Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Ilościowa i ekologiczna charakterystyka zgrupowań skoczogonków (Hexapoda: Collembola) na plantacji żyta ozimego uprawianego w wieloletniej monokulturze i w pięciopolowym płodozmianie

Gruss I. A., Twardowski J. P.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2012

|

Vol. 57, nr 3

129-132

PL

Celem badań było określenie liczebności i przynależności ekologicznej zgrupowań skoczogonków występujących na plantacji żyta ozimego uprawianego w wieloletniej monokulturze (89-letniej) w porównaniu do pięciopolowego płodozmianu. Badania przeprowadzono w Stacji Doświadczalnej SGGW w Skierniewicach, w latach 2010-2011. Collembola wypłaszano z gleby z wykorzystaniem aparatów Tullgrena. Skoczogonki liczniej występowały w płodozmianie pięciopolowym w porównaniu do monokultury. Stawonogi te okazały się wrażliwe na zmiany parametrów fizyko-chemicznych gleby i występowały w większych liczebnościach na poletkach o wyższej zawartości węgla organicznego i próchnicy. Skoczogonki hemiedaficzne były najliczniejszą grupą w porównaniu do form epigeicznych i euedaficznych w obu kombinacjach doświadczenia.

EN

The aim of the study was to determine the abundance of springtails and classify them to certain ecological groups on winter rye plantation in a long-term monoculture (89 years) in comparison with a 5-crop rotation. The research was conducted at Experimental Station SGGW in Skierniewice, in 2010-2011. Collembola were extracted from soil using Tullgren apparatus. Springtails were more numerous in 5-crop crop rotation compared with monoculture. These mesofauna was very sensitive to changes of soil physicochemical properties and occurred in larger number in plots with higher organic carbon and humus content. Hemiedaphic springtails were the most numerous group in comparison with euedaphic and epigeic groups in both treatments of the experiment.

2

Analiza energochłonności produkcji żyta ozimego w gospodarstwach ekologicznych

Sławiński K.

Inżynieria Rolnicza

|

2011

|

R. 15, nr 4

243-249

PL

Badania zostały zrealizowane w latach 2008-2010. Przeprowadzono je na terenie województwa zachodniopomorskiego, w 15 gospodarstwach uprawiających żyto ozime w systemie rolnictwa ekologicznego. Stwierdzono, że ekologiczne technologie uprawy żyta ozimego charakteryzują się niską efektywnością energetyczną i wysokim wskaźnikiem jednostkowej energochłonności. Wraz ze wzrostem powierzchni ekologicznej uprawy żyta ozimego, zmniejsza się wskaźnik jednostkowej energochłonności [MJ*t-1] i wzrasta zysk energii skumulowanej [MJ*ha-1]. Największą energochłonnością skumulowaną, w ekologicznej uprawie żyta, charakteryzowały się paliwo i materiały, stanowiąc łącznie 80,8% całości nakładów energetycznych.

EN

The research was carried out in years 2008-2010 in Zachodniopomorskie [West Pomeranian] Voivodeship. It was completed in 15 farms cultivating the winter rye in the ecological agriculture system. It has been observed that the ecological winter rye cultivation technologies are characterised by low energy efficiency and high unit energy consumption index. Along with increasing area of the ecological winter rye cultivation, unit energy consumption index [MJ*t-1] is dropping and cumulated energy gain is increasing [MJ*ha-1]. In the ecological rye growing, fuel and materials were characterised by the highest cumulated energy consumption level, in total constituting 80.8% of the whole energy expenditures.

3

Mikotoksyny w życie ozimym uprawianym w ekologicznym systemie produkcji

Solarska E., Kuzdraliński A., Potocka E.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2010

|

Vol. 55, nr 4

108-112

PL

Określano przyczynę fuzariozy kłosów ekologicznego żyta ozimego chronionego biopreparatami oraz zanieczyszczenie ziarna tego zboża przez deoksyniwalenol, toksynę T-2, zearalenon, aflatoksynsy i ochratoksynę A. W badaniach wykorzystano Biochicol 020 PC i biopreparat sporządzony w laboratorium na bazie chitozanu i grzyba Fusarium culmorum. Zawartość mikotoksyn określano za pomocą immunoenzymatycznej metody ELISA. Główną przyczyną fuzariozy kłosów żyta były grzyby Fusarium culmorum, F. graminearum i F. poae. Z ziarna obiektów chroniomych izolowano większą liczbę grzybów z rodzaju Fusarium niż z kontrolnych. Spośród 13 badanych odmian żyta deoksyniwalenol wykrywano w kilku odmianach chronionych przy użyciu biopreparatów i wzrastających w obiektach kontrolnych. U większości odmian we wszystkich obiektach identyfikowano zearalenon. U niektórych odmian biopreparat własny stymulował akumulację DON i ZEA w ziarnie. Toksyna T-2, i ochratoksyna A były wykrywane sporadycznie, a aflatoksyny nie były identyfikowane w ziarnie ekologicznego żyta.

EN

Cause of Fusarium head blight (FHB) in organic winter rye protected by biopreparations and contamination of the grain with the deoxynivalenol, T-2 toxin, zearalenone, aflatoxins and ochratoxin A were analysed. Biochicol 020 PC and biopreparation made in laboratory on the ground chitosane and Fusarium culmorum were used in field experiment. Content of mycotoxins was defined by enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA). Main cause of triticale head blight were Fusarium culmorum, Fusarium graminearum and Fusarium poae. From grain of protected objects higher numbers of Fusarium spp. were isolated than in control. Among 13 of the examined cultivars of organic rye deoxynivalenol was identified in some cultivars protected by biopreparations and in control objects. Zearalenone was detected in majority of cultivars in all objects. Own biopreparation stimulated accumulation of deoxynivalenol and zearalenone in grain of some cultivars. T-2 toxin and ochratoxin A were detected sporadically, but aflatoxins were not found in triticale grain.

