku, osiągając najwyższe wartości zimą. Do badania związków poziomu wody między poszczególnymi jeziorami oraz między jeziorami i morzem zastosowano metodę korelacji i regresji. Stwierdzono, że istnieją silne związki zwłaszcza w miesiącach zimowych, istotne statystycznie na poziomie a=0,001. Najsilniejsze związki zachodzą między jeziorami Gardno i Łebsko oraz między tymi jeziorami a morzem. Ich współczynniki korelacji we wszystkich miesiącach i porach roku przeważnie przekraczają wartość 0,90. Sprzyja temu swobodna wymiana wód między tymi jeziorami i morzem. Słabsze są natomiast związki z jeziorami Jamno i Bukowo. Przyczyną tego jest utrudniona wymiana wód między tymi jeziorami i morzem. Spowodowana ona jest występowaniem w niektórych okresach wałów piaszczystych i śryżowych. Te akumulacyjne formy blokują odpływ wód do morza

EN

The archival material in this paper originates from The Institute of Meteorology and Water Management and concerns mean monthly values of water level for Jamno Lake (Unieście), Bukowo Lake (Bukowo Morskie), Gardno Lake (Gardna Wielka) and Łebsko Lake (Izbica) from the period 1961 to 2000.The monthly, seasonal and annual values of water level were analysed on these lakes. The lowest water level occur in spring and increase systematically in the following seasons obtaining the highest values in winter. The correlation and regression analysis were used to investigate the statistical dependence of relationships of water level between particular lakes and between lakes and the Baltic Sea. It was found that there are some strong relationships particularly in winter months statistically significant at the level a=0.001. The strongest relationships occur between Gardno Lake and Łebsko Lake and between these lakes and the sea. The correlation coefficient in all months and season usually exceeds 0.90. This is explained by free water exchange between these two lakes and the sea. In contrast, relationships between Jamno Lake and Bukowo Lake are waker. This is due to the difficulties of water exchange between these lakes and the sea. This is caused by grease ice ridge and sandy ridge, which occur in some periods. These accumulated forms block the water outflow to the sea.