Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 33

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  elektroodpady
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
EN
The decarbonisation of transport is one of the key aspects in the context of environmental protection. These emissions are particularly noticeable in highly urbanised areas, where the possibility of dispersal of harmful substances is much lower. A way to improve emission factors is the introduction of hydrogen vehicles. Burning hydrogen in engines significantly reduces emissions of harmful substances into the atmosphere compared to the combustion of conventional fuels used today. Hydrogen can be obtained by gasifying waste in a steam atmosphere. Electronic waste is a special type of waste characterised by a high degree of commingling, which makes it difficult to treat. The volume of this type of waste is increasing year on year. As a result of this process, we are able to obtain syngas. This gas, after separation processes, can be a source of hydrogen, an energy carrier that could prove crucial in low-carbon energy or transport applications. This paper presents the results of the gasification of electronic waste, the composition of the syngas obtained in the process and an assessment of the potential of this waste treatment technology to power means of transport.
PL
Wszystko wskazuje na to, że elektryczne samochody – czy raczej w zasadzie ich bezużyteczne resztki – będziemy znajdować jak inne elektroodpady przy altanach ze zwykłymi, komunalnymi śmieciami. Albo w lasach bądź przydrożnych rowach. Tak rysuje się czarny scenariusz recyklingu tego segmentu odpadów. Na „szczęście” nie wszystko ulegnie zniszczeniu, bo złomiarze wyprują z aut wszystko, co przydatne lub możliwe do sprzedania nawet za kilka złotych.
EN
This article addresses the issue of electro-waste and the role of the consumer of electrical and electronic equipment within the organisation of a circular economy. The aim of the article is (i) to identify the attitudes of the consumers surveyed towards unused electrical and electronic equipment, (ii) to assess the consistency of the attitudes displayed with the principles of the circular economy, and (iii) to identify the most important factors influencing these attitudes. The theoretical part approaches issues such as consumers' subjective perception of electro-waste, the increasing amount of electro-waste glob-ally, and the problems associated with limited recycling opportunities. The conducted study revealed the potential of the surveyed consumers for the organisation of the circular economy in the field of electro-waste management, as well as the risk factors in the form of depositing electro-waste into the munic-ipal waste stream. The analysis also showed a correlation between attitudes towards electro-waste with factors such as age, gender and education. In the concluding part, the most underlying consumer problems related to electro-waste management were systematised; more thorough research was also signalled.
PL
Artykuł porusza kwestię elektroodpadów i roli konsumenta urządzeń elektrycznych i elektronicznych w organizacji gospodarki obiegu zamkniętego. Celem artykułu jest (i) identyfikacja podejść badanych konsumentów do nieużytkowanego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, (ii) ocena spójności wykazywanych postaw z zasadami gospodarki obiegu zamkniętego oraz (iii) identyfikacja najważniejszych czynników wpływających na te postawy. W części teoretycznej odniesiono się do kwestii takich jak: subiektywność postrzegania elektroodpadów przez konsumentów, rosnącej ilości elektroodpadów w skali globalnej i problemów związanych z ograniczonymi możliwościami recyklingu. Przeprowadzone badania ujawniły potencjał badanych konsumentów dla organizacji gospodarki obiegu zamkniętego w zakresie zagospodarowania elektroodpadów, jak również czynniki zagrażające w postaci deponowania elektroodpadów do strumienia odpadów komunalnych. Analiza wykazała również korelację postaw wobec elektroodpadów z czynnikami takimi jak wiek, płeć i wykształcenie. W podsumowaniu usystematyzowano najważniejsze problemy konsumentów związane z zagospodarowywaniem elektroodpadów i zasygnalizowano przeprowadzenie dokładniejszych badań w tym zakresie.
PL
Rynek zagospodarowania odpadów zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego w Polsce praktycznie od samego początku boryka się z ogromnymi problemami. O możliwych nieprawidłowościach można mówić praktycznie w odniesieniu do każdego elementu budowanego od kilkunastu lat systemu. Nieprawidłowości występują w tym sektorze rynku, zaczynając od producentów i importerów, którzy wprowadzają na rynek sprzęt bez ponoszenia stosownych opłat, tzw. free riders, po fikcyjne zbiórki od mieszkańców lub multiplikowanie zebranych ilości. Dotyczą również przetwarzania odpadów niezgodnie z zasadami ochrony środowiska, bez stosownych instalacji, czy wreszcie kilkukrotnego zawyżania mas odpadów na dokumentach potwierdzających odzysk, recykling lub eksport odpadów. Kolejni ministrowie środowiska, Inspekcja Ochrony Środowiska i liczni przedsiębiorcy od lat z większymi lub mniejszymi sukcesami walczą z patologiami na tym rynku, jednak wciąż jest wiele do zrobienia.
