Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Investigating the effects of alumina nanoparticles on the impact resistance of polycarbonate nano-composites

Alavi Nia Ali, Amirchakhmaghi Saeed

Archive of Mechanical Engineering

|

2022

|

LXIX, nr 3

431--454

EN

In this project, two types of treated and untreated alumina nanoparticles with different weight percentages (wt%) of 0.5, 1 and 3% were mixed with polycarbonate matrix; then, the impact ballistic properties of the nano-composite targets made from them were investigated. Three types of projectile noses -cylindrical, hemispherical, and conical, each with the same mass of 5.88 gr – were used in the ballistic tests. The results highlighted that ballistic limit velocities were improved by increasing the percentage of alumina nanoparticles and the treatment process; changing the projectile’s nose geometry from conical to blunt nose increases the ballistic limit velocity, and ultimately, by increasing the initial velocity of conical and hemispherical nosed projectiles, the failure mechanism of the targets changed from dishing to petalling; whereas for the cylindrical projectile, the failure mode was always plugging.

2

Electrospinning as a fine technique to obtain various material structures of bio-medical-purpose polyurethanes and polycarbonates copolymers

Sobota M., Włodarczyk J., Dobrzyński P., Kasperczyk J.

Engineering of Biomaterials

|

2016

|

Vol. 19, no. 138 spec. iss.

90

3

Bisfenol A w wyrobach do kontaktu z żywnością. Zagrożenia dla zdrowia człowieka, ustawodawstwo

Pawlicka M., Starski A., Mazańska M., Postupolski J.

Przemysł Spożywczy

|

2014

|

T. 68, nr 6

31--33

PL

W artykule omówiono zastosowanie bisfenolu A w materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością. Przedstawiono również aktualny stan prawny oraz zagrożenia wynikające ze stosowania tej substancji w produkcji wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością dla niemowląt i dzieci.

EN

The article discusses the application of bisphenol A in materials and articles intended for contact with food. It also presents the current legal status and the risks resulting from the use of this substance in the manufacture of articles intended for contact with food destined for infants and children.

4

Solid-state polycondensation (SSP) as a method to obtain high molecular weight polymers. Part I. Parameters influencing the SSP process

Steinborn-Rogulska I., Rokicki G.

Polimery

|

2013

|

T. 58, nr 1

3-13

EN

The paper is a literature review concerning the solid-state polycondensation (SSP) method. SSP is a competitive method of polymer synthesis to conventional melt polycondensation. The molecular weight of polymers obtained according to this method is exceptionally high and the polymer properties are also improved. In most cases the starting materials for SSP are in the form of flakes or powder. The process involves heating of the starting materials at the temperature between the glass transition temperature (Tg) and melting temperature of partially crystalline prepolymer (Tm). The reaction leading to an increase of molecular weight occurs between the chains terminal groups in the amorphous phase of semicrystalline polymer. The reaction equilibrium is shifted in favor of the formation of polymer due to by-products removing from the reaction system by inert gas flow or under vacuum. Due to the use of lower temperature than that usually applied in melt polycondensation, side reactions and thermal degradation of the product are limited. In addition, the process does not require complicated equipment and is environmentally friendly because no organic solvents are used. However, when the polymer contains larger amounts of by-products or a small extent of crystalline phase, sticking of the polymer particles can take place. In this case, the reaction proceeds not in solid but in melt phase, the contribution of the reactions between the terminal functional groups and the reactive groups of the middle part of polymer chains is much higher, which leads to higher degree of dispersity, but not to an increase in the polymer molecular weight. This paper presents the fundamentals of the SSP process and its advantages in comparison with other polycondensation methods. The kind of polymers that can be obtained with this method is described. In addition, the factors influencing the process and the properties of final products are discussed.

