Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Genotype TNF-α(-308) and Silicosis on Factory Workers in Vietnam in 2020

Nguyen Viet, Nguyen Thi Thu Huyen, Dao Xuan Dat, Vu Xuan Quy, Pham Thi Quan, Le Thi Kim Chung, Tran Huy Thinh, Le Thi Huong, Nguyen Ngoc Anh, Nguyen Viet Nhung, Nguyen Ngoc Hong, Luong Mai Anh, Le Thi Thanh Xuan

Inżynieria Mineralna

|

2021

|

no. 2

459--466

EN

The studFigy aims to determine the TNF-α single-nucleotide polymorphism TNF-α (-308) and assess the association of TNF-a(-308) SNP with the risk of silicosis among workers directly exposed to silica dust in Vietnam. A study was undertaken among 78 cases with silicosis and 103 controls without silicosis in Vietnam. Blood samples were collected for genomic DNA extraction from each subject. The phenotyping of TNF-α(-308) was performed using polymerase chain reaction‐based restriction fragment length polymorphism (PCR‐RFLP) and dye termination sequencing. Results: The average exposure time of the case group was slightly higher than that of the control group (12.46 ± 6.732 years vs. 12.09 ± 7.854 years). The majority of genotypes in both silicosis and non-silicosis was GG. When analyzing the concentration of TNF-α in the study participants' blood, it is shown that the average concentration of TNFα in the case group was higher than that in the control group. The genotype AG in the case group was 1.368 times higher than that in the control group. The percentage of all A alleles in the case group with silicosis was 1.342 times higher than the control group without the disease, similar to previous studies. Conclusion: The majority of genotypes in both groups was GG. The average concentration of TNF-α in blood, genotype AG, and the percentage of all A alleles in the case group was higher than that in the control group.

2

Wpływ nawożenia azotem na plon i zawartość suchej masy, azotu ogólnego oraz popiołu w drugiej 4-letniej rotacji uprawy wierzby wiciowej

Styszko L., Dąbrowski J.

Rocznik Ochrona Środowiska

|

2018

|

Tom 20, cz. 2

1234--1251

PL

Celem pracy była ocena wpływu zróżnicowanego nawożenia azotem mineralnym i wariantów koszenia pędów w pierwszym 4-letnim cyklu na plon biomasy 10 genotypów wierzby wiciowej (Salix viminalis) oraz na zawartość w niej suchej masy, azotu ogólnego i popiołu w drugim 4-letnim cyklu uprawy. Doświadczenie polowe, w czterech powtórzeniach, wykonano w latach 2012-2015 w Kościernicy, gmina Polanów (16°24´N i 54°8´E). Gleba pod doświadczeniem była lekka, klasy bonitacyjnej RIVa-IVb, kompleksu żytniego dobrego, bielicowa właściwa – pseudobielicowa o składzie piasku gliniastego lekkiego do głębokości 100 cm, a głębiej – gliny lekkiej. Zawartość próchnicy w warstwie 0-30 cm gleby wyniosła 1,41%. Pierwszy 4-letni okres odrastania pędów był realizowany w latach 2008-2011, a drugi – w latach 2012-2015. W ramach doświadczenia, rozlosowano na dużych poletkach cztery dawki azotu mineralnego: 0 kg N·ha-1, 60 kg N·ha-1, 120 kg N·ha-1 i 180 kg N·ha-1. Natomiast w zakresie dawek azotu na małych poletkach, rozlosowano 10 genotypów wierzby wiciowej (Salix viminalis L.): 1047, 1054, 1047D, Start, Sprint, Turbo, Ekotur, Olof, Jorr i Tordis. Corocznie w kwietniu w latach 2008-2015 stosowano nawożenie azotem mineralnym. W 2007 roku na poletku o powierzchni 25,3 m2 wysadzono łącznie po 56 zrzezów wierzby w dwóch rzędach tj. 22134 szt.·ha-1. Podczas zbioru w latach 2011 i 2015 koszono oddzielnie odrastające pędy wierzby na poszczególnych rzędach poletka. W pierwszej 4-letniej rotacji na pierwszym rzędzie koszono 2-krotnie (po 3 latach i po 1-rocznym odrastaniu), a na drugim rzędzie – jednokrotnie (po 4 roku odrastania). Plon świeżej masy oceniono po ścięciu wszystkich pędów wierzby oddzielnie na każdym rzędzie poletka oraz pobrano próby biomasy do analiz laboratoryjnych (suchej masy w świeżej masie, popiołu oraz azotu ogólnego). W badaniach wykazano, że plony biomasy w drugiej 4-letniej rotacji najsilniej zależały od wariantu koszenia pędów w poprzedniej rotacji, genotypu wierzby, a w mniejszym stopniu od zastosowanej dawki azotu mineralnego. Dwukrotne koszenie pędów w pierwszej 4-letniej rotacji obniżyło w następnej rotacji plon suchej masy i roczny przyrost tego plonu o 71,3%, zmniejszyło zawartość suchej masy w pędach o 1,7%, a powiększyło zawartość azotu ogólnego w pędach o 0,019%. Genotypy wierzby reagowały w plonie biomasy w zróżnicowany sposób na warianty koszenia. Coroczne nawożenie azotem podwyższyło plon suchej masy wierzby przeciętnie o 66,2%, ale ten efekt bardzo silnie zależał od wariantu koszenia pędów w pierwszej 4-letniej rotacji oraz genotypu wierzby. Genotypy 1047, 1047D, Start, Sprint i Turbo nie reagowały w plonie biomasy pędów na wzrastające dawki nawożenia azotem, a u pozostałych genotypów reakcja była zróżnicowana. Uszeregowanie genotypów reagujących na nawożenie azotem, od największego do najmniejszego przeciętnego rocznego przyrostu plonu suchej masy, było następujące: Ekotur – 11,32 t·ha-1, Olof – 7,19 t·ha-1, Tordis – 4,73 t·ha-1, klon 1054 – 3,54 t·ha-1 i Jorr – 3,03 t·ha-1. Coroczne nawożenie azotem zwiększyło zawartość azotu ogólnego w pędach wierzby przeciętnie o 0,017%, ale nie miało to wpływu na zawartość w nich popiołu surowego.