PL
Nadchodzą zmiany zarówno dla użytkowników, jak i producentów sprzętu RTV i AGD. Smartfony, laptopy czy lodówki mają być trwalsze oraz łatwiejsze w recyklingu. Ale czy na pewno unijne „prawo do naprawy” to określenie trafne dla nowych regulacji - niekoniecznie. Nazwa ta bowiem sugeruje, że dziś producenci odmawiają nam możliwości zareklamowania popsutego sprzętu i wymuszają zakup nowego.
PL
Zdaniem ekspertów, tylko w 2019 r. na całym świecie wyrzuciliśmy ok. 50 mln ton elektroodpadów. Zaledwie 20% z nich zostanie poddanych recyklingowi.
PL
Gospodarka elektroodpadami to jedno z największych wyzwań współczesnego świata. Są one równoeczesnie źródłem wartościowych materiałów oraz toksycznych odpadów. Hierarachia postępowania z nimi, zgodnie także z ideą gospodarki o obiegu zamkniętym, to w pierwszej kolejności ograniczenie powstawania i ponowne użycie, a dopiero później recykling i inne formy odzysku. Elektroodpady (e-odpady) obejmują bardzo szeroką gamę produktów, do których należy wszelki sprzęt elektroniczny i elektryczny, którego pozbywają się konsumenci. Jest to prawie każdy produkt gospodarstwa domowego lub przeznaczenia służbowego z obwodami lub elementami elektrycznymi oraz z zasilaniem sieciowym lub bateryjnym.
PL
Pół miliona ton zużytego sprzętu – taka ilość elektroodpadów powstaje w ciągu roku na polskim rynku. To ponad 12 kg odpadów na każdego mieszkańca kraju. Choćby dlatego rynek elektroodpadów musi się zmienić – i to się dzieje. Jak wypada ten bilans? Rynek ZSEE wkracza w nowe realia. Dyktowane są one nowelizacją przepisów o elektroodpadach, zawartych w ustawie z 2015 roku, które weszły w życie rok później, a wraz z początkiem 2018 r. zyskały kolejne „ulepszenia”. Ustawa w obecnym kształcie miała uzdrowić branżę i oczyścić ją z szeregu patologii. Ale jak faktycznie wygląda ten bilans? Czy udało się opanować początkowe zamieszanie z rejestrem BDO oraz czy przejście z 10 do 6 grup produktowych pomoże zlikwidować szereg patologii, z jakimi boryka się ta gałąź gospodarki? A może z pomocą przyjdą audyty?
PL
Nowy Jork jest natchnieniem dla wielu artystów. Zainspirował także Zayda Menka, który z elektroodpadów stworzył makietę środkowej części Manhattanu. W trzy miesiące artysta z Zimbabwe skrupulatnie konstruował makietę w skali 0,0635 : 100. Wykorzystał m.in. 11 procesorów, 27 płyt głównych, 10 płyt głównych CRT, 15 baterii, 13 czytników dyskietek, 4 zegarki, 4 karty dźwiękowe, 3 dyski twarde, 3 karty graficzne i 2 zegary, a także 263 gorące patyczki klejące. Zayd Menk spędził wiele godzin na przeszukiwaniu Internetu, aby odszukać architektoniczne detale i poprawne wysokości budynków. Efekt nie tylko zachwycił autora projektu, ale także odbił się szerokim echem w mediach. Tak projekt spotkał się z bardzo dużym zainteresowaniem. Informacje na jego temat były publikowane m.in. w brytyjskiej gazecie „Daily Mail”, a także w mediach społecznościowych.