PL

Artykuł stanowi przegląd literatury dotyczący polikondensacji w stanie stałym (SSP). SSP jest konkurencyjną metodą syntezy w stosunku do tradycyjnej polikondensacji w stopie. Za jej pomocą można otrzymywać polimery o dużym ciężarze cząsteczkowym, a co za tym idzie, o konkurencyjnych właściwościach. Synteza polega na ogrzewaniu wcześniej otrzymanego, rozdrobnionego i poddanego procesowi krystalizacji, prepolimeru w temperaturze pomiędzy temperaturą zeszklenia (Tg) a temperaturą topnienia częściowo krystalicznego polimeru (Tm). Proces odbywa się w atmosferze przepływającego gazu obojętnego, bądź pod obniżonym ciśnieniem. Zastosowanie obniżonej temperatury, w stosunku do stosowanej w metodzie polikondensacji w stopie, ogranicza udział zarówno reakcji ubocznych, jak i termicznej degradacji produktu. Poza tym proces ten nie wymaga skomplikowanej aparatury, a ze względu na niestosowanie rozpuszczalników organicznych jest przyjazny dla środowiska. Jednakże podczas prowadzenia procesu (na skutek obecności wilgoci, małocząsteczkowych produktów ubocznych lub małego udziału fazy krystalicznej) może dochodzić do sklejania się cząstek polimeru. Wtedy reakcja przebiega już nie w stanie stałym, lecz w stopie i zwiększa się udział reakcji z udziałem wiązań ze środkowych części łańcuchów, co nie prowadzi do wzrostu ciężaru cząsteczkowego, a jedynie do redystrybucji długości łańcuchów. W niniejszej pracy przedstawiono podstawy procesu SSP i jego zalety w porównaniu z innymi metodami prowadzenia polikondensacji. Opisano, jakiego typu polimery można otrzymywać tą metodą. Poza tym wyjaśniono, jakie czynniki mają wpływ na przebieg procesu, ciężar cząsteczkowy i właściwości produktów końcowych.

5

Polyesters and polyestercarbonates for controlled drug delivery Part I. Tailoring of the drug release

Jelonek K., Kasperczyk J.

Polimery

|

2013

|

T. 58, nr 9

654--662

EN

A crucial factor in the design of safe and effective drug delivery systems is the development of biocompatible carriers, which offer the possibility to tailor the drug release kinetics for specific drugs. The determination of the factors controlling drug release, as well as the methods to adjust the properties of the polymer, is necessary. The influence of the copolymer chain microstructure on degradation, and thus the drug release profile, has been demonstrated; therefore, this factor cannot be neglected during the development of controlled drug delivery systems.

PL

Artykuł stanowi przegląd literatury dotyczący projektowania systemów kontrolowanego uwalniania leków, opartych na poliestrach lub poliestrowęglanach. Omówiono znaczenie rodzaju i właściwości opracowywanych do tego celu biokompatybilnych nośników, umożliwiających dopasowanie kinetyki uwalniania do określonego leku. Wskazano czynniki wpływające na szybkość uwalniania leków związane ze środowiskiem, postacią leku, rodzajem i właściwościami polimeru użytego w charakterze nośnika, a także z mikrostrukturą łańcuchów polimerowych.

6

Polyesters and polyester carbonates for controlled drug delivery. Part II. Implantable systems

Jelonek K., Kasperczyk J.

Polimery

|

2013

|

T. 58, nr 11-12

858--863

EN

Compared with injectable drug delivery systems (DDS), pharmaceutical implants can provide prolonged drug release, delivery of a higher amount of bioactive agent into the site of action and a higher local drug concentration. Simultaneously, these implants are simple to process and provide a reduction in drug toxicity that is typical for systemic administration. This article presents the composition, application and methods of processing of the implantable drug delivery systems that have already entered the market.

PL

W porównaniu z systemami kontrolowanego uwalniania leku przeznaczonymi do iniekcji, implanty zapewniają wydłużony czas uwalniania leku, możliwość dostarczenia większej ilości leku do miejsca działania, wyższe miejscowe stężenie leku oraz ograniczenie, typowej dla podania systemowego, toksyczności leku. Zaletą jest także mało skomplikowany proces otrzymywania implantów polimerowych do zastosowań farmaceutycznych. W publikacji przedstawiono obecne na rynku implantowane systemy transportu leku, ich skład, zastosowanie oraz metody otrzymywania.

