Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Effect of asparagus chitosan-rutin coating on losses and waste reduction during storage

Priss Olesia, Hutsol Taras, Glowacki Szymon, Bulhakov Pavlo, Bakhlukova Kseniia, Osokina Nina, Nurek Tomasz, Horetska Iryna, Mykhailova Lyudmyla

Agricultural Engineering

|

2024

|

Vol. 28, No. 1

99--118

EN

Storage is a crucial component of a sustainable and efficient food supply system. Reduction of postharvest losses and waste is a vital strategy to improve efficiency, ensure product availability, and reduce environ-mental impact. Asparagus (Asparagus officinalis L.) boasts a high nutritional value and complex of phytonutrients. Yet, the storage period for fresh asparagus is quite short, leading to rapid quality deterioration. An effective method to extend storage periods involves postharvest treatments using the natural biopolymer chitosan. The aim of the research was to assess the effectiveness of applying sustainable postharvest treatments based on chitosan and rutin, with a focus on losses and waste reduction during asparagus storage. The impact of the applied storage technology on the visual appeal and sensory attributes of asparagus, along with its effects on respiratory metabolism, weight loss, soluble solids, soluble carbohydrates, chlorophylls, and carotenoids, was systematically assessed. The findings indicate that the post-harvest treatment using chitosan and rutin effectively preserves the visual characteristics of asparaguswhen the storage period is prolonged to a week. A major advantage of this technology is a substantial reduction in waste, achieving the levels of 1.0-1.5%. The proportion of standard products post-storage ranged from 94.4% to 96.0%. The treatment with chitosan and rutin efficiently reduces weight loss by half and suppresses the respiration rate, leading to decreased losses in soluble solids, carbohydrates, chlorophylls, and carotenoids during storage. These outcomes underscore the effectiveness of the applied coating in impeding metabolic processes, resulting in minimized quantitative and qualitative losses in the product quality during a prolonged storage.

PL

Przechowywanie jest istotnym elementem zrównoważonego i skutecznego łańcucha dostaw żywności. Redukcja strat i odpadów po zbiorze stanowi ważną strategię, której celem jest ulepszenie skuteczności, zapewnienie dostępności produktów oraz zmniejszenie wpływu na środowisko. Szparaga (Asparagus officinalis L.) posiada wysokie wartości odżywcze oraz kompleks fitozwiązków. Jednak okres przechowywania świeżej szparagi jest dosyć krótki, za czym idzie gwałtowne pogorszenie jakości. Skuteczna metoda wydłużająca okres przechowywania polega na zastosowaniu po zbiorze zabiegów z użyciem naturalnego chitozanu polimerowego. Niniejsze badanie miało na celu ocenę skuteczności stosowania zrównoważonych zabiegów po zbiorze z zastosowaniem chitozanu i rutyny skupiając się na redukcji strat i odpadów podczas przechowywania szparagi. Systematycznie oceniano wpływ zastosowanej technologii przechowywania na wygląd zewnętrzny i cechy sensoryczne szparagi razem z wpływem na metabolizm oddechowy, straty wagi, rozpuszczalnych cząstek stałych, rozpuszczalnych węglowodanów, chlorofilu i karotenoidów. Wyniki wskazują na to, że zabiegi przeprowadzone po zbiorze z użyciem chitozanu i rutyny skutecznie podtrzymują charakterystykę wizualną szparagi podczas gdy okres przechowywania wydłużony jest o tydzień. Główną korzyścią tej technologii jest widoczna redukcja odpadów na poziomie 1-1-5%. Proporcja standardowych produktów po przechowywaniu wahała się między 94,4 a 96%. Użycie chitozanu i rutyny skutecznie zmniejsza stratę wagi o połowę i hamuje tempo zmniejszając w ten sposób straty rozpuszczalnych części stałych, węglowodanów, chlorofilu i karotenoidów podczas przechowywania. Niniejsze wyniki potwierdzają skuteczność zastosowanej powłoki w blokowaniu procesu metabolicznego, co skutkuje zmniejszonymi stratami ilościowymi i jakościowymi produktu podczas przedłużonego przechowywania.

2

Rutyna : budowa, właściwości

Samaszko-Fiertek J., Roguszczak P., Dmochowska B., Ślusarz R., Madaj J.

