Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: produkcja integrowana

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

The use of slow-release fertilizers as a part of optimization of celeriac production technology

Niemiec M., Komorowska M.

Agricultural Engineering

2018

Vol. 22, No. 2

59--68

The aim of this study was to assess the possibility of using slowrelease fertilizers under intensive vegetable cultivation. To achieve the set research objective, a field experiment was set up in 2017, where slow-release fertilizer (NPK (%) 20-10-10+4MgO) was applied. The experiment comprised three levels of fertilization with the use of slow-release fertilizers, the control without fertilization, and the control fertilized with conventional fertilizers. The slow-release fertilizer was applied directly under each plant and in rows – approximately 8 cm below the root level. The designed systems were evaluated based on the size of commercial yield, productivity index, agronomic efficiency index, removal efficiency index, and physiological efficiency index. The results obtained in the field experiment indicate that the highest plant yield (54.22 Mg of commercial yield·ha-1 ) was obtained at the highest dose of slow-release fertilizers (600 kg·ha-1 applied in rows approximately 8 cm below the root level). In the case of direct fertilization, in the treatment with the highest dose of slowrelease fertilizer, a reduction in yield was observed. The best results, in terms of equalizing the mass of individual roots, were obtained under conventional fertilization. The most favorable value of the productivity index was obtained in the variant where 400 kg·ha-1 slowrelease fertilizer was applied directly, while in the case of row application the best results were obtained at the dose of 600 kg·ha-1 . Celeriac fertilization with slow-release fertilizers under root may result in producing a yield of bigger differences in root mass, compared to conventional fertilization system.

Celem pracy była ocena możliwości wykorzystania nawozów wolnodziałających w warunkach intensywnej uprawy warzyw. W ramach realizacji założonego celu badawczego, w 2017r. założono doświadczenie polowe, w którym zastosowano nawozy o spowolnionym uwalnianiu składników, o składzie NPK (%) 20-10-10+4MgO. Doświadczenie obejmowało 3 poziomy nawożenia z wykorzystaniem nawozów wolnodziałających, obiekt kontrolny bez nawożenia oraz obiekt kontrolny nawożony nawozami tradycyjnymi. Nawóz wolnodziałający był aplikowany punktowo pod każdą roślinę oraz rzędowo, na głębokości około 8 cm poniżej poziomu korzeni. Ocenę zaprojektowanych systemów dokonano w oparciu o wielkość plonu handlowego, wskaźnik produktywności, wskaźnik efektywności agronomicznej, wskaźnik efektywności usunięcia oraz wskaźnik efektywności fizjologicznej. Wyniki uzyskane w warunkach doświadczenia polowego wskazują, że największy plon roślin, na poziomie 54,22 Mg plonu handlowego·ha-1 , uzyskano w warunkach największej dawki nawozów wolnodziałających, na poziomie 600 kg·ha-1 aplikowanego rzędowo około 8 cm poniżej poziomu korzeni. W przypadku stosowania nawozów wolnodziałających punktowo pod korzeń, najwyższa dawka nawozu spowodowała zmniejszenie plonowania w porównaniu do obiektów z mniejszą dawką nawozów. Najlepsze efekty, z punktu widzenia wyrównania masy poszczególnych korzeni uzyskano w warunkach nawożenia konwencjonalnego. Najbardziej korzystną wartość współczynnika produktywności uzyskano w wariancie przy zastosowaniu nawozu wolnodziałającego na poziomie 400 kg·ha-1 aplikowanego punktowo, natomiast w przypadku aplikacji rzędowej, najbardziej korzystne efekty uzyskano przy dawce 600 kg·ha-1 . Nawożenie selera nawozami wolno-działającymi pod korzeń może skutkować wytworzeniem plonu o większych różnicach masy jednostkowej korzeni w porównaniu z nawożeniem konwencjonalnym.

Możliwości wykorzystania nawozów wolnodziałających w integrowanej uprawie selera korzeniowego

Szeląg-Sikora A., Niemiec M., Cupiał M., Sikora J.