7

Nowy proces wytwarzania bisfenolu A z zastosowaniem katalizatora promotorowanego

Kiedik M., Kubica S., Hreczuch W., Basta A.

Przemysł Chemiczny

|

2012

|

T. 91, nr 8

1558-1562

PL

Przedstawiono najnowszą technologię wytwarzania Bisfenolu A (BPA) o najwyższej jakości, który może znaleźć zastosowanie jako kluczowy surowiec do otrzymywania żywic epoksydowych oraz poliwęglanów szeroko wykorzystywanych w budownictwie, elektronice, przemyśle lotniczym oraz samochodowym. Własność intelektualna oferowanej technologii BPA jest przedmiotem dwóch patentów europejskich, a także międzynarodowego projektu wynalazczego PCT. Starsze wersje omawianej technologii BPA zostały wdrożone do produkcji przemysłowej w Polsce w 1977 r., a następnie na podstawie licencji ośmiokrotnie wyeksportowane do Chin, Indii, Korei, Iranu oraz Tajwanu, w latach 1987–1999. W latach 2006–2009, w Instytucie Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników w Toruniu opracowano udoskonaloną wersję technologii, którą zastosowano w skali 15 tys. t/r w zakładzie PCC Synteza w Kędzierzynie-Koźlu. Testy przemysłowe potwierdziły, że nowy proces BPA może oferować wskaźniki techniczno-ekonomiczne równoważne najbardziej konkurencyjnym technologiom eksploatowanym na świecie. Projekt technologii najnowszej generacji, oparty już o stosowanie wyłącznie katalizatora z chemicznie związanym promotorem, który został podjęty w ramach programu „Innotech” przez powołane Konsorcjum „Advance BPA”, pozwoli na opracowanie w 2013 r. projektu bazowego i oferty technicznej a następnie rozpoczęcie działań marketingowych na międzynarodowym rynku transferu technologii.

EN

Fundamentals and development of the Polish process for prodn. of (p-HOC₆H₄)₂ CMe₂ were presented.

8

Projekt nowej polskiej technologii otrzymywania Bisfenolu A o czystości poliwęglanowej w skali 50 tys. t/r

Kiedik M., Chruściel A., Sokołowski A.

Chemik

|

2009

|

Vol. 62, nr 12

484-488

PL

Nowa polska technologia otrzymywania Bisfenolu A o czystości poliwęglanowej została opracowana w Instytucie IMPIB w ramach projektu badawczego rozwojowego nr R05 007 02 a następnie wdrożona w zakładzie PCC Synteza w Kędzierzynie-Koźlu w skali 15 tys. t/r. W badaniach wykorzystano opracowany model matematyczny węzła reakcyjnego syntezy Bisfenolu A oraz model bilansowy całej technologii, włącznie z węzłami oczyszczania i wydzielania czystego produktu a następnie przeprowadzono optymalizację procesu produkcyjnego w instalacji referencyjnej. W roku 2010 zostanie wykonany projekt bazowy nowej wytwórni BPA w skali 50 tys. t/r wraz z trójwymiarową wizualizacją instalacji. .

EN

The new Polish technology of polycarbonate grade Bisphenol A manufacture was worked out at IMPiB institute as a part of research development project no. 05 007 02, financed by means of Budget resources, and introduced in PCC Synteza in Kędzierzyn-Koźle, at scale of 15 0001 p. a. The researches were supported with formulated mathematical model of Bisphenol A synthesis unit as well entire process including product purification and separation unit. The optimization of the process was performed in the reference plant. A basic engineering design of the new plant for manufacture of 50 0001 p.a. of BPA will be elaborated at 2010, including computer 3D visualization image of the plant.

9

Microcellular polymer and composites. Part II. Properties of different types of microcellular materials

Błędzki A. K., Faruk O., Kirschling H., Kühn J., Jaszkiewicz A.

Polimery

|

2007

|

T. 52, nr 1

3-12

EN

The paper is the review of microcellular polymer materials (polyolefins, polycarbonates and other thermoplastics) and microcellular composites reinforced with mineral fillers or natural fibers. The effects of type of foamed material, kind of foaming agent used and the foaming process conditions on mechanical properties, morphology and useful properties of various plastics were evaluated. The examples of microcellular materials characterized with low density and simultaneously high dimensional stability, stiffness and good strength characteristics, in relation to weight, were given. These advantageous features promote the wide applications of microcellular polymer materials among others in automotive industry, industrial casings, sports equipment, transport as well as in decorative and textile industries.