EN

The purpose of the present paper was an assessment of impact of the mineral nitrogen fertilization and variants of shoots mowing in the first 4-year cycle on the yield of 10 genotypes of basket willow (Salix viminalis L.) and dry matter, ash and total nitrogen content in the second 4-year cycle of cultivation. The field experiment, in four repetitions, was realized in 2012-2015 in Kościernica, (16°24´N and 54°8´E). The soil used in the experiment was light, RIVa-IVb soil quality class, a good rye soil complex, appropriate podsolic – pseudopodsolic with a composition of light loamy sand up to the depth of 100 cm, and deeper: light loam. The humus content in the layer of 0-30 cm of soil was 1.41%. The first 4-year cycle of the regrowth of the shoots was in 2008-2011, the second – in 2012-2015. As part of the experiment, four doses of mineral nitrogen were randomized on large plots: 0 kg N·ha-1, 60 kg N·ha-1, 120 kg N·ha-1 and 180 kg N·ha-1, and within these doses on small plots – 10 genotypes of basket willow (Salix viminalis L.): 1047, 1054, 1047D, Start, Sprint, Turbo, Ekotur, Olof, Jorr and Tordis. Nitrogen fertilization was applied in 2008-2015 each year in April. In 2007, on the plot sized 25.3 m2, in two rows 56 willow cuttings were planted per row, that is 22,134 pcs.·ha-1. During the harvest in 2011 and 2015, growing willow shoots on individual rows of the plot were mowed separately. In the first 4-year rotation, the first row was mowed twice (after 3 years and after annual regrowth), and the second row was mowed once (after 4 years of regrowth). The yield of fresh matter was assessed after cutting all the willow shoots separately on each plot row and biomass samples for laboratory analyzes were taken (dry matter in fresh matter, ash and total nitrogen). The research showed that biomass yield in the second 4-year rotation most depended on variants of shoots mowing in previous rotation, willow genotype and less depended on adopted mineral nitrogen doses. Twice shoots mowing in the first 4-year rotation was the reason of dry matter yield reduction and annual regrowth of this yield by 71,3% in the next rotation and dry matter content reduction in the shoots by 1,7% and increasing total nitrogen in the shoots by 0,019%. The reaction of willow genotypes to the variant of shoots mowing, in biomass yield, was varied. Annual nitrogen fertilization was the reason increase in dry matter yield of willow, average by 66,2% but that effect depended very strongly on variants of shoots mowing in the first 4-year rotation and willow genotype. Genotypes 1047, 1047D, Start, Sprint and Turbo, in biomass yield, did not react to the increasing doses of nitrogen fertilization, and the reaction in the other genotypes was varied. The arrangement of the genotypes reacting to nitrogen fertilization, from the largest to the smallest average annual increase in yield of dry matter was as follows: Ekotur – 11,32 t·ha-1, Olof – 7,19 t·ha-1, Tordis – 4,73 t·ha-1, 1054 – 3,54 t·ha-1 and Jorr – 3,03 t·ha-1. Annual nitrogen fertilization was the reason increase in content of total nitrogen in the willow shoots, average by 0,017%, but that effect had not an impact on the raw ash content.