PL
Zbiórka elektroodpadów to intratny biznes także dla „szarej strefy”. Zużyty sprzęt AGD, RTV i IT nietrudno zdobyć, a pozyskane z niego najcenniejsze surowce łatwo spieniężyć. Dlatego nieprawidłowości w branży odzysku metali przybrały tak ogromną skalę. Złoto, srebro, platyna i cała paleta metali ziem rzadkich to najcenniejsze kruszce, jakie znajdziemy w odpadach elektronicznych, choć to nie one są tymi najbardziej pożądanymi. Również te bardziej pospolite, takie jak miedź czy aluminium – chociaż tańsze – dają poważne dochody, sprzedawane głównie jako złom. Nie ma złudzeń co do tego, jak powinno wyglądać gospodarowanie niebezpiecznymi dla człowieka i środowiska elektroodpadami. Po przekazaniu ich do punktu selektywnego zbierania odpadów komunalnych i usunięciu niebezpiecznych substancji w zakładach przetwarzania należy je poddać wtórnemu wykorzystaniu. Powstałe w ten sposób odpady powinny być następnie przekazane podmiotom prowadzącym działalność recyklingową, odzysk surowców i ich unieszkodliwianie, a substancje i materiały nadające się do ponownego wykorzystania trafić do obiegu. Tyle teoria. A jak przekłada się ona na realia?
PL
W maju tego roku za sprawą ogólnopolskich mediów usłyszeliśmy o pladze pożarów na "wysypiskach śmieci". Nie było praktycznie dnia, w którym opinia publiczna nie dowiedziałaby się o kolejnym pożarze "wysypiska", działającej w najlepsze "mafii śmieciowej", "polskim sposobie na utylizację odpadów", "śmietnisku Europy" i milionowych zarobkach tych, którzy odpady podpalają. Ile w tym prawdy, a ile medialnego szumu i efektu tzw. sezonu ogórkowego, wiedzą najlepiej ci, którzy w branży odpadowej funkcjonują od lat. Redakcje prześcigały się w relacjach z miejsc pożaru, a obrazki z kłębami czarnego dymu, wozami straży pożarnej na sygnałach i strażakami walczącymi z żywiołem przez dwa tygodnie były standardem każdego wydania wiadomości.
PL
Raport przygotowany przez Instytut Sobieskiego wskazuje na niski poziom zbierania elektroodpadów. Stworzenie efektywnego systemu gromadzenia i prawidłowego przetwarzania ZSEE będzie możliwe jedynie wskutek przygotowania i wdrożenia odpowiednich mechanizmów organizacyjnych oraz finansowych. Co wymaga zmiany?
PL
Na świecie powstaje ok. 50 mln ton odpadów sprzętu elektrycznego i elektronicznego, w tym w krajach Unii Europejskiej ok. 8 mln ton. W Polsce system zagospodarowania odpadów ZSEE istnieje od 2005 r., ale pewne rozwiązania, które sprawdzały się wiele lat temu, nie zawsze funkcjonują prawidłowo obecnie. Od ponad 10 lat, czyli od wprowadzenia systemu, dążymy do uporządkowania gospodarki zużytym sprzętem elektrycznym i elektronicznym (ZSEE) w Polsce. Przez ten okres firmy prowadzące działalność gospodarczą w zakresie zagospodarowania odpadów ZSEE zdobyły doświadczenia, poznały ten odpad, dopracowały metody postępowania z nim itp. Mając taką wiedzę, nie sposób nie uznać zasadności postulatów przedstawianych przez przedsiębiorstwa wprowadzające sprzęt, zbierające odpady, zakłady przetwarzania, recyklerów, czy organizacje odzysku, wskazujących, że obecnie opłacalność przetwarzania tego rodzaju odpadów znacznie się zmniejszyła, a wg niektórych działalność ta stała się nieopłacalna. Po latach doświadczeń wprowadzono w Polsce nową Ustawę z 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, która weszła w życie 1 stycznia 2016 r. Nowela ta stanowi implementację dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Europy nr 2012/19/UE z 4 lipca 2012 r.
PL
Kluczowe elementy w zakresie gospodarowania zużytym sprzętem elektrycznym i elektronicznym to zasada "zanieczyszczający płaci" oraz realizacja przez producentów lub wprowadzających założeń rozszerzonej odpowiedzialności producenta (ROP) za wprowadzony na rynek sprzęt.