4

Zmienność morfologiczna i polimorfizm białek zapasowych w liniach wsobnych żyta ozimego (Secale cereale L.)

Kubicka H., Carrillo J. M., Benito C.

Zeszyty Naukowe Politechniki Białostockiej. Ekonomia i Zarządzanie

|

2005

|

Z. 10

257-265

PL

Badano 11 linii wsobnych żyta ozimego pokolenia S20 pod względem cech morfologicznych, biochemicznych i polimorfizmu białek zapasowych. Białka zapasowe w ziarniakach każdej linii wsobnej oznaczano metodą SDS-PAGE. Użyte do doświadczenia linie wsobne żyta charakteryzowały się znacznym zróżnicowaniem pod względem wszystkich analizowanych cech: wysokości roślin, długości kłosa, liczby i długości poszczególnych międzywęźli, liczby pięterek, liczby nasion w kłosie, masy 1000 ziaren i zawartości białka. Elektroforetyczna analiza białek zapasowych w badanych liniach wsobnych żyta wykazała również różnice pomiędzy nimi w liczbie prążków i ich masie cząsteczkowej. Cechy te ujawniały się w liniach wsobnych niezależnie od ich pochodzenia. Najbardziej zróżnicowane linie wsobne żyta oraz ich potomstwo wybrano do dalszych badań genetycznych na poziomie molekularnym DNA.

EN

11 inbred lines of the winter rye generation S20 on account of morphological, biochemical and polimorphism traits were investigated. Storage protein in seeds of each inbred line were analysed using the SDS - PAGE method. The inbred lines of rye used in the experiment were characterized by a significant variability on account of all analysed features: the height of the plant, length of the spike, number and length of each internode, the number of layers of the spike, number of grains per spike, 1000 grains weight and content of protein. Electrophoretic analyses of storage proteins in inbred lines showed a difference in the number of bands and their molecular mass. These traits appeared in the inbred lines regardless of their origin. The greatest variations of the inbred lines of rye were selected for further genetical research.

5

The effect of liming and complete fertilizers application on copper concentration and uptake by winter rye

Bowszys T., Bobrzecka D., Ruszkowski K.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2004

|

Vol. 11, nr 8

713--719

EN

A two-factorial field experiment in a randomized subblock design was performed in the years 2001-2003 on light soil. It concerned the effects of fertilization of two hybrid varieties of winter rye: Nawid F1 and Ursus F1, and population variety Dańkowskie Złote, Balanced NPK fertilization (N - 90, P - 30, K - 72 kg · ha-1) was applied with and without liming (CaO 1.74 Mg · ha-1), The following fertilizers were applied: single-component fertilizers - ammonium nitrate (pre-sowing fertilization), urea (top-dressing), triple superphosphate, 56% potassium salt; multi-component fertilizers - Polifoska 8, Polimag 305, Luboplon 4 and Lubofoska, After winter rye harvest the soil was characterized by law abundance of available copper, which varied from 1.11 to 1.19 mg · Cu kg-1, depending on rye variety, Liming reduced the concentration of carrer soluble in 1 mol HCl · dm-3, but did not change soil fertility class. The copper content of winter rye grain was at a similar level in all varieties tested, i.e. 2.06 to 3.07 mg Cu · kg-1 d.m. The copper content of rye straw was more differentiated, ranging from 0.93 to 1.47 mg Cu · kg-1 d.m. Copper uptake was significantly affected by both liming and variety. lt was higher in the case of hybrid varieties: Nawid - on average 20 g, Ursus - 19 g, whereas Dańkowskie Złote - approx 18 g Cu · ha-1.

PL

W latach 2001-2003 na glebie lekkiej przeprowadzono doświadczenia polowe z nawożeniem żyta ozimego dwóch odmian mieszańcowych Nawid F1 i Ursus F1 oraz odmiany populacyjnej Dańkowskie Zlote. Doświadczenie dwuczynnikowe przeprowadzono metodą losowych podbloków. Zbilansowane nawożenie NPK (90 kg N, 30 kg P, 72 kg K · ha-1) stosowano w serii wapnowanej (CaO 1,74 Mg · ha-1) i bez wapnowania. Z nawozów pojedynczych stosowano saletrę amonową (przedsiewnie), mocznik (poglównie), superfosfat potrójny, sól potasową 56%, a z nawozów wieloskładnikowych: Polifoskę 8, Polimag 305, Luboplon 4 i Lubofoskę. Gleba po zbiorze żyta ozimego charakteryzowała się niską zasobnością w miedź przyswajalną i w zależności od odmiany wartość ta wahała się od 1,11 do 1,19 mg · Cu kg-1. Mimo że wapnowanie ograniczało ilość miedzi rozpuszczalnej w 1 mol HCl · dm-3, to nie zmieniał klasy zasobności. Zawartość miedzi w ziarnie żyta ozimego testowanych odmian układała się na zbliżonym poziomie od 2,06 do 3,07 mg Cu · kg-1, a w słomie była bardziej zróżnicowana i wynosiła od 0,93 do 1,47 mg Cu · kg-1 s.m. Istotny wpływ na wynos miedzi z plonem roślin miało zarówno wapnowanie, jak i odmiana. Więcej tego składnika pobierały odmiany mieszańcowe: Nawid - średnio 20 g, Ursus 19 g, a Dańkowskie Złote około 18 g Cu · ha-1.