3

The Influence of Agroclimatic Factors on the Formation of Oil Content in Flax Seeds in the North of Kazakhstan

Gordeyeva Y., Shestakova N.

Journal of Ecological Engineering

|

2018

|

Vol. 19, nr 3

102--105

EN

Flax (Linum usitatissimum L.) is one of the promising oil crops in the north of Kazakhstan. Over the last 10 years, the total area under this crop in the region has increased fourteen-fold, since flax is a very plastic crop for steppe and dry steppe conditions, and oil seeds are in high demand in the world market. Flaxseed oil, due to the content of polyunsaturated fatty acids, occupies one of the first positions among other edible vegetable oils. Depending on the environmental conditions, the oil content of the crop may vary from 36.4% to 52.0%, while, as noted by many researchers, the change in the oil content depends on the genotypic characteristics. Therefore, the study aims to analyze the influence of the genotype and climatic conditions of cultivation on the fat biosynthesis in flax seeds in the context of the dry steppe zone of Northern Kazakhstan on dark chestnut soils of the Akmola region. Field experiments were conducted in 2015–2017 with the study of nine oil flaxseed cultivars (of mid-season varieties) sown on May 20th at the seeding rate of 7 million seeds/ha based on the traditional technology of cultivation recommended for the region. The climatic parameters were taken into account according to the meteorological service data. The fat content was determined by the extraction method using a Soxhlet apparatus, in accordance with GOST (All-Union State Standard) 10857–64, and the moisture content was determined by means of the thermogravimetric method, according to the National Standard of the Republic of Kazakhstan 2.195–2010, for the recalculation of the oil content for absolutely dry matter. It was found that the formation of oil depends on the climatic parameters and on the sum of active temperatures during the ripening period, in particular. The evaluation of plasticity and stability of the cultivars (genotypes) showed that VNIIMK 620, Lirina, Karabalyksky 7 can be considered highly valuable cultivars and Severny, Biryuza, Kazar, Ilyich – valuable cultivars in terms of the oil content for the dry steppe zone.

4

Diagnostyka analogowych układów scalonych metodą monitorowania prądu zasilania w ewolucyjnie dobranych punktach pomiarowych

Golonek T., Grzechca D., Rutkowski J.

Elektronika : konstrukcje, technologie, zastosowania

|

2010

|

Vol. 51, nr 9

17-20

PL

W artykule zaprezentowano ewolucyjną metodę optymalizacji zestawu punktów pomiarowych, stosowanych do diagnostycznej identyfikacji stanu analogowego układu scalonego. Z uwagi na ograniczony dostęp do struktury układu, diagnoza jest ustalana poprzez monitorowanie statycznego poziomu prądu zasilania, tj. metodą testowania IDDQ. Dodatkowo, w celu poprawy obserwowalności diagnostycznej, pomiar prądu zasilania układu scalonego jest wykonywany dla różnych wartości napięć: zasilania VDD i pobudzenia VIN. Podczas optymalizacji ewolucyjnej, ustalany jest minimalny zbiór kombinacji wartości napięć, który zapewni najlepszą możliwą separację stanów identyfikowanych. Wprowadzenie marginesu niejednoznaczności zapewnia odporność metody na rozrzut tolerancyjny parametrów analogowej struktury scalonej oraz na inne praktyczne ograniczenia dokładności i powtarzalności punktów pomiarowych.

EN

An evolutionary method for optimal analog test poins determination is described in this paper. Due to limited access to internal nodes of analog integrated circuits, the power supply current monitoring is selected for fault identification (IDDQ aproach). Additionally, for fault coverage improvement, the current is measured for different values of voltages for: power supply VDq and stimulus VDD. The minimal set of test points is determined evolutionarily and it gives the best possible isolation for identified circuit states with minimal time of testing. The use of ambiguity sets assures the resistance of the approach for tolerance dispertion of analog circuit parameters and for limitation of accuracy and repeatibility of test point.

5

Wpływ genotypu na cechy okrywy włosowej lisów polarnych

Nowicki S., Przysiecki P., Nawrocki Z., Filistowicz A., Korczyński M., Filistowicz A.