PL
Jakie obowiązki formalno-prawne ciążą na prowadzących zakłady przetwarzania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego? Ich zakres zależy od statusu prowadzącego zakład. Każdy prowadzący zakład przetwarzania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (ZP ZSEE) jest przetwarzającym odpady, a jednocześnie w związku z prowadzonym przetwarzaniem – ich wytwórcą. Może także być zbierającym odpady przeznaczone do przetworzenia, samodzielnie zapewniającym sobie zasoby. Jeszcze przed rozpoczęciem działalności do formalno-prawnych obowiązków prowadzącego ZP ZSEE należy uzyskanie zezwolenia na przetwarzanie odpadów (i ewentualnie zbieranie). W tym celu istotne jest otrzymanie zgody na wytwarzanie odpadów lub pozwolenia zintegrowanego. Kolejnym obowiązkiem jest bieżące prowadzenie działalności pod kątem ilościowej i jakościowej ewidencji odpadów. Poza tym okresowo wymagane jest sporządzanie i przekazywanie sprawozdań (raportów) oraz wystawianie zaświadczeń o zużytym sprzęcie.
PL
W 2018 r. weryfikatorzy EMAS wykonają pierwsze audyty zakładów przetwarzania. Pomimo tego, że moment ten wydaje się odległy, to fakt ten powinien mieć już wpływ na bieżącą działalność zakładów przetwarzania.
EN
The idea of sustainable development imposes waste management tasks that can be solved only using a systemic approach. It requires that municipal waste management is carried out in a technically correct manner, is economically efficient, socially acceptable, with no negative effect to the natural environment and takes into account economy of all waste streams, including electrical and electronic waste (E-waste). A relentless pursuit of comfort, quality of life as well as rapid technological changes result in products of a shorter life cycle, which quickly become just electro scraps. There are many of them with a different composition. E- waste may include e.g. toxic metals, which if released to the environment may pose a threat to human life and health. At the same time, recovery of valuable secondary raw materials complies perfectly with implementation of the principles of sustainable development. In recent decades, the risk assessment for the natural environment and decision-making strategies have become a target of intense and complex research undertaken also in the waste management area. The main objective of risk assessment is providing a rational basis to make unbiased decisions about the system. The article attempts to identify and assess risks of an environmental impact resulting from negligence or operational disturbances in a system of recovery and recycling of electrical and electronic waste.
PL
Filozofia zrównoważonego rozwoju narzuca gospodarce odpadami zadania, które mogą być rozwiązane tylko w przypadku traktowania jej w sposób systemowy. Ujęcie systemowe wymaga zapewnienia aby gospodarka odpadami komunalnymi była rozwiązana w sposób technicznie poprawny, ekonomicznie efektywny, społecznie akceptowany i nie oddziaływujący negatywnie na środowisko przyrodnicze oraz uwzględniała gospodarkę wszelkimi strumieniami odpadów, w tym również zużytym sprzętem elektrycznym i elektronicznym. Nieustające dążenie do komfortu, poprawy jakości życia oraz gwałtowny postęp technologiczny, powodują powstawanie produktów o coraz krótszym cyklu życia, które stają się właśnie elektrozłomem. Poza faktem, że jest ich dużo istotne znaczenie ma również ich skład. Elementy elektrozłomu zawierają m.in. metale toksyczne, których uwolnienie do środowiska może wpłynąć na jego skażenie, co w rezultacie będzie stanowić zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi. Równocześnie odzysk tych cennych surowców wtórnych wpisuje się w realizację zasad zrównoważonego rozwoju. Ocena ryzyka dla środowiska naturalnego i strategii podejmowania decyzji w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat stają się celem intensywnych i złożonych badań, podejmowanych również w zakresie gospodarowania odpadami. Zasadniczym celem oceny ryzyka jest dostarczenie racjonalnych podstaw do podejmowania wyważonych decyzji dotyczących danego systemu. W artykule podjęto próbę rozpoznania i oszacowania ryzyk oddziaływania na środowisko naturalne wynikających z zaniedbań lub nieprawidłowości funkcjonowania systemu odzysku i recyklingu odpadów elektrycznych i elektronicznych.
PL
Recykling zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, gospodarka odpadami komunalnymi i opakowaniowymi oraz bioodpady były wiodącymi tematami trzydniowej konferencji Forum Recyklingu. Trzy pozornie różne tematycznie branże łączy nie tylko cel, czyli odzysk surowca i recykling, lecz również szereg problemów związanych z nieszczelnością systemu, licznymi nieprawidłowościami, nieegzekwowanym prawem i potrzebą zwiększenia świadomości ekologicznej społeczeństwa. 
PL
Nad zmianami prawa, ich skutkami oraz wyzwaniami, które stoją przed branżą zajmującą się zużytym sprzętem elektrycznym i elektronicznym, zastanawiali się uczestnicy XI edycji konferencji „Recykling zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego”.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.