Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Zmiany w spożyciu mięsa w krajach Unii Europejskiej

Kwasek Mariola

Przemysł Spożywczy

|

2023

|

T. 77, nr 11

8--14

PL

W artykule przedstawiono zmiany w spożyciu mięsa w krajach Unii Europejskiej w latach 2010-2021 oraz wskaźniki samowystarczalności w zakresie mięsa w latach 2019-2021. Do oceny zmian w spożyciu mięsa posłużyły bilanse żywnościowe Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa. Kierunki zmian w spożyciu mięsa w krajach UE są z reguły zbliżone. Jednak poziom spożycia różnych gatunków mięsa jest bardzo zróżnicowany. Wynika to głównie z czynników ekonomicznych i pozaekonomicznych, przede wszystkim czynników geograficznych, jak i kulturowych, które wyznaczają główne kierunki produkcji mięsa. We wszystkich krajach UE-27 spożycie mięsa czerwonego jest znacznie wyższe niż rekomendowane przez Międzynarodową Agencję ds. Badań nad Rakiem. Otrzymane wyniki służą do monitorowania postępów w kierunku przejścia na zdrowszą i bardziej zrównoważoną dietę. Tylko Hiszpania, Holandia i Irlandia są samowystarczalne w zakresie wszystkich gatunków mięsa.

EN

The article presents changes in the meat consumption in the European Union countries in 2010-2021 and self-sufficiency rates in meat in 2019-2021. Food Balance Sheets of the Food and Agriculture Organization of the United Nations were used to assess changes in meat consumption. The directions of changes in meat consumption in EU countries are usually similar. However, the level of consumption of different types of meat varies greatly. This is mainly due to economic and non-economic factors, primarily geographical and cultural factors, which determine the main directions of meat production. In all EU-27 countries red meat consumption is much higher than recommended by International Agency for Research on Cancer. The obtained results are used to monitor progress towards a transition to a healthier and more balanced diet. Only Spain, Netherlands and Ireland are self-sufficient in all types of meat.

2

Zmiany w spożyciu owoców i warzyw w krajach Unii Europejskiej

Kwasek Mariola

Przemysł Spożywczy

|

2022

|

T. 76, nr 11

2--7

PL

W artykule przedstawiono zmiany w spożyciu owoców i warzyw w krajach Unii Europejskiej w latach 2010-2019 oraz wskaźniki samowystarczalności w zakresie owoców i warzyw w latach 2017-2019. Otrzymane wyniki służą do monitorowania postępów w kierunku przejścia na zdrowszą i bardziej zrównoważoną dietę. Do oceny zmian w spożyciu owoców i warzyw posłużyły bilanse żywnościowe Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO). Spożycie owoców i warzyw ogółem wykazuje tendencję wzrostową w większości krajów UE-27, wyjątek stanowią takie kraje, jak Malta, Austria, Słowacja, Szwecja, Luksemburg, Dania, Włochy i Grecja. W krajach tych zaobserwowano spadek spożycia owoców i warzyw. W Polsce odnotowano wzrost spożycia owoców i warzyw ogółem o 9,2%. W Polsce i większości krajów UE poziom spożycia owoców i warzyw jest zgodny z zalecaniami żywieniowymi rekomendowanymi przez WHO. Grecja, Hiszpania, Polska i Włochy są samowystarczalne zarówno w zakresie owoców, jak i w zakresie warzyw.

EN

The article presents changes in the fruits and vegetables consumption in the European Union in 2010-2019 and self-sufficiency rates in fruits and vegetables in 2017-2019. The obtained results are used to monitor progress towards a transition to a healthier and more balanced diet. Food balance sheets of the Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO) were used to assess changes in fruits and vegetables consumption. Total fruits and vegetables consumption shows an upward trend in most EU-27 countries, with the exception of Malta, Austria, Slovakia, Sweden, Luxembourg, Denmark, Italy and Greece. In Poland, the total consumption of fruits and vegetables increased by 9.2%. In Poland and most EU countries, the level of consumption of fruits and vegetables complies with the WHO nutritional recommendations. Only Greece, Spain, Poland and Italy are self-sufficient for both fruits and vegetables.

3

Samowystarczalność żywnościowa Polski na tle Unii Europejskiej

Kwasek M.

Przemysł Spożywczy

|

2018

|

T. 72, nr 11

2--6

PL

Samowystarczalność żywnościowa jest istotnym elementem bezpieczeństwa żywnościowego. Kraje UE-28 charakteryzuje zróżnicowany stopień samowystarczalności żywnościowej. Węgry, Litwa, Polska, Dania, Francja, Holandia, Belgia, Estonia, Łotwa i Niemcy osiągnęły wysoki stopień samowystarczalności żywnościowej w większości sektorów. Unia Europejska pozostaje głównym producentem żywności, ale jest również importerem żywności. Polska osiągnęła wysoki stopień samowystarczalności żywnościowej w zakresie: mięsa wołowego i drobiowego, mleka i przetworów, owoców, cukru, warzyw, zboż i ziemniaków. Polski sektor rolno-spożywczy ma szansę stać się jednym z głównych eksporterów żywności na rynek UE i innych krajów świata. Strategicznymi kierunkami rozwoju dla polskiego rolnictwa i przemysłu spożywczego powinny być: produkcja mięsa wołowego i drobiowego, mleka i przetworów, owoców, warzyw, cukru, zboż i ziemniaków.