Wiadomości Chemiczne

|

2016

|

[Z] 70, 7-8

435--453

EN

Flavonoids commonly can be found in plants. They protect them against various microorganisms or insects [1]. Flavonoids demonstrate not only antioxidant properties, but also prevent the development of cancer [2]. This is attributed to their ability to induce apoptosis of tumor cells. The structure of this type of compound is based mainly on the flavone skeleton with the keto group in position 4 (Fig. 2). The difference in structure of flavonoids consists mainly in the number and nature of the substituents. Flavonoid compounds have a 15-carbon atoms skeleton, consisting of two aromatic rings (A and B) connected to 3 carbon atoms, by oxygen contained within the heterocyclic ring C (Fig. 2) [5]. Structural difference of the pyranose ring C and position of the phenyl ring B are the basis for the division flavonoids into seven groups (Fig. 3) [6]. In recent years a number of work focused on the study of flavonoids complexes with ions of copper(II) or iron(II) were published [20–22]. One of the most important flavonoids is rutoside, which has a number of important biological activities. One of the most important function of this compound is inhibition hyaluronidase activity by reducing the permeation and improveing the flexibility of blood vessels. It is used to treat diseases such as diabetic retinopathy, inflammation of the mucous membranes of the nose, atherosclerotic diseases or disorders of the venous circulation. Rutoside forms a relatively stable complex with ions of iron(II) or calcium(II) as well as nickel(II) and especially with copper(II). This type of complex protect from rapid degradation/oxidation of L-ascorbic acid [14, 15]. In 2011, Sak-Bosnar and colleagues proposed the structure of rutoside complex with ions of copper (II) (Fig. 9) [20]. In the same year was published work suggesting that a key role in this type of mechanism play hydroxyl group at the 3 ‚carbon atom, which becomes a „carrier” of the electron/radical (Fig. 5) [19].

3

Wpływ procesu technologicznego na barwę nasion gryki i zawartość polifenoli oraz zależności między nimi

Klepacka J.

Zeszyty Naukowe Akademii Morskiej w Gdyni

|

2015

|

nr 88

119--125

PL

Analizowano próbki nasion gryki i uzyskanej z nich kaszy, pochodzące z trzech polskich kaszarni, w celu stwierdzenia, czy stosowany w warunkach przemysłowych proces przetwarzania nasion wpływa na ich barwę i zawartość polifenoli. Wykazano, że stosowane w kaszarniach operacje technologiczne wpłynęły na wielkość określanych wyróżników w różnym stopniu. Proces prażenia spowodował istotną statystycznie zmianę zawartości kilku oznaczanych składników fenolowych – pod jego wpływem zawartość związków fenolowych ogółem zmniejszyła się prawie trzykrotnie, obniżyła się również ilość kwasu kumarowego, a wzrosła wanilinowego. Prażenie nie wpłynęło na poziom występowania pozostałych fenolokwasów (ferulowego i syringowego) ani rutyny, natomiast zawartość tych związków zmieniła się pod wpływem procesu obłuskiwania nasion. Zmianę barwy najlepiej określał parametr S w systemie HSI. Wykazano zależności korelacyjne istotne statystycznie między barwą a zawartością związków fenolowych ogółem, kwasu syringowego i rutyny.

EN

The samples of the buckwheat seeds from three Polish mills were analyzed to find changes of colour and phenolics in industrial conditions process. It was showed that technological operations influenced on detected features in different degree. The process of roasting caused statistically significant differences of some phenolic compounds – a threefold decrease of total phenolics, some reduction of coumaric acid and increase of vanillic acid. Roasting didn’t influence on other phenolic acids (ferulic and syringic) and rutin, but their content changed under dehulling process. Colour changes were best defined by (S) attributes in the HSI system. Statistically significant relationships (p≤0.05) have been found between colour and total phenolics content, syringic acid and rutin.

4

Kompleksy jonów Pr(III), Nd(III), Sm(III), Eu(III), Gd(III), Tb(III), Dy(III), Ho(III) i Er(III) z kwasem kwercetyno-5'-sulfonowym (QSA)

Nowak D.

Zeszyty Naukowe Politechniki Rzeszowskiej. Chemia

|

2002

|

z. 18 [194]

65-76