Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Metody zwiększania aktywności i stabilności enzymów w procesach prowadzonych z udziałem cieczy jonowych

Szelwicka A., Chrobok A.

Przemysł Chemiczny

|

2018

|

T. 97, nr 1

89--93

PL

Ciecze jonowe są związkami coraz szerzej stosowanymi w przemyśle chemicznym, stanowiącymi doskonałą alternatywę dla stosowanych standardowo lotnych związków organicznych. Znajdują one zastosowanie w procesach separacji, destylacji i absorpcji, w elektronice, w reakcjach chemicznych jako rozpuszczalniki i katalizatory, jako substancje stabilizujące fazę aktywną w katalizatorach heterogenicznych oraz jako medium grzewcze lub chłodzące. Stosowanie cieczy jonowych w biokatalitycznych procesach chemicznych niesie ze sobą wiele korzyści, w szczególności z punktu widzenia zielonej chemii. Enzymy to substancje wrażliwe na zmiany pH, temperatury, uszkodzenia mechaniczne i środowisko organiczne. Stabilizacja biokatalizatora jest możliwa między innymi poprzez zastosowanie w procesie cieczy jonowej. Można to osiągnąć, modyfikując biokatalizator poprzez jego immobilizację w cieczy jonowej lub poprzez modyfikację środowiska reakcji, np. formowanie mikroemulsji typu woda/ciecz jonowa. Artykuł dotyczy prowadzonych dotychczas badań nad możliwością zastosowania w procesach chemicznych enzymów stabilizowanych w środowisku cieczy jonowej.

EN

A review with 52 refs.

2

Reakcja selera naciowego na 1,10-fenantrolinę

Herman B., Rychter P., Biczak R.

Chemistry, Environment, Biotechnology

|

2016

|

Vol. 19

137--145

PL

Dla zwiększania efektywności i jakości produkcji rolnej nadal olbrzymie znaczenie mają pestycydy, w tym herbicydy. Herbicydy stosowane w rolnictwie do ochrony roślin mogą mieć jednocześnie negatywny wpływ na rośliny inne niż docelowe, np. rośliny uprawne. Przeprowadzone badania miały na celu określenie wpływu herbicydu fotodynamicznego 1,10-fenantroliny (1,10-Phe), o stężeniach 2.5, 5.0, 7.5 i 10.0 mM na aktywność katalazy (EC 1.11.1.6) i peroksydazy (EC 1.11.1.7) oraz zawartość chlorofilu i karotenoidów w liściach selera naciowego (Apium graveolens L. var. dulce (Mill.) Pers.). Rośliny traktowane 1,10-Phe charakteryzowały się wyższą aktywnością peroksydazy i niższą aktywnością katalazy niż rośliny nietraktowane tym związkiem. Poziom chlorofilu całkowitego i karotenoidów w liściach selera naciowego uzależniony był także od zastosowanych stężeń 1,10-Phe. Rośliny opryskane 1,10-Phe o mniejszych stężeniach cechowały się podwyższonym poziomem chlorofilu całkowitego, podczas gdy wyższe stężenia 1,10-Phe wywołały spadek zawartości tego barwnika w odniesieniu do roślin kontrolnych. Przy wyższych stężeniach tego herbicydu wystąpił ponadto wzrost zawartości karotenoidów w liściach roślin.

EN

Pesticides, in that herbicides still play an important role in enhancing the efficiency and quality of agricultural production. Herbicides used in agriculture for plant protection can have a negative effect on nontarget plants as well, for example cultivated plants. The aim of this research was to determine the effect of photodynamic herbicide 1,10-phenanthroline (1,10- Phe), in the concentrations of 2.5, 5.0, 7.5, and 10.0 mM, on catalase (EC 1.11.1.6) and peroxidase (EC 1.11.1.7) activity and total chlorophyll and carotenoides contents in the leaf celery (Apium graveolens L. var. dulce (Mill.) Pers.) leaves. Plants treated with 1,10-Phe were characterized by higher activity of peroxidase and lower activity of catalase as compared with nontreated plants. The total chlorophyll level and carotenoids level in celery leaves depended on the concentration of 1,10-Phe. The plants sprayed with 1,10-Phe at lower concentrations were characterized by a higher total chlorophyll level, whilst the higher 1,10-Phe concentrations caused the chlorophyll level decrease as compared with the control plants. Higher concentration of this herbicide resulted in an increase in the content of carotenoids in plants leaves.

