Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wpływ stężenia i formy boru na skład chemiczny strefy korzeniowej pomidora (Lycopersicon esculentum Mill.) uprawianego w wełnie mineralnej

Markiewicz B.

Aparatura Badawcza i Dydaktyczna

|

2017

|

T. 22, nr 3

174--182

PL

Celem przeprowadzonych badań była ocena wpływu fertygacji borem na zmiany koncentracji składników w strefie korzeniowej, pod kątem zastosowania kwasu borowego w porównaniu z najczęściej używanym boraksem przy czterech poziomach boru w pożywce (0,0; 0,4; 0,8; 1,6 mg • dm-3) w intensywnej uprawie pomidora (odm. Alboney F1 i Emotion F1) w wełnie mineralnej. Stwierdzono istotny wzrost zawartości wszystkich analizowanych makroskładników (z wyjątkiem N-NH4 i P) w pożywkach środowiska korzeniowego, w porównaniu z pożywką aplikowaną roślinom. Zastosowanie kwasu borowego jako źródła boru nie miało wpływu na pH pożywek pobieranych z kroplowników, jednak zwiększało koncentrację Mn w matach. Zmiany zawartości Cu w pożywkach były statystycznie nieistotne.

EN

The aim of the study was to evaluate the effect of nutrient solution of boron concentration changes of components in the root zone, in terms of boric acid compared with the most commonly used borax at four levels of boron in the medium (0.0, 0.4, 0.8, 1.6 mg • dm-3) in the intensive cultivation of tomato (Alboney F1 and Emotion F1) in rockwool. There was a significant increase in the content of all analyzed macronutrients (except N-NH4 and P) in root zone, in comparison with the medium applied to the plants. The use of boric acid as the boron source does not affect the pH of media taken from the drippers, but increased concentration of Mn in the mats. Changes in Cu content in media were statistically insignificant.

2

Studies on increasing manganese nutrition effect of tomato (Lycopersicon esculentum Mill.) on differentiation of rhizosphere chemical composition

Kleiber T.

Aparatura Badawcza i Dydaktyczna

|

2014

|

T. 19, nr 2

119-126

EN

The aim of the conducted studies was to assess the effect of increasing Mn concentrations (within the range from 0.06 mg-dm-3up to 19.2 mg-dm-3) on chemical composition of tomato rhizosphere (Lycopersicon esculentum Mill. cvs. ‘Alboney F1’ and ‘Emotion F1’) grown in rockwool. For plant fertigation was used nutrient solution with the following chemical composition (mg-dm-3): N-NH4 2.2, N-N03 230, P 50, K 430, Ca 145, Mg 65, Cl 35, S-S04120, Fe 2.48, Zn 0.50, Cu 0.07, pH 5.50, EC 3.00 mS-cm-1. It was studied the following contents of manganese in nutrient solution (mg-dm-3): 0.06; 0.3; 0.6; 1.2 (experiment I, years 2008-2011); 2.4; 4.8; 9.6; 19.2 mg-dm-3 (experiment II, year 2012) - described as Mn-0; Mn-0.3; Mn-0.6; Mn-1.2; Mn-2.4; Mn-4.8; Mn-9.6; Mn-19.2. Increasing concentration of manganese applied in nutrient solution significantly changed the chemical composition of solution in slabs. Within range of manganese in nutrient solution up to 1.2 mg-dm-3 was found significantly increase content of: N-N03, Ca, Mg, S-S04,Zn (except Mn-1.2), Na, Cl, pH (alkalization) and EC with simultaneous decrease content of: K (except Mn-0), Fe, Mn. Changes of P-P04 and Cu were multidirectional. Within range of manganese in nutrient solution from 2.4 to 19.2 mg-dm-3 was found significantly increase content of: Ca, Cu, Na, pH (alkalization) and EC (for ‘Emotion F1) with simultaneous decrease content of: N-N03, P-P04, K, Fe, Mn. Changes of Mg, S-S04, Zn, Cl and EC (for ‘Alboney F1’) were multidirectional.

