Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!
Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Humicola lanuginosa

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

The growth of Thermomyces lanuginosus (TSIKL.) isolates from garden composts and coffee beans on cellulose substrates and xylan at various water activity

Markowska-Szczupak A., Ulfig K., Janda K.

Archives of Environmental Protection

2012

Vol. 38, no. 3

73-80

The study was to determine the effect of water activity (0.850; 0.900; 0.950; 0.995; and 0.999 aw) on the growth of T. lanuginosus on solid media containing different cellulose substrates (crystalline cellulose, carboxymethyl cellulose – CMC, filter paper, and sawdust) and xylan. The growth of isolates from coffee beans and garden composts were compared. All isolates did not grow on media with aw < 0.950. On media with aw > 0.950, the hydrolysis zones were only observed on xylan and CMC. The highest daily growth and hydrolysis zone rates were mostly obtained at 0.995 aw and the lowest values were observed at 0.950 aw. The coffee beans isolates at 0.950 aw had the CMC hydrolysis coefficient 1.7-times higher than that for xylan. The fungal growth (FG) coefficient data indicate that the coffee beans isolates were able to utilize CMC and crystalline cellulose for growth and the highest growth rate was obtained at 0.999 aw. Subsequently, the compost isolates were able to grow on all substrates but the highest growth rate was obtained on CMC at 0.950 and 0.999 aw. Thus, coffee beans and composts provide T. lanuginosus isolates with various growth and hydrolytic zone rates in the range of 0.950-0.999 aw.

Badano wpływ różnych aktywności wody aw (0,850; 0,900; 0,950; 0,995; 0,999) na wzrost grzyba Thermomyces lanuginosus (Tsikl.) na pożywkach zawierających różne źródła celulozy (celulozę krystaliczną, karboksymetylocelulozę – CMC, bibułę fi ltracyjną i trociny) oraz ksylan. W badaniach wykorzystano szczepy T. lanuginosus wyizolowane z zapleśniałego ziarna kawy i kompostu. Całkowita inhibicja wzrostu dotyczyła pożywek o aktywności wody aw < 0,950. Strefa hydrolizy obserwowana była jedynie na pożywkach o aktywności wody aw > 0,950, zawierających ksylan lub CMC. Największe wartości dziennego przyrostu kolonii i strefy hydrolizy obserwowano przy aktywności wody w pożywce wynoszącej 0,995, a najmniejsze przy aw = 0,950. Szczepy T. lanuginosus wyizolowane z kawy, na pożywkach o aw = 0,950 charakteryzowały się 1,7 razy wyższym współczynnikiem hydrolizy celulozy w stosunku do ksylanu. Na podstawie współczynnika wzrostu grzybów (FG) stwierdzono, że szczepy z kawy są zdolne do przetwarzania celulozy krystalicznej i CMC na pożywkach o wysokiej aktywności wody (0,999). Szczepy z kompostu rosły na wszystkich badanych źródłach celulozy i ksylanu, przy czym najlepsze parametry wzrostu uzyskiwano na pożywkach o aktywności wody 0,950 i 0,999.

Zastosowanie metod fluorescencyjnych w badaniu stopnia ekspozycji reszty tryptofanowej W89 białka i lipazy z Humicola lanuginosa

Stobiecka A.

Zeszyty Naukowe. Chemia Spożywcza i Biotechnologia / Politechnika Łódzka

1999

Z. 61

5-18

W prezentowanym artykule zostały przedstawione wyniki badań naturalnej fluorescencji molekuły lipazy pleśniowej z Humicola lanuginosa. W przeprowadzonych eksperymentach zastosowano technikę wygaszania emisji reszt tryptofanowych białka lipazy jonami I- w celu zbadania zmian konformacyjnych katalitycznego obszaru enzymu. Zgodnie z rezultatami wykonanych pomiarów, trzy spośród czterech reszt tryptofanowych (tj.: W/77, W221 oraz W260) stanowią frakcją niewygaszalną jonami I- zaś jedynie reszta W89 dostępna jest dla zastosowanego wygaszacza. Wyniki badań porównawczych przeprowadzonych dla natywnej oraz zainhibowanej formy lipazy świadczą o tym, iż stopień ekspozycji reszty W89 jest bezpośrednio skorelowany z lokalizacją α-helikalnego fragmentu lańcucha polipeptydowego lipazy, tzw. "wieczka", względem szkieletu białkowego enzymu. W czasie przejścia konformacyjnego z "zamkniętej" (natywnej) do "otwartej" (zainhibowanej) formy biokatalizatora obserwowany jest wzrost wartości stałej Sterna-Volmera wyznaczonej dla reszty W89 od 3,29 M-1 do 4.23 M-1 (λex=295 nm).

The steady-state fluorescence quenching measurements have been performed to study different forms of the fungal lipase from Hurmcola lantiginosa (HLL). The intrinsic fluorescence of W89 residue, located in the 'lid' region, has been used as a probe for the dynamics of protein. The iodide-quenching data showed that three of four tryptophans (i.e. W117, W221 and W260 residue) within HLL lipase were totally inaccessible to the quencher. On the contrary, W89 residue was available for I-. Using steady-state iodide fluorescence quenching data and the fluorescence quenching-resolved-spectra (FQRS) method the total emission spectrum of the native lipase has been decomposed into two spectral components. One of them, unquenchable by iodide, has a maximum of fluorescence emission at the range: 333-337 nm and the second one, exposed to the solvent, emits at 343-346 nm (at λex between 295 and 305 nm, respectively). The resolved spectrum of the redder component corresponds to die W89 residue which participates in about 70% of the total HLL emission. The dynamic Stern-Volmer quenching constants calculated for native ('closed-lid') and inhibited ('open-lid') lipase were: 3.29 M-1 and 4.23 M-1, respectively. The values obtained indicate that W89 is not deeply buried in the protein matrix. The steady-state fluorescence quenching studies of native and inhibited HLL lipase with potassium iodide show that two different conformations of the enzyme caused by limiting movement of the short a-helical 'lid' can be monitored using fluorescence properties of W89 residue.