3

Wpływ furfuralu na aktywność enzymu podczas hydrolizy celulozy wyodrębnionej z drewna topoli (Populus sp.)

Zawadzki J., Szadkowska D., Antczak A., Elbe P., Radomski A., Drożdżek M., Zielenkiewicz T., Kłosińska T.

Przemysł Chemiczny

|

2015

|

T. 94, nr 11

1941-1944

PL

Przeprowadzono hydrolizę enzymatyczną celulozy do glukozy w obecności furfuralu. Celulozę wyodrębniono z drewna topoli. Zbadano wpływ dodatku inhibitora na aktywność celulazy. Na podstawie otrzymanych wyników stwierdzono, że dodatek furfuralu powoduje znaczny spadek wydajności otrzymywanej glukozy.

EN

Poplar wood cellulose was enzymatic hydrolyzed to glucose with cellulase in presence of furfural to study the inhibition of the reaction. The addn. of furfural resulted in a significant decrease in the glucose yield.

4

Response of actinomycetes, phosphatases and urease to soil contamination with herbicides

Baćmaga M., Kucharski J., Wyszkowska J., Tomkiel M., Borowik A.

Ecological Chemistry and Engineering. S

|

2015

|

Vol. 22, nr 2

255-267

EN

A laboratory experiment was completed to determine the effect of the herbicides Alister Grande 190 OD, Fuego 500 SC and Lumax 537.5 SE on counts of actinomycetes as well as the activity of enzymes and their resistance to herbicides. Sandy loam was mixed with appropriate doses of the herbicides, such as: 0 - the control, 1 - technological dose and doses 20-, 40-, 80- and 160-fold higher than recommended. On day 20, 40, 80 and 160, counts of actinomycetes and activity of urease, acid phosphatase and alkaline phosphatase were determined. For 160 days, soil was incubated at 25°C and its moisture content was maintained on a constant level equal 50% of water capillary capacity. On days 20 and 80 of the experiment, the ecophysiological (EP) and colony development (CD) indices were computed. Additionally, the resistance (RS) of enzymes to the herbicides was assessed on day 20 and their resilience index (RL) was determined on day 160. It has been found out that soil contamination with herbicides contributed to elevated counts of actinomycetes. The highest number of these microorganisms was observed in soil with Lumax 537.5 SE, and the lowest one appeared in soil with Alister Grande 190 OD. The CD for actinomycetes was the highest in treatments with Fuego 500 SC and the highest EP was determined in soil with Alister Grande 190 OD. Application of the herbicides in doses from 20- to 160-fold higher than recommended by the manufacturer significantly increased the activity of acid and alkaline phosphatases. With respect to the activity of urease, the herbicides produced variable effects. The strongest inhibitory effect on the activity of urease was produced by Fuego 500 SC, which reduced the activity of this enzyme by 13.39% when added to soil in a dose exceeding by 160-fold the recommended rate. The RS of the enzymes to the herbicides ranged from 0.461 to 0.955. Urease was the most tolerant to soil contamination with the herbicides.

