Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Estimation of parametric flood hydrograph determined by means of Strupczewski method in the Vistula and Odra catchments

Gądek W., Tokarczyk T., Środula A.

Journal of Water and Land Development

2016

no. 31

43--51

While determining theoretical flood hydrographs, different methods of their construction are used depending on the needs of the problem or the scope of the project. It should be remembered that these methods differ mainly with the principle of the waveform averaging, which may be done either according to the flow or time. The hydrographs may be divided into nonparametric (determining on the basis of registered floods) and parametric (using mathematical description of the flood course). One of the analytical methods is Strupczewski method which has two parameters: responsible for the waveform and specifies the base flow, the flow above which values of hydrograph are calculated. The functional description uses the Pearson type III density distribution. The estimation of parametric flood hydrographs determined by means of Strupczewski method was carried out in the case when a nonparametric flood hydrograph suggested by the author was replaced with a nonparametric flood hydrograph computed using so called Cracow method. There was also made an estimation of flood hydrographs computed for single real hydrographs with the highest registered discharge and for so called typical hydrographs considering the volume. Comparative analyses were carried out for 20 gauging stations in the upper Vistula and in the middle Odra rivers catchments. The analysis revealed that hypothetical hydrographs determined using the Cracow method may be used in Strupczewski method as a nonparametric input hydrograph. Also real hydrographs meeting the criterion of a typical hydrograph due to their volume, may provide a basis for determination of a parametric flood.

Do wyznaczania fal teoretycznych stosowane są różne metody ich konstruowania w zależności od potrzeb rozwiązywanego zadania lub zakresu projektu. Należy pamiętać, że te metody różnią się głównie zasadą uśredniania przebiegu fali, które może odbywać się z uwagi na przepływ bądź z uwagi na czas. Fale te można podzielić na nieparametryczne, które wyznaczane są na podstawie zarejestrowanych wezbrań powodziowych, i parametryczne, do których wykorzystuje się matematyczny opis przebiegu wezbrania. Ważną rolą w rozwiązaniach parametrycznych odgrywa metoda nieparametryczna, za pomocą której określa się przebieg wezbrania wejściowego wykorzystywanego w obliczeniach. Jedną z metod analitycznego opisu fali wezbraniowej jest opracowana ponad 50 lat temu metoda Strupczewskiego. W metodzie tej, w odróżnieniu od innych metod analitycznych, wykorzystuje się dwa parametry odpowiedzialne za kształt fali oraz parametr określający przepływ bazowy, czyli przepływ powyżej którego obliczane są wartości hydrogramu. Do opisu funkcyjnego wykorzystuje się rozkład gęstości Pearsona typu III. W pracy przeprowadzono ocenę wezbrań parametrycznych wyznaczonych metodą Strupczewskiego w przypadku, kiedy falę nieparametryczną zaproponowaną przez autora metody zastąpiono falą nieparametryczną, obliczoną tzw. metodą krakowską. Przeprowadzono także test, w którym dokonano oceny obliczonych wezbrań dla pojedynczych rzeczywistych hydrogramów o największym zarejestrowanym przepływie i dla hydrogramów tzw. typowych z uwagi na objętość. Analizy porównawcze przeprowadzono dla 20 stacji wodowskazowych usytuowanych na obszarze zlewni górnej Wisły i na środkowej Odrze. Jako zlewnie testowe wybrano zlewnie o różnych powierzchniach i różnym charakterze: górskim, pogórskim, wyżynnym i nizinnym. Przeprowadzona ocena wykazała, że fale hipotetyczne wyznaczone metodą krakowską mogą być stosowane w metodzie Strupczeskiego jako nieparametryczny hydrogram wejściowy. Również rzeczywiste hydrogramy spełniające kryterium fali typowej z uwagi na objętość mogą być podstawą do wyznaczania wezbrania parametrycznego. Fale o najwyższych zarejestrowanych wartościach w niektórych przypadkach nie dają zadowalających przebiegów teoretycznych.

Ocena parametrów wezbrań hipotetycznych wyznaczonych metodą Reitza i Krepsa w zlewniach kontrolowanych

Gądek W., Środula A.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

2014

T. 14, z. 3

29--47

W naszym kraju wezbrania hipotetyczne nadal najczęściej są wyznaczane metodą Reitza i Krepsa. Wynika to głównie z prostych zasad jej stosowania. W prezentowanej publikacji oceniono parametry wezbrań hipotetycznych obliczonych metodą Reitza i Krepsa i porównano je z obliczonymi proponowaną, bardziej wiarygodną, metodą krakowską. W naszym kraju nie ma wytycznych precyzujących zasady wyznaczania wezbrań metodą Reitza i Krepsa, dlatego przyjęto, że parametry hydrogramu teoretycznego będą ustalane na podstawie: jednego, trzech i ośmiu największych rzeczywistych przebiegów jednomodalnych fal zarejestrowanych w 10 przekrojach wodowskazowych, zlokalizowanych na obszarze zlewni górnej Wisły, reprezentujących zarówno małe, jak i średnie oraz duże zlewnie, a także regiony górskie, podgórskie, wyżynne i nizinne. Oceniano: – wpływ liczby wezbrań, na podstawie których wyznaczano współczynniki wykorzystywane w funkcjach opisujących teoretyczny kształt wezbrania w metodzie Reitza i Krepsa na przebieg hydrogramu teoretycznego; – wartości parametrów wezbrań wyznaczonych metodą Reitza i Krepsa w stosunku do największego zarejestrowanego wezbrania rzeczywistego i do wezbrania wyznaczonego metodą krakowską. Uzyskane wyniki nie wykazują jednoznacznych tendencji. Najmniejsze objętości wezbrań hipotetycznych uzyskano, gdy współczynniki równań były wyznaczone na podstawie jednego wezbrania rzeczywistego. Porównanie metod wypada na korzyść metody krakowskiej. Wezbrania hipotetyczne wyznaczone tą metodą lepiej odzwierciedlają charakter rzeki w przekroju zamykającym.

The method of Reitz and Kreps for the determination of design flood is most frequently used in our country. Its popularity results mainly from simple procedures for determining theoretical hydrographs. In this publication, parameters calculated with this method were compared with those obtained with a more credible Cracow method. Due to the lack of any guidelines clarifying the rules of determining the flood by the Reitz and Kreps method in our country, it has been assumed that a theoretical hydrograph parameters will be determined based on one, three and eight largest real unimodal waveforms recorded in 12 water gauges. Selected water-gauge cross sections were located in the upper Vistula River and represented small, medium, and large catchment areas in mountain regions, hilly areas, highlands, and lowlands. The evaluation was carried out in two categories: – the impact of the number of floods considered in the determination of the coefficients used in the functions describing the floods on flood parameters, – evaluation of the values of flood parameters in relation to the greatest recorded flood and to flood designated with the Cracow method. The results obtained do not show a clear trend. The smallest volume of design flood is obtained when equation coefficients are determined based on one actual flood Comparison of methods shows the advantage of the Cracow method. This method exposes more clearly the character of the river in gauging cross section.