Proceedings of ECOpole

2015

Vol. 9, No. 1

321--331

Celem pracy było określenie przydatności nawozów wolnodziałających do optymalizacji efektywności produkcji selera korzeniowego w warunkach integrowanej produkcji. Doświadczenie założono na glebie o składzie granulometrycznym gliny średniej. Rośliną testową był seler korzeniowy odmiany Diamant. Do nawożenia użyto nawozu wolnodziałającego o zawartości składników nawozowych N - 18%, P - P2O5 - 5% i K - K2O - 11%, saletry amonowej, superfosfatu potrójnego granulowanego oraz soli potasowej. Doświadczenie obejmowało 13 poziomów nawożenia i obiekt kontrolny. Doświadczenie założono 2.05.2012, rośliny zebrano 29.10.2012. Czynnikiem doświadczenia było zróżnicowane nawożenie. Uprawę oraz ochronę roślin prowadzono w oparciu o metodykę integrowanej produkcji selera korzeniowego. Zastosowano nawozy konwencjonalne (superfosfat, sól potasowa oraz saletra amonowa) oraz kombinacje nawozów konwencjonalnych i nawozów o spowolnionym uwalnianiu składników. We wszystkich poziomach nawożenia zastosowano nawożenie fosforowe, potasowe oraz mikroelementowe w ilości odpowiadającej zapotrzebowaniu roślin przy założonej wielkości plonu na poziomie 50 Mg · ha–1. Doświadczenie obejmowało 13 poziomów nawożenia i obiekt kontrolny. Na podstawie wyników przeprowadzonych doświadczeń obliczono wskaźniki obrazujące efektywność nawożenia azotowego: efektywność agronomiczną, współczynnik produktywności, efektywność fizjologiczną, efektywność odzysku oraz efektywność usunięcia. Plon roślin w obiekcie kontrolnym wynosił 32,1 Mg · ha–1. Nawożenie w ilości 200 kg agroblenu i pełnej dawki fosforu i potasu spowodowało zwiększenie plonowania o ponad 13 Mg. Największy plon, wynoszący 55,8 Mg · ha–1, uzyskano w obiekcie z dodatkiem 400 kg agroblenu i pełnej dawki fosforu i potasu. Najbardziej optymalne wartości wskaźników efektywności nawożenia uzyskano w obiektach z dodatkiem nawozu wolnodziałającego w ilości 200 i 400 kg · ha–1. Największy plon uzyskano w obiekcie nawożonym nawozami tradycyjnymi w ilości 150 kg N oraz pełnej dawki fosforu i potasu. Obliczone wskaźniki efektywności nawożenia sugerują, że optymalizacja nawożenia z udziałem nawozów wolnodziałających może kilkakrotnie poprawić efektywność nawożenia w stosunku do integrowanych metod produkcji z wykorzystaniem nawozów konwencjonalnych. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że optymalizacja nawożenia w warunkach intensywnej produkcji może ograniczyć ilość rozpraszanych w środowisku składników nawet o 50% przy utrzymaniu wysokich plonów roślin.

The aim of the research was to estimate the usage possibilities of slow-release fertilizers in the process of effectiveness optimalization of celeriac production within the system of integrated production. The granulometric composition of the soil where the experiment was set up equalled the composition of medium plasticity clay. The test was carried out with the use of ‘Diamant’ celeriac. A slow-release fertilizer, the components of which amounted to N - 18%, P - P2O5 - 5% and K - K2O - 11%, ammonium nitrate, granular triple superphosphate and potassium salt, was used in the fertilization process. The experiment, set up on May 5, 2012, concerned 13 levels of soil fertilization and a checkpoint. Yield was collected on October 29, 2012. The factor of the experiment was diverse fertilizing. Both the cultivation and the protection of plants were conducted with regard to the methodology of integrated production of celeriac. The plants were given treatment with conventional fertilizers (such as superphosphate, potassium salt and ammonium nitrate) and with a combinations of convantional fertilizers with slow-release fertilizers. Phosphorus, potassium and microelements were used at all levels of fertilization, in the amount required for the fertilization of plants with the predicted crop size of 50 Mg · ha–1. The experiment concerned 13 levels of soil fertilization and a checkpoint. On the basis of the results obtained, the indicators of nitrogen fertilizing effectiveness were calculated and they included: agronomic effectiveness, productivity indicator, physiological effectiveness, recycling effectiveness and elimination effectiveness. The crop at the checkpoint was 32.1 Mg · ha–1. Fertilizing with 200 kilograms of agroblen and a full dose of phosphorus and potassium resulted in yield increase of over 13 Mg. The highest yield, amounting to 55.8 Mg · ha–1, was obtained with the use of 400 kilograms of agroblen and a full dose of phosphorus and potassium. The fertilization effectiveness indicator values were most optimal on the areas where the slow-release fertilizer was added in the amount of 200 and 400 kg · ha–1. The highest yield was obtained on the area fertilized with conventional fertilizers in the amount of 150 kilograms of N and a full dose of phosphorus and potassium. The calculated fertilization effectiveness indicators show that the optimization of the fertilization process with the use of slow-release fertilizers may increase fertilization effectiveness several times as compared to the integrated production methods with the use of conventional fertilizers. The results of the research prove that the optimization of the fertilization process in intensive farming may decrease the amount of components diffused in the environment by 50 per cent, while retaining high yield.