EN

Food self-sufficiency is an important element of food. EU-28 is characterized by a very different ratio of food self-sufficiency. Hungary, Lithuania, Poland, Denmark, France, Netherlands, Belgium, Estonia, Lithuania and Germany have reached a very high level of food self-sufficiency in the most of the sectors. The EU region remains the main producer of food, but it is also an importer of food. Poland has achieved a high ratio of food self-sufficiency in the sector of: bovine meat, poultry meat, milk, fruits, sugar, vegetables, cereals and potatoes. The Polish agri-food sector has a chance to become one of the main food exporters on the EU market and other countries in the world. The strategic development directions for Polish agriculture and the food industry should be: production of bovine meat, poultry meat, milk, fruits, vegetables, sugar, cereals and potatoes.

4

Samowystarczalność żywnościowa Polski

Szczepaniak I.

Przemysł Spożywczy

|

2012

|

T. 66, nr 2

2-5

PL

W warunkach globalizacji gospodarczej samowystarczalność żywnościowa kraju jest rozumiana jako zdolność całej gospodarki - a więc zarówno rolnictwa, przemysłu spożywczego, jak i innych sektorów (w tym handlu) - do pokrycia krajowego popytu na żywność. Analiza samowystarczalności żywnościowej Polski na poziomie całego sektora rolno-spożywczego oraz poszczególnych jego działów świadczy o tym, że Polska jest samowystarczalna żywnościowo, a polscy producenci żywności są konkurencyjni na rynku międzynarodowym. Jesteśmy samowystarczalni przede wszystkim w działach podstawowych dla polskiego sektora rolno-spożywczego, tj. mięsnym, mleczarskim, zbożowym, cukrowniczym i cukierniczym, owocowo-warzywnym i tytoniowym. W minionej dekadzie samowystarczalność Polski w zakresie produkcji tych działów zwiększyła się, podczas gdy w pozostałych działach zmniejszyła się. Zmiany te świadczą o rosnącej specjalizacji produkcji żywności zarówno w Polsce, jak i na świecie.

EN

In conditions of the economic globalization the food self-sufficiency of the country is understood as the ability of the total economy, i.e. of agriculture, food industry, as well as of other sectors (including trade) to cover the domestic demand on the food. Analysis of the self-sufficiency of food in Poland on the level of the entire agri-food sector and its individual sectors is the evidence that Poland is self-sufficient in food, and Polish food producers are competitive on the international market. We are self-sufficient, first of all, in basic branches of Polish agri-food sector, i.e. meat, dairy, cereal, sugar and confectionery, fruit-vegetable and tobacco. In the past decade, our self-sufficiency in the production of the mentioned sectors increased, while in remaining sections, it was reduced. The discussed changes are the evidence of the growing specialization of the production of foodstuffs both in Poland, and over the world.

5

Obszary trwałej zieleni - nowa formacja strukturalna w obszarach wiejskich

Drupka S.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2003

|

T. 3, z. 2

11--30

PL

Coraz więcej terenów uprzednio i dotychczas użytkowanych rolniczo zostaje zwalnianych z tej funkcji. Pozostają obszary "opuszczone", marginalne lub odłogowane. Jest to znaczący potencjał ziem w Polsce, który będzie się jeszcze powiększał w najbliższych dziesięcioleciach do określonych granic, prawdopodobnie do około 3-3,5 mln ha. W przeciwieństwie do głoszonych obecnie przeważnie negatywnych opinii o tym zjawisku, proponuje się w niniejszym opracowaniu ocenę pozytywną zaistniałych procesów zwalniania ziem - z reguły najsłabszych lub chemicznie skażonych - z działalności rolniczo-uprawowej, zwłaszcza do celów żywnościowych. Proponuje się postrzegać to zjawisko jako wielką szansę wszechstronnego i wielofunkcyjnego rozwoju ośrodków wiejskich, wiejsko-miejskich, a także i samych obszarów związanych z tymi ośrodkami. Wielorakie potrzeby, jakie będzie można zaspokoić w cywilizacyjnym rozwoju naszego kraju są przedstawione w opracowaniu, a opuszczane przez rolnictwo tereny wraz z lasami, użytkami zielonymi, parkami, użytkami ekologicznymi itp. nazwano obszarami trwałej zieleni (OTZ).

EN

The more and more lands formerly used by agriculture are relieved of this function to become "abandoned", marginal or fallow lands. That is a significant potential of grounds which will still enlarge in the next decades to amount probably 3-3.5 million ha. In contrast to presently expressed, mostly negative, opinions of this process author proposes here a positive evaluation of the process of releasing lands - often of poorest quality or contaminated - from their basic function of food production. It is proposed to see this phenomenon as a chance of universal and multifunctional development of rural areas, of municipal-rural grounds and of lands associated with human settlements. Multiple needs that should be satisfied during the civilizational development of our country are presented in this paper. The grounds abandoned by agriculture with forests, grasslands, parks, lands of ecological use etc. has been called Permanent Greenness Lands (PGL).