PL

W doświadczeniu laboratoryjnym określono oddziaływanie herbicydów Alister Grande 190 OD, Fuego 500 SC i Lumax 537,5 SE na liczebność i różnorodność promieniowców, aktywność enzymów glebowych i ich oporność na herbicydy. Do gliny piaszczystej wprowadzono w odpowiednich obiektach środki chwastobójcze w następujących dawkach: 0 - kontrola, 1 - dawka technologiczna oraz dawki 20-, 40-, 80- i 160-krotnie większe. W 20, 40, 80 i 160 dniu oznaczono liczebność promieniowców oraz aktywność fosfatazy kwaśnej, fosfatazy alkalicznej i ureazy. Przez 160 dni glebę inkubowano w temperaturze 25°C i utrzymywano jej wilgotność na stałym poziomie 50% kapilarnej pojemności wodnej. W 20 i 80 dniu trwania doświadczenia obliczono współczynnik ekofizjologicznej różnorodności promieniowców (EP) oraz indeks rozwoju kolonii (CD). Dodatkowo w 20 dniu określono współczynnik oporności (RS) enzymów na herbicydy, natomiast wskaźnik ich powrotu do stanu równowagi (RL) obliczono w 160 dniu. Stwierdzono, że zanieczyszczenie gleby herbicydami przyczyniło się do zwiększenia liczebności promieniowców. Największą liczbę tych drobnoustrojów zaobserwowano w glebie z herbicydem Lumax 537,5 SE, natomiast najmniejszą z Alister Grande 190 OD. Wartość wskaźnika CD dla promieniowców była najwyższa w obiektach z preparatem Fuego 500 SC, a współczynnika EP - z Alister Grande 190 OD. Zastosowanie herbicydów w dawce od 20 do 160-krotnie większej od dawki zalecanej przez producenta istotnie zwiększało aktywność fosfatazy kwaśnej i alkalicznej. W przypadku aktywności ureazy odnotowano zróżnicowany wpływ herbicydów. Największy inhibicyjny wpływ na aktywność ureazy wywierał preparat Fuego 500 SC, który zastosowany w dawce 160-krotnie większej zmniejszył jej aktywność o 13,39%. Współczynnik oporności enzymów na działanie środków chwastobójczych wahał się od 0,461 do 0,955. Najbardziej oporna na zanieczyszczenie gleby herbicydami była ureaza.

5

Wpływ preparatów użyźniających na aktywność enzymatyczną gleb

Bielińska E.J., Futa B., Bik-Mołodzińska M., Szewczuk C., Sugier D.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2013

|

Vol. 58, nr 3

15--19

PL

Ocena preparatów użyźniających w aspekcie poprawy warunków biologicznych środowiska edaficznego ma istotne znaczenie z punktu widzenia uzyskania jak najwyższych i jakościowo najlepszych plonów roślin uprawnych. Zastosowane preparaty użyźniające (EM, PRP Sol, Rosahumus, UG max) stymulowały aktywność dehydrogenaz, ureazy oraz proteazy w badanych glebach. Spośród testowanych preparatów najkorzystniej na aktywność enzymatyczną gleb działał preparat Rosahumus.

EN

In terms of improving the biological conditions of the edaphic environment, the assessment of fertilizing agents is significant in order to obtain the best quality crops from cultivated plants. The fertilizing agents applied (E M, PRP Sol, Rosahumus, UG max) stimulated the activity of dehydrogenases, urease and protease in the studied soils. Among the tested agents, Rosahumus had the most favourable impact on the enzymatic activity of the soils.

6

Biological effects produced by urea phosphate in soil

Kucharski J., Wyszkowska J., Borowik A.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2013

|

Vol. 58, nr 4

25--28

EN

A pot experiment on eutrophic proper brown soil developed from loamy sand has been conducted in order to determine the effect of urea phosphate on the counts of selected groups of microorganisms, activity of soil enzymes, nitrifying activity of soil and the value of the potential biochemical soil fertility index. The results have demonstrated that urea phosphate stimulated the multiplication of copiotrophic, ammonifying, cellulolytic, Arthrobacter and Pseudomonas bacteria, but inhibited the activity of dehydrogenases, urease, acid and alkaline phosphatase as well as the nitrifying activity of soil. In response to phosphorus added to soil in the form of urea phosphate, values of the indices describing the effect of microorganisms on the rhizosphere have declined.

PL

W celu określenia wpływu fosforanu mocznika na liczebność wybranych grup drobnoustrojów, aktywność enzymów glebowych, aktywność nitryfikacyjną gleby oraz na wielkość potencjalnego biochemicznego wskaźnika żyzności gleby wykonano doświadczenie wazonowe na glebie brunatnej eutroficznej typowej wytworzonej z piasku gliniastego. Rośliną uprawną był jęczmień jary. W wyniku badań wykazano, że fosforan mocznika stymulował namnażanie bakterii kopiotroficznych, amonifikacjnych, celulolitycznych, Arthrobacter i Pseudomonas oraz promieniowców i grzybów, a hamował aktywność dehydrogenaz, ureazy, fosfatazy kwaśnej i fosfatazy alkalicznej oraz aktywność nitryfikacyjną. Pod wpływem działania fosforu w postaci fosforanu mocznika zmniejszały się wartości współczynników charakteryzujących efekt ryzosferowy drobnoustrojów. Fosforan mocznika, chociaż korzystnie działa na wzrost i rozwój jęczmienia jarego, to może powodować zakłócenia metabolizmu glebowego, objawiające się obniżeniem potencjalnej żyzności gleby, skorelowanej z aktywnością biochemiczną.