PL

Celem przeprowadzonych badań była ocena wpływu wzrastających stężeń manganu (w zakresie od 0,06 mg-dm-3 do 19,2 mg-dm-3) na skład chemiczny strefy korzeniowej pomidora (Lycopersicon esculentum Mill. cvs. ‘Alboney F1’ and ‘Emotion F1’) uprawianego w wełnie mineralnej. Do fertygacji roślin stosowano pożywkę standardową o następującym składzie chemicznym (mg-dm-3): N-NH4 2,2; N-N03 230; P 50, K 430, Ca 145, Mg 65, Cl 35, S-S04 120, Fe 2,48, Zn 0,50, Cu 0,07, pH 5,50, EC 3,00 mS-cm-1. Badano następujące zawartości manganu w pożywce (w mg-dm-3): 0,06; 0,3; 0,6; 1,2 (eksperyment I, lata 2008- 2011); 2,4; 4,8; 9,6; 19,2 mg-dm-3 (eksperyment II, rok 2012) - opisane jako Mn-0; Mn-0,3; Mn-0,6; Mn- 1,2; Mn-2,4; Mn-4,8; Mn-9,6; Mn-19,2. Wzrastające stężenia manganu stosowanego w pożywce istotnie modyfikowały skład chemiczny strefy korzeniowej roślin. W zakresie zawartości manganu w pożywce do 1,2 mg-dm-3 stwierdzono istotny wzrost zawartości: N-N03, Ca, Mg, S-S04,Zn (poza Mn-1,2), Na, Cl, pH (alkalizacja) i EC, przy równoczesnym obniżeniu zawartości: K (poza Mn-0), Fe, Mn. Zmiany zawartości P-P04 i Cu były wielokierunkowe. W zakresie zawartości manganu w pożywce od 2,4 do 19,2 mg-dm-3 stwierdzono istotny wzrost zawartości: Ca, Cu, Na, pH (alkalizacja) oraz EC (w przypadku ‘Emotion F1’), przy równoczesnym obniżeniu zawartości: N-N03, P-P04, K, Fe, Mn. Zmiany Mg, S-S04, Zn, Cl i EC (dla ‘Alboney F1’) były wielokierunkowe.

3

Pollution of the Natural Environment in Intensive Cultures Under Greenhouses

Kleiber T.

Archives of Environmental Protection

|

2012

|

Vol. 38, no. 2

45-53

EN

The last two decades have brought a significant modernization in methods of cultivation in greenhouses. Soilless cultures, isolated from soils, have become a common practice, similarly as fertigation (fertilization + irrigation) installations, although most of them are applied in the open system (with no recirculation), where excess nutrient solution is removed straight to soil. This situation was the reason why it was decided to conduct studies, extended over a period of many years, on the estimation of environmental pollution caused by discharged drainage waters containing mineral fertilizers in economically important cultures in Poland (anthurium, tomato, cucumber). On the basis of the chemical composition of drainage waters and amounts of nutrient solution spillway from culture beds data were estimated concerning pollution of the soil medium by the nutrient solution. The level of pollution was dependent on nutrient requirements of crops and the length of the vegetation period. The highest environmental pollution is caused by intensive tomato growing (in kgźmonthźha-1): N-NO3 (up to 245), K (up to 402), Ca (up to 145) and S-SO4 (up to 102). A lesser threat is posed by metal microelements: Fe (up to 2.69), Mn (up to 0.19), Zn (up to 0.52) and Cu (up to 0.09). Lower contamination of the natural environment is generated in cultures with lower nutrient requirements (anthurium) and in the case of culture on organic substrates. With an increase in ecological awareness of producers recirculation systems should be implemented in the production practice, in which drainage waters do not migrate directly to soil, but are repeatedly used to feed crops.

PL

Ostatnie dwie dekady przyniosły istotną modernizację metod upraw pod osłonami. Do powszechnego stosowania weszły uprawy bezglebowe (ang. soilless) odizolowane od gleby i instalacje fertygacji (nawożenie + nawadnianie) - większość prowadzona niestety w systemie otwartym (bez recyrkulacji), gdzie nadmiar pożywki usuwany jest wprost do gleby. Sytuacja ta była powodem do przeprowadzenia wieloletnich badań dotyczących oszacowania zanieczyszczenia środowiska naturalnego przez zrzuty wód drenarskich zawierających nawozy mineralne w uprawach o istotnym znaczeniu gospodarczym w Polsce (anturium, pomidor, ogórek). Na podstawie znajomości składu chemicznego wód drenarskich oraz ilości wyciekającej z zagonów uprawnych pożywki określono szacunkowe dane dotyczące zanieczyszczenia przez nie środowiska glebowego. Było ono uzależnione od wymagań pokarmowych roślin oraz długości okresu wegetacji. Największe zanieczyszczenie środowiska powodowane jest przez intensywne uprawy pomidora (w kgźmiesiącźha-1): N-NO3 (do 245), K (do 402), Ca (do 145) S-SO4 (do 102). Mniejsze zagrożenie stanowią mikroelementy metaliczne: Fe (do 2,69), Mn (do 0,19), Zn (do 0,52), Cu (do 0,09). Mniejsze skażenie środowiska generowane jest w uprawach o mniejszych wymaganiach pokarmowych (anturium) oraz w przypadku upraw w podłożach organicznych. Wraz ze wzrostem świadomości ekologicznej producentów, powinno wdrażać się do praktyki produkcyjnej układy recyrkulacyjne, w których wody drenarskie nie migrują wprost do gleby, a są ponownie wykorzystywane w żywieniu roślin.