Aparatura Badawcza i Dydaktyczna

|

2010

|

T. 15, nr 2

119-123

PL

Celem pracy było zbadanie wpływu pochodzenia lisów polarnych na cechy fizyczne włosów pokrywowych i gęstość okrywy włosowej. Materiał do badań stanowiły próbki włosów pobrane od samic lisa polarnego odmiany: polskiej, duńskiej, fińskiej oraz czterech grup mieszańców tych odmian. Próbki włosów z okrywy zimowej pobierano przyżyciowo z partii grzbietowej. W każdej próbce policzono wszystkie włosy pokrywowe i podszyciowe oraz określono stosunek między nimi. Na włosach wykonano pomiary ich długości, wytrzymałości i wydłużenia. Pochodzenie lisów nie wpływało istotnie na cechy fizyczne włosów pokrywowych. Udział genów odmiany fińskiej wpłynął pozytywnie na jakość okrywy włosowej mieszańców. Natomiast udział genów odmiany duńskiej nie miał tak pozytywnego wpływu na poprawę cech okrywy włosowej.

EN

The aim of this study was to asses the influence of arctic fox origin on coat hair physical traits and density of cover. The hair samples taken from arctic fox vixens of varieties: Polish, Danish, Finish and four groups of crossbreds of these varieties were studies. The hair samples were taken from the back of live animals in winter coat. In every hair sample coat and undercoat hairs were counted and the ratios were determined. The length, elongation and strength of hair were measured. The origin of the foxes did not influence significantly physical traits of coat hair. Crossbreds after Finish foxes had cover of better quality. Such a positive effect was not observed in case of crossbreds after Danish foxes, however.

6

Ewolucyjny projektant filtrów

Golonek T., Fedrizzi S., Grzechca D.

Elektronika : konstrukcje, technologie, zastosowania

|

2007

|

Vol. 48, nr 11

58-61

PL

Zaprezentowano ewolucyjną metodę projektowania filtrów analogowych. Synteza filtru opiera się na systemie programowania genetycznego, który minimalizuje średniokwadratowy błąd charakterystyki amplitudowej fenotypu. Podczas ewolucji optymalizowane są: konfiguracja połączeń obwodu i wartości stałych układowych (tj. pojemności kondensatorów, indukcyjności cewek i rezystancji rezystorów). Transmitancja filtru oraz jego struktura kodowane są przy wykorzystaniu elementarnych bloków czwórnikowych RC, RL i impedancyjnych, admitancyjnych oraz łańcuchowych równań charakterystycznych.

EN

The evolutionary method of analog filter design is proposed in this paper. Filter synthesis is based on genetic programming system with the minimization of mean square error amplitude response for phe-notypes. During evolution, both the analog filter circuit configuration and circuit contant values (i.e. capacitances, inductances and resistances) are optimized. The filter transmit function and its structure are coded with the use of tree-terminal elementary RC, RL blocks described by their impedance, conductance and chain matrices.

7

Flocculation in yeast Saccharomyces cerevisiae

Boniewska-Bernacka E.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2007

|

Vol. 14, nr 1

25-31

EN

Yeast Flocculation is the aggregation of yeast cells into floccules and sedimentation of these clumps to the bottom of the fermenter. This is a property of Saccharomyces cerevisiae strains used in some industrial fermentations such as brewing and biological production of etanol. Flocculation is a phenomen, influenced by environmental, physiological and genetic factors. Flocculation is under genetic control. Several genes FLO1, FLO5, FLO8 have been described as dominant flocculation genes. Another genes flo3, flo6 and flo7 have been described as recessive flocculation genes. In this research heavy (Floc2+) and slight (Floc+) flocculation in Saccharomyces cerevisiue strains was described and two genes floc+ and fmd+ were identified. It was shown that the Floc2+ phenotype of the haploid resulted of the floc-+ fmd+ genotype, while the phenotype Floc- resulted both of floc+ fmd+ and floc- fmd- genotype. The phenotype Floc+ resulted of the floc+ fmd- genotype.

PL

Zjawisko flokulacji polega na łączeniu się komórek drożdży w kłaczki i sedymentacji tych kłaczków na dno zbiornika fermentacyjnego. Zdolnością do flokulacji charakteryzują się szczepy drożdży używane w browarnictwie i gorzelnictwie. Flokulacja komórek drożdży zależna jest od czynników środowiskowych, fizjologicznych i genetycznych. Geny odpowiedzialne za flokulację znajdują się browarnictwie jądrowym DNA, są to geny dominujące FLO1, FLO5 i FLO8 Pozostałe geny: flo3, flo6 i flo7 mają charakter recesywny. Wykazano obecność dwóch odmiennych fenotypów flokulujących komórek drożdży: silny (Floc2+) i słaby (Floc+). Fenotypy te zależą od występowania w genomie dwóch różnych genów: floc+ i fmd+. Fenotyp Floc2+ u haploidalnych szczepów drożdży spowodowany jest genotypem floc+ fmd+. Fenotyp Floc- jest rezultatem genotypu floc- fmd+ lub f1oc- fmd-. Fenotyp Floc+ jest wynikiem obecności genów floc+ fmd-.