7

Biological effects of L-tryptophan and the vaccine azotobakteryna in soil

Wyszkowska J., Kucharski J., Borowik A.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2013

|

Vol. 58, nr 4

238--241

EN

The objective of this study has been to determine the effect of L-tryptophan on the biological properties of soil. The influence of L-tryptophan, a precursor of auxins, was tested in a pot experiment. Another aim has been to check whether it is possible to enhance the effect of L-tryptophan by increasing the pool of soil-borne Azotobacter spp. bacteria. The experiments were performed on samples of eutrophic brown soil developed from loamy sand of the pHKCl equal to 6.9. Portions of soil weighing 3.2 kg were placed in pots. The research comprised two series: with and without the vaccine Azotobakteryna added to soil. L-tryptophan was applied in the following doses: 0; 0.5; 5; 50 and mg kg-1 of soil. Onion was the tested plant. The results have demonstrated that L-tryptophan significantly affected the growth and development of onion. It had positive influence on the microbiological and biochemical properties of soil. L-tryptophan raised counts of the following bacteria: oligotrophic and their endospores, copiotrophic and their endospores, ammonifying, nitrogen-immobilizing, Azotobacter, and cellulolytic cells, as well as actinomycetes and fungi. It also stimulated the activity of dehydrogenases, urease, acid and alkaline phosphatase. In contrast, it decreased the counts of Arthrobacter and Pseudomonas. The vaccine Azotobakteryna increased the counts of such bacteria as Azotobacter, oligotrophs and their endospores, copiotrophs and their endospores, nitrogen-fixing bacteria, Arthrobacter, Pseudomonas, actinomycetes and fungi. The vaccine stimulated the activity of urease, but lowered the counts of ammonifying and cellulolytic bacteria as well as the activity of dehydrogenases.

PL

Celem badań było określenie wpływu L-tryptofanu na biologiczne właściwości gleby. Działanie tego prekursora auksyn testowano w doświadczeniu wazonowym. Sprawdzano możliwość wzmocnienia efektywności L-tryptofanu poprzez zwiększenie w glebie puli bakterii z rodzaju Azotobacter. Badania wykonano w próbkach gleby brunatnej eutroficznej typowej wytworzonej z piasku gliniastego (loamy sand) o pHKCl 6,9. W wazonach umieszczono po 3,2 kg gleby. Badania obejmowały dwie serie: bez i z dodatkiem do gleby szczepionki Azotobakteryny. L-tryptofan stosowano w następującej ilości: 0; 0.5; 5 i 50 mg kg-1 gleby. Rośliną doświadczalną była cebula. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że L-tryptofan istotnie wpływał na wzrost i rozwój cebuli. Korzystnie oddziaływał na mikrobiologiczne i biochemiczne właściwości gleby. Zwiększał liczebność bakterii oligotroficznych i ich form przetrwalnych, kopiotroficznych i ich form przetrwalnych, amonifikacyjnych, immobilizujących azot, Azotobacter, celulolitycznych, promieniowców i grzybów oraz aktywność dehydrogenaz, ureazy, fosfatazy kwaśnej i fosfatazy alkalicznej, a zmniejszał - Arthrobacter i Pseudomonas. Azotobakteryna zwiększała liczebność bakterii: Azotobacter, oligotroficznych i ich form przetrwalnych, kopiotroficznych i ich form przetrwalnych, immobilizujących azot Arthrobacter, Pseudomonas, promieniowców i grzybów oraz stymulowała aktywność ureazy a zmniejszała liczebność bakterii amonifikacyjnych i celulolitycznych i aktywność dehydrogenaz.