PL

Artykuł stanowi przegląd publikacji o mikroporowatych materiałach polimerowych (poliolefiny, poliwęglany oraz inne termoplasty), jak również o mikroporowatych kompozytach wzmocnionych napełniaczami mineralnymi i włóknami naturalnymi. Oceniono wpływ rodzaju spienianego materiału, typu używanego środka spieniającego i warunków prowadzenia procesu na właściwości mechaniczne (rys. 1), morfologię (rys. 2-4) i właściwości użytkowe (rys. 5) różnych tworzyw. Podano przykłady materiałów mikroporowatych charakteryzujących się małą gęstością, a jednocześnie wysoką stabilnością wymiarową wyrobów, sztywnością i wysokimi w odniesieniu do wagi wskaźnikami charakterystyk wytrzymałościowych. Te korzystne cechy sprzyjają szerokim zastosowaniom mikroporowatych materiałów polimerowych między innymi w przemyśle samochodowym, obudowach instalacji przemysłowych, sprzęcie sportowym, transporcie jak również w przemyśle dekoracyjnym i włókienniczym.

10

Deposition of thin films based on silica on polycarbonates by pulsed dielectric barier discharge

Opalińska T., Ulejczyk B., Karpiński L., Schmidt-Szałowski K.

Polimery

|

2004

|

T. 49, nr 4

257-263

PL

Wymienioną w tytule cienką warstwę osadzano z mieszaniny gazowej helu, tlenu i tetraetoksysilanu (TEOS) (tabela 1) w aparaturze przedstawionej schematycznie na rys. 1-3. Proces prowadzono pod ciśnieniem atmosferycznym bez podgrzewania podłoża poliwęglanowego (PC) w postaci płytek. Zbadano wpływ parametrów procesu, mianowicie sposobu ułożenia płytek PC w reaktorze (rys. 7, 9 i 10), składu gazu plazmotwórczego (rys. 8) oraz natężenia prądu w pojedynczym impulsie wyładowania na szybkość osadzania. Szybkość ta rosła od 3,4 do 40,8 nm/min wraz ze wzrostem natężenia prądu w pojedynczym impulsie od 50 do 100 A. Stwierdzono, że w procesie tworzenia cienkiej warstwy konieczna jest obecność tlenu w gazach plazmotwórczych, przy czym nadmiar tlenu powoduje zmniejszenie szybkości osadzania z 14,9 do 6,0 nm/min gdy stężenie tlenu wzrasta od 5 do 20 % obj. (tabela 2). Budowę chemiczną oraz morfologię osadzonych warstw scharakteryzowano metodami FT-IR (rys. 4), AFM (mikroskopia siła atomowych, rys. 5) oraz SEM (rys. 6). Cienka warstwa składała się z następujących pierwiastków: Si, C, O oraz H i charakteryzowała się gładkością, a także przezroczystością.

EN

The process of thin organo-silica film deposition on polycarbonate in pulsed dielectric barrier discharge was studied. Thin film was deposited from the gas mixture comprising helium, oxygen and tetraethoxysilane under atmospheric pressure without pre-heating of polycarbonate plate. Influences of process parameters, namely the current of single pulse of discharge, PC plate arrangement and position, and plasma-generating gas composition on the deposition rate were investigated. Deposition rate increased from 3.4 to 40.8 nm/min when the current of single pulse increased from 50 to 100 A. The presence of oxygen in plasma-generating gas was necessary to thin organosilicon film forming, but the excess of O2 concentration caused decreasing of film deposition rate, for example: deposition rate was 14.9 or 6.0 nm/min when concentration of O2 was changed from 5 to 20 % by vol. In the films, the following elementaly composition (Si, C, O, H) and morphology of deposited films were characterized.

11

Elastomery uretanowe z segmentami węglanowymi

Sobczak M., Florjańczyk Z., Dębek C., Parasiewicz W.

Elastomery

|

2004

|

T. 8, nr 1

15-19

PL

Ze względu na możliwe zastosowania biomedyczne obserwuje się obecnie duże zainteresowanie syntezą elastomerów uretanowych o segmentach miękkich zbudowanych z poliwęglanów. Poliwęglanouretany (PWU) charakteryzują się znacznie większą stabilnością hydrolityczną niż standardowe poliuretany typu estrowego. Wyższa stabilność hydrolityczna PWU wynika z faktu, że podczas hydrolizy wiązań węglanowych nie powstają grupy karboksylowe katalizujące proces hydrolizy. W pracy przedstawiono wyniki badań nad syntezą poliwęglanouretanów, ich stabilnością hydrolityczną i właściwościami mechanicznymi.

EN

There is current interest in the synthesis of urethane elastomers with polycarbonates as soft segments with respect to their applications as special materials. Polyurethanes containing oligocarbonate units is the most higher hydrolytic stability of conventional polyester polyurethanes. One of the reason for this is that the hydrolysis of carbonate linkages does not produce the acidic groups which catalyse the hydrolytic degradation of ester bonds. The work deals with the synthesis of urethane elastomers and studies on their hydrolytical stability and mechanical properties.

12

Wykorzystanie recyklatu poliwęglanowego do otrzymywania sztywnych pianek poliuretanowo-poliizocyjanurowych

Czupryński B., Liszkowska J., Paciorek-Sadowska J.

Ekologia i Technika

|

2003

|

R. 11, nr 1

8-13

EN

The possibilities of polycarbonate recyclate application as a filler for rigid polyurethane-polyisocyanurate foams (PUR-PIR) have been studied. Waste polycarbonate originating from Marine Equipment Factory FAMOR in Bydgoszcz was milled on grinding mill equipped with sieves and then it was added to foam composition in the amounts from 5% to 30% w/w with respect to the total amount of polyisocyanate and oligomerol. Seven foam samples with various content of polycarbonate recyclate were obtained by the above method. The diameter of the granulated product was 2mm. The parameters of processing were measured during the synthesis. The following physicochemical properties have been determined: apparent density, change of linear and volume dimensions, mass decrement, softening point, brittleness, compressive strength, residue after combustion. It was found that foam density, compressive strength and residue after combustion increased, whereas brittleness and softening point decreased as the content of granulated product was increased in foam composition. The changes of linear and volume dimensions as well as weight decrement of foams after 48 hours of thermostating at 393K are practically independent of the content of polycarbonate granulated product. Our studies prove that the waste polycarbonate recyclate can be applied as the filler for the rigid polyurethane-polyisocyanurate foams.

13

Protective coatings deposited on polycarbonates by pulsed dielectric barrier discharge

Opalińska T., Ulejczyk B., Karpiński L., Schmidt-Szałowski K.

Polish Journal of Chemical Technology

|

2002

|

Vol. 4, nr 4

30-34

EN

Organo-silicon layers were deposited on polycarbonates (PC) substrates from the gas phase by using pulsed dielectric barrier discharge. Very short (~ 20 ns) pulses of high power discharge (-0.4 MW) were applied. The process was carried out under atmospheric pressure in a helium-oxygen plasma. Tetraethoxysilane (TEOS) vapours were used as a source of silicon. The surface morphology, composition and thickness of the layers were studied by means of AFM/TM, FTIR and SEM. The organo-silicon layers were found to be transparent, smooth and uniform over the whole substrate surface. The amplitude of the deviations from surface uniformity did not exceed 30 nm. The thickness of the deposited layers was of the order of ~2 |j.m.

14

Wybrane parametry strukturalne oraz właściwości cieplne i mechaniczne mieszanin złożonych z poli(tereftelanu etylenu), izotaktycznego polipropylenu szczepionego maleinianem rycynylo-2-oksazoliny oraz poliwęglanu (PET/i-PP-g-MRO/PC)

Jeziórska R.