8

Reakcja fasoli szparagowej na herbicyd 1,10-fenantrolinę

Herman B., Biczak R., Rychter P.

Proceedings of ECOpole

|

2012

|

Vol. 6, No. 1

199--205

PL

W przeprowadzonych badaniach określono wpływ herbicydu fotodynamicznego 1,10-fenantroliny (1,10-Phe), o stężeniach 2,5; 7,5 i 10,0 mM, na aktywność katalazy (EC 1.11.1.6) i peroksydazy (EC 1.11.1.7) oraz zawartość chlorofilu całkowitego i karotenoidów w liściach fasoli szparagowej (Phaseolus vulgaris L., cv Złota Saxa). Rośliny traktowane 1,10-Phe charakteryzowały się wyższą aktywnością peroksydazy i niższą aktywnością katalazy niż rośliny nietraktowane tym związkiem. Poziom chlorofilu całkowitego i karotenoidów w liściach fasoli szparagowej także uzależniony był od zastosowanych stężeń 1,10-Phe. Rośliny opryskane 1,10-Phe o mniejszych stężeniach cechowały się podwyższonym poziomem chlorofilu całkowitego, podczas gdy największe stężenie 1,10-Phe wywołało spadek zawartości chlorofilu w odniesieniu do roślin kontrolnych. Przy wyższych stężeniach tego herbicydu wystąpił ponadto wzrost zawartości karotenoidów w liściach roślin.

EN

Effect of photodynamic herbicide 1,10-phenathroline (1,10-Phe), in the concentration of 2.5, 7.5 and 10.0 mM, on catalase (EC 1.11.1.6) and peroxidase (EC 1.11.1.7) activity and total chlorophyll and carotenoides contents in leaves of French bean (Phaseolus vulgaris L., cv Golds Saxa) have been determined. Plants treated with 1,10-Phe were characterized by higher activity of peroxidase and lower activity of catalase, as compared with non-treated plants. The total chlorophyll level and carotenoids level in French bean leaves depended on the concentration of 1,10-Phe. The plants sprayed with Phe at lower concentrations were characterized by a higher total chlorophyll level, whilst the highest 1,10-Phe concentration - 10 mM caused the chlorophyll level decrease, as compared with the control plants. Higher concentration of this herbicide resulted in a increase in the content of carotenoids in plants leaves.

9

Activity of Phosphohydrolytic Enzymes in Waters

Grzyb J., Frączek K.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2012

|

Vol. 19, nr 6

583-589

EN

Phosphorus occurs in mineral and organic forms in aquatic environments. Much of the available phosphorus resources occur in organic forms which are impossible to use directly by living organisms – cytoplasmic membranes of microorganisms’ cells transport almost exclusively orthophosphates. Biological decomposition of organic phosphorus combinations is one of the key stages of phosphorus cycle in surface waters. This process is possible due to existence of a group of phosphohydrolytic enzymes, such as: 5’-nucleotidase, endo- and exonucleases, phytase and phosphatases. Occurrence or activity of these enzymes was found in all components of plankton: bacteria, cyanobacteria, algae, fungi, single- and multicellular plankton animals. Activity of phosphohydrolytic enzymes directly affects productivity of aquatic ecosystems.

PL

W środowiskach wodnych fosfor występuje w postaci związków mineralnych i organicznych. Znaczna część dostępnych zasobów fosforu ma postać organiczną, niemożliwą do wykorzystania przez organizmy żywe bezpośrednio. Przez błony cytoplazmatyczne komórek mikroorganizmów są transportowane prawie wyłącznie jony ortofosforanowe. Biologiczny rozkład organicznych połączeń fosforu jest jednym z kluczowych etapów obiegu fosforu w wodach powierzchniowych. Jest to możliwe dzięki grupie enzymów fosfohydrolitycznych, takich jak: 5'-nukleotydaza, endo- i egzonukleazy, fitaza oraz fosfatazy. Występowanie lub aktywność tych enzymów stwierdzono we wszystkich składnikach planktonu: bakteriach, sinicach, glonach, grzybach oraz jedno- i wielokomórkowych zwierzętach planktonowych. Aktywność enzymów fosfohydrolitycznych wpływa bezpośrednio na produktywność ekosystemów wodnych.