Polimery

|

2002

|

T. 47, nr 6

414-422

PL

Zbadano wpływ reaktywnego polipropylenu funkcjonali-zowanego grupami oksazolinowymi [i-PP-g-MRO, równanie (1)] na strukturę fazową oraz właściwości cieplne i mechaniczną różniących się składem PET/i-PP-g-MRO/PC [równanie (2)], otrzymywanych w wyniku połączenia procesów reaktywnego wytłaczania i napromieniowania wiązką szybkich elektronów. Mieszaniny te charakteryzują się strukturą heterogeniczną, która na skutek przebiegających w trakcie wytłaczania reakcji chemicznych stabilizuje się na poziomie mikrofazo-wym, a w materiale tworzą się wzajemnie przenikające się fazy; wpływa to korzystnie na właściwości mechaniczne. Wyniki badań świadczą o kompatybilizującym wpływie pochodnej oksazoliny.

EN

The effect of reactive polypropylene functionalized with oxazoline groups (i-PP-g-MRO) on phase structure and mechanical properties of PET/i-PP-g-MRO/PC obtained in result of combining processes of reactive extrusion and fast electron irradiation was investigated. The blends are characterized by heterogeneous structure, which in result of chemical reactions occurring during extrusion, stabilizes at the microphase level, with interpenetrating phases resulting, having advantageous effecton mechanical properties. Investigation result point to compatibilizing effect of the oxazoline derivative.

15

Cykliczne węglany i spiroortowęglany. Perspektywiczne monomery w chemii polimerów

Rokicki G., Kowalczyk T.

Polimery

|

1998

|

T. 43, nr 7-8

407-416

PL

Przedstawiono przegląd metod syntezy oraz zastosowań cyklicznych węglanów i spiroortowęglanów w chemii polimerów. Szczególną uwagę poświęcono wpływowi liczby członów pierścienia cyklicznego węglanu oraz spiroortowęglanu na mechanizm polimeryzacji i kopolimeryzacji z różnymi monomerami heterocyklicznymi. Omówiono najbardziej perspektywiczne kierunki zastosowań tak otrzymanych poliwęglanów i ich kopolimerów. Są one już używane jako składniki poliolowe poliuretanów segmentowych zarówno do wyrobu typowych odpornych na hydrolizę elastomerów uretanowych, jak i do zastosowań biomedycznych ze względu na biozgodność tego typu poliuretanów oraz ich odporność na czynniki utleniające (BIONATE™). Ważnymi problemami związanymi z ochroną środowiska naturalnego są biodegradowalność i recykling polimerów. Niektóre kopoliwęglany alifatyczne [np. z (R)-beta-butyrolaktonem] są podatne na działanie mikroorganizmów. Wykazują one również duży stopień depolimeryzacji z zamknięciem pierścienia, co może być wykorzystane w tzw. recyklingu termodynamicznym. Omówiono też sposoby modyfikacji żywic epoksydowych oligomerami zakończonymi cyklicznymi węglanami z zastosowaniem poliamin i kwasów Lewisa jako utwardzaczy. Dodatek takich oligomerów do kompozycji żywic epoksydowych, zwłaszcza utwardzanych przy użyciu BF3OEt2, znacznie zwiększa ich udarność.

EN

Syntheses and applications of cyclic carbonates and spiro-or-thocarbonates are reviewed with particular reference to the ring-size effect exercised by either carbonate type on the mechanisms of polymerization and copolymerization carried out with various heterocyclic monomers. Prospective application areas of the polycarbonates and their copolymers thus ob-tained are discussed. Aliphatic polycarbonates are used as polyol ingredients for segmented polyurethanes to make hydrolysis-resistant urethane elas-tomers as well as oxidation-resistant and biocompatible medical utensils (e.g., BIONATE). Some aliphatic copolycarbonates (e.g., with (R)-beta-butyrolactone) are biodegradable; polycarbonates and copolymers containing polycarbonate blocks are liable to ring-closing depolv'merization, which thus renders ther-modynamic recycling feasible. Modification of epoxy resins with cyclic car-bonate-terminated oligomers, involving polyamines and Lewis acids (espe-cially BF^'OEh) as curing agents/ has led to compositions endowed with en-